Streven we echt naar VREDE? Is vrede wat we willen en aanmoedigen? door Lina Cristiano
Tegenwoordig vertelde hij me in overleg met een van mijn Coaching-patiënten dat hij op dit moment het meest wilde dat hij VREDE had en dat hij zich wilde concentreren op het herstellen van zijn Vrede Geïnspireerd door de buitengewone en interactieve ontwikkeling van die vraag schrijf ik deze woorden
We zeggen allemaal dat we vrede willen, dat we voor vrede zijn, we zeggen het gemakkelijk als we iets anders zeggen, maar een interessante vraag is in hoeverre bevorder ik het of belemmer het? In hoeverre doe ik niets anders dan een eeuwigdurende strijd in mijn hoofd voeren met mijn leven, met wat er met mij gebeurt, met anderen, met wat er ook gebeurt? Er is iets dat definitief en ook beslissend is, Vrede wordt gevonden en begint in je, en eenmaal veroverd zul je het kunnen uitbreiden naar je leven en alles om je heen ...
Als we stoppen onszelf te observeren, kunnen we dan de confrontatie realiseren die we hebben met wat we voelen, met wat anderen zeggen of doen, met de ervaring die ik heb, met iets? Kunnen we op het punt komen ons bewust te zijn van hoeveel meer dan dat zogenaamd verlangde naar vrede, we niets anders doen dan oorlog ondersteunen en bevorderen?
Wanneer we dit intern kunnen waarnemen en realiseren, kunnen we die vrede beginnen te herstellen waar we allemaal zonder uitzondering naar verlangen, zelfs als sommigen zich er niet van bewust zijn. De weerstand die we bieden tegen wat er zowel binnen als buiten ons gebeurt, de veronderstellingen, de kritiek, de oordelen en de verhalen die we rondom hen maken, de uitspraken die we over onszelf dicteren, over anderen, over wat Het gebeurt als meedogenloze rechters met de hamer in de hand, is deze vrede? Is dit een voorstander van harmonie en vrede? Dit is wat we moeten herkennen en identificeren, en als we echt naar vrede streven, kunnen we, als dit eenmaal is gedaan, bewust en opzettelijk ingrijpen om het opnieuw te definiëren, de witte vlag te trekken en direct de vrede te herstellen, zowel binnen als buiten. wij ... Dus ademen we diep en langzaam, we geven ons over en we voelen die ruimte van nederige acceptatie van wat het is, die verlichte, kalme, vredige ruimte die niet weet van strijd, debatten, verdeeldheid, argumenten, confrontaties of redenen ... Hij weet alleen van eenheid en licht ...
The Will … ..door Lina Cristiano
Die interne kracht die ons mobiliseert om te bevelen, te doen en uit te voeren wat we uiteenzetten, vereist echter bewustzijn en duidelijkheid van het doel. Will is een belangrijk ingrediënt voor onze groei en vooruitgang. Met Will kunnen we volharden in het bereiken van onze doelen over de omstandigheden, over onze eigen menselijke beperkingen en kwetsbaarheden, omdat het een interne kracht is die daarboven staat. Met Will nemen we de leiding, we stoppen met het uitstellen en rechtvaardigen van die uitstel, en we bereiken het als we heel goed weten dat wat we willen doen belangrijk is, het betekenis en betekenis voor ons heeft, het is goed voor ons, en vaak ook voor anderen . Echter, wanneer de verleidingen van apathie, uitstel, luiheid, angsten, humeur, vasthouden aan de "status quo" inbreken, staat Will ons toe om boven hen uit te stijgen, waardoor ze de controle niet kunnen overnemen van onze acties, en geven prioriteit aan wat we van plan zijn te doen, en gaan verder dan wat we zouden kunnen gebruiken als een excuus dat onze initiatieven en projecten behoudt en uitstelt.
Omdat we zelfverantwoordelijk zijn, is alles wat we in ons leven hebben gedaan het resultaat van de oefening van Will, en wat we niet hebben kunnen doen, komt voort uit het gebrek eraan, zonder excuses. Wat je niet hebt gedaan, heb je niet gedaan omdat je niet wilde, punt. Je hebt gewoon de voorkeur gegeven of gekozen om iets anders te doen, zo simpel, dat is de waarheid, zonder ornamenten, zonder excuses. Hoe vaak hebben we gezegd: ik wil het doen, maar heb ik nog niet besloten? Hoe vaak zeggen we: ik zou zo'n bedrijf willen starten, ik zou graag vrijwilligerswerk doen, ik zou graag therapie willen doen, ik zou zoiets willen bestuderen, en we doen het niet?
Rechtvaardigingen, excuses, luiheid, apathie, de "status quo" en uitstel worden een enorm obstakel wanneer we doen alsof wat we niet hebben gedaan te wijten is aan een andere reden dan het gebrek aan wil.
De mens kan, wanneer hij echt besluit iets te doen, enorm creatief en innovatief worden, zonder excuses!
Die bepaalde initiatieven en projecten voorstelt, is zichzelf en vraagt ze omdat ze hem motiveren, omdat het betekenis voor ons heeft, omdat we zijn toeval met onze interesses en waarden hebben geëvalueerd, omdat hij is afgestemd op wat we zijn en willen voor ons leven, Op dezelfde manier is dat de impuls, loyaliteit en doorzettingsvermogen die we al dan niet aanbieden aan onze realisatie onze verantwoordelijkheid is, en die impuls, die loyaliteit, die actieve beslissing, dat doorzettingsvermogen van Will komt. Een beslissing nemen moet de oefening van Wil bevatten om het te concretiseren en effectief uit te voeren, waardoor die beslissing een tastbare ervaring wordt, anders is het slechts een idee, een fantasie, niet meer dan dat, en daar blijft het.
We kunnen ons niet eens de enorme slijtage van energie voorstellen die het gebrek aan Wil in ons leven met zich meebrengt, dat gevoel iets in afwachting te hebben en het niet eens en voor altijd te doen, dat gevoel dat vaak een enorm ongemak wordt dat we onszelf heel goed kunnen bedriegen het als normaal beschouwen. De mens heeft de neiging om aan alles te wennen, en in veel gevallen beseft hij niet eens waaraan hij gewend is geraakt, en nog minder de schade die is aangericht.
Het gebrek aan wil werkt tegen je vooruitgang in, houdt je vast, tot slaaf gemaakt, bedreigt je natuurlijke creativiteit en vitale impuls, die de steun van je geweten vereisen.
Will is als een spier, hoe meer je traint, hoe meer het wordt versterkt, de innerlijke kracht hebben om het dag na dag met volharding te oefenen vereist discipline, temperament, vertrouwen en zelfvertrouwen, beslis en doe het !!! Omdat het veranderen in een gewoonte altijd zal resulteren in enorme voordelen en meerdere bevredigingen, zowel voor jou als voor de mensen om je heen.
Lina Cristiano
Therapeut / coach
