Inhoudsopgave verbergt 1 tussen processen en bedrijfsbeleid .. 2 mensen in nood . 3 ellende en werkloosheid . 4 een vriendelijk gebaar .
Het is interessant om op te merken hoe de wereld evolueert zonder te stoppen, van moment tot moment, wat altijd een kans is om te groeien, om de koers te hervatten en het mooiste dat is "leven".
Het lijkt er echter op dat niet iedereen dat venster van mogelijkheden opmerkt dat dagelijks om ons heen opent, we navigeren in moeilijkheden, afleiding en het dagelijkse gebeuren ... zonder bewustzijn en zonder aandacht.
tussen bedrijfsprocessen en beleid ...
In de film "I, Daniel Blake" kunnen we zien hoe volledig aangepast aan technologie we zijn vergeten wat we zijn, mensen met een oneindig potentieel van meer zijn dan we gewoonlijk voorstellen, niet alleen om onderworpen te blijven aan processen en beleid die ons beschermen tegen fouten, maar die ons inefficiënt, egoïstisch en empathisch maken.
In deze film huilde meer dan één persoon in de bioscoop, wat jammer is dat er veel Daniel Blakes zijn in onze, stad, land en in onze wereld.
Hoe vaak hebben we een bekend of naaststaand wezen genegeerd dat geen baan heeft? Die zijn kosten niet kan betalen, zelfs niet als hij eet. Als we daaraan toevoegen dat bij gebrek aan voedsel, ziekten ontstaan die de situatie compliceren en op de een of andere manier onmogelijk maken om het op te lossen .
mensen in nood ...
In een berg van vereisten, procedures, kantoren, aandachtslijnen en stappen om een voordeel te verkrijgen, vergeten we dat we mensen behandelen en verzorgen, dat als ze de situatie niet wilden oplossen, ze niet alles vast zouden houden wat we hebben uitgevonden om aandacht aan hen te schenken.
Normaal geven we de dienst boos, gefrustreerd, ontevreden en richten we onze gevoelens op iedereen die ons benadert, waardoor ze verantwoordelijk worden voor ons onvermogen om ons leven en onze richting op te lossen.
Als dat gebeurt, verbergt het egoïsme dat we hebben gekozen als het spandoek van onze tijd op de achtergrond onze behoefte om gelukkig de verkeerde kant op te reizen, ze zeggen het al in het oosten ... arme mensen die geluk zoeken en in de tegenovergestelde richting rennen .
ellende en werkloosheid ……….
Op het pad van ellende en werkloosheid blijven ouderen, mensen met een handicap, straatkinderen en we doen alsof alles in orde is omdat we niet zien of doen alsof we niet verder kijken dan onszelf.
Het is belangrijk om te onthouden dat medeplichtigheid aan misbruik ook negatief karma genereert, wat volgens velen is , ik heb niets verkeerd gedaan, is wat mijn werk van mij vereist. We moeten ons altijd afvragen: hoe lovenswaardig is wat we doen? Als we anderen schaden omdat ze het ons vragen, is het belangrijk om voorzichtig te zijn.
Dit is hoe we wervingsbureaus en sociale dienstenkantoren zien die zich verbergen in procedures en lijsten met activiteiten die aangeven dat ze hun werk hebben gedaan, als het echter geen positieve impact op het milieu heeft gehad en meer dan frustratie of tragedies genereert Rond is iets dat de moeite waard is om te vragen en te corrigeren.
een vriendelijk gebaar ...
Elk land heeft zijn eigen sociale problemen, maar onthoud dat menselijkheid, vrijgevigheid en empathie universeel zijn, ze hebben geen geslacht, leeftijd, kleur ... er is geen excuus om niet met de ander te beschouwen, we kunnen niet altijd absoluut helpen, maar als We glimlachen, delen onze ervaringen of moedigen iemand aan die al telt. We weten nooit wanneer een vriendelijk gebaar de moeilijke koers van een ander leven kan veranderen.
Laten we ons voorbereiden om verder te kijken dan onszelf, om technologie te gebruiken om mensen met gevoelens en zorgen te dienen, om een meer menselijke wereld te maken, is nu het belangrijkste van de taken, onthoud dat doen alsof er geen mensen met problemen zijn niet maar nog iets om meer ondergedompeld te worden in ons egoïsme dan in de liefde van anderen. Dat klopt
AUTEUR: Pilar Vázquez, medewerker van de grote familie van de Witte Broederschap
