Ik vind het billijk en gepast om over veerkracht te praten door Viktor Frankl te citeren: "Als het niet in jouw handen ligt om een situatie te veranderen die je pijn doet, kun je altijd de houding kiezen waarmee je dat lijden onder ogen ziet."
Frankl, psychiater, Oostenrijks psychotherapeut en ideoloog van de psychologische theorie bekend als Logotherapie, verdient speciale vermelding, omdat het een voorbeeld is van een veerkrachtige houding en hoe opnieuw op te bouwen in een traumatische ervaring.
In de herfst van 1942 werd hij met zijn vrouw en ouders gedeporteerd naar het concentratiekamp Theresienstadt. In 1944 werd hij overgebracht naar Auschwitz en later naar Kaufering en Türkheim, twee concentratiekampen afhankelijk van die van Dachau. Op 27 april 1945 werd hij vrijgelaten door het Amerikaanse leger. Frankl overleefde uiteindelijk de nazi-holocaust, maar zowel zijn vrouw als zijn ouders stierven in de concentratiekampen.
Ondanks deze ervaring dat het vandaag onmogelijk lijkt dat we zo dicht bij onze tijd hebben geleefd, stelt Viktor in een van zijn beroemdste werken "Man op zoek naar betekenis" dat, zelfs in de meest extreme omstandigheden van ontmenselijking en lijden, de mens kan een reden vinden om te leven.
Hij beweert dat het de zoektocht naar dat gevoel is dat ons motiveert en ons met redenen om te leven vult en merkt op dat "wie een reden heeft om te leven, bijna alles kan overwinnen."
Veerkracht is geen aangeboren vaardigheid of een manier om het leven te begrijpen en onder ogen te zien die verrast lijkt, het is geen superkracht of een automatische techniek die wordt geactiveerd bij tegenspoed.
Veerkracht is een houding, een vermogen waarmee mensen worden geconfronteerd en om ongunstige situaties te overwinnen (verliezen, ontvangen schade, extreme armoede, misbruik, seksueel misbruik, overmatig stressvolle of slachtoffende omstandigheden, enz.).
Het omvat leren, een grote capaciteit om zich aan te passen aan de obstakels in de omgeving en vereist ook het vermogen om de vitale ontwikkeling te herstellen die bestond voordat de stress of traumatische omstandigheid zich voordeed.
Zoals elke reconstructie is het geen onmiddellijk proces, deze capaciteit impliceert lijden, we bedriegen onszelf niet, maar om aan te nemen dat deze houding de beste vorm van aanpassing is die de mens kent. Het bestaat uit een proces van uitwerking, niet van uitwissing, waarbij het verlies wordt geïntegreerd en niet wordt vergeten.
Midden op het pad naar veerkracht dragen we bij en halen we het beste van onszelf, we groeien in het aangezicht van tegenspoed en het is aan het einde wanneer we het kunnen hebben over herstel en dus over geluk. Ons pad van betekenis geven betekent alle antwoorden hebben die kunnen ontstaan door evolutie en persoonlijke ontwikkeling.
We moeten niet vergeten dat we zelf verantwoordelijk zijn voor wat we doen, wat we lachen, waar we van houden, maar ook wat we lijden en wat we huilen.
De pijlers van veerkrachtOm de persoonlijke reconstructiestrategieën een beetje beter te begrijpen, citeren we Wolin en Wolin (1993), auteurs die de zeven pijlers van veerkracht blootleggen en beschrijven:
1. Introspectie: vermeld jezelf vragen en geef jezelf een eerlijke zelfreactie.
2. Onafhankelijkheid: gedefinieerd als het vermogen om grenzen te stellen tussen zichzelf en ongunstige omgevingen; Het verwijst naar het vermogen om emotionele en fysieke afstand te behouden, zonder geïsoleerd te raken.
3. Het vermogen om te communiceren: beïnvloedt het vermogen om intieme en bevredigende banden met andere mensen aan te gaan. Hier zouden we kwaliteiten vinden zoals empathie, gezelligheid.
4. Initiatief: omvat het eisen en testen van uzelf in steeds meer veeleisende taken. Het verwijst naar het vermogen om problemen op te lossen en er controle over uit te oefenen.
5. Humor: verwijst naar het feit dat de strip in de tragedie is gevonden. Humor helpt obstakels en problemen overwinnen, mensen aan het lachen maken en lachen om de absurditeit van het leven (Jauregui, 2007).
6. Creativiteit: is het vermogen om orde, schoonheid en doel te creëren vanuit chaos en wanorde. In de kindertijd wordt dit uitgedrukt door het creëren van games, die manieren zijn om eenzaamheid, angst, woede en wanhoop uit te drukken in ongunstige situaties.
7. Moraliteit: verwijst naar moreel geweten, het vermogen om te plegen volgens sociale waarden en om onderscheid te maken tussen goed en slecht.
Veerkrachtig zijn hangt in grote mate af van deze pijlers of capaciteiten die zojuist zijn genoemd, maar ik zou deze reflectie willen afsluiten voordat ik me dat herinner; Als mensen zijn we wat we willen zijn, we zijn niet-statische veranderende wezens, we moeten profiteren van die plasticiteit om ons aan te passen en ons te vormen naar de eisen en moeilijkheden.
Ik definieer mezelf als een nogal sceptisch persoon met determinisme, omdat ik geloof dat om te veranderen je moet geloven in verandering en geluk is waar dat het in het klein, in het medium en in de grote details is, maar het gaat er niet om ernaar te zoeken door hoeken, het gaat over het bereiken van de hoeken en ze overspoelen met geluk .
Geluk hangt af van onze houding, daarom hangt het van onszelf af en het maakt me verdrietig om rond te kijken en te beseffen dat in de cultuur die we delen ons wordt geleerd gestrest te zijn, verdrietig te zijn, bang te zijn en angstig te zijn; Ik geloof en overweeg dat er een onderliggend maatschappelijk belang is dat deze staten van angst en angst bevordert, maar het belangrijkste en waar we rekening mee moeten houden en ons dagelijks aan moeten herinneren is dat gelukkig zijn alleen van ons afhangt, jij en ik.
“Een traumatische ervaring is altijd negatief, maar wat daaruit voortvloeit, hangt van elke persoon af. In de hand van de mens is het kiezen van zijn optie, die zijn negatieve ervaring kan veranderen in overwinningen, het leven in een interne triomf, of hij kan de uitdaging negeren en zich beperken tot vegetarisch en instorten. "
Gedeeld door Jose Salido Botas
Bron: http://psicopedia.org/
De man op zoek naar veerkracht
