Blijf en vergeet mij, mijn gezicht rustte op de Geliefde; stopte met alles en verliet me en liet mijn zorg achter tussen de vergeten lelies 'Dark Nights of the Soul', San Juan de la Cruz (1542-1591)
In de persoonlijke en spirituele ontwikkeling van elke mens is er een proces genaamd 'The Dark Night of the Soul'. Velen zijn de disciplines geweest die zich bezighielden met deze 'fase' waarin mogelijk ieder van ons elkaar minstens één keer in zijn leven heeft ontmoet of zal ontmoeten. Technisch zouden we het kunnen definiëren als 'een cyclische constante'. De motieven?
Van verdriet, gered en geleefd door een persoonlijk verlies, een geliefde, of een baan; door een crisis van waarden of existentieel gaan, scheidingen, een verandering van leven en richting, of een breuk van de structuren die tot die dag werkten en nu niet meer ... Die ervaringen leiden tot een crisis van grotere of kleinere omvang, die voortkomt uit Zich verloren voelen en zonder een reactie van het leven, zonder mechanismen om iets te genereren.
Het lijkt erop dat alles plotseling uitging, een gevoel van alleen zijn is geboren, zonder persoonlijke of transcendente begeleiding, waarden vallen, men voelt dat niemand meer in hem gelooft. Zoals alles in het leven, is het daar met een reden geplaatst. En deze crises, met hun omvang, hebben ook hun reden om te zijn. Het belangrijkste is om te weten wat er in zit en te weten hoe je jezelf kunt onderhouden in de storm, voorbij nadenken over wat je zult vinden als kalmte komt.
In Transpersoonlijke Psychologie definiëren we 'De ziel' als die verzameling geaccumuleerde ervaringen die persoonlijk, niet-overdraagbaar zijn en die ons definiëren als unieke en onafhankelijke wezens voor onze omgeving . We zouden zeggen dat de ziel ons aangeboren eigenschappen geeft die alleen wij bezitten en het resultaat zijn van ons leren. Ook daarin ligt ons concept van ethiek, universele bedrijfsnormen (niet begrepen door menselijke wetten), empathie, mededogen, gerechtigheid ...
Archetype van de ziel die de persoonlijkheid versterkt Begrijpt u nu waarom iemand zonder ethiek - zelfs als ze moraal hebben - een 'harteloos' wordt genoemd? Populaire taal is wijs in veel van zijn uitdrukkingen. De ziel geeft ons een verbinding met onze innerlijke wereld, met onze individualiteit als wezens. Die individualiteit stelt ons in staat contact te maken met onszelf, met ons doel in het leven, onze richting, wil ... wie we zijn en wat we kwamen doen ligt in de ziel van elke man en vrouw, dus het is een puur persoonlijke zaak omdat niemand anders dat kan ken hem nauwkeuriger dan jezelf.
De fase 'donkere nacht' gebeurt wanneer die 'schijnbaar' verbinding verloren gaat. Deze loskoppeling kan komen van een persoonlijke, bewuste beslissing om je leven om te keren en dus deze fase van duisternis binnen te gaan, of door een gebeurtenis die je realiteit volledig verandert en je dwingt jezelf opnieuw te definiëren. Stelt u zich eens voor dat die structuur waarop u dagelijks staat en dat wordt gevormd door overtuigingen, werkwijzen, manieren van relateren, uw eigen ethiek, de plaats waar u uw waardenschaal tekent, uw adres in het leven, zijn levensmotief ... verdwijnt. En daarmee stopt elke actie op de buitenwereld zoals het deed. Natuurlijk probeer je het weer te laten werken ... maar dat lukt niet.
Het proces van 'donkere nacht', met die ontkoppeling, beschrijft het volgende: een confrontatie met onze eigen schaduw treedt in ons op. Plaatsen van onze psyche die, door eenvoudige evolutie, als onbruikbaar moeten worden weggegooid. Je moet je er vaak eerst van bewust zijn en er dan vanaf komen. Hoewel het eerder geen 'weggooien' is, maar een 'aan het licht brengen'. Gebieden die hebben gehandeld zonder het te weten, worden verlicht en vervangen of hersteld door nieuwe gebieden die nuttiger zijn voor hun toekomst. Hoeveel voorbeelden hebben we in populaire personages die na zo'n proces in zijn carrière naar voren kwamen ...
in die tijd werd hen gevraagd een situatie in hun leven onder ogen te zien en lieten ze de hele structuur waarin ze werden vastgehouden, vallen. In de overgang naar de nieuwe fase wordt alles donker. Er ontstaat een gevoel van eenzaamheid, van niet worden ondersteund, niet worden gehoord of worden ondersteund. Het leven biedt geen antwoorden als voorheen. Als u mediteerde, komt er geen informatie aan. Als je bad, luistert niemand naar je. Het materiaal geeft geen feedback. Het persoonlijke lijkt onthecht omdat zijn leeftijdsgenoten hem niet begrijpen. Het is echt een uniek en persoonlijk proces, een doorvoer door de woestijn en niemand kan zich de dorst voorstellen die je hebt. Ze kunnen je zien als een gek, als een uit het midden, 'je hebt ons verlaten', 'je hebt het verkeerd gedaan', 'wat doe je met je leven?' ... Het zijn zinnen die je zult horen. En hier komen we in materie: een proces van 'donkere nacht' vraagt onvermijdelijk om een 'Act of Faith'.
Vertrouw erop dat dit proces noodzakelijk is en dat we ons onvermijdelijk moeten overgeven aan uw omstandigheden. 'Geef je over', zolang je de overgang met hun tijd moet doormaken en wachten tot de storm is verdwenen. Overleef ondertussen ... In alle archetypische gevallen van 'donkere nacht' verschijnt de mogelijkheid om aan de andere kant te vallen, de gemakkelijke manier, die ons leven kan oplossen, maar weggaat van ons oorspronkelijke en echte doel. De theosofen hebben deze processen beschreven als momenten waarop alle verbinding met de spirituele wereld verdwijnt, en onze enige gids moet ons geloof in het proces zijn. De gidsen verdwijnen en we moeten onze eigen ziel als piloot vertrouwen. Archetypisch belichaamt het karakter van Job in de bijbel een aflevering met een 'donkere nacht'.
Satan stemt in met God om alles weg te nemen en hij stopt alle communicatie met hem, terwijl de eerste veel ongelukken toebrengt. Hij houdt nooit op te vertrouwen op de oplossing van zijn problemen. Jezus personifieert die crisis ook gedurende zijn 40 dagen door de woestijn, zonder reactie of duidelijk doel of horizon, en vol verleidingen om het te verlaten, wat de 'donkere nacht van de ziel' is.
De heilige taak Jezus en zijn 40-daagse reis door de woestijn letterlijk
San Juan De La Cruz schreef zijn gedicht 'Dark Nights of the Soul' poëtisch en vertelde de ervaring van De ziel die zijn passies en zonden zuivert, midden in de nacht tot God oprijst en een Licht ontvangt dat het pad naar de vereniging van wat archetypisch De Christus wordt genoemd , een energie die je met het geheel verenigt . In The Lord Of The Rings (filmversie) vallen duistere krachten de lichtgevende krachten aan in de Battle of Pelennor Fields. De duistere vermenigvuldigen met tien de krachten van de blanken.
Er is geen alternatief voor overwinning en zodra alles aangeeft dat de duisternis het land van de mens zal overnemen, verschijnt in een onverwachte wending Aragorn, erfgenaam van het Koninkrijk der Mensen met een leger van wraiths (De Dead of the Tabernacle) die de kwade troepen bevechten. Deze voorbeelden vertellen ons hoe de persoon die leeft in die tijdelijke duisternis zich verlaten voelt door iedereen, door het leven en door omstandigheden. Het is een vernietiging van zijn structuur, een reis naar een groter bewustzijn dat door een tunnel gaat zonder lichten en zonder de schijn ergens naartoe te leiden.
De sleutel is om weerstand te bieden en te blijven. Laten we echter wijzen op het einde van elk daarvan (altijd in een archetypische context, als een model): Job ontving na ontelbare ongelukken tweemaal wat hij eerder had. Jezus steeg op naar de hemel en stond rechts van de troon van zijn vader. Aragorn profiteerde van de vloek die zijn voorvader Isildur tegen de wraiths gooide zodat ze aan zijn zijde zouden vechten, en dus bevrijdde hij ze ervan. Dat wil zeggen, vanuit het verkeer door de maximale duisternis is het licht toegankelijk. Gebruikmakend van wat in onze duisternis een obstakel is, hebben we toegang tot een betere fase in ons bestaan. In de natuur trok de metamorfose van de vlinderrups altijd mijn aandacht. De rups gaat de vlinder voor. Het is een staat die eraan voorafgaat.
In zijn rupsbewustzijn kan hij zich geen leven als een vlinder voorstellen en bijvoorbeeld hoe het zou moeten zijn om de grond te verlaten om door de lucht te bewegen of te stoppen met knagen aan bladeren om zich te voeden met nectar. Op een moment van zijn bestaan, door vitaal traject en in transpersoonlijke psychologie zouden we zeggen dat het door een programma wordt verpakt in een chrylid en, als een daad van geloof, zijn Interne informatie zelf de transformatie. Die fase is de Dark Night of the Soul.
Het resultaat van die crisis, van die tijdelijke dood, is een wedergeboorte in zeer verschillende omstandigheden, een nieuw bewustzijn, een nieuw leven, een nieuwe dageraad. Als u door een donkere nacht reist, verval dan niet. Huil, lijd, laat je meeslepen door de storm, probeer je schip te besturen en te overleven. Wie weet wat hen te wachten staat?
Auteurs: CARLES PEREZ en PAULA ALONSO Therapeuten en consultants
op www.beingtheone.org
Bronkopafbeelding:
The Dark Night of the Soul: The Metamorphosis of the Butterfly Caterpillar
