Gratis cursus: "Bevrijd jezelf van het mentale patroon van het slachtoffer", School of Wisdom

Het lijkt vreemd, mijn laatste slachtoffer? ... Het meest krachtige aan onbewuste patronen is dat je ze niet opmerkt, je meestal ontkent en ze bedekt met een belachelijke halo die je nooit zult accepteren. zo.

• Ik, een slachtoffer! Als niemand me heeft mishandeld en ik nog nooit traumatische ervaringen heb meegemaakt die ik me herinner.

RELEASE is zich bewust van wat gewoonlijk `` realiteit '' wordt genoemd. Je zult opmerken dat je perceptie meestal erg verband houdt met interesses, overtuigingen, behoeften, kortom, het is Je ziet waarschijnlijk alleen wat je interesseert of wilt zien. Op basis van je eerdere ervaringen projecteer je een perceptie van je fysieke wereld en de waardering die je ervan maakt.

Wees je bewust van wat er in je wereld gebeurt, je creatie, de investering die je hebt gedaan in je creatieve kracht, is het begin van verandering. Je kunt niet veranderen wat je niet beseft dat het bestaat en waarvoor je geen verantwoordelijkheid hebt genomen. De slachtoffers veranderen niet. Klinkt het moeilijk? Ik leg mezelf uit dat wanneer je jezelf als een slachtoffer van iets of iemand beschouwt, je precies dat bent, een slachtoffer waarvoor je geen verantwoordelijkheid hebt, alle verantwoordelijkheid is de dader, de persoon of situatie die zogenaamd wordt Hij heeft me iets aangedaan. En als iemand zou moeten veranderen, zou jij het niet zijn, hij zou het zijn, degene die volgens jou heeft, te u gedwongen, veroorzaakte u en duizend andere klachten, die alleen uw verantwoordelijkheid proberen te verbergen.

Je hebt altijd een verantwoordelijkheid in de context van je wereld, je bent een deelnemer aan het creëren van AL je realiteit, inclusief ongelukken, liefdespauzes, mishandeling en geweld. Het betekent niet dat je ALLE verantwoordelijkheid hebt, uiteraard elk van De betrokkenen hebben de hunne en JIJ OOK En laat me onderscheiden, ik zeg niet dat jij de schuld hebt, schuld is nutteloos, verlamt je, steelt je kracht, blokkeert de impuls schepper in jou. Ik heb het over de verantwoordelijkheid, over jouw beslissing - ergens in het proces - om aan die situatie deel te nemen.

Als je overweegt zonder te oordelen en zonder preventie observeert, zul je zien dat op een bepaald punt in de veronderstelde 'opeenvolging van toevalligheden', je beslissing, het moment waarop je je wil hebt geactiveerd en je vrije wil om op het juiste moment en de juiste plek te zijn, met de houding en de precieze taal. Dan komt rechtvaardiging, een activiteit waarin mensen het grootste deel van de creatieve energie investeren, vind je niet dat het zonde is? Bovenal rechtvaardigen we aan wie of voor wie ... blijkbaar is het voor anderen: het kind voor de ouders (is dat ze me hebben gedwongen), de man voor de vrouw (ze heeft me verleid), de werknemer voor de werkgever (is dat niemand me heeft geholpen) ... Hoe dan ook, als je beseft dat veel van de tijd van communicatie nutteloos wordt verspild om verantwoordelijkheid te rechtvaardigen en te ontwijken.

Nogmaals, je realiseert je niet, je gelooft meestal in je eigen rechtvaardigingen en als resultaat: "je laat dingen zo" en je went aan de houding van slachtoffer, jij neemt de rol van slachtoffer aan. Op deze manier voel je je als een bal in het spel die iedereen in zijn accommodatie trapt, terwijl je alleen hoeft te lijden en klagen wachtend op een redder die je bevrijdt. Het bewijs hiervan is dat het slachtoffer iedereen zijn tegenslagen vertelt en daarmee een winst verzekert die even onmiddellijk als tijdelijk is. Denk je niet dat ze iets winnen? Heb je mensen gezien die medelijden met hen zoeken, dat ze gelijk hebben en hun daders vervloeken? Laat ze hun hoofd strelen door hen te vertellen: "arm van je, die vent is een klootzak"; "Het leven was boos op je, er is geen recht"; “Hoe lijd je, het breekt mijn ziel om je zo te zien”? ... En nog veel meer dwaze uitingen die ze willen ondersteunen en wat ze echt doen, is de persoon in hun rol als slachtoffer ratificeren en hen overtuigen van deze perceptie van hun realiteit.

Verdrietig? ¿Crudo? Het ergste van alles is dat iedereen in de rol van slachtoffer kan vallen, je kunt daar zelf vallen, bijna zonder het te beseffen. Durf jij je te laten testen? Laten we eens kijken naar de drie symptomen van wie je de slachtofferrol speelt:

1. Ze zijn experts in het schuldig vinden.
2. Ze hebben de neiging hun fouten hardnekkig te rechtvaardigen.
3. Ze klagen vaak.

Als je jezelf herkent in deze houdingen ... jezelf bevrijden, je territorium uitbreiden en je verantwoordelijkheid nemen.

Verantwoordelijkheid en vrijheid zijn twee kanten van dezelfde medaille, de ene kan niet bestaan ​​zonder de andere. Neem je verantwoordelijkheid om vrijheid te bereiken. Bevrijd jezelf van het mentale patroon van het slachtoffer, neem je verantwoordelijkheid en wees vrij.

Ooit Vega Benavides

Directeur van EscuelaDeSabciencia.com