Bestaan goed en kwaad of zijn ze afhankelijk van omstandigheden? Is er goedheid of kwaad? Is er een zonde? Is er iemand echt goed of slecht?
Bij deze vragen gingen ze één keer een dialoog aan J. Krishnamurti en Alain Naud .
Krishnamurti richt zich op de vraag van absoluut kwaad en absoluut goed, over het idee van de zonde van het christendom en het karma van de oosterlingen, dat verwijst naar het feit dat elke actie een gelijke reactie genereert.
Hij vertelt ons dat doden altijd een slechte actie is geweest voor ware religieuze geesten. Degenen die zich echt verbinden met het geheel hebben allerlei sterfgevallen vermeden.
Er zijn echter oorlogen, moorden in de wereld en woorden, discriminatie, geweld, wreedheid en wreedheid veroorzaken ook de dood, waardoor we onszelf de afstand moeten vragen tussen goed en kwaad en als de een de ander wordt en vice versa. Het wordt ook gedood ten behoeve van de samenleving, of voor de economische behoeften waar veel mensen aan lijden.
Momenteel lijkt het erop dat zelfs religieuze geesten niet vermoorden om culturele of economische redenen.
Het idee van God is gerelateerd aan goedheid en die van de duivel aan kwaad.
Krishnamurti denkt dat orde absoluut kan zijn, net als in de wiskunde; en die wanorde leidt tot chaos, vernietiging, anarchie, die we kwaad noemen.
Men kan dan zeggen dat goedheid de absolute orde is en aangezien de meerderheid in wanorde leeft, is de wereld gewelddadig en brutaal.
Is er absolute orde in jezelf? Kunnen we orde in onszelf produceren en bijgevolg dezelfde orde in de buitenwereld produceren? Kan deze volgorde eerder worden opgevat door gedachten?
Man, van binnen voelt hij dat absolute goedheid bestaat.
Orde is deugd en wanorde is niet-deugd.
Deugd is niet afhankelijk van gedachte of verleden, het is niet iets dat in de loop van de tijd evolueert, deugd bestaat in het gedrag van nu, in de wereld en in de relatie, omdat het niet kan worden gepland. Orde, deugd en goedheid zijn in het huidige moment, vrij van het verleden.
Welke relatie heeft orde of goedheid met de niet-goedheid die we kwaad noemen?
Volgens Krishnamurti is er geen relatie, omdat een persoon zich slecht kan gedragen en een ander bewust of onbewust kan kwetsen, maar zich kan verontschuldigen, verduidelijken, wissen, onmiddellijk om vergeving vragen en het daar beëindigen, zonder die ballast voor altijd te dragen.
Als ik beschuldig van kwaad, wordt het schuld, angst, haat, afgunst, jaloezie en alles wat geweld inhoudt.
Daarom, als ik me dat geweld realiseer, kan het voor eens en voor altijd worden geëlimineerd, niet geleidelijk; en op die manier leeft men altijd in goedheid.
Goed is de ontkenning van wrok, wrok en geweld en geweldloosheid is goed.
Als ik niet verander, kan de samenleving niet veranderen, want ik ben de wereld en de wereld ben ik.
Absoluut kwaad kan niet bestaan, omdat het afhangt van gedachte en verlangen, gedachte is het verleden en verlangen, het is de concentratie van gedachte in weerstand.
Alles wat een fysieke bescherming vertegenwoordigt, is niet slecht, maar het is slecht om jezelf psychologisch te beschermen, omdat dit tot wanorde leidt.
Goedheid vereist het opgeven van het zelf, omdat het zelf scheidt, verdeelt, het centrum is van wanorde en conflicten.
Bron: "The Root of Conflict", The Awakening of Intelligence (Vol.I), Krishnamurti-conferenties
