Ramiro Calle: "Je kunt van je leven een mest maken, of je kunt er een tuin van maken

De introducer van yoga in Spanje, meer dan 40 jaar geleden, en vooral auteur van meer dan 200 filosofische boeken, verdedigt dat persoonlijk welzijn van zichzelf afhangt

Directeur van het grootste yogacentrum in Spanje, waardoor meer dan 500.000 mensen zijn geslaagd in hun 40-jarige geschiedenis, en auteur van honderden boeken met een zeer divers thema, waaronder enkele authentieke bestsellers, Ramiro Calle (Madrid, 1943). Hij is een leidende spirituele gids geworden (onder andere vanwege zijn belangrijke aanwezigheid in de media). Bewonderaar van Gandhi en een liefhebber van India, tegenwoordig, naast het lesgeven op zijn school, werkt hij aan twee nieuwe werken die binnenkort zullen worden vrijgegeven. Een van hen probeert zijn spirituele autobiografie uit te leggen.

Ik heb het gevoel dat de huidige crisis een terugkerend thema is bij yogastudenten die hun lessen bijwonen. Wat heeft ons ertoe gebracht? De onverzadigbare zoektocht om aan onze materiële behoeften te voldoen?

Het heeft ons bovenal hebzucht gebracht. En vooral bankzucht. Zij zijn (de bankiers) die deze crisis hebben veroorzaakt en bovendien betalen ze de mensen die deze crisis hebben gecreëerd. Het is een immoraliteit en een onrecht ... Er is ook zo'n vraatzucht geweest, alles is op zo'n manier buitensporig geworden, er zijn zulke excessen geweest in deze zogenaamde welzijnsmaatschappij, dat dat uiteindelijk niet kon worden gehandhaafd.

Bij het vervullen van deze behoeften proberen we iets te voelen dat lijkt op geluk. Wat versta je onder geluk?

Deze samenleving, niet alleen van het Westen, maar ook van het Oosten, is begonnen met wat de Indianen de vicieuze cirkel van 99 al noemden. Als we iets 99 hebben, willen we er 100 hebben. Als we iets hebben 199, willen we afronden naar 200. Dit Het heeft geen einde. Het is een gretigheid en hebzucht zonder limiet die leidt tot vergankelijkheid. Geluk is door vervorming van focus niet in de mooiste dingen in het leven, niet in vriendschap, niet in liefde, niet in gezelschap, maar alleen in afleiding, in plezier, in entertainment . De persoon is steeds ontevredener. Geluk is een staat van bewustzijn. Zoals Boeddha zei: "er is geen andere vreugde dan innerlijke vrede." De wijze mannen van weleer zeiden dat het geoorloofd was om wat van je energie te gebruiken om je externe levenskwaliteit te verbeteren. Maar ze benadrukten dat we ook een deel moeten reserveren om onze interne kwaliteit van leven te verbeteren.

Gaan uw studenten naar hun lessen op zoek naar geluk?

Alle wezens hebben de heilige impuls om zich goed te voelen. Dan doen we het heel slecht en voelen we ons slechter. 500.000 mensen zijn door het yogacentrum gegaan, van alle leeftijden, rassen, omstandigheden en allemaal met die impuls om zich beter te voelen. Als iemand niet innerlijk verandert, is er niets te doen. Als de hervormer niet hervormt, als de revolutionair zijn geest niet revolutioneert, ga dan geluk van hervorming en revolutie die hen zullen verlaten.

En om het te krijgen, moeten we zelf vechten? Ik heb hem verschillende keren horen zeggen dat de geest van nature pervers is.

In de geest is er een zeer neurotische en moeilijke kant en een zeer positieve kant. Wat we moeten doen is onze geest reorganiseren. Geleidelijk de neurotische neigingen verzwakken en de mooiste kant van de geest versterken. Dit moet ons als kinderen worden geleerd, maar zoals we zijn in een samenleving waar alleen dat wat schijnbaar productief is wordt gewaardeerd, omdat niemand waarde geeft aan iets dat veel winstgevender is, dat is ons eigen innerlijke welzijn en onze eigen vervulling. Ramón y Cajal zei al dat ieder van ons architecten van ons eigen brein en geest is.

Moet je je goed voelen om je goed te voelen?

Dat klopt In de loop der jaren zijn lichaamscultuur, gymnastiek, lichamelijke oefening in het Westen beoefend ... Maar hier heeft niemand zich de cultivatie van de geest, de ontwikkeling ervan herinnerd. Innerlijk werk, over onszelf, moet worden opgenomen in scholen.

Ik weet niet of de samenleving waarin we leven het beste scenario is om je goed te voelen ...

Deze samenleving creëert voortdurend wat ik niet-succesvolle winnaars noem. Zij zijn degenen die alle materiële prestaties, goede status, activa, rijkdom hebben bereikt ... maar uiteindelijk kunnen ze slecht opschieten met hun partner, met hun kinderen, ze hebben geen enkele vriend, ze weten niet wat compassie is ... zegevierend! Dit profiel verspreidt zich het meest in moderne samenlevingen. De belangrijkste standaarddragers, de Amerikanen.

Is Obama de schuldige?

Wanneer een kind in Noord-Amerika wordt geboren, wordt hem verteld: "U kunt president van de Verenigde Staten worden." Maar wat niemand hem vertelt en wordt bestudeerd, is dat hij 16.000 keer meer kans heeft om als schizofreen in een psychiatrisch ziekenhuis te belanden. Blinde mensen, in plaats van hun eigen dromen te leven, in plaats van hun eigen verlangens en motivaties te leven, leef de dromen, verlangens en motivaties van anderen. En deze laatste zijn degenen die ze, op manipulatieve wijze, manipuleren.

En wat is de formule om te stoppen met lijden?

Verander attitudes Wanneer men zich plotseling realiseert dat men lijdt en zich daarvan bewust wordt, is het wanneer men bijvoorbeeld naar yoga gaat, naar meditatie. Disciplines die u kunnen helpen.

We zullen altijd de zelfhulpboeken hebben ... Zijn ze een manier, of gewoon een bedrijf?

Ik maak altijd onderscheid tussen het zelfverbeteringsboek en het zelfhulpboek. Een zeer hoog percentage zelfhulpboeken is nutteloos. Ze geven je geen methoden die je helpen veranderen. Ze geven je uitspraken die nog steeds onzin zijn. Zelfontwikkelingsboeken zijn iets anders, ze helpen je om sleutels toe te passen op je innerlijke transformatie. Alle grote denkers, zowel filosofen als psychotherapeuten, hebben gezegd dat de mens kan verbeteren, kan veranderen. En er zijn zeer serieuze boeken! Wat er gebeurt is dat nu, wanneer er een groeiende vraag is, er werken zijn die schadelijk zijn en direct afval. Een belediging voor intelligentie. Ze zeggen tegen mensen: "Vraag het universum en het universum geeft het jou." En zo werkt dat niet. Verlies jezelf, eis jezelf, werk aan jezelf, zeg ik.

Waarop mensen reageren

De mensheid bevindt zich in een minderheid van mentale, emotionele en spirituele leeftijd. En daarom worden alleen leiders en idolen gevolgd. Wanneer de mens volwassen wordt, als hij dat ooit doet, zullen er geen leiders of leiders meer zijn. Ieder zal zijn eigen leider zijn. De mens van vandaag heeft goeroes nodig, daarom zijn er zoveel valse goeroes die jammer zijn. Alles behalve met zichzelf zijn en zichzelf vertrouwen.

We proberen gelukkig te zijn, zoeken we een betekenis om voor te leven? Bestaat er een universeel?

Iedereen moet de zijne zoeken. De betekenis is wat je elk moment wilt geven. De betekenis is hier en de betekenis is nu. Op zichzelf zal er geen ander leven zijn, op zichzelf zal er geen zijn. Je kunt van je leven een mest maken, of je kunt er een tuin van maken. Een van de Anacoreta's die ik bijna elk jaar bezoek in Benar s, Baba Sivananda genaamd, zegt altijd: De betekenis van dit leven is samenwerken met anderen. Wat een verspilling van leven weggegooid als je het niet gebruikt om anderen te helpen.

Heb je de jouwe na meer dan 100 reizen naar India gevonden?

Mijn gevoel is om elke dag de leringen die ik heb ontvangen van degenen die me zoveel hebben geholpen, over te dragen aan de andere mensen. Ik neem kennis op en draag ze over aan anderen. Een medicijn dat me heeft geholpen, ik probeer het te verkrijgen, nooit door oplegging of bekering aan anderen.

Een jaar geleden stond een in Sri Lanka gecontracteerde bacterie op het punt zijn leven te doden. Ik denk dat zo'n ervaring een stempel achterlaat.

Toen ik uit de ziekte kwam, na vele dagen op de IC te zijn geweest waarin niemand me een cent gaf, werd ik volledig bedekt door twee gevoelens. Eén, nederigheid. Je beseft hoe kwetsbaar we zijn. Er is geen plaats voor zelfbelang. En het tweede gevoel was liefde. Het enige belangrijke is de liefde van mensen, de liefde van wezens, dieren, Moeder Aarde. Ik geloof dat als we dit medeleven en die nederigheid vinden, we constant in die zin zullen leven.

Velen zien in u iemand om te volgen, een spirituele goeroe. Welke druk!

Veel. Daarom zeg ik altijd dat ik helemaal geen goeroe ben. Ik ben een leerling en de plicht van een leerling is om te blijven leren. Wat er gebeurt is dat we allemaal met elkaar omgaan. Je kunt me morgen leren schaken, en ik kan je leren beter te ademen. Het is gewoon een wederkerige dienst die we allemaal doen wanneer er echt gezelschap is en verlangen om samen te werken met anderen. Maar van goeroe Ik heb absoluut niets. Ik krijg liever te horen dat ik een eenvoudige yoga-instructeur ben dan een goeroe, omdat ik dat niet ben.

Bron: http://www.lavanguardia.com/salud/20111022/54235146104/ramiro-calle-puedes-hacer-de-tu-vida-un-estercolero-o-puedes-hacer-de-ella-un-jardin. html # .TqUUR_AifxY.facebook