Ik bevind me in de ruimte waar eenzaamheid me in staat stelt de stem van wijsheid te horen die gedurende mijn bestaan is opgeslagen. Alles in perfecte staat.
Zoals altijd hoor ik graag de tonen van een zachte, engelachtige melodie. De pianotoetsen klinken langzaam en nauw totdat ik het moment bereik waarop mijn niet-menselijke essentie woont. Ik lijk te leven zonder in mij te leven, voorbij alle rationele connotatie.
De weg is lang geweest, hoewel ik me niet realiseerde waar elke stap voor staat. Van hier waar ik nu ben, denk ik niet dat het lang of zwaar was. Nu zie ik het vanuit de hoogten van mijn bewustzijn, realiserend de juistheid van alles wat ik heb geleefd en de toereikende in relatie tot de opeenvolgende verdeling van de feiten die ik moest leven.
Het lijkt alsof ze niet hadden bestaan in het nu en hier.
Het gevoel in mij vertelt me over de bevrijding van alles wat ik was en de onthechting van de vervormde herinneringen aan mijn menselijke toestand. Alsof ik na lange tijd een intense, interne strijd heb geleefd, nu sta ik op de serene, harmonieuze en kalme top van mijn wezen en overweeg ik, alsof het een waarnemer was, mijn proces naar het heden. Ik zie het pad waardoor ik hier ben gekomen. Nog steeds daar. Ik denk niet dat als ik het ongedaan zou maken, ik terug zou gaan naar wat ik was. Het is slechts een icoon van de genezing van mijn ziel.
Ik merk dat ik een leven leid dat niet overeenkomt met dat van mijn omgeving. De paradox van deze situatie is dat ik de uniekheid voel met elk wezen, landschap en situatie die voor mij kruisen en produceren. Ik voel de dichtheid van waar ik woon, het lijden, de ontkenningen en weerstanden dat die wezens om me heen hun essentie goed verbonden houden, alsof het een waardevol vitaal geschenk was.
Mijn huidige gevoeligheid en perceptie stellen me in staat om ook het verdoofde potentieel te zien van degenen die bij mij wonen in deze wereld vol goddelijke intentionaliteit. Ik neem tegelijkertijd de geactiveerde gaven en angsten waar van degenen die ze bezitten en ze niet durven te manifesteren.
Er is een gevestigde accommodatie in de wezens die deze ruimte bewonen waar ik van de mensheid ben. Er zit zoveel licht in! Er is zoveel liefde! dat als ze vanuit het hart konden zien, de eerste ontgrendeling zou verdwijnen.
Gelukkig breekt de kracht van het hart steeds sneller uit om de vrijwillige slavernij van elk wezen te openen en los te laten. Er is een stem die eist te worden gehoord, en hoewel het lijkt alsof hij heel ver wordt gehoord, komt deze uit het interieur van iedereen die om een stap vraagt om onze ziel en ons werk in deze dimensie te leiden.
Het lijkt erop dat ik me in een slaperige omgeving bevindt. De ogen van de wezens om me heen zijn nog steeds half open, en zelfs sommige, met al hun kracht, willen hen gesloten blijven houden. Alleen naar hun rationele geest luisteren ze, elke beslissing, visie en interpretatie van de realiteit van onze aanwezigheid op deze planeet vervormend.
Ik ben in deze ruimte waar eenzaamheid wijsheid wordt. Ik ben allemaal gestopt mezelf te zijn om het multidimensionale wezen te worden dat ik echt ben, alle deuren van mijn wezen te openen, de goddelijkheid in mij tot mij te laten spreken. Ik luister naar haar. Ik voel het en we zijn geen twee meer om één te worden. Ik ben mijn goddelijkheid.
Wanneer we het geluid van onze geest kalmeren, kalmeren we onze harten en laten we onze emoties stromen, balancerend met deze staat, dan verschijnen die meer sublieme, waardoor we de zuiverheid voelen van elk gevoel van liefde of gerelateerd aan ons ware wezen, ze bloeien als balsem voor onze geest.
Rustig maar Er is alleen rust op deze piek waar ik ben. Ik zie andere wezens zoals ik, in de verte, aan de top van andere toppen die aan de mijne paren.
Het is de exacte plaats voor alle wezens van Licht om samen te vallen met mijn aanwezigheid in deze staat. De samenvloeiing van mijn intentie en zijn bereidheid om de Bron te dienen waaruit we allemaal voortgaan, ondertussen is onze ontmoeting een bestraling van Licht en Liefde voor de hele planeet en het universum. Ik zie de andere lichten met intensiteit uitstralen en verder reiken dan waar onze hartogen kunnen zien. Samen vormen we een groot vreugdevuur op deze planeet door deze trillingen naar andere plaatsen in de lucht te sturen. Iedereen heeft er baat bij.
Net als ik kennen de andere stralende zielen de nieuwe tijden en daarom hebben ze hun leven losgelaten en aan de Goddelijke Wil gegeven waarvan we allemaal verenigd zijn.
Ik had graag nog veel meer zielen gezien, maar degenen die nu bezig zijn de andere miljoenen wezens in onze geliefde wereld onder te brengen, zijn genoeg om al degenen die in de slaperigheid van hun Grote Ontwaken zijn wakker te maken.
De melodie van de godheden begint in de harten te voelen. Deze resonantie baart velen zorgen die het voelen. Alles is verwijderd. Mensen spreken niet meer hetzelfde. Denk niet hetzelfde. Je ziet niet hetzelfde of handelt niet hetzelfde. Hij begrijpt niet waarom en in het licht van dergelijke veranderingen, sluiten ze zich nog meer in, klampen zich vast aan hun interne dichtheden, halen meer uit de nieuwe tijd en gaan weg van de verbinding met het ware wezen dat ze zijn.
Hier is alles vrede en harmonie. Alles is in orde en alles is Eén.
Ik volgde paden, ontmoette mensen die me wankelden en me zelfs deden nadenken. Door al deze dingen voelde ik de meest uiteenlopende gevoelens en emoties die een wezen in hem kan ervaren. Er was iets aan me dat me deed nadenken en het leren van de ervaring activeerde. Nu weet ik dat het mijn broeders van het Licht waren die me ertoe brachten naar momenten van internalisatie te zoeken, die eenzaamheid in mij veroorzaakten.
Dit is allemaal al voorbij. Alles leefde had zijn hoogtepunt om de verheffing van mijn ziel te activeren. Nu weet ik dat alles naar mijn grootste goed is gegaan.
Zittend en omringd door mijn geliefde broeders van het Licht, liet ik me meeslepen door de extase van de zuiverheid van liefde in mij, de deur openend zodat mijn goddelijkheid zich kan manifesteren. Ik heb het gevoel dat elke keer, de momenten die ze manifesteert, constanter zijn. Er zijn dagen dat ik voel dat ik niet mezelf ben, maar tegelijkertijd ook mezelf ben. Alles is in balans.
Soms lijkt het alsof ik een leven in mij leef, anders dan de vorm.
Nu weet ik dat ik mezelf ben.
Nu weet ik dat jij en ik Eén zijn en dat je goddelijkheid op de deur van je hart klopt.
Het proces gaat verder en ik weet dat wat liefde is, niet zal zijn en wat was, liefde was.
Door Jordi Morella
http://jordimorella.blogspot.com. Facebook: Jordi Morella
Waar eenzaamheid wijsheid wordt
