Jetsun Milarepa
(1) Grote Tibetaanse yogi, vereerd als een nationale held en vereerd als "The Fully Enlightened" door andere Aziatische landen. Het is het heroïsche verhaal van een man die in staat is om te transformeren, van een beoefenaar van zwarte magie tot de suprematie van een krachtige yogi, de weg wijzen naar zelfkennis en bevrijding, zich wijden aan het bereiken van dharma. Het pad van verlichting. Milarepa experimenteerde meer dan alle andere boeddhistische yogi met de elementen van het bewustzijn.
(2) De overgrootvader van de grootvader van Milarepa was een krachtige Yogi Nyigma. Zijn grootvader van vaders kant verspilde gezinsgoederen aan dobbelspellen. Gelukkig slaagden hij en zijn vader erin een fortuin te vergaren door middel van zaken en verwierf het gezin een vruchtbare boerderij met drie grote huizen in de Kya Ngatsa-vallei in Gungthang, Tibet. Geïnspireerd door hun relatief verre succes, verhuisden een oom en tante van vaderlijke afkomst naar het welvarende en gelukkige gezin. Het was hier in het jaar 1052, toen Mila "Good News" werd geboren.
Op 7-jarige leeftijd liep zijn vriendelijke vader een ziekte op waarvan duidelijk werd waargenomen dat hij niet zou herstellen. Voordat de vader stierf, delegeerde hij het bezit aan zijn zoon toen hij opgroeide. Tot die tijd vertrouwde hij de zorg voor zijn vrouw, zoon en jonge dochter en al zijn bezittingen toe aan zijn oom en tante. Dit paar bleek behoorlijk ernstig te zijn, omdat de erfgenamen van deze eigenschappen hen elk comfort ontnamen dat niet nodig was voor minimaal levensonderhoud. De moeder en haar kinderen werden afhankelijke dienaren van het plotseling welvarende en ondankbare gezin.
Na acht jaar vernedering, hard werken en armoede kwam eindelijk de dag van verlossing. Voor de vijftiende verjaardag van Milarepa organiseerde zijn moeder een groot feest waarop hij zijn oom en tante, evenals andere familie en vrienden, uitnodigde om het langverwachte moment van zijn vrijlating uit te voeren. De boerderij zou weer legaal van jou zijn. Oom en tante ontkenden echter uitdagend het bestaan van elk verlangen om het bezit van Mila aan zijn zoon terug te geven. Zij verklaarden dat zij zelf de juiste en wettige erfgenamen van de activa van de vader waren geweest. Volgens hen was het alleen de goedheid van hun hart die het overleven van de ongelukkige moeder, zoon en dochter verzekerde.
Tibet had in die tijd geen rechtsmiddelen, dus er waren weinig manieren om het conflict op te lossen, behalve geweld. Het gezond verstand ontkende hun claims, maar ondanks dat gingen oom en tante de uitdaging aan. "Als u veel bent, maak ons oorlog, als er weinig zijn, doe hekserij."
Een diepe haat werd gevestigd in het hart van Milarepa's moeder. Ze stuurde haar zoon wijselijk om te leren lezen en schrijven met een Lama Nyigma.
(1) Milarepa arriveerde op een dag dronken in het huis, dus verontschuldigde hij zich bij zijn moeder en beloofde te doen wat ze wilde. Toen vroeg zijn moeder hem om een tovenaar te zoeken om hem de tovenarij te leren die nodig was om wraak te nemen op zijn neven en nichten.
Milarepa ontmoette een adept van zwarte magie genaamd Lama Yungtun? Trogyal, "De boze en zegevierende meester van het kwaad", die zogenaamd op afstand zou kunnen doden en stormen kon sturen om de gewassen te ruïneren. Nadat ze de zwarte kunst had geleerd, verwoestte Milarepa het huis waarin het huwelijk van een van haar neven werd gevierd. Een getuige zei dat hij het huis vol wormen zag en een gigantische schorpioen ter grootte van een jak sloeg de centrale kolom ervan omver. Vijfendertig mensen stierven was de balans, maar Milarepa redde het leven van zijn ooms zodat ze pijn en ellende leden. De vernietiging van het huis was echter niet genoeg om zijn moeder tevreden te stellen, die Milarepa vroeg om hagelstormen over hun gewassen te sturen. Dit is wat Milarepa deed, met een vreselijke hagelstorm, zware regenval en sterke wind.
Milarepa klaagde over zijn acties, hoewel hij de tovenaar bleef dienen en zelfs een formidabele reputatie verwierf, maar zijn familie nooit meer zag. Uiteindelijk, op 38-jarige leeftijd, bekeerde hij zich, en met de zegen van zijn leraar gaf hij zich over aan het bereiken van de dharma. Hiervoor werd hij een discipel van Marpa, oprichter van de Kargyut? Pa-school van het Tibetaans boeddhisme, introducer van het "Korte pad naar verlichting", dat de intense beoefening van yoga en de ontwikkeling van siddhi's of psychische krachten omvat.
Milarepa bleef zes jaar bij Marpa, gedurende welke tijd hij zich wijdde aan intense spirituele disciplines, beginnend met de onderwerping van de wil, die de totale overgave is van de persoon aan een ideaal, lichaam en ziel. Marpa elimineerde meedogenloos de wil van Milarepa door hem aan frequente slagen te onderwerpen. Hij liet Milarepa een stenen huis bouwen alleen om hem te bevelen het neer te gooien, en herhaalde het proces verschillende keren. Na veel moeilijkheden hebben Marpa en Milarepa talloze boeddhistische geschriften gered van de plundering van de moslims die Noord-India zijn binnengevallen. Dankzij hun inspanningen is de Tibetaanse literatuur vandaag de meest voorkomende van alle boeddhistische literatuur.
Toen hij 44 was en al verzoening had gedaan voor zijn tovenarij, werd Milarepa eindelijk geïnitieerd door Marpa. Op een nacht droomde Milarepa dat haar huis in puin lag en dat haar moeder was gestorven. Hij marcheerde naar zijn huis en ontdekte dat alles was gebeurd zoals hij had gedroomd. Daarna raapte hij de beenderen van zijn moeder op en bracht ze volgens een versie in een zak die hij de rest van zijn dagen als kussen gebruikte. Volgens een andere versie volgde Milarepa echter de traditie en veranderde ze de botten van haar moeder in tsha? Tsha's, of kleine relikwieën, die ze op de stupa of begrafenismodule plaatste. Toen zwoer hij dat hij zou leven als een ascetisch, overgeleverd aan meditatie, hoewel zonder nirvana of definitieve bevrijding van het materiële bestaan, tot de rest bewuste wezens zouden redding hebben verkregen. Je persoonlijke heiligheid zal je ouders verlossen.
Milarepa trok zich toen terug in een grot, de witte grot van de Horsetooth-tand, gelegen op zo'n hoge en ontoegankelijke plaats dat niemand de moeite zou nemen om naar hem te zoeken, waardoor zijn wens werd vervuld om Laat je afleiden van je meditaties. Hij werd echter bezocht door zijn belangrijkste leerling Rechung Dorje - Tagpa, en door Dzze - se, een meisje met wie hij als kind was verloofd, maar met wie hij nooit is getrouwd . Milarepa's enige maaltijd was bouillon van brandnetels, dus ze verloor veel gewicht. Zijn haar en lichaam werden groen als de plant waarvan hij de bouillon opnam. De psychische hitte hielp hem de hevige kou in zijn fijne katoenen mantel te weerstaan. Hij bereikte uiteindelijk een staat van pure intellectuele verlichting, en toen kon hij overleven door het eten van amritsa, de ambrositeit van de goden. Tijdens haar jaren van kluizenaar zou Milarepa naar verluidt nog meer ongelooflijke paranormale krachten hebben ontwikkeld. Hij zag vliegen en reiste buiten zijn lichaam, niet alleen naar enig deel van de aarde, maar ook naar andere gebieden en andere werelden, waar hij discussies had met spirituele meesters; Het kan ook worden omgezet in een vlam, een vogel of een stroom water. Deze krachten trokken hem de ongunstige aandacht van degenen die geïnteresseerd waren om ze te gebruiken om materiële voordelen te verkrijgen, dus verliet Milarepa zijn grot en verhuisde naar een gebied nabij de Mount Everest, stopte Wandelen in Lap? Chi, op een plek die bekend staat als Entre R os.
Daar aangekomen stuurde een jaloerse lama van zijn krachten, genaamd Tsaphuwa, een van zijn concubines naar Milarepa om vergiftigde wrongel te worden aangeboden. Dankzij zijn helderziendheid wist Milarepa van het plan, maar desondanks at hij wat werd aangeboden. Hij legde de concubine uit dat het gif hem geen kwaad kon doen, hoewel hij toch klaar was om het leven te verlaten. Hij citeerde al zijn discipelen en predikte vele dagen tot hen over de Echte Waarheid en de wet van karma, terwijl hij ontelbare hymnes aanzette. Hemel en aarde waren gevuld met goden die kwamen luisteren naar het geluid van een delicate hemelse muziek.
Uiteindelijk werd Milarepa ziek en zonk hij weg in samadhi, de opmaat naar nirvana. Hij was al 84 jaar oud. In de brandstapel heeft hij zijn lichaam nieuw leven ingeblazen en vervolgens opgewekt in het onverwoestbare lichaam, dat de fusie is van het spirituele lichaam met het fenomenale lichaam. De vlammen stegen rond de brandstapel en Milarepa zong een laatste hymne voordat ze in een trance dook in de Clara Luz, een deel van de eerste fase van de Bardo? Thodól ("Tussen twee"), de staat na de dood. Crematie ging gepaard met allerlei mysterieuze en prachtige geluiden en lichten. Naar verluidt werd de lucht een mandala die bloemen liet vallen terwijl er heldere vliegers overheen kwamen.
Nadat het vuur was gedoofd, waren de discipelen diep gefrustreerd om te ontdekken dat de dakini's ("hemelse wandelaars", vrouwelijke incarnaties van de totale wijsheid van de Boeddha), alle botten en as hadden genomen. Om ze tot bedaren te brengen, boden de Dakini's hun het laatste en prachtige visioen van een grote chaitya (reliekschrijn), waarin ze het beeld van Milarepa projecteerden alvorens het naar het oosten te nemen onder begeleiding van zuchten en hemelse muziek.
De liederen en hymnes die Milarepa zijn hele leven componeerde, worden nog steeds geïnterpreteerd in het huidige Tibet, waar de plaatsen waar hij wordt genoemd ook werden vereerd.
(3) Het lied van de zeven waarheden
Aan jou, Marpa de vertaler, mijn eerbied;
Ik smeek je om de mind-bodhi in mij te verhogen.
Wat ook de schoonheid van een lied is,
Het zal alleen een geluid voor hen zijn
Ze vangen de waarheid niet.
Als een gelijkenis niet consistent is met de leer van de Boeddha,
ondanks hoeveel welsprekendheid hij heeft
Het zal niet zomaar een eenvoudige echo zijn.
Als iemand geen dharma beoefent,
hoewel
verkondigen zichzelf zeer geleerd in de leer,
Het zal alleen een zelfbedrog zijn.
Leven in eenzaamheid betekent jezelf opsluiten,
als men de instructie van de mondelinge overdracht niet in praktijk brengt.
Werken in het veld is niets anders dan een straf,
als men de leer van de Boeddha verwaarloost.
Voor degenen die hun moraal niet behouden,
Gebeden zijn slechts wensen.
Voor degenen die niet oefenen wat ze prediken,
Het oratorium is een verraderlijke leugen.
Vermijd slechte acties in zichzelf zonden;
Goede daden doen is verdienste verdienen.
Blijf alleen en mediteer alleen.
Teveel praten heeft geen zin.
Volg mijn lied en oefen dharma!
In tegenstelling tot religieuze leiders heeft Milarepa nooit geprobeerd een tempel te bouwen of een sekte te vormen, of enige vorm van orde te organiseren. Zijn leven was dat van een bedelende yogi die in de meest afgelegen bergen leefde, van de ene plaats naar de andere dwalend als een troubadour die de heilige dharma predikte naar wie hij zou luisteren. Hoewel hij in zijn tijd werd uitgelachen door boeddhistische geleerden die hem een onwetende kluizenaar noemden, heeft de geschiedenis bewezen dat zijn leringen superieur en verreikend zijn geweest dan die van die geletterden.
VERZAMELD DOOR KIKO SPIEGEL
bronnen:
(1)
(2)
(3) The Hundred Thousand Songs of Milarepa ('The Hundred Thousand Songs of Milarepa'),
Hier is een pagina over zijn film:
En hier een klein fragment ervan in het Chinees met Engelse ondertitels:
