Ken Wilber, een van de belangrijkste theoretici van de transpersoonlijke en integrale psychologiebeweging, gelooft dat de mens het vermogen heeft om zich in verschillende aspecten te ontwikkelen, en het heeft de voorkeur dat het gelijktijdig is en verdeelt het in zes aspecten, die naar mijn mening zeven zijn.
Vanuit dat idee heb ik het volgende uitgebreid.
De mens moet worden begrepen en geaccepteerd als wat hij is: eenheid en mysterie.
Er is een buitensporige interesse in delen en onderverdelen, en dit, wat in het begin zelfs interessant kan zijn om het begrip te vergemakkelijken, kan zich uiteindelijk tegen jezelf keren, omdat het misschien gaat geloven dat Het is de som van veel verschillende dingen die erin zijn gegroepeerd.
Lichaam, geest, ziel, interieur, exterieur, spiritualiteit, goddelijkheid, bewust, onbewust ...
De mens is een eenheid - in de zin van slechts één element, ondeelbaar - en niets meer.
Dit zijn de zintuigen waarin je volgens Ken Wilber zijn potentieel moet ontwikkelen, en de manier om dit te doen:
ENERGIE - Yoga, Tai Chi, Chi Kung, Gigong, bio-energetica, Reiki ...
MIND - Psychotherapie, visualisaties, affirmaties, groepstherapieën, zelfkennis, schaduw ...
MEDITATIE - Zen, Vipassana, Gebed, Stilte, Filosofische Reflectie, Experimentatie van mystieke toestanden ...
GEMEENSCHAP - Vrijwilligerswerk, medelevende zorg, maatschappelijk engagement, zelfverantwoordelijkheid ...
NATUUR - Recycling, wandelen, feesten in de natuur ...
En ik voeg toe:
LIEFDE - Familie, vrienden, ego overwinnen, mededogen, empathie, vrijgevigheid ...
De ontwikkeling hiervan, geleid door eerlijkheid, creativiteit, moed, balans en veerkracht, brengt integrale veranderingen in de persoon teweeg.
Sommige mensen ontwikkelen zich nadrukkelijk in één aspect en laten de rest verlaten, en de integrale ontwikkeling van de mens bestaat uit groeien op elke manier.
Iemand die bijvoorbeeld al zijn aandacht aan de gemeenschap besteedt, ontwikkelt dat facet goed en maakt deel uit van dat van liefde, maar laat de verbinding met zijn wezen en de ontwikkeling van mentaal evenwicht achter zich.
Een evenwichtige persoonlijke groei vereist al deze ingrediënten. Het is niet coherent, maar er is orde in de psyche, als onze energie onder het minimum of onevenwichtig is, als we niet delen, als we geen contact hervatten met de natuur waaruit we voortkomen, of als we geen verbinding maken met de goddelijkheid door de ziel.
Een persoon die in de lotushouding zit en dagen besteedt aan het leegmaken of vullen, of contact maakt met zijn interieur, of zich losmaakt van het alledaagse, verlaat zijn facet van het omgaan met anderen en het delen van die liefde op een tastbare manier. tegenover anderen die je misschien voelt.
De manier om de harmonie van het geheel te bereiken, om de juiste te vervullen, en de manier om de Eenheid die we zijn te voltooien, is door op alle secties te handelen.
Tijd om te vinden en tijd om te delen wat werd gevonden.
Tijd om de container waarin we leven fysiek in evenwicht te brengen en tijd om contact te maken met het goddelijke en het etherische.
Als we slechts één of twee aspecten ontwikkelen, zullen we onvolledig zijn.
Van alle verenigen ze het Wezen en vullen het aan; allen dragen een deel bij aan de harmonisatie, aan de verbetering, aan de eenheid.
In elk mens moeten deze elementen worden opgenomen, elk in de verhouding die elk geschikt acht voor zijn uniekheid, maar alle. Als er een ontbreekt, gebeurt hetzelfde wanneer het wordt gekookt en een van de ingrediënten niet wordt gebruikt: ja, maar ...
We zullen gelijk zijn aan mensen, maar niet volledig in balans of compleet.
In persoonlijke verbetering zijn er geen wiskundige formules die het ons gemakkelijker zouden maken: geen twee plus twee is vier.
Er is een groot aantal spirituele oefeningen en verrijkende opties binnen ons bereik.
Als mensen, allemaal zo verschillend, met zoveel verschillende motivaties en conditionering, is er geen onfeilbare formule.
We kunnen het principe van de Weg vrij kiezen, zonder ons schuldig te voelen, en zonder geconditioneerd te worden door het niveau van intellectualiteit. Begin met illusie en vertrouwen.
Elk begint met de sectie waarmee hij zich het meest geïdentificeerd voelt, of die hem het meest raakt, of dat lijkt gemakkelijker. Het is hetzelfde. Maakt niet uit. Elke stap die hij tegelijkertijd neemt, leidt hem naar de anderen, omdat elk van hen gericht is op het bereiken van menselijke helderheid, op het begrip van de Eenheid van Eenheden, op de visie van Goddelijkheid in elke stap en in elke lijn, naar goedheid als een essentieel integrerend element, en als een offer aan anderen.
Een van de geweldige momenten in het leven, is de perceptie dat de een van de anderen is en dat het leven gericht moet zijn op liefde zonder barrières en knuffels zonder angst, en op gemeenschap, om zichzelf te geven hand en maak elk zijn eigen manier, maar samen.
We moeten niet vergeten dat de mens hunkert naar zijn integrale ontwikkeling. We moeten niet vergeten dat we in onze essentie energie, affectiviteit en intelligentie zijn.
Als sommige van deze aspecten niet worden geactiveerd, bijgewerkt en geperfectioneerd, zult u een onbevredigd gevoel hebben dat er iets ontbreekt en dat iets u ervan weerhoudt u volledig te vermaken.
Ik raad aan om terug te keren naar het begin van het artikel, het opnieuw te lezen en een vaste intentie te hebben om alle aspecten te ontwikkelen die ons vormen.
Weg met de "IK MOET"
Beetje bij beetje, ieder in het tempo dat we kunnen, moeten we af van al die "ik moet" die ons zo erg maken.
We moeten gewoon "voeden" en drinken, poepen en urineren, slapen en ademen. En ik denk dat dat het is.
Dit zijn noodzakelijke dingen voor het lichaam om goed te blijven functioneren.
Maar we kunnen er ook voor kiezen om er niets van te doen.
En blijf bij de gevolgen.
De "ik moet" zijn vrijwillige of onvrijwillige verkiezingen, maar eigen verkiezingen.
Ik moet werken!
Je hoeft niet te werken.
U kiest ervoor te werken omdat u op die manier toegang hebt tot een aantal van de behoeften die u hebt of hebt gecreëerd.
Je werkt misschien niet, maar dan moet je de consequenties accepteren.
Ik moet voor mijn kinderen zorgen, koken, de rekeningen betalen, naar de dokter gaan, vaak zwijgen ...!
Je kiest ervoor om dat allemaal te doen.
Je zou iets anders kunnen kiezen.
Aandacht voor de gevolgen.
Maar je doet het misschien niet ...
Ik stel geen revolutie voor om het niet te doen, maar, omdat het is gekozen om het te doen, doe het vanuit de houding dat het een eigen beslissing is en doe het op een positieve manier.
Als iemand denkt en handelt als "Ik besluit te doen" in plaats van "Ik moet doen", is het werk dat moet worden gedaan hetzelfde, maar op een manier doe je wat je wilt doen en anders doe je het verplicht en, mogelijk, met tegenzin.
En ik wil ook verwijzen naar een ander aspect in het wegwerken van de "ik moet".
Ik bedoel die verplichtingen, opdrachten, verplichtingen, plichten, kosten, eisen, opleggingen ... waartegen we NEE kunnen zeggen.
Waarop het beter zou zijn om NEE te zeggen.
Omdat we een tijd in beslag nemen die we kunnen besteden aan andere dingen die we leuk vinden.
Ja, ik weet al dat het niet gemakkelijk is
Maar het is in veel gevallen mogelijk
En het zal je meer tijd geven om bij je te zijn, om te rusten, om in vrede te zijn, om te doen wat je echt wilt doen.
Francisco de Sales
www.buscandome.es
