Het oproepen van de naam van de Bermuda-driehoek veroorzaakt een kilte op een verborgen plek in onze geest. Het is niet verrassend dat het een van de beroemdste paranormale mysteries van onze tijd is. Verdwijningen zonder reactie, vreemde ongelukken, raadselachtige berichten van piloten en een bemanning die elkaar nooit meer zien in deze wereld. Niemand heeft ze ooit gevonden .
Waar zijn ze Wat is er met hen gebeurd?
We zullen antwoorden zoeken na het onderzoek van de expert Charles Berlitz, die zijn leven heeft gewijd aan het bestuderen van het fenomeen.
Wat is de Bermuda-driehoek?
Tegenover de zuidoostkust van de Verenigde Staten, in de westelijke Atlantische Oceaan, is er een geografisch gebied dat een soort driehoek vormt. Het strekt zich uit van Bermuda, door het noorden, tot het zuiden van Florida ; Het gaat naar het oosten, tot een punt gelegen over de Bahama's, voorbij Puerto Rico, ongeveer 40 graden westerlengte, en keert dan terug naar Bermuda . Dit gebied neemt een verontrustende, bijna ongelooflijke plaats in, in de catalogus van de onopgeloste mysteries van de wereld . Het wordt meestal de Bermuda-driehoek genoemd, waar meer dan honderd schepen en vliegtuigen zijn verdwenen in het midden van een transparante atmosfeer.
De meeste verdwijningen hebben plaatsgevonden sinds 1945, en sindsdien zijn er meer dan duizend mensenlevens verloren gegaan, zonder in staat te zijn om een enkel lichaam terug te vinden, zelfs niet een stuk van het verwoeste vliegtuig of schepen . Hoewel reizen over zee en door de lucht tegenwoordig veel frequenter is, zijn onderzoeken grondiger dankzij de meest nauwgezet uitgevoerde technologie en gegevens, maar verdwijnen er kennelijk steeds meer.
Veel van deze vliegtuigen waren verloren terwijl ze in radiocontact waren met hun basissen of met hun plaatsen van bestemming, contact dat normaal werd gehandhaafd tot het moment van de verdwijning. Anderen stuurden de meest buitengewone berichten, implicerend dat ze hun instrumenten niet konden bedienen, dat hun kompassen wild draaiden, dat de lucht geel en mistig was geworden (op een heldere dag) en dat de oceaan (sereen in de omgeving) " het leek niet normaal ”, zonder vooral te specificeren wat abnormaal was.
Op 5 december 1945, een groep van vijf vliegtuigen die een squadron van Avengers TBM van de marine van de Verenigde Staten vormden, en die op missie reisden vanaf de vliegbasis Fort Lauderdale, plus de Martin Mariner te hulp gebracht, verdwenen ze en waren het onderwerp van een van de meest intense maritieme terrestrische zoekoperaties ooit uitgevoerd. Desondanks konden er nooit wrakken worden gevonden, zelfs geen reddingsboot of olievlekken. Andere vliegtuigen, inclusief passagiers, zijn verdwenen tijdens het ontvangen van instructies om te landen. Zoals opgemerkt in de samenvattingen van de Naval Research Board, lijkt het erop dat ze door een open gat in de lucht waren gevlogen. Grote en kleine schepen zijn spoorloos verloren gegaan. Alsof zij en hun bemanningen naar een andere dimensie waren gesleept. Enkele zeer grote exemplaren, zoals het 129-meter lange Marine Sulphur Queen- vrachtschip, of de Cyclops van 19.000 ton, met 309 passagiers aan boord, verdwenen eenvoudigweg. Andere boten en boten zijn driftig gevonden in de Driehoek, soms met een dier als een overlevende, een hond of een kanarie, die niet kon verklaren wat er gebeurde.
Het verlies van schepen en vliegtuigen in de Bermuda-driehoek blijft zich vandaag voordoen, hoewel ze op onverklaarbare wijze niet dezelfde media-publiciteit krijgen als andere, minder mysterieuze verdwijningen.
Wanneer vliegtuigen of boten in dit gebied verdwijnen, is er een groeiend aantal mensen dat zich door blijvende twijfel overvallen of de verliezen normaal zijn geweest. Als ze zijn opgetreden als gevolg van abnormale weersomstandigheden, vermoeidheid of pilootfout, commandofout, structurele of motordefecten, of als er een externe kracht is die vaak vliegtuigen en lucht uit de lucht lijkt te rukken Zeeoppervlak naar de boten.
John G oodwin in This Baffling World (Deze geweldige wereld) merkt op dat de publieke acceptatie van een dergelijke mogelijkheid opmerkt dat de Amerikaanse en Britse autoriteiten het gebied van de Driehoek nooit officieel hebben uitgeroepen als een Gevaarlijk gebied en voegt eraan toe: chter geheel ... en toevoeging toevoegen van privé-informatie aan zowel de marine- als de luchtvaartexperts hebben echter toegegeven dat voor een reeks technische ongevallen . Goodwin merkt ook op dat, wat het ook moge zijn, wat er vandaag de dag voor de mensen even onbekend is als de kracht van radio voor de alchemisten van de vijftiende eeuw . Hij voegt eraan toe dat, hoewel men niet zeker kan zijn dat er een verband bestaat tussen de vliegtuigen en ontbrekende schepen, al deze schepen zich binnen dezelfde nauwe geografische grenzen bevonden.
Belangrijkste verdwijningen
Belangrijkste verdwijningen van vliegtuigen in het gebied van de Bermuda-driehoek
5 december 1945 : vijf Avenger TBM-bommenwerpers tijdens een trainingsvlucht vanuit Fort Lauderdale, Florida; bemanning totaal, veertien; normale vluchtduur: twee uur; verloor ongeveer 360 km ten noordoosten van de basis.
5 december 1945 : Martin PBM bommenwerper; verzonden met een bemanning van dertien mannen om de TBM-patrouille te helpen; Twintig minuten later was het radiocontact verbroken en verdween het vliegtuig.
1947 : Een C-54 van het Amerikaanse leger verdween 180 km van Bermuda.
29 januari 1948 : Tudor IV, Star Tiger, viermotorig. Radiocommunicatie was verloren, na het laatste contact, 600 kilometer ten noordoosten van Bermuda; Het vliegtuig was verloren met 31 passagiers en bemanning.
28 december 1948 : DC-3 verhuur, privé. Ik ging van San Juan van Puerto Rico naar Miami; Het vervoerde 32 passagiers plus de bemanning.
17 januari 1949 : Star Ariel, tweelingapparaat van de Star Tiger; Hij ging van Londen naar Santiago, Chili, via Bermuda en Jamaica; Radiocommunicatie ging 600 km ten zuidwesten van Bermuda verloren, op de route naar Kingston.
Maart 1950 : Globemaster (Noord-Amerikaans); verdwenen aan de noordrand van de driehoek, op weg naar Ierland.
2 februari 1952 : York (Brits) transport; verdwenen ten noorden van de Triangle, op weg naar Jamaica, met 33 passagiers aan boord.
30 oktober 1954 : Super Constellation (Marina); Het vervaagde ten noorden van de driehoek, met 42 mensen aan boord.
9 november 1956 : Martin P5M patrouille amfibisch vliegtuig van de marine; Hij verdween met zijn tien bemanningsleden in de buurt van Bermuda.
8 januari 1962 : KB-50 passagiersvliegtuig van de luchtmacht; Hij ging van Langley Field, in Virginia, naar de Azoren.
28 augustus 1963 : twee Stratotankers met vier motoren KC-135 van de luchtmacht, nieuw; ze gingen van Homestead-basis van de luchtmacht in Florida naar een geheime tankradius in de Atlantische Oceaan; ze verdwenen 480 km ten zuidwesten van Bermuda.
5 juni 1965 : Flying Boxear C-119; met tien passagiers aan boord; Het was verloren in het zuidwesten van de Bahama's.
5 april 1956 : B-25 omgevormd tot civiel vrachtschip, met vier passagiers; Het was verloren in de Golfstroom, tussen Palm Beach en de Grand Bahama.
11 januari 1957 : Chase YC-122, getransformeerd in vrachtschip, met vier mensen aan boord; verloren in de Golfstroom, tussen Palm Beach en de Grand Bahama.
22 september 1963 : Cargomaster C-132, verdwenen op weg naar de Azoren.
Hoofdschepen ontbreken of op drift gevonden in het Driehoeksgebied
1840 : Rosalie, een groot Frans schip, werd gevonden op haar route van Havana naar Europa, binnen het Triangle-gebied, met de zeilen ingezet, de lading intact en al het ontbrekende personeel.
Januari 1880 : Atalanta, een Brits fregat; Hij verliet Bermuda naar Engeland met 290 mensen aan boord; Het verdween in een regio vermoedelijk niet ver van Bermuda.
Oktober 1902 : Freya, een Duits schip met drie stokken; Het werd gevonden kort na het verlaten van Manzanillo, in Cuba, met een sterke neiging naar de zijkant, alleen met een deel van zijn masten en met het anker hangend; De hutkalender van de kapitein gaf 4 oktober aan, de dag na zijn vertrek.
4 maart 1918 : Cyclops, een bevoorradingsschip van de Amerikaanse marine, 150 meter lang en 19.000 ton waterverplaatsing; Ik zeilde van Barbados naar Norfolk met 309 passagiers; het weer was goed; er waren geen radioberichten en er werden nooit wrakken gevonden.
1925 : Cotopaxi stoom ; Het verdween op zijn route van Charleston naar Havana.
April 1932: John en Mary, een tweestokkenvaartuig met registratie in New York; Het werd gevonden zwevend maar verlaten, 80 km ten zuiden van Bermuda, met de zeilen ingeklapt en de nieuw geschilderde romp.
Februari 1940 : het jacht Gloria Colite, uit Saint Vincent, Britse Antillen; Hij werd verlaten achtergelaten, met al zijn elementen in orde, 320 km ten zuiden van Mobile, Atlanta.
22 oktober 1944 : Rubicán, een Cubaans vrachtschip; Hij werd gevonden door de kustwacht in de Golfstroom, voor de kust van Florida; Het was woestijn, behalve de aanwezigheid van een hond.
Juni 1950 : Sandra, een vrachtstoomboot van 106 meter die op weg was van Savannah, Georgia, naar Puerto Cabello, in Venezuela; het droeg een lading van 300 ton insecticide; St. Augustinus passeerde in Florida en verdween vervolgens spoorloos.
September 1955 : Cannemara IV, een jacht; Het leek mysterieus verlaten, 640 km ten zuidwesten van Bermuda.
2 februari 1963 : Marine Sulphur Queen, een vrachtschip van 130 meter; verdwenen zonder een bericht te sturen en zonder enige aanwijzing te kunnen vinden over wat er is gebeurd; er is geen wrak gevonden; Hij was op weg naar Norfolk, Virginia, vanuit Beaumont, Texas, met volledige bemanning; De laatste keer dat hij over hem hoorde was in de buurt van Dry Turtles.
1 juli 1963 : Sno 'Boy, een vissersboot van 20 meter met 40 mensen aan boord; Ik zeilde van Kingston, Jamaica, naar Northeast Cay, 128 km ten zuiden; Hij verdween met al zijn mannen.
1924 : Raifuku Maru, een Japans vrachtschip; Hij stuurde een radiobericht waarin hij om hulp vroeg tussen de Bahama's en Cuba en verdween toen.
1931 : Stavenger, een vrachtschip met een bemanning van 43 man; De laatste keer dat hij erover hoorde was in de buurt van Cat Island op de Bahama's.
Maart 1938 : Anglo-Australiër, een vrachtschip met een bemanning van 39 man; zijn laatste bericht, ontvangen van de Azoren, zei: "Alles goed."
December 1967 : Revonoc, een 15-meter racejacht . Hij verdween terwijl hij de aarde zag.
24 december 1967 : Hekserij, cruiseschip; de eigenaar en een passagier verdwenen terwijl het schip werd vastgebonden aan een boei in de haven, 1600 meter van Miami.
April 1970: Milton latrides, een vrachtschip dat van New Orleans naar Kaapstad reisde.
Maart 1973 : Anita, een vrachtschip van 20.000 ton, met 32 bemanningsleden, varend van Newport News naar Duitsland.
Op zoek naar een logische verklaring
De gretigheid om de impact van de Bermuda-driehoek te minimaliseren, of zelfs het bestaan ervan te ontkennen, heeft bij sommige gelegenheden beweerd dat er niet zo'n mysterie is, omdat schepen en vliegtuigen meestal over de hele wereld verdwijnen. Als een driehoek op een gebied van belangrijke zeeroutes zou worden geprojecteerd, zou het resultaat een storende incidentie van verliezen zijn, als we de driehoek breed genoeg zouden maken. Bovendien is de oceaan enorm, de boten zijn relatief klein en de wateren zijn in voortdurende beweging, zowel aan de oppervlakte als in de onderwaterstromen. Er zijn boten en kleine vliegtuigen die verloren zijn gegaan tussen de Bahama's en Florida, waar de De Golfstroom stroomt noordwaarts tot meer dan vier knopen, en dan zijn ze zo ver verschenen van het punt waar ze voor het laatst werden gezien, dat ze als vanzelfsprekend zijn beschouwd. De snelheid van deze stroming is echter bekend bij de kustwacht, wiens zoek- en reddingsmissies er rekening mee houden, evenals de afwijkingen als gevolg van de wind, wanneer ze het geschatte gebied van de verdwijning van een schip volgen. Wanneer u een zoekopdracht start, stelt u onmiddellijk een cirkelvormige volgradius in die 8 kilometer beslaat als het een groot schip is, 16 in het geval van een vliegtuig en 24 in het geval van een kleiner schip. Vervolgens worden andere radio's bepaald die de eerste bedekken, afhankelijk van de stroming, de wind en de richting of richting van het schip.
Bovendien zijn sommige schepen gezonken om later weer op een andere plaats te verschijnen, zoals gebeurde met A. Ernest Miles , die schipbreuk leed met een lading zout voor de kust van Carolina. Toen het zout oploste, keerde het spookschip terug naar de oppervlakte en werd onmiddellijk hersteld. De Dahama , een ander verloren schip, of geest, die weer boven water kwam, wordt vaak genoemd in verband met de Driehoek. Hij werd neergehaald in april 1935 en zijn passagiers werden gered door Rex stoom . Kort na de Azteken Hij vond het driftig voor Bermuda . De Azteekse bemanning Hij wist niet dat hij eerder was gezonken, noch dat zijn passagiers waren gered, en zij geloofden dat de Dahama was een verloren schip totdat het nieuws van de Rex arriveerde , terug in zijn haven in Italië.
De manier waarop het schip naar de oppervlakte terugkeerde, is echter nog steeds een raadsel.
Wanneer we de honderden verdwijningen van de Bermuda-driehoek in ogenschouw nemen , wordt opgemerkt dat het enige kenmerk dat ze gemeen hebben, het feit is dat vliegtuigen en schepen volledig zijn verdwenen, of dat schepen zijn gevonden zonder passagiers of bemanningen . Sommige van deze mysterieuze gevallen hebben zich geïsoleerd voorgedaan en kunnen worden verklaard door de buitengewone omstandigheden waarin ze zich voordeden, of door het samenvallen van menselijke fouten en meteorologische aandoeningen, maar in plaats daarvan hebben zich net zoveel incidenten voorgedaan in de Bermuda-driehoek transparant water, in de buurt van havens, stranden of landingsplaatsen, die volgens onze huidige kennis onbegrijpelijk zijn.
De geschiedenis van de Bermuda-driehoek omvat gebeurtenissen die al verstrikt zijn in de waas van oude en moderne legendes; onverklaarbare afwijkingen veroorzaakt door intermitterende natuurlijke krachten in het uiterlijk, en theorieën op het gebied van fysica die een revolutie teweeg konden brengen in onze vorige opvattingen. De Bermuda-driehoek doet ons denken aan verloren of ondergedompelde landen zoals Atlantis, vergeten beschavingen zoals het verlies van Hyperborean, en wezens die al eeuwen de aarde bezoeken, afkomstig uit de binnen- of buitenruimte, en waarvan de oorsprong en doeleinden onbekend zijn .
In plaats van theorieën te ontwikkelen om uit te leggen wat momenteel geen verklaring heeft, is het misschien gemakkelijker om te zeggen dat de Bermuda-driehoek alleen bestaat in de verbeelding van mystici, fanatici, bijgelovigen en sensationalisten. Er is gezegd dat: " Degenen die in de Bermuda-driehoek geloven, ook in zeeslangen geloven ... ".
Maar de zoeker van de Waarheid weet dat niet kan worden bevestigd dat de Driehoek niet bestaat omdat zeeslangen ook niet bestaan, noch dat als een van die monsters definitief zou worden geïdentificeerd, de andere oceanische legendes automatisch plausibeler zouden worden. .
Over het algemeen zijn mensen geneigd terughoudend te zijn met mysteries die niet naar tevredenheid kunnen worden verklaard of die geen theoretische rechtvaardiging vinden in begrijpelijke termen. Het geeft veel meer troost om ons in staat te voelen te herkennen wat we voor ons hebben, binnen de straal van de fysieke wereld, dan een onbekende dreiging tegemoet te treden. Als het fenomeen niet kan worden verklaard, is het beste antwoord het te negeren, wat een veel meer geruststellende en in zekere zin ook onschuldiger houding is. Het tijdperk van wetenschappelijke onschuld is echter voorbij, evenals het gevoel van veiligheid dat het ons gaf. Ze waren eindelijk voorbij op 16 juli 1945, in Alamogordo, New Mexico, toen de atomaire theorie onomstotelijk bewees dat het niet langer een theorie was.
We leven in een wereld waarin de lijnen van wetenschap en geduld samenkomen ; een wereld die ooit magisch was en waarin de dromen van magiërs door de wetenschap zijn geaccepteerd en aanvaardbaar zijn geworden voor de wetenschappelijke nomenclatuur . Nu kunnen biologen leven voortbrengen; Biologen die experts zijn in winterslaap, kunnen binnenkort het menselijk leven voor onbepaalde tijd behouden door levende lichamen te bevriezen; de mogelijkheid om de gedachtebeelden naar films over te brengen is aangetoond; Psychokinese (of telekinese), die bestaat uit bewegende objecten door de wilskracht, is niet langer een onderwerp van levitatie, maar het onderwerp van serieus wetenschappelijk onderzoek; De twee ruimtekrachten voeren experimenten uit met telepathie, van en naar de ruimte. De transmutatie van materie, de droom van de alchemisten, is niet langer onmogelijk en de enige belemmeringen voor het omzetten van hoeveelheden lood in goud zijn dat het te duur zou zijn.
Sprekend in kosmische termen, heeft het firmament van wetenschappelijke waarheden zulke scheuren opgelopen, dat veel van degenen die liever vertrouwen op solide en vertrouwd land zich verbluft en gedesoriënteerd voelen. De mogelijkheid van het bestaan van antimaterie, de kromming van ruimte en tijd, de nieuwe concepten over zwaartekracht en magnetisme, het veronderstelde bestaan van donkere planeten in ons eigen zonnestelsel, exploderende zonnen, nova en kleine deeltjes materie meer zwaarder dan een hele planeet, de quasar en de zwarte gaten in de ruimte, een eindeloos heelal, dat groter wordt naarmate ons telescopische zicht langer wordt en ons naar miljoenen onontdekte sterrenstelsels leidt. Dit zijn de mysteries van kennis die ons te wachten staan, terwijl we ons zo snel voortzetten dat geen "mysterie" ons zou moeten verrassen door het enkele feit dat het niet logisch lijkt.
De Bermuda-driehoek, een gebied op het vertrouwde grondgebied van onze planeet, hoewel misschien gerelateerd aan krachten die nog (en misschien niet lang) onbekend zijn, zou een van die mysteries kunnen zijn. Als soort naderen we de waarheid . We kunnen de zoektocht naar nieuwe kennis of verklaringen niet verlaten, of het nu in deze wereld is of daarbuiten.
BRON: "De Bermuda-driehoek" en "Zonder een spoor" door Charles Berlitz
