Bijna alle fundamentele principes van het leven kunnen op twee tegengestelde manieren worden uitgedrukt.
Er zijn mensen die zeggen dat we, om de hoogste wijsheid te bereiken, kalm en sereen moeten zijn, onveranderlijk temidden van onrust.
En die anderen die bevestigen dat we ons op het ritme van het leven moeten verplaatsen, zonder een moment te stoppen of uit angst voor wat komen gaat, noch om spijt te krijgen van wat er al is gebeurd.
De eerste zijn degenen die naar de muziek luisteren en de stroom van de noten door hun hoofd laten passeren zonder te proberen ze te stoppen of te versnellen. Net als Chuang-Tse's perfecte man, gebruiken ze hun geest als een spiegel: hij klampt zich nergens aan vast, hij wijst niets af; Het ontvangt alleen, maar behoudt niet. De laatste zijn degenen die dansen op het ritme van de muziek, gelijke tred houden met hun bewegingen en hun leden ermee laten stromen op een onophoudelijke en vastberaden manier dat ze als wolken zijn die reageren op de adem van de wind. Sommigen lijken gebeurtenissen te weerspiegelen terwijl ze voorbijgaan, en anderen gaan ermee verder. Beide gezichtspunten hebben echter gelijk, want om de hoogste wijsheid te bereiken moeten we tegelijkertijd lopen en stilstaan. We beschouwen het leven als een spinnewiel verticaal geplaatst, met de persoon die op zijn band loopt. Terwijl hij vooruitgaat, draait het wiel onder zijn voeten naar hem toe en als hij niet terug wil en op de grond wil vallen, moet hij met dezelfde snelheid rijden als het wiel draait. Als het het overtreft, valt het naar voren en met het gezicht omlaag op het wiel. Want we leven te allen tijde alsof we op een wiel zitten; op het moment dat we proberen vast te houden aan dat moment, aan dat specifieke punt van het wiel, staat het niet langer bovenaan en zijn we onze balans kwijt. Dus door niet aan het moment vast te houden, houden we het, omdat we op het exacte moment dat we ophouden te lopen niet in balans kunnen blijven. Dit beeld impliceert echter een nog diepere waarheid. Vanuit het oogpunt van de eeuwigheid kunnen we nooit het bovenste deel van het wiel verlaten of verlaten, omdat een cirkel in de oneindige ruimte geen bovenste of onderste deel heeft. Waar u ook bent, het is het bovenste gedeelte en het wiel draait alleen omdat u het met uw eigen voeten bestuurt.
AUTEUR: Eva Villa, redacteur in de grote familie hermandadblanca.org
BRON: Word wat je bent door Allan Watt
