Oude beschavingen - Egypte, land van farao's

Bij het spreken van oude beschavingen was het meest relevante zonder twijfel het oude Egypte. Met meer dan 3000 jaar ontwikkeling heeft het een gigantisch cultureel erfgoed achtergelaten, dat ondanks het feit dat het op de 31e voordat Christus werd ontbonden nog steeds in staat is om relikwieën, boeken, infrastructuren en mummies te bezitten van zijn tijd. Het oude Egypte werd gevormd door zijn perfecte locatie die de Nijlvallei innam, die water leverde voor het leven, planten, ontwikkeling van handel en transport. De Nijl liet toe dat zijn economie gebaseerd was op teelt, door overstromingsseizoenen waardoor het graan kon zaaien, dat ze bewaarden voor de uitwerking Brood en bier Ze handelden via ruilhandel (uitwisseling van soorten en parfums) naast de verkoop en aankoop van slaven.

Wat maakte het zo sterk en geëvolueerd?

Omdat ze in Egypte geen problemen hadden om voedsel in te slaan, konden hun bewoners zich wijden aan de ontwikkeling van taal, literatuur, wiskunde, rekenen en spiritualiteit. Zijn grote vooruitgang in de berekening is vandaag terug te zien in de infrastructuur van zijn ruïnes, zoals zijn piramides en oude tempels die blijven staan, die ook een figuur hebben Geometrisch bijna perfect.

Ze exploiteerden de mijnbouw, de bouw, het irrigatie- en plantsysteem, ze ontwikkelden de eerste schepen. Ze handhaafden een economie en een sterke samenleving onder leiding van de figuur van de Farao, een wezen dat afstamt van de goden. Er waren mensen wiens handel handelscontracten waren, er moet rekening mee worden gehouden dat ondanks dat het een van de oude beschavingen was, Egypte jarenlang het rijkste en machtigste land ter wereld was, een andere oorzaak hiervan is dat ze meer produceerden van wat ze consumeerden om ze aan hun grenzen te verkopen.

De religie van het oude Egypte

Vanaf hun begin tot ze contact hadden met de islam en het christendom, handhaafden ze hun religieuze riten in de oude tempels, hun overtuigingen over het bestaan ​​van meerdere goden, bewaard in de tijd. De geleiding van religie viel op de priesters en priesteressen. In het bijzonder aanbaden zij God Ra, de krachtige Osiris voor Horus . Vanwege hun dierkunde waren ze vertegenwoordigd in de vorm van dieren of als mensen met dierenkoppen. Naast hen dienden ze andere goden, afhankelijk van de provincie van hun inwoners . Veel dieren werden door hen als heilig beschouwd, dus in de graven van de farao's kunnen we gemummificeerde dieren zien (onder andere katten, haviken, kevers). De zogenaamde halfgoden bestonden ook.

In Egypte beschouwen ze dat de dood de deur was naar de immateriële wereld, dat het lichaam bleef en de geest zich losmaakte van het leven in een ander bestaan ​​omringd door alle voorstellingen en bezittingen waarmee het naar het graf werd gebracht, maar er was een essentie die overbleef woonde in het graf en kon gaan waar hij maar wilde. De dood was een delicaat proces waarbij veel riten plaatsvonden vóór de begrafenis. Het lichaam kreeg een speciale mummificatiebehandeling met zalven en maceratie, waarbij alle organen van het lichaam werden verwijderd, behalve het hart en de nieren. De kwaliteit van de verbanden en de gebruikte oliën hing af van de economische mogelijkheden van de familie. Iedereen had het recht om in Egypte gemummificeerd te worden, maar het was erg duur. Ze hadden een heel speciaal ritueel waarin ze de ziel van de persoon beoordeelden om het naar het koninkrijk van Anubis of de verslinder te sturen . Het proces zou afhangen van de gepleegde daden en het gewicht van het hart van de overledene. Als het hart meer dan een veer woog, werd het veroordeeld.

Het oude Egypte is een van de oude beschavingen die het grootste stempel hebben gedrukt in de hedendaagse samenleving. Zijn machtigste God was Ra en zij vertegenwoordigden hem precies zoals de God van de christelijke religie, een menselijke figuur met een schijf zonlicht op zijn hoofd, beide religies delen hun geloof ten opzichte van de Drie-eenheid en er zijn bepaalde plaatsen en gelijkenissen van Jezus die Ze zien eruit als Egyptische verhalen, misschien is dit een gevolg van het contact van Jezus met de Egyptenaren en het is mogelijk dat hij enkele van zijn manuscripten las .

AUTEUR: Antonio, redacteur van de grote familie van hermandadblanca.org