Beste mensen, het is mij een groot genoegen om weer bij u te zijn.
Als ik bij je ben en via Pamela spreek, voel ik je aanwezigheid en zie ik je als energie van licht, op zoek naar je weg door een donkere wereld, waar je vaak moeilijkheden en energieën tegenkomt waarmee je niet weet hoe je moet omgaan.
Jullie zijn allemaal dappere krijgers. Je enige aanwezigheid in een fysiek lichaam op aarde spreekt van je enorme moed en bereidheid om te vechten met de duistere energieën en met de obstakels die je in jezelf vindt. Pamela maakt zich zorgen over het woord 'vechten' dat ik hier gebruik. Maar toch gebruik ik het woord hier omdat jullie in zekere zin vechters zijn: vechters die niet alleen moeilijkheden oplossen met de liefde van het hart, maar met het zwaard van onderscheidingsvermogen.
Onderscheidingsvermogen betekent: duidelijk kunnen herkennen wanneer de energieën niet in harmonie zijn met die van jou (daarom kun je ze uit je energieveld bevrijden). Onderscheidingsvermogen is de energie van het zwaard, de mannelijke energie en het belang ervan in het licht van het onderwerp dat ik vandaag ga bespreken is groot.
Ik wil het hebben over de overgangsperiode, zoals jij het noemt, de periode die soms de overgang wordt genoemd van Vissen naar Waterman, of van de Derde naar de Vijfde dimensie. Je hebt veel namen gegeven aan deze energietransitie die momenteel in je aardse sfeer plaatsvindt.
Ik wil het niet hebben over deze overgang in termen van externe gebeurtenissen, in termen van voorspellingen over wat er op uw land gaat gebeuren. Bijvoorbeeld over het aantal aardbevingen of catastrofes dat nog moet plaatsvinden voordat de verandering kan worden voltooid.
Ik wil het hebben over de verandering van het hart.
Bij velen van jullie is er behoefte aan enige beveiliging. Om deze reden vertrouw je soms op theorieën over de overgang en de voorspellingen waarover je leest of luistert. Je wordt meegesleept door angst en / of nieuwsgierigheid. Maar daarbij verliezen ze soms uit het oog dat dezelfde duistere energieën geassocieerd kunnen worden met die voorspellingen.
Daarom vraag ik dat wanneer je leest over voorspellingen van de toekomst, over deze overgangsperiode, je altijd naar de bron vraagt. Vraag er met je hart om, voel gewoon uit welke energiebron deze speculaties komen, die theorieën over de overgang. Gebruik het zwaard van je onderscheidingsvermogen!
Ik moedig u sterk aan om deze overgangsperiode intern te begrijpen.
Daarom spreek ik van de overgang van op ego gebaseerd bewustzijn naar op hart gebaseerd bewustzijn. Ik heb deze innerlijke transformatie gedetailleerd beschreven in de serie Lightworkers, die te vinden zijn op de website van Pamela en Gerrit. Ik spreek in deze termen omdat het een innerlijke transformatie is die jullie allemaal van binnen kunnen voelen. Er is niets buiten jou dat deze verandering nodig heeft, en niets buiten jou kan hiervan afzien. Er is ook geen 'tijdslimiet', een periode waarin iets op tijd 'gedaan' moest worden. Het is een innerlijke transformatie die jij, persoonlijk en afzonderlijk, stap voor stap doet.
In dit kanaal wil ik dit transformatieproces (van het ego naar het hart) illustreren met een onderwerp waar jullie allemaal diep bij betrokken zijn: de relatie met je eigen geboortefamilie.
Hoe u zich verhoudt tot uw gezin, het zegt veel over uw eigen vooruitgang in de overgang van op ego gebaseerd bewustzijn naar op hart gebaseerd bewustzijn.
Zijn geboorte hier op aarde kan worden vergeleken met een soort val in de duisternis, maar niet verbonden met enige associatie van zonde en schuld. Het is echt een duik naar de diepte die je bewust uit een bepaalde laag in je ziel nam. Op het moment dat je jezelf onderdompelt, ben je echter in een staat van bewusteloosheid, dan word je ondergedompeld in de wereld van materie. Op dat moment arriveer je in de baarmoeder van je moeder.
Enerzijds draag je een heel heldere energie met je mee, de energie van Thuis. Je herinnert je nog steeds hoe het is om aan de andere kant te zijn, je herinnert je de liefde die je om je heen voelde als iets natuurlijks en de vereniging met alles wat is, alles wat leeft.
Wanneer je als embryo naar de aarde afdaalt, zijn deze energieën van Thuis nog steeds sterk bij je. Maar tegelijkertijd word je geconfronteerd met wat ik het paradigma van de ouders noem .
Paradigma is een woord dat zoveel betekent als wereldbeeld, maar het omvat veel meer dan dat. Het bevat niet alleen de gedachten en overtuigingen van hun ouders, maar ook hun gevoelens, hun diepste emoties. Al dat beveiligingsnetwerk is het paradigma waarin ze zich onderdompelden als een nieuwe ziel die naar de aarde komt, aan het begin van hun nieuwe incarnatie.
Je wordt ondergedompeld in de realiteit van de derde dimensie, of zoals ik het graag noem: de wereld van op ego gebaseerd bewustzijn, zoals het wordt vertegenwoordigd in je ouders . Dit is een energieke realiteit waarin bepaalde illusies overheersen.
Ik wil hier de drie belangrijkste illusies noemen.
1. Het verlies van de meester
De eerste illusie is de illusie van het verlies van de meester. Door deze illusie vergeet je, terwijl je leeft, werkt en leeft op aarde, dat je de scheppers bent van alles wat er in je leven gebeurt. Je herkent wat er in je leven gebeurt niet als je eigen creatie, van tijd tot tijd denk je dat je een slachtoffer bent. Je gelooft dat er krachten zijn, groter dan jij, die je leven kunnen maken en plannen. Dit is het verlies van de meester.
2. Het verlies van het apparaat
En dan, met de duik diep van binnen, die duik in het paradigma van hun ouders, die al geruime tijd in illusie hebben geleefd, is ook het verlies van eenheid met alles wat hij leeft De erkenning van eenheid tussen jou en de wereld, tussen jou en de ander is voor jou verloren. Binnen het op ego gebaseerde bewustzijn is er de overtuiging dat we allemaal van elkaar gescheiden zijn, elk in een afzonderlijk lichaam. Er is een overtuiging dat we in dat lichaam leven en dat het veel werk kost om contact met anderen op te nemen. Het is de illusie van het lichaam als een gevangenis. Dat is de tweede illusie.
3. Het verlies van liefde
En de derde illusie die ik hier zou willen noemen, is het verlies van liefde. In de sfeer waarbuiten je naar de aarde komt, is de energie van liefde een patentvoeding geweest. Wanneer ze hier naar een relatief donkere wereld komen, waar veel liefdesverdriet is, beginnen ze liefde te verwarren met allerlei energieën die geen liefde zijn, als een bewondering voor emotionele afhankelijkheid. Later in dit kanaal zal ik terugkeren naar deze verwarring.
Nu wil ik je meenemen naar dat moment waarop je hier wordt geboren, één voet nog steeds in de hemel, de andere op aarde, in dat paradigma pas je daar niet goed in. Er zijn altijd specifieke punten waarmee hun ouders nauw verbonden zijn met het paradigma. Er zijn ook punten waar ze vrij van hem zijn, dat wil zeggen, er zijn aspecten waarin de energie van het hart in hen is vrijgegeven. Maar er zijn altijd enkele punten waarop ze ook erg gehecht zijn aan het op ego gebaseerde bewustzijnsparadigma.
En daar kom je, zoals er staat, vers uit de hemel. Wat er vervolgens gebeurt in de ontwikkeling van het kind in relatie tot zijn ouders, is dat hij in het begin heel sterk zal vasthouden aan het paradigma van zijn ouders, en dan zal hij hem langzaam loslaten naarmate hij ouder wordt. Dit ontwikkelingsproces hangt nauw samen met de overgang van de energie van het ego naar de energie van het hart die plaatsvindt in het collectieve bewustzijn van de mensheid als geheel.
Wat er op grote schaal gebeurt, gebeurt ook op kleine schaal, op het niveau van het individu. De overgang van op ego gebaseerd bewustzijn naar op hart gebaseerd bewustzijn op microniveau vindt vaak plaats door de beperkende energieën, geladen met angst, te transcenderen die je tijdens je jeugd van je ouders hebt ontvangen.
Ik wil deze bewustzijnstransformatie op kleine schaal beschrijven, bijvoorbeeld de relatie tussen ouders en kinderen beschrijven, omdat het heel gemakkelijk voor je is om het te herkennen op het niveau van persoonlijke ervaring. Ik hou niet van voorspellingen of aankondigingen die niet aansluiten bij de ervaring, die niet door je eigen hart, door je eigen gevoelens kan worden herkend. Daarom vraag ik het je nog een keer: als je materiaal over de overgangsperiode leest of ernaar luistert, vraag ze dan met je hart en kijk of ze passen bij je eigen ervaring. Omdat jullie geen studenten meer zijn, zijn jullie allemaal leraren. Je eigen ervaring zijn de testcriteria.
Hun harten zijn vol intuïtieve, tedere en zachte gevoelens over wat er gebeurt. Vertrouw ze. Hoe deze interne bewustzijnsverandering extern zal worden gedefinieerd, in de fysieke realiteit van de aarde, dat alles is niet belangrijk. We zullen slagen als we slagen.
Het is de doorgang van het hart, de innerlijke doorgang, in het rijk van emoties, die echt telt in de overgang van de New Age.
Op het moment dat je hier op aarde begint te leven, kom je de realiteit vooral via je ouders tegen. Bij aankomst breng je de herinnering aan Thuis mee en voel je een vredig gevoel van nostalgie. We hebben eerder het trauma van kosmische geboorte genoemd (zie kanaal 3 in deze serie), dat je als ziel bij je draagt, vanaf het begin van je reis door al je levens op aarde en elders. Maar elke keer dat je als kind begint te leven in een specifiek aards leven, is er ook een geboortetrauma. Ik wil dit vooral in psychologische zin zeggen: altijd afscheid nemen van het Huis en de noodzaak om dit te corrigeren, om je eigen weg te vinden in de energie van de aarde.
Op het moment van hun geboorte behoren ouders tot de energie van de aarde. Ze hebben zich al aangepast aan deze dimensie, aan de wetten die hier van toepassing zijn. Het zijn vaak beperkende wetten op het gebied van sociale normen en ideeën die ouders sterk hebben geabsorbeerd en die helemaal niet patenteren op het kind.
Op deze manier vertegenwoordigen de ouders voor het kind het op ego gebaseerde bewustzijn, het paradigma van de drie illusies. Het kind wordt hiermee geconfronteerd via het vaderlijke huis en de manier waarop dit paradigma zich bij de ouders heeft ontwikkeld, zal hem de rest van zijn leven beïnvloeden.
Natuurlijk ouders - Pamela vraagt me om deze gedachte toe te voegen, omdat hij niet wil dat ouders in een ongunstig daglicht worden gesteld - op een gegeven moment zijn ze ook kinderen geweest en hebben ze hetzelfde proces doorgemaakt. Ouders dwingen hun angst en illusies niet bewust op aan hun kinderen. In het stadium waarin ze kinderen hebben, hebben volwassenen echter onbewust veel energieën geabsorbeerd van het oude op ego gebaseerde paradigma, het paradigma dat wordt gevormd door de drie illusies die we hierboven hebben genoemd.
Het kind komt dit fris en nieuw binnen en beseft dat de realiteit niet overeenkomt, niet in harmonie is met wat hij gewend was. In die zeer vroege fase van zijn leven bevindt het kind zich in een nogal passieve bewustzijnsstaat. Hij is zeer open in zijn wezen, in zijn geest en in zijn gevoelens, en absorbeert alles om hem heen. Vooral in de eerste drie maanden is het vermogen van het kind om te absorberen ongelooflijk, het assimileert alle energie-realiteit die het omringt, in de diepste kern van zijn cellen.
Hij drinkt een enkel drankje en ervaart het als realiteit, de energetische realiteit van de directe omgeving, meestal die van de ouders. Aan de andere kant zit dat 'stukje van de hemel' er nog steeds in, die kern van puur zijn, onvoorwaardelijk die niet door illusies wordt beïnvloed.
In zekere zin botsen deze energiereliteiten met elkaar, maar het kind houdt dit voor zichzelf verborgen. Omdat dit conflict te pijnlijk is om te ervaren in deze zeer kwetsbare fase waarin het kind zich bevindt wanneer hij een pasgeborene is. Om deze botsing, dit innerlijke conflict voor zichzelf te verbergen, zal het kind zich aanpassen aan zijn omgeving. Hij wil in zijn omgeving een bekrachtiging vinden voor deze energieën van liefde, eenheid en meesterschap die nog steeds in zijn natuurlijke staat in hem aanwezig zijn.
Het kind is nog steeds een meester van zijn realiteit, hij voelt zich verenigd en men heeft liefde, maar hij wil dat het wordt bevestigd door zijn omgeving. Hij begint bevestiging te zoeken, maar ontvangt regelmatig verwarrende berichten van zijn omgeving.
Zijn ouders willen hem liefde geven, maar er is ook veel angst in hen. Er is veel geblokkeerde energie die niet kan stromen, dat ze niet mogen stromen. Er is ook een verlangen bij de ouders, een gevoel van verlangen naar hun eigen meesterschap, hun liefde, hun natuurlijke band met Alles Dat Is, maar ze hebben deze gemoedstoestand lang geleden verloren. Ze zijn zo gewend geraakt aan het leven op aarde met al hun illusies, dat ze deze illusies als echt gaan beschouwen.
Daarom zullen ouders hun kinderen onbewust opvoeden met energieën die voor hen verwarrend zijn. En nogmaals, tot op zekere hoogte kunnen ouders hier niet de schuld van krijgen, in de zin dat ze op een bewust niveau vaak hard werken om hun kinderen het beste te geven.
Wanneer een kind wordt geboren, hebben ouders vaak een opening naar meer licht en liefde. Op dat moment zal een kern van onvoorwaardelijke, goddelijke liefde op de ouders worden aangeraakt. Ze voelen het heilige karakter van de geboorte en het kleine wezen dat op hen en in het leven is vertrouwd. Bij de geboorte van het kind staan hun harten wijd open en staan ze in contact met hun eigen goddelijke, heilige wezen. Maar dit is vaak tijdelijk, want later zal alles beginnen te kalmeren, om opnieuw betrokken te raken bij de energetische realiteit van de ouders die bestond vóór de geboorte van het kind. En dus kan de opening naar de realiteit gebaseerd op het hart dat er was, ook weer sluiten en vaak ook. Ouders keren terug naar hun oude manier van denken, voelen en willen.
En wat gebeurt er dan met het opgroeiende kind?
De meeste kinderen kiezen ervoor zich zo nadrukkelijk aan te passen aan het vaderlijke paradigma dat ze het contact verliezen met hun oorspronkelijke zielsenergie, degene die ze nog steeds veel bewust waren aan het begin van hun incarnatie. In deze eerste levensfase (tot de puberteit) maken ze zich zo druk om zich op deze wereld te concentreren en de liefde en aandacht van hun ouders te krijgen, dat ze zelf vergeten wie ze zijn.
Het kind heeft een ongebreideld verlangen naar liefde en nabijheid en wanneer de ouders er niet voldoende in kunnen voorzien, zal het kind toch weghellen om het te krijgen. Hij zal illusoire beelden van liefde creëren.
Hij zal onnodige energieën gebruiken voor liefde, bijvoorbeeld de trots van een vader wanneer de zoon iets bereikt dat in de buitenwereld als intelligent of goed gedaan wordt beschouwd. Dit soort vaderlijke trots heeft echt niets met het kind te maken. Het is geen trots op een innerlijke prestatie, maar op een externe prestatie die niet noodzakelijkerwijs voortkomt uit de interne impulsen van het kind. Het kind kan opgroeien en dit soort trots als liefde zien. En vaak later in zijn leven zal hij heel hard aan het werk gaan en zal hij als volwassene niet begrijpen waarom hij de drang heeft om zo hard te werken, waarom werk een verslaving voor hem is geworden.
Een tweede vervorming of illusoire beeld van liefde is wanneer het kind liefde begint te verwarren met emotionele afhankelijkheid. Veel ouders hebben tijdens hun jeugd een gebrek aan echte liefde ervaren. Ze hebben zich niet echt welkom gevoeld in een sfeer van hartelijkheid en veiligheid. Wanneer ze dan een kind krijgen, omhelzen ze hem met gemengde signalen. Aan de ene kant is er echte liefde, aan de andere kant is er de onbewuste behoefte om het verlies te vervangen. Ouders proberen hun eigen emotionele wonden te helen door liefde en emotionele veiligheid te vinden, die ze in hun verleden hebben verloren, door hun relatie met hun kinderen. Wanneer dit gebeurt, ontvangt het kind zeer verwarrende signalen van zijn ouders.
De energie zal je bewust maken, de berichten "Ik hou van je" en "Ik heb je nodig" zijn onlosmakelijk ingewikkeld. Door deze verstrengeling, die je je kunt voorstellen als een spiraal van gedraaide touwen, begint het kind liefde te associëren met behoefte. Deze verstrengeling of illusie is het begin van een emotionele afhankelijkheidsrelatie tussen ouders en kinderen, die een zeer destructief resultaat kan hebben, niet alleen in de ouder-kindrelatie, maar ook in de lange intieme relaties die het kind als volwassene zal hebben.
In de relaties die ze met andere volwassenen heeft, kan ze gemakkelijk beginnen te denken dat nodig zijn een essentieel ingrediënt van liefde in die relatie is. Ze kunnen dan gevoelens van afhankelijkheid, inclusief jaloezie en het dominante karakter, beginnen te interpreteren als een vorm van liefde, terwijl deze energieën diametraal tegenovergesteld zijn aan liefde.
Samenvattend dit eerste deel van het materiaal, zie je dat ze als kinderen bij de geboorte op een vaderlijk paradigma landen dat in het begin, dat wil zeggen de eerste helft van hun leven, veel verwarring zal veroorzaken. Het is alsof je op een dwaalspoor wordt gebracht, en op een gegeven moment komen kansen en mogelijkheden in je leven die je uitnodigen om te onderzoeken, de knoop te ontwarren. Dan zou je een identiteitscrisis kunnen doormaken, waarin niets waar is en je constant twijfelt wie je bent en wie je niet bent. Dit is in de Lightworkers-serie beschreven als de eerste fase van de overgang van het ego naar het hart.
De ware ontvlechting van je illusies en fouten vindt plaats wanneer je contact maakt met de energie van het hart, ook beschreven in de serie van de Lichtwerkers. Wat hun ouders betreft, betekent dit dat ze echt in staat zijn om ze innerlijk los te laten en te vergeven en hun eigen pad te volgen.
In zekere zin ben je het slachtoffer van je ouders geweest; hun ouders als vertegenwoordigers van op ego gebaseerd bewustzijn tijdens hun jeugd. Je hebt tijdelijk en gedeeltelijk geleefd volgens je illusies. In zekere zin had je geen keus, terwijl je kinderen was. Het overstijgen van deze staat van slachtoffer is echter een van de krachtigste breuken die je in je leven kunt hebben. Wanneer je de diepste energie-indrukken van je jeugd als zodanig kunt herkennen, ben je hierdoor een vrij persoon, en dan beslis je welke bij jou past en welke beter zijn om vrij te geven. Dit is meester.
Dan zul je je niet langer onbewust aanpassen aan de wensen en verlangens van je ouders, als ze niet van jou zijn. Tegelijkertijd zul je ook niet meer tegen hen rebelleren. Je kunt de indrukken die niet bij je passen gewoon zien als iets dat niet bij je menstruatie hoort. Je hoeft je ouders nooit te beoordelen omdat ze hen met deze aspecten beschuldigen. Je hoeft niet meer tegen ze te vechten.
Je maakt kennis met op ego gebaseerd bewustzijn via je ouders en je transcendeert het opnieuw via je ouders, waarbij je hen specifiek loslaat in liefde en verlies en erkenning. Naar jezelf gaan als de onafhankelijke leraar die je bent. Dit is de bewering van je meester, de erkenning dat jij de makers bent van je leven en van alles wat je hebt gekozen, inclusief het verkeerde pad dat je hebt genomen.
De lichtwerkers en hun ouders
Op dit punt zou ik specifiek willen spreken over de Lichtwerkende zielen. Ook worden ze bij de geboorte ondergedompeld in het paradigma van de ouders die voor zichzelf als ziel hebben gekozen. Nu dragen de Lichtwerkers vaak een extra vergoeding met betrekking tot de ouders of het vaderlijke paradigma.
De Lichtwerkers, wanneer ze naar de aarde komen, zijn van plan het zaad te planten, de scheuten van het Christusbewustzijn, de energie van de Nieuwe Tijd. In een nog diepere betekenis dan de andere zielen, hebben de Lichtwerkers het doel om het paradigma van het hart in de aardse realiteit te begrijpen. Specifiek om deze reden - en dit lijkt misschien een paradox - kiezen veel Lichtwerkende zielen families om in hen te incarneren, waarin er veel duisternis is. Met duisternis verwijs ik eenvoudig naar de illusies waarover ik eerder sprak, de drie illusies die leiden tot het verlies van hun meesterschap, het verlies van hun ware eenheid, het verlies van liefde.
Dus wanneer de Lichtwerkers naar de aarde komen met een ontwikkeld bewustzijn, een verfijning of 'oudheid' in hun ziel, belanden ze in families waar iets gebeurt, waar een zekere illusie tot in het extreme wordt ervaren. Door de aard van hun missie zijn de Lichtwerkers als een magneet die wordt meegesleurd in situaties waarin energie vast komt te zitten, waar energie verlamd is als in een doodlopende straat. Ze vinden het hun taak om daar energie terug te laten stromen.
En daarom worden lichtwerkers vaak in moeilijke gezinnen geboren.
Wanneer ze aan het leven beginnen, hebben lichtwerkers er vaak een sterk vertrouwen in dat ze de weg naar buiten zullen vinden, dat ze de beperkende energie zullen overwinnen. Wanneer ze echter als kinderen worden geboren en opgroeien, worden ze blootgesteld aan dezelfde dilemma's en verwarring als elk ander kind. In zekere zin ervaren ze deze verwarring zelfs dieper en intenser. Omdat ze veel van de energie van het Huis met zich meedragen, botsen ze (innerlijk) frontaal met de energiemodellen die in hun omgeving zijn opgesloten en dit doet hen diep pijn. Er is dus een zeker risico verbonden aan de reis van de Lichtwerkers naar die plaatsen van duisternis of dwaling. Het is een gevaarlijke missie. Vergeet niet waarom ik je dappere krijgers noem, het is om deze reden.
Je geboorte hier is een landing in een onherbergzaam landschap met alleen jij, je innerlijke kennis, als bagage. Er is een lage resonantie met de omgeving, niet veel herkenning en erkenning van wie je bent. Het is de buitenlander die je als Lichtwerker zoekt. Als Lichtwerker zijn jullie de pioniers die de richting van iets willen veranderen, iets willen veranderen, en je bent altijd de eerste om dat in die omgeving te doen. Daarom ontmoet je je leeftijdsgenoten op dat moment niet. En dat doet pijn, het is moeilijk voor een menselijke ziel. Als spirituele entiteit heb je dit pad bewust gekozen, maar als mens kun je wreed zijn terwijl je kinderen bent. Daarom moedig ik je aan om die pijn in jezelf te voelen en te herkennen, want alleen door dit te doen kun je ermee werken en het loslaten. Het is de pijn van een kind dat hulpeloos is en nooit erkenning van zijn originaliteit vindt. Het kind is een vreemde in die omgeving. Lichtwerkers ervaren dit nog meer omdat ze 1. heel 'anders' zijn, en 2. een omgeving zoeken waar anders zijn niet met moeite wordt herkend of geaccepteerd.
De hele reis van het kind naar volwassenheid en zelfs naar ouderdom, kan worden gezien als een uitdaging om zijn eigen, aangeboren innerlijke licht weer te vinden. De uitdaging is om diep van binnen te weten en opnieuw te voelen: "Dit ben ik, en dit is wat ik hier ben gaan brengen."
Dit geldt vooral voor lichtwerkers. Hun opdracht is vooral om te worden wie ze zijn. Daarbij voeren ze hun missie uit. Het is niet jouw taak om de wereld te verbeteren. Het is jouw taak om jezelf te vinden. En ja, de wereld zal hiervoor een betere plek worden, omdat haar Licht dan op een natuurlijke manier zal schijnen. Maar je hoeft hier niet voor te werken, het zal alleen gebeuren.
De echte taak is om al die stukjes egoparadigma (angst, illusie) los te laten die je als kinderen zo diep hebt geabsorbeerd, gedurende de eerste drie maanden en daarna.
Deze release is een extreem zware taak. Ik wil je niet ontmoedigen door je dit te vertellen. Bovendien wil ik je leren dat je veel respect voor jezelf kunt hebben en dat je de dappere krijgers bent die ik ken. De uitdaging is echt alles te zijn wat je kunt zijn in een omgeving die niet van jou is. Dit is het werk van de pionier, van degene die de weg baant voor een nieuw bewustzijn hier op aarde.
Familie-karma oplossen
In de teksten die eerder op de site waren geplaatst (de Lightworkers-serie) heb ik veel gesproken over de fasen die ze moeten doorlopen om zich te ontdoen van op ego gebaseerd bewustzijn en beginnen te bewegen om te leven van de hart. Daarom zal ik hier deze kwesties niet behandelen. Ik wil specifiek iets zeggen over de relatie met je ouders en ik wil het relateren aan de meditatieoefeningen die Gerrit in het begin heeft gedaan.
(Dit is niet gepubliceerd.)
Het is belangrijk om bewust te zijn van alle gevoelens die betrokken zijn bij de relatie met je ouders, met name de gevoelens die je innerlijke kind ten opzichte van hen heeft. Daarom kan het heel leerzaam zijn om de rollen om te keren, zoals in de oefening. (In deze oefening ontmoet je je ouders als kinderen.) Dingen die u niet vermoedde, kunnen aan het licht komen.
Deze omkering van rollen draagt een zaad van waarheid in zich. In wezen ben jij (ook) de ouders van je ouders. Het was zijn bedoeling om de rol van ouders te spelen toen je naar de aarde kwam in dat specifieke gezin: je wilde je ouders ergens naartoe brengen, of ergens vandaan; je wilde ze uitnodigen om zich tot een meer verlichte realiteit te wenden.
Je denkt vaak dat je hierin hebt gefaald. Ze hebben het gevoel dat ze hebben gefaald, dat ze hun ouders niet hebben kunnen helpen op de manier die ze hebben gepland.
Dat is echter niet waar.
De vraag is echt te begrijpen wat 'hulp' betekent. Dit werkt als volgt:
Wanneer je geboren wordt, ben je beland in een paradigma waartoe je in wezen niet behoort. Maar je begint erop te leven, je absorbeert het zo intens dat het een deel van je wordt. Het wordt zo'n deel van je dat je echt niet meer weet wat van jou is en wat niet. Onbewust doet dit hen pijn en leidt hen naar een innerlijk conflict. Als je volwassen wordt, kun je ervoor kiezen om je bewust te worden van deze pijn en eraan te werken. Ze betreden het pad van innerlijke groei en bewustzijn. Je wordt je bewust van elk van de diepste lagen van pijn in jezelf, en ze genezen je. De pijn van het niet worden herkend, de pijn van eenzaamheid, al die stukken komen tevoorschijn.
En terwijl je dat doet, vervul je je taak. Je helpt je ouders, niet direct maar indirect. Wat ze echt doen, is een pad markeren, een energetische voetafdruk.
Je stijgt op uit een bepaalde vallei, een donker gebied waar bepaalde illusies regeren, en je laat een spoor achter. Klimmen vereist een enorme hoeveelheid kracht en energie. En dit is hun missie, de taak die ze hebben gekregen. Bij het vrijmaken van het pad, de 'oplossingsvoetafdruk', zal deze voetafdruk energetisch beschikbaar zijn voor hun ouders, voor hun gezin en voor iedereen die het wil gebruiken, dat wil zeggen, iedereen die zich in een doodlopende straat bevindt, kan de energie van de oplossing, die je beschikbaar hebt gemaakt door uit de diepte te klimmen. (Zie ook het kanaal 'Traps on the road to healer' voor het begrip 'energie van de oplossing').
Daardoor is het merkteken dat je creëert op het pad naar je eigen verlichting, naar je eigen vreugde, de vervulling van je taak. Bovendien is het niet jouw taak om ook je ouders of anderen dicht bij je op je rug te dragen. Je hoeft ze niet te laten veranderen, ze los te maken van de oude angsten en illusies. Dat is niet jouw taak. Jouw taak is om een energetische voetafdruk te creëren, die je maakt door je eigen innerlijke groei en bevrijding.
Het begrip familiekarma, dat in esoterische kringen wordt gebruikt, kan in dit opzicht tot misverstanden leiden. In het geval van familie-karma wordt aangenomen dat er een karma is dat het individu te boven gaat, dat tot een familie behoort en dat iemand uit die familie (natuurlijk de Lichtwerkers) het kan aannemen. Het is trouwens waar dat in een gezin - en dit kan worden teruggevoerd op vele generaties - een bepaald onderwerp, bepaalde problemen steeds opnieuw worden herhaald. Dit kan zelfs genetische implicaties hebben. Op een bepaald niveau wordt de oplossing voor deze problemen gezocht en deze zullen worden doorgegeven totdat de oplossing arriveert.
Veel zielen, niet alleen de Lichtwerkers, zijn een deel van karma overgedragen dat behoort tot de familie van geboorte in een bepaalde familie lijn. Los Trabajadores de la Luz con frecuencia eligen esto concientemente y tienen el propósito explícito de contribuir al desenredo o al desembrollo de la energía atascada.
Pero esta contribución no los vincula a ustedes con tener que liberar a su familia de ese karma. Es liberarse a ustedes mismos de ese karma. Al hacerlo así, ustedes crean un espacio energético de posibilidades que luego los otros pueden usar, si ellos quieren. Los otros también pueden elegir no hacerlo; este es su derecho y esto es algo que para ustedes es muy difícil de liberar.
A veces ustedes realmente tienen la idea de que figuradamente tienen que arrastrar a sus padres o seres queridos hacia arriba de la montaña. Que el éxito de su misión realmente depende en el cambio que tiene lugar en la vida de otras personas.
Esto no es así. Aquellos, a quienes ustedes aman y desean mucho llevar a la Luz, pueden vivir por un par de siglos más en el valle. Pero un día ellos encontrarán una pequeña huella que va hacia arriba y pensarán “¡eh!, esto es interesante, parece bueno probar esto, realmente no la estoy pasando bien aquí abajo”. Y ellos parten. Ellos siguen su propio camino de crecimiento interior, su propia escalada hacia la Luz. ¿Y no es esto maravilloso, no es fantástico que haya ahí para ellos una huella a la cual puedan agarrarse?
Ellos aún seguirán su propio camino, pero ahí siempre habrá un faro. Un terreno ha sido allanado para ellos, por lo tanto será más fácil para ellos tomar aquellos pasos. Debido a ustedes. Esa es su tarea; ese es el rol del pionero: despejar el camino a través de la selva, a través de algo que no ha sido conquistado o trazado previamente.
Si ustedes triunfan en deshacerse de las tres ilusiones, si ustedes pueden permitir que las energías de la maestría, de la unidad y del amor fluyan en sus vidas, entonces ustedes est n en contacto con el coraz ny ustedes viven desde una conciencia basada en el coraz n. Entonces pueden soltar el viejo paradigma y en un cierto sentido dejar a sus padres. No literalmente, sino interiormente. Despedirse de sus padres interiormente significa: dejar que ellos sean quienes son, no intentar cambiarlos nunca m s. Comprender que no es su tarea conducirlos literalmente a ellos a alg n lugar. Su tarea est hecha; han marcado un camino, con amor. Para esto han venido, ustedes no han fallado.
Ustedes ver n que luego de este adi s interior, la relaci n con sus padres se volver menos tensa, que las energ as de lucha, reproche y culpa podr n dejar la escena.
En su ambiente directo, pueden aparecer ahora otras personas que son parte de lo que ustedes pueden llamar su familia espiritual . Su familia espiritual no tiene nada que ver con la biolog a, con los genes o con la herencia. Se trata de almas semejantes. Estas son almas que con frecuencia ustedes conocen de vidas previas. A menudo ustedes tienen un v nculo de amistad con ellas. Cuando ustedes se encuentran con alguien as, pueden estar asombrados de cu nf cilmente tiene lugar el contacto y de cu n pronto pueden reconocerse uno al otro en toda clase de aspectos.
Al principio, ustedes han pasado a trav s de muchos problemas para ser capaces de vivir con el hecho de ser diferentes. Frecuentemente han tenido el sentimiento de no encajar, pero luego cuando ustedes realmente sueltan su viejo paradigma, se cruzar n personas en su camino con quienes este ser diferentes es la conexi n, la afinidad que sienten.
Eso les da una inmensa cantidad de alegr ay de satisfacci n. Es la energ a de su verdadera familia, de sus compa eros de alma, con quienes sentir n el reconocimiento que han buscado todo este tiempo. Cuando ustedes son capaces de reconocerse a ustedes mismos independientemente de cualquiera, entonces estas relaciones y amistades satisfactorias pueden aparecer autom ticamente en sus vidas y con total naturalidad.
Pamela Kribbe 2005
Vertaling: Sandra Gusella
Neem voor vragen of informatie contact met ons op via
Esta canalizaci n se mantuvo el 10 de octubre de 2004 en nuestro lugar de trabajo en Tilburg.
Eltexto hablado ha sido luego corregido en cierto modo para facilitar su lectura.
Este mensaje fue traducido desde el holand s al ingl s por la dra. Wendy Gillissen (sitio web www.reincarnatietherapie.com), y luego desde el ingl s al espa ol por Sandra Gusella.
