Legenden die ons prachtige dromen zullen brengen

De Lakota's zijn een oud Amerikaans volk, van stammen van oorsprong gevestigd in het centrum van het continent, die later nomaden werden.

De Lakota-legende van de dromenvanger, een van zijn wijze ouderen tijdens het mediteren, had plotseling een visioen. Daarin verscheen Iktomi, de meester van humor en wijsheid, die voor zijn ogen een spin werd.

Iktomi en de oude man begonnen in heilige taal te spreken, en terwijl ze dat deden, draaide Iktomi nu spin en begon een net te weven.

Dit werd gemaakt door een tak van de oudste wilg te nemen, want door een hoepel met haar te bewapenen, begon ze haar stof inclusief veren, paardenhaar, kralen en offergaven.

Tegenwoordig wordt dit door Iktomi geweven object dromenvanger genoemd en wordt het in veel delen van de wereld gebruikt. We hebben het vriendelijk ontvangen van de Lakota-cultuur.

Maar wat betekent het?

Terwijl Iktomi zijn stof maakte, vertelde hij de oude wijze dat het circulaire netwerk dat hij liet zien, de ontwikkeling van het leven betekende. In deze, zo legde hij uit, gaan we niet naar een bestemming, maar alles gaat heen en weer, omdat we als kinderen doorgaan naar sterke kinderen, maar na verloop van tijd worden we weer zwak naarmate de dood nadert.

De oude man zag dat Iktomi wijs sprak en bleef luisteren. Toen vervolgde hij zijn uitleg. Hij vertelde hem dat de objecten die hij aan het net had toegevoegd, zoals veren en kralen, die dingen betekenden die we in het leven deden en die eerlijk en goed waren geweest. Als we een gelukkig leven hadden geleid, zouden deze dingen veel zijn.

Maar toen hij het midden van zijn werk naderde, creëerde Iktomi een hoepel in het midden, waarin geen stof zat. Hij zei dat hij nog moest gaan voor alle dingen die niet waren gebeurd, alle fouten of ongelukkige ervaringen.

Aan het einde van zijn werk voegde Iktomi eraan toe: Als je in de Grote Geest gelooft, zal het web je goede ideeën vangen, terwijl de slechte door het gat gaan . Dus liet ik een les over aan de Lakota-mensen: zolang we de goddelijkheid in gedachten houden die ons heeft geschapen en in ons leeft, zullen onze ervaringen worden uitgewerkt, ze zullen een goede plaats en ons leven innemen Ze zullen niet tevergeefs zijn geweest.

We weten dat wanneer een idee dat u wilt uitvoeren heel mooi is, het meestal ue o wordt genoemd. Daarom was de naam gekozen voor het object gemaakt door Iktomi dromenvanger .

Interessant is dat we ook uit onze huidige psychologie weten dat de andere dromen die we kennen, dat wil zeggen die welke we 's nachts hebben wanneer we slapen, soms ook onze verlangens vertegenwoordigen. Zelfs als ze naar een betere bestemming verlangen.

Het mooie verhaal Lakota zegt in poëtische woorden hetzelfde dat onze huidige psychologie ons heeft geleerd: dat dromen niet toevallig zijn. Dat deze een functie vervullen, namelijk onze ervaringen overdag ordenen, zodat de beste ervan 's nachts in ons geheugen wordt vastgelegd. De dromen van onze slaap, zoals het object gemaakt door Iktomi, zijn als een web dat het beste vangt dat ons is overkomen.

Ondanks al dit goddelijke plan dat onze dromen zo aangenaam maakt, worden deze soms moeilijk.
Soms herinneren we ons ze niet. Anderen zijn niet aangenaam. Anderen kunnen zelfs moeite hebben om in slaap te vallen.

Aankomen in de nachtrust gebeurt niet altijd op de gelukkigste manier. Om deze reden moeten we rekening houden met ons wezen en onze kenmerken. Door onszelf te kennen, kunnen we rustiger rusten en met de meest geschikte dromen. We moeten onze persoonlijkheid kennen .

Waar gaat dit over het kennen van onze persoonlijkheid? Ze is ons hele fysieke, emotionele, mentale en emotionele leven. Iets dat, als je het zo op een zo bepalende manier bekijkt, het misschien te groot lijkt, als we het snel willen begrijpen.

Maar we hebben geen haast. We kunnen nu door een aantal mooie verhalen gaan die ons zullen helpen om te werken met die delen van onze persoonlijkheid, fysiek, emotioneel, mentaal en gemoedstoestand, die de kwaliteit van onze dromen maken, en ook onze waakzaamheid.

De Japanse mythe van Baku

Japan heeft onder zijn legendes een bijzonder mooie. Baku is een opvallend dier met "lichaam van een beer, olifantenstam, ogen van een neushoorn, de staart van een koe, sterke benen zoals die van een tijger en een gevlekte huid . " In andere versies heeft het een leeuwengezicht, paardenlichaam, koeienstaart, neushoornhoorn en tijgerhoeven. Kortom, een woest wezen, hoewel met natuurlijke en gevarieerde attributen zoals de Griekse Centaur of de Azteekse Quetzalcoatl.

“Baku wordt 's nachts geïntroduceerd in de dromen van mensen en verslindt hun nachtmerries.
Hij staat bekend om zijn vermogen om dieren te verslinden en kan door de mens worden ingeroepen terwijl hij een nachtmerrie heeft. Het wezen verteert dan het visioen en de pech in de droom. Het dient ook om geesten weg te jagen van ziekten en plagen. ”

In het Westen hebben we weinig verwijzingen naar mythen van felle dieren die ons goed doen. In de negentiende eeuw was het gebruikelijk om de jacht op grote dieren als iets positiefs te zien, tot recenter de ecologie opnieuw ontdekte dat woeste dieren essentieel zijn voor het leven van de planeet. Ze zijn zeer voordelig.

Baku is een onderbreking van de krachtigste natuurlijke krachten in de donkere leegten van het menselijke onderbewustzijn, wanneer we falen om positieve gedachten in ons droomleven te brengen.
En in waarheid is het heel waar. Als we van plan zijn om onze dromen te verbeteren, elke dag voor onze gedachten zorgen, en ervoor zorgen dat we voordat we gaan slapen het beste dat ons is overkomen in gedachten houden, komt er iets in onze dromen.
Iets met de kracht van een grote wind, soms herinnerend aan een orkaan, doet vervelende of pijnlijke gedachten die ons abrupt hadden lastiggevallen verdwijnen. Baku doet zijn werk als we weten hoe we hem kunnen oproepen.

“De geschiedenis van de Baku begon eigenlijk in China, maar deze werd in de veertiende eeuw naar Japan gebracht. Vanaf daar veranderde de beschrijving van het beest in de loop van de tijd. In de zeventiende eeuw was de fysieke vorm van de Baku een hersenschim geworden, het had de benen van een tijger, het hoofd van een olifant en de indringende ogen van een neushoorn. Zijn naam veranderde in Mo, en om jezelf te beschermen, moest je een schets van het beest tekenen voordat je in slaap viel. '

Natuurlijk wel. Als we voor het slapen gaan op een harmonieuze combinatie van prachtige dierenfiguren, zullen we ons onderbewustzijn een sterke boodschap geven dat we van de natuur houden. Als we ons bovendien voorstellen dat dit wezen van ons houdt en ons wil helpen met onze nachtelijke gedachten, zullen prachtige dromen praktisch worden gegarandeerd.

Brownies, elfen en elementalen

“In de Schotse traditie is er een legende over kleine mannen, brownies genaamd, die 's nachts je huis binnenkomen en huishoudelijk werk doen terwijl je slaapt. Ze leven traditioneel op landbouwgrond en helpen je rond de boerderij als ze tevreden zijn. Maar God help je als je iemand beledigt, omdat zijn vermogen tot het goede alleen wordt overtroffen door zijn honger naar kwaadaardige vernietiging. Ze slopen muren, doden schapen en brengen voldoende schade aan. '
“Maar brownies hebben daarentegen meestal een goed karakter. Ze worden niet graag door mensen gezien, dus ze wachten tot ze slapen en dromen voordat ze binnenkomen. Ze zullen nog harder werken als je ze wat voedsel laat, en ze zijn vooral dol op havermout en melk. "

Het is duidelijk een type elementair wezen, dat in meer bekende classificaties elfjes wordt genoemd.
Volgens gegevens die door de universele leer worden verstrekt, is de verscheidenheid van deze elementaire wezens enorm, dus alleen 'elfjes' geeft ons geen precisie. Het is alsof om uit te leggen wat een konijn is, we zeggen "zoogdier".

Waarom hebben we zojuist gezegd "Brownie is duidelijk een elementair" ? Omdat het alle gedragskenmerken van deze wezens heeft. Dat soort elementaire dat in contact staat met de mens is meestal precies zoals het daar wordt beschreven: gebeurtenissen, bespotten, ingrijpen in de menselijke realiteit, en soms een beetje wraakzuchtig. Hierop staat een overvloedige bibliografie, en niet alleen over Europese elfen en elementalen, maar van over de hele wereld.

De Schotse romanschrijver Robert Louise Stevenson, die een speciale band had met wezens uit dit gebied die hij ook brownies noemde, maakt een aantrekkelijke beschrijving van hen.

In zijn Hoofdstuk over dromen (geschreven in zijn huis aan Lake Saranac in het noorden van New York State en gepubliceerd in Across the Plains) gaf Stevenson een levendige beschrijving van zijn droomhelpers:

Wie zijn de kleintjes? Het zijn onbetwistbare verbindingen dicht bij die van de dromer; ze delen hun financiële zorgen en hebben het bankboek in de gaten; ze delen duidelijk in hun training; ze hebben duidelijk geleerd hoe ze de omtrek van een weloverwogen verhaal kunnen opbouwen en emoties in een progressieve volgorde kunnen ordenen; Ik denk gewoon dat ze meer talent hebben; en één ding staat buiten twijfel, ze kunnen je stuk voor stuk een verhaal vertellen, zoals een serie, en het altijd in onwetendheid houden van waar ze naar wijzen.

En voor de kleine mensen, wat zullen ze zeggen dat niet meer zijn dan mijn Brownies? God zegene u! die de helft van mijn werk voor me doen terwijl ik diep slaap, en naar alle waarschijnlijkheid ook de rest voor mij doe, als ik klaarwakker en heel aanhankelijk ben, denk ik dat ik het doe voor m gelijk. Het deel dat wordt gedaan terwijl ik slaap is het deel van de Brownies dat buiten alle discussie staat; Maar wat er gebeurt als ik sta, is niet noodzakelijk van mij, omdat alles aantoont dat Brownies er zelfs toen al iets mee te maken hebben.
Mijn Brownies zijn iets fantastisch, zoals hun hete verhalen, vol passie en pittoresk, levend, met levendige incidenten; en hebben geen vooroordelen tegen het bovennatuurlijke en hebben geen moraal .

Stevenson gebruikte zijn browniesvrienden om zijn literaire verhalen samen te stellen. Dit is een feit dat geesten gewend zijn om dingen materialistisch te denken, het een pure metafoor vinden om naar de verbeelding te verwijzen, of zelfs een extravagantie van Stevenson. Maar er zijn veel gevallen van kunstenaars die, min of meer bewust, de elementwezens van de energieke wereld gebruiken om hun composities te maken. Zozeer zelfs dat er in het oude Griekenland werd gezegd dat kunst uit de muzen kwam, die juist inspirerende godinnen zijn die de levens van wezens besturen vanuit hetzelfde bestaansgebied.

Wat een lieve woorden, Stevenson! Met welke passie voor deze wezens probeert hij ze te beschrijven! Hij was ongetwijfeld een van de literaire kunstenaars die de realiteit van het leven van dat energieniveau het beste begreep. En het is die natuur, ook in die energetische wereld, zoals in onze fysieke en in al die waarin het tot uitdrukking komt, weet hoe positief te reageren. Hij geeft terug aan degenen die liefde geven, zijn eigen liefde, en in dit geval, een Stevenson die de waarde en de noodzaak wist om voor de nachtrust te zorgen, kreeg zijn beloning met echte literaire partijen van deze wezens tijdens Diepe slaap, je onderbewustzijn bewonen.
Stevenson was toen, naast een schrijver, een kunstenaar die mooie dromen creëerde .

Amerikaanse legendes

“ Abenaki is een Indiaanse stam, woonde in het New England-gebied van de Verenigde Staten, met steden die opkwamen in het zuiden van Quebec. Zijn grootste legende van de droom is ook zijn scheppingsverhaal. ”

“Volgens de mythe leefde de Grote Geest aanvankelijk in een vacuüm, een wereld zonder vorm of functie. Dus riep hij de Grote Schildpad om het land van de wereld te vormen, en stapelde de klei op de schaal van de schildpad om bergen te creëren. Maar toen kwam hij op een moment van besluiteloosheid: wat voor soort wezens zouden in deze wereld leven? Terwijl hij eraan dacht, viel hij in slaap en begon te dromen. In zijn droom zag hij alle dieren en mensen die de wereld vandaag vullen, en hij dacht dat hij een nachtmerrie had. Toen de Grote Geest wakker werd, ontdekte hij dat zijn droom alle dieren op aarde had geschapen. '

Deze mythe van de creatieve schildpad is kenmerkend voor verschillende inheemse volkeren van Noord-Amerika. Zoals je kunt zien, verwijst het naar een kosmologie of interpretatie van de oorsprong van het universum, die deze mensen hadden.

Net als de Chinese P'anku (of Pangu), is het een Grootwezen dat alle wezens in de wereld, planten, dieren, rotsen en mensen, vanuit een droom schept.

Het is soms goed, wanneer we om een ​​of andere reden stoppen om na te denken over de oorsprong van het universum, proberen een beetje uit de schema's te halen die we vaak horen, zoals de oerknal, Adam en Eva, en anderen die erg zijn verbonden met onze lokale cultuur, om te luisteren naar het verhaal van andere culturen. Deze andere verhalen waren op geen enkele manier inferieur.

Mythes zoals die van de Abenaki-mensen zijn bijzonder geruststellend. Niet alleen helpen ze ons de oorsprong van de wereld op een meer intuïtieve manier te begrijpen, het bevat dat soort boodschap voor ons hart, maar ze bieden ons ook een rijke literatuur die ons ook kan helpen de waarde van slaap beter te begrijpen.

In die literaire schoonheid blijven de Iroquois en Algonquians, ook Amerikaanse volkeren, van de oostelijke regio van het continent niet achter.

Verhaal in een deel van de Iroquois-scheppingsmythe: 'De drager van de aarde, de oude, leefde in de hemelse wereld. In het midden van deze wereld groeide een grote boom vol bloemen en vruchten die iedereen die daar leefde, voedden. De aarddrager nam de oudste als vrouw en ze werd zwanger toen ze de adem van haar man inademde, maar de aarddrager werd jaloers en wantrouwend en begon zichzelf te consumeren. Hij droomde dat het antwoord op zijn problemen was de grote boom te plukken en dat deed hij, een gat achterlatend in de aarde van de hemel.
De aarddrager vertelde de ouderling door het gat te kijken en duwde haar er doorheen toen ze boog. Terwijl hij viel, pakte hij de zaden van de boom op met zijn hand en zijn wortel geparfumeerd met de andere tabak. De oude vrouw viel in het water dat toen de aarde bedekte. De eenden zagen haar vallen en voegden zich bij haar vleugels om haar te vangen, de Grote Schildpad kwam uit de hellen en creëerde met de kromming van haar schelp een rustplaats op het water voor haar.
Een muskusmuis dompelde zich in het water en verwijderde modder, die zich door de schaal van de schildpad verspreidde. Toen het oppervlak begon uit te zetten, liet de oudste het zaad en de wortel los die ze in haar handen droeg. De aarde vulde zich onmiddellijk met planten en een nieuwe boom ontsproot uit de wortels. '

Hoe vaak hebben we onszelf de vraag gesteld naar de oorsprong van alles dat bestaat? Van de wereld, van het universum? Normaal ontvangen we hier antwoorden op, zoals die worden voorgesteld door de huidige religies (Genesis, Noah's Ark, Adam en Eva) of de meest geaccepteerde theorieën van de officiële wetenschap (Big Bang). Voor rationele doeleinden kunnen we daar misschien genoegen mee nemen. Maar neem een ​​moment om te lezen op een manier van plezier en niet rationeel, het gevoel van stammen zoals deze, die ons zelfs kunnen verbinden met andere essenties die in ons aanwezig zijn, die sliepen.

Ons dagelijks leven, vertellen ze ons in de esoterische filosofie, is als het leven van de hele menselijke geschiedenis . Het gebeurt dat de Law of Rhythm, de 5e van de Zeven Universele Wetten, ervoor zorgt dat er geen natuurlijke gebeurtenis wordt geïsoleerd. Integendeel, alle dingen die in het leven van onze wereld gebeuren, vinden hun weerklank in kleinere en grotere cycli.
Wanneer bijvoorbeeld een menselijke foetus uit het embryo wordt gevormd, groeit deze totdat het een kind in de baarmoeder wordt en alle fasen die het doorloopt in die ontwikkeling zijn zeer vergelijkbaar met de evolutie van het hele leven op de hele planeet. aarde. Eerst lijkt het op een kleine vis, daarna lijkt het op een primitief zoogdier. Toen een geëvolueerd zoogdier en uiteindelijk een kind. In de periode van negen maanden wordt de hele geschiedenis van de wereld op een of andere manier "herhaald", omdat dit wordt bepaald door de wet van het ritme: er kunnen geen delen van de schepping zijn die niet synchroniseren met de grote schalen.

Dus, op een nog kleinere schaal dan de duur van een zwangerschap, hebben we het dagelijkse leven. Als we kijken naar wat ons dagelijks leven is vanaf onze vroege slaap, totdat we wakker worden, lopen en uren later gaan we terug naar bed, zullen we zien dat we het stadium van de zwangerschap herhalen en de schepping van de planeet. Onze dagelijkse activiteit gaat van het bewusteloosheid van slapen (vergelijkbaar met zwangerschap) tot wakker worden (geboren worden), slaperigheid wegnemen van actief worden (jeugd), onze grootste fysieke kracht hebben tot het middaguur (jeugd), enzovoort. Dus tot de nacht, waar we naar bed gaan, maken we een "sterven in miniatuur".

Daarom, omdat het hele universum in ons kleine alledaagse bestaan ​​is, kunnen we begrijpen wat dit allemaal betekent voor de muskusmuis, de schildpad, de grote geest en alle wezens die in die oude verhalen verschijnen. Onze intuïtie kan, als we het toelaten, ons door deze verhalen op een kleine manier dezelfde gevoelens laten voelen van het hele leven van de wereld gedurende de miljoenen jaren.

De grote schildpad, de grote boom van het centrum van de wereld, de muskusreden en natuurlijk ook de Grote Geest, bewonen ons. Ze creëerden de wereld door een droom, en onze dromen kunnen op hun beurt de wereld opnieuw creëren. Het lezen van deze geruststellende verhalen stelt ons in staat om vast te leggen met onze gedachten en opnieuw te voelen wat er tijdens het bestaan ​​is gebeurd. Dit helpt ons ook om onszelf te vinden en daarom, onnodig te zeggen, om prachtige dromen te hebben.

De Chinese reus Pangu

In het begin was er niets in het universum behalve een uniforme chaos en een zwarte massa van niets. Chaos begon gedurende 18.000 jaar samen te smelten in een kosmisch ei. Binnen hem waren de tegenovergestelde principes van yin en yang in balans en kwam Pangu uit het ei. Pangu nam de taak op zich om de wereld te creëren: hij verdeelde het yin van de yang met zijn gigantische bijl en creëerde het land van de yin en de hemel van de yang. Om ze uit elkaar te houden, bleef hij tussen hen in om de lucht omhoog te duwen. Deze taak kostte hem 18.000 jaar, de hemel rees elke dag een zh ng (gelijk aan 3 33 meter) terwijl de aarde in dezelfde verhouding zonk Hij en Pangu werden ook even lang. In sommige versies wordt Pangu geholpen door de vier belangrijkste dieren: de schildpad, de qilin, een vogel en de draak.
Na nog eens 18.000 jaar ging Pangu liggen om te rusten. Hij was zo oud dat zijn droom hem langzaam de dood in leidde. Uit zijn adem kwam de wind, uit zijn stem donder, uit het linkeroog de zon en van rechts de maan. Zijn lichaam veranderde in de bergen, zijn bloed in de rivieren, zijn spieren in de vruchtbare landen, het haar van zijn gezicht in de sterren en de Vía L CTEA. Zijn haar gaf aanleiding tot de bossen, zijn beenderen tot waardevolle mineralen, het merg in jade en parels. Zijn zweet viel in de vorm van regen en de kleine wezens die zijn lichaam bevolkten (vlooien in sommige versies), gedragen door de wind, werden mensen. Pangu gaf dus aanleiding tot alles wat we vandaag kennen .

Als we ons laten meeslepen door dit verhaal in hun gevoelens, hun ogen vernauwen en onszelf waarnemen alsof we Pangu door dit avontuur leven, zal het ons een lichte herinnering aan een andere mythe brengen: die van Adam, omdat in beide gevallen er een man is die de schepping vertegenwoordigt.

Strikt genomen zijn Adam niet alle andere wezens van de schepping die door God zijn gegeven (zoals bij Pangu), maar omdat hij pas later kinderen heeft, gebeurt er op de een of andere manier niet modus vertegenwoordigt ook de hele generatie van het leven, het is de kroon.

Iets dat aanwezig is in veel mythologieën (begrepen als de culturele rijkdom van de mensen en niet als leugens) is de volgorde van de volgende keten: Creatieve goddelijkheid GEEFT PLAATS aan ei of primaire aarde, die PLAATS GEEFT na elkaar wezens van minder geëvolueerd naar meer geëvolueerd, wat uiteindelijk PLAATS geeft om meer geëvolueerd te zijn, man.

De moderne wetenschap kan ons voorzien van veel gegevens met betrekking tot alles met betrekking tot deze generatie van het heelal, maar iets dat de aandacht trekt, is dat de kenmerken van de mythe worden herhaald in verschillende delen van de wereld, op plaatsen op de wereld die volledig van elkaar zijn gescheiden.

Het zit in onze 'genen', in ons diepe onbewuste, die waarheid van de geschiedenis van de wereld. De mensen hebben niets anders gedaan dan het onder woorden gebracht, door een overvloed aan lexicon.

We zien ook in dit verslag van Pangu hoe de droomstaat een prominente rol speelt. Er zijn veel andere mythen van de schepping waar de droom niet tussenbeide komt, maar zoals we vanaf het begin van deze lezing hebben gezien, zijn er ook vele andere waar het volledig overwicht heeft.

Voor alchemie zijn al deze evolutionaire fasen van ei tot mens volledig duidelijk. Ze zijn bijvoorbeeld hetzelfde als een boom: ten eerste is het een zaad (minerale wezens, aarde). Dan kiemt het en is het een stam (energetische wezens, water). Dan strekt het zich uit in horizontale takken (astrale wezens, lucht) en opent zich uiteindelijk in vruchten en bloemen (mentale wezens, vuur). De mens, als vertegenwoordiger van de wezens van vuur in zoogdieren, is een van de kroonbladen of kronen van de schepping.

In het geval van Amerikaanse mythen hadden we in plaats van een ei een schildpad en in plaats van tussenliggende wezens hadden we de muskusmuis. Maar de volgorde is altijd hetzelfde: van het alchemistische element Aarde tot het element Vuur, dat door de andere twee tussenproducten gaat.

De verschillen tussen de mythen stellen ons in staat de schoonheid te voelen van de ervaringen die elk volk had over de schepping . Elke stad wist in zijn binnenland hoe de schepping was, en door het te vertellen deed het het anders, met verschillende woorden. Het zou natuurlijk heel saai zijn geweest als alle mensen hetzelfde verhaal hadden gehad, omdat dat ons niets zou vertellen over hun diversiteit, hun verschillende kleuren.

Iets dat ons zal helpen om welzijn in onze dromen te vinden, is ons af te vragen door welke kleuren er in ons hart ontstaan, wanneer we kalmeren en mediteren over al deze mythen. Welk verhaal is voor ieder van ons, Creatie? Als een kind ons vroeg hoe de wereld is gemaakt en we hem via een verhaal moesten vertellen, hoe zouden we dat verhaal dan maken? Wat zouden we schrijven?
Als we het zouden schrijven, zouden we misschien een ander verhaal vinden, anders dan dat van alle oude volkeren, maar niet minder geladen dan wat er in ons zit. Al die mooie verhalen overstegen de tijd, omdat ze een waar licht bevatten. Omdat ze dat echte zaad hadden, wilden de opeenvolgende generaties ze in hun geheugen houden.

Laten we dan een verhaal over ons aan een kind vertellen. Als het je bevalt, komt dat waarschijnlijk omdat we ons verbonden hebben met de onderliggende schepping in onszelf. We zullen ons wezen verbonden hebben gemaakt met onze dromen en ze zullen mooier worden.

AUTEUR: Héctor, redacteur in de grote familie van hermandablanca.org