De cel is de kleinste eenheid van levende materie. Dit betekent dat alle levende wezens, zoals groenten, dieren en zelfs mensen, uit cellen bestaan; en dat zijn vitaliteit het resultaat is van cellulaire activiteit.
De wetenschap zegt dat er een miljoen miljard cellen in het lichaam van een volwassene zijn; en dat elk van hen wordt geassocieerd met een specifieke functie die het heeft, een bepaalde missie of functie in het organisme.
Er zijn drie soorten cellen in het menselijk lichaam: labiel, stabiel en permanent. Labiele cellen zijn die cellen die gedurende het leven constant worden vernieuwd; Omdat ze onmisbaar zijn voor het functioneren en de duur van het organisme, is het zeer beperkt. Rode bloedcellen hebben bijvoorbeeld een halfwaardetijd van slechts dertig dagen; en wanneer ze om de een of andere reden verdwijnen, worden ze onmiddellijk vervangen.
Dat betekent dat miljoenen labiele cellen worden geboren en elke dag sterven in het lichaam. Het is de moeite waard eraan te denken dat Rosicrucianen al eeuwenlang altijd hebben bevestigd dat de vernieuwing van het menselijk organisme wordt uitgevoerd volgens cycli op basis van het getal zeven. Omdat sommige delen van het lichaam om de zeven jaar volledig worden vernieuwd; anderen doen het om de zeven uur en er zijn anderen die elke zeven minuten volledig regenereren.
Stabiele cellen zijn cellen die stoppen met vermenigvuldigen wanneer het lichaam een bepaald niveau van ontwikkeling bereikt; maar dat wanneer zich een gebrek voordoet, ze zich opnieuw kunnen voortplanten en hun regeneratieve werking kunnen manifesteren.
Ze behoren tot dit type cellen, waarvan de meeste de interne organen zoals de lever, nieren, alvleesklier, enz. Vormen.
En evenzo zijn de kraakbeenachtige, benige cellen en die die de ingewanden vormen, stabiel.
Zoals de naam al aangeeft, zijn permanente cellen cellen die een leven lang meegaan. Het zijn dus cellen die zich niet vermenigvuldigen; noch worden ze vervangen in geval van vernietiging.
Ze maken deel uit van deze laatste categorie, de hersencellen en cellen die de dwarsgestreepte spieren van het lichaam vormen.
Zonder in te gaan op technische details, willen we onthouden dat de cel uit drie hoofddelen bestaat: het plasmische membraan, het cytoplasma en de kern. Naast zijn beschermende missie; de meest prominente eigenschap van het plasmische membraan; die ook de naam "buitenmembraan" krijgt, is zijn vermogen om door sommige stoffen te worden doorkruist. Het is precies zo'n capaciteit, waardoor de lichaamscellen de voedingselementen die ze nodig hebben uit het bloed kunnen extraheren; en vuur, afval gecreëerd door zijn eigen metabolisme. Zoals je zou kunnen zeggen, is de cel begiftigd met een bepaalde vorm van intelligentie.
Bijkomende ervaring leert dat het externe plasmische membraan geen enkele stof mag passeren; staat alleen de invoer (assimilatie) toe van die stoffen die nuttig zijn en geeft (uitscheiding) af aan stoffen die niet nodig zijn.
Vanuit het oogpunt van Rosicrucian moet eraan worden herinnerd dat het precies in het plasmische membraan is, waarin de negatieve polariteit van de vitale kracht van het vitale of etherische lichaam (chemische ether) wordt gecondenseerd; terwijl de positieve polariteit vooral geconcentreerd is in de kern van de cel.
Het cytoplasma is het tussenliggende deel tussen het plasmische membraan en de kern. Gedeeltelijk bestaat het uit transparante vloeistoffen; en juist vanwege deze transparantie wordt het "hialoplasma" genoemd. Het bevat een zwakke concentratie voedingsstoffen die door het buitenste of plasmische membraan worden opgeslagen als reserve. De belangrijkste missie van het cytoplasma is dat de cel zijn elasticiteit, vloeibaarheid en viscositeit behoudt.
En wat voor ons allereerst belangrijk is als Rozenkruisers, is te weten dat de polariteit van dit deel van de cel neutraal is; en dat dankzij dergelijke tussenliggende neutraliteit een elektromagnetisch veld kan worden ingesteld tussen het plasmische membraan en de kern.
In het cytoplasma is er ook het centrosoom of corpuscle gevormd door een centriole; een aantrekkelijke bol en fibrillen, die een belangrijke rol spelen bij de celdeling.
De kern is het ware brein van de cel, omdat hij het is die de activiteiten van het cytoplasma reguleert en regisseert; en het filterwerk uitgevoerd door het plasmische membraan.
Ook is de kern degene die het meest gunstige moment voor cellulaire reproductie vaststelt; die in de meeste gevallen wordt uitgevoerd door mitosis1, en die vier hoofdfasen omvat die "profase", "metafase", "anafase" en "telofase" worden genoemd. Tijdens deze vier fasen worden het centrosoom en de celkern verdeeld in twee, waardoor twee nieuwe cellen worden geboren; die op hun beurt hun eigen centrosoom en kern hebben, voorzien van de zesenveertig karakteristieke chromosomen van de mens.
Onder de hoek van mystieke genezing; Wat belangrijk is om te behouden, is dat de kern de zetel is van de psychische activiteit van de cel.
Zoals hierboven vermeld, is het precies op het niveau van de kern van de menselijke cel, waar de positieve polariteit van de Vital Force, van het etherische fysieke lichaam geconcentreerd is; en bovenal, de Kosmische Essentie die in de lucht zit en waarvan de oorsprong in de Nous ligt.
Deze essentie; die vervat zit in de stralen van de zon, is niet alleen de oorsprong van het leven, maar ook die van het menselijk bewustzijn. Wat het betekent; dat de kern ook het centrum van cellulair bewustzijn is.
De cellen hebben hun eigen bewustzijn, waardoor ze een specifieke taak kunnen vervullen. De cellen die het hart vormen, hebben bijvoorbeeld alleen intelligentie voor de missie die ze moeten uitvoeren in dienst van de hartactiviteit; Elke andere functie ontsnapt aan zijn concurrentie. Vertrekkend van dit principe, is het gemakkelijk te begrijpen dat de harmonieuze eenheid van alle cellulaire bewustzijnen die in het hart werken, het globale bewustzijn van dat orgaan vormt. En het huidige principe kan worden toegepast op de rest van de organen van het menselijk lichaam.
De cellen waaruit de longen bestaan, moeten een specifieke missie uitvoeren in de longprocessen; en ze hebben er alleen intelligentie voor, zodat ze allemaal samen het globale bewustzijn van de longen vormen.
Er is ook een wereldwijd bewustzijn van de maag, lever, milt, enz. Zo'n vorm van bewustzijn; of het nu individueel of collectief is, het heeft niets te maken met het objectieve bewustzijn van de hersenen. Het gaat over; zoals reeds vermeld, van een bewustzijn dat zijn oorsprong heeft in de Kosmische Essentie. Het is wat we 'psychisch bewustzijn' van cellen en organen noemen; wat betekent dat het psychische bewustzijn van de mens wordt gevormd door het stel psychische geweten van elk van zijn cellen.
Wat de medische wetenschap 'kanker' noemt, is meestal het resultaat van twee verschillende soorten celaandoeningen. Het kan gebeuren dat sommige cellen van een orgaan zich cellulair bewust worden van een specifieke taak die niet van henzelf is; zich verzetten tegen het globale bewustzijn van het orgaan waartoe zij behoren, waardoor een anarchistische situatie wordt veroorzaakt.
Het probleem wordt ernstiger, omdat zulke gekke cellen zich voortplanten. En als er niets wordt gedaan om ze te neutraliseren, zouden ze zo talrijk worden dat ze een totale stoornis kunnen veroorzaken in het orgaan waarin ze worden gevonden.
Het kan ook gebeuren dat cellen van een bepaald orgaan en die door bloed worden getransporteerd, in het nieuwe ontvangende orgaan dezelfde functie blijven vervullen als in het vorige orgaan; wiens cellulaire activiteit compleet anders is. Er is dus ook een anarchistische situatie waartegen we moeten vechten.
Voor elk type afwijking; het kan bijvoorbeeld de maag bereiken en in een bepaald aantal levercellen blijven (zie rode vlek op de buik van de grafiek), daarin dezelfde functie vervullend die ze in de lever hadden, die zich onderpand verzet tegen het globale bewustzijn van de maag. Natuurlijk zouden dergelijke levercellen in de maag een situatie van cellulaire onenigheid creëren die kan leiden tot een kanker die eerst wordt gelokaliseerd en vervolgens wordt uitgebreid.
De gevolgen van de twee soorten celstoornissen die zojuist zijn overwogen, kunnen te wijten zijn aan drie fundamentele oorzaken. 1. - Komt overeen met een herhaalde overtreding van natuurwetten; Bijvoorbeeld, wanneer iemand te veel rookt, alcohol of drugs consumeert, en zeer rijk of slecht uitgebalanceerd voedsel eet, leeft en werkt op een ongezonde plek en het risico loopt om in min of meer tijd kanker te krijgen in een van hun lichamen. 2.- In erfelijke en karmische volgorde, vanwege een genetische anomalie die moeilijk te neutraliseren is, en 3.- Dat het veel vaker voorkomt dan men denkt, maar Cellulaire onevenwichtigheden kunnen ook voortkomen uit iemands psychologische instabiliteit, wanneer hij meestal niet veel bewustzijn heeft; wat een psychologische schok van stress, aanhoudende angst en ook een groot gebrek aan spiritualiteit veroorzaakt door materialistische en consumentistische neigingen.
Omdat elke cel in het organisme de zetel is van een constant elektromagnetisch veld, is de beste manier om een goede gezondheid te behouden door het genoemde elektromagnetische veld zo actief mogelijk te houden. Om dit te bereiken, onthoud gewoon het belang van voeding en ademhaling. Het moet dus bekend zijn dat als er regelmatig voer van zeer lage kwaliteit wordt ingenomen, de cellen van het lichaam een negatieve polariteit met een zeer zwak potentieel krijgen.
Bovendien hebben alle cellen de neiging om voedingsstoffen of de positieve tegenhanger uit het bloed te extraheren die overeenkomt met de negatieve potentie die door voedsel en ademhaling op hen is overgedragen. Met andere woorden, lichaamscellen proberen altijd een perfect evenwicht te behouden tussen hun positieve en negatieve aard. Om het elektromagnetische veld in de cellen van ons lichaam zo dynamisch mogelijk te maken, moeten we voedsel in het lichaam invoeren dat voldoende negatief potentieel kan bieden; door te proberen dat deze door middel van een geschikte ademhaling in dezelfde verhoudingen wordt gebalanceerd door het overeenkomstige positieve potentieel dat uit het bloed komt.
We hebben het allemaal kunnen controleren; dat wanneer een langdurige buitenactiviteit wordt beoefend voor plezier, hij een verlangen en een groeiende behoefte aan voedsel voelt. Met andere woorden, je hebt honger. Integendeel, wanneer hij overvloedig heeft gegeten, wordt de behoefte om frisse lucht in te nemen instinctief waargenomen. Dit feit toont aan dat de cellen altijd de neiging hebben om een constant evenwicht te handhaven tussen de negatieve polariteit van de voeding; en de positieve polariteit als gevolg van zuurstof en de Kosmische Essentie in de lucht, die we inademen. Dus naast het handhaven van goed voedsel en ademhalingshygiëne die dient om elektromagnetische vitaliteit aan al onze cellen te bieden, is het ook belangrijk om een positieve mentale en emotionele toestand te behouden; gezien het feit dat dissonante gedachten en emoties de celharmonie verstoren en bijgevolg de balans van het hele lichaam.
Eerder is uitgelegd dat elke cel wordt geanimeerd door een psychisch bewustzijn; Hieruit volgt dat het uiterst belangrijk is dat dit psychische bewustzijn in perfecte harmonie met het Kosmische Bewustzijn vibreert. Een dergelijke harmonie is alleen mogelijk als er voldoende belang wordt gehecht aan spiritualiteit. We kunnen bevestigen dat veel ziekten te wijten zijn aan het feit dat mensen een overmatig materialistisch bestaan hebben, waardoor ze zich afscheiden van het goddelijke. Daarbij beroven ze zichzelf van de genezende krachten die God tot hun beschikking heeft gesteld. Dus je moet niet vergeten om de mystieke oefeningen van zelfobservatie, meditatie, achteraf kijken, gebed, etc. uit te voeren, omdat de meeste van hen bijdragen aan het versterken van de hechte banden die het fysieke aspect van je wezen verenigen, met Je spirituele dimensie
Vanuit zowel wetenschappelijk als mystiek oogpunt is de cel de kleinste eenheid van levende materie; wat betekent dat de cel zowel materie als leven is. Of anders gezegd: Spirit and Life Force. Het kan worden blootgesteld; dat de cel het kleinste lichaam is, waarin deze twee energieën voor het eerst verenigd zijn. En eerder werd gezegd dat de positieve polariteit van de vitale kracht (zuurstof en kosmische essentie) meer geconcentreerd is in de celkern; en wat betreft de negatieve polariteit (vloeistoffen en voedsel), deze is meer geconcentreerd in het plasmische membraan. De Geest, die de basis van materie is en zich daardoor manifesteert; volgens de principes van cohesie, hechting, aantrekking en afstoting doordringt het de hele cel. Het plasmische celmembraan heeft echter de dichtste materiaalstructuur, gemotiveerd door de chemische stoffen die het bevat. Als het cellulaire plasmamembraan is het degene die het sterkst de trillingen van de Geest manifesteert. De celkern; aan de andere kant vibreert het meer op het ritme van de Kosmische Essentie vervat in de positieve polariteit van de Vitale Kracht. We kunnen dus overwegen dat de cel bestaat uit atomen die door de Geest in trilling worden gehouden; en geanimeerd door de Life Force. Beide energieën (Spirit en Life Force) hebben hun oorsprong in de Nous. Daarom noemen we levende materie, geanimeerde materie.
Informatie geëxtraheerd en geïnterpreteerd uit Reiki Rosacruz, door John S. Nygma, hoofdstuk IX, in:
1 In de biologie is mitose (Griekse mythen, strand) een proces dat plaatsvindt in de kern van cellen; en dat gaat onmiddellijk vooraf aan celdeling, bestaande uit de billijke verdeling van het karakteristieke erfelijke materiaal (DNA). Dit type deling vindt plaats in somatische cellen en eindigt normaal met de vorming van twee afzonderlijke kernen (Caryokinese), gevolgd door de cytoplasmadeling, om twee dochtercellen te vormen.
2 Intelligentie of geest, de menselijke geest of goddelijk bewustzijn. Voor Anaxagoras was het het ware principe van individualisering, ordening en animatievorming en het begrijpen van de reeds bestaande materie. Aristoteles beschouwde Nous als het bovenste deel van de ziel. Volgens Plotinus was het de tweede hypostase (Drie-eenheid), voortkomend uit het Ene of het Opperwezen; en voortkomend uit de ziel of de superieure geest van de wereld. Voor Pythagoras is Nous de eenheid van ideeën en getallen; en voor de esoterische, het is een materiële ademhaling die alle realiteit en de standaard doordringt.
3 Kwaliteit of product van de intieme activiteit van de Geest van de mens, te herkennen. In zijn essentiële attributen en in alle wijzigingen die het zelf ervaart, bij het waarnemen en aquileren van de objecten, de beelden en sensaties van de omgeving, die erop worden overgedragen door de sensorische organen en de hersenen.
