Inhoudsopgave verbergen 1 Holistisch aanpakken van kanker, Dr. Alberto Martí Bosch 2 EEN NIEUWE AANPAK: EL ASEDIO 3 LA BAÑERA, EEN AUTHENTIEK HUIS SPA 4 GEREEDSCHAP VAN ASSAULT

"Om een ​​probleem op te lossen, moet u eerst het probleem begrijpen."

Alberto Martí Bosch is een arts die de kwestie van kanker diepgaand heeft onderzocht, totdat hij de nieuwe visie kan krijgen die hij nu heeft. In het uur dat de video duurt, worden een aantal zeer logische, bijna elementaire dingen begrepen. Deze eenvoudig ogende video kan deuren openen naar onbekende gebieden, met name voor degenen die familieleden of vrienden hebben die ziek zijn met kanker:

WACR ("World Association for Cancer Research") - Conferentie van Dr. Alberto Martí Bosch over hoe holistisch met kanker om te gaan.

Holistisch omgaan met kanker, Dr. Alberto Martí Bosch

Voormalig kinderoncoloog dr. Alberto Martí Bosch gaf op het III International Congress on Complementary and Alternative Treatments on Cancer dat zojuist is gehouden, een keynote speech waarin hij als fundamentele elementen - niet uniek - de behandeling van elke ziekte - inclusief kanker - plaatste. een dieet op basis van groenten en fruit, een hyposodisch dieet, een diepe ontgifting van het organisme met hoofdzakelijk kruideninfusies en warme baden met zeezout, een specifieke en adequate orthomoleculaire suppletie voor elke persoon en de opvolging van het homeopathische protocol voorgesteld door de Banerji. Behandeling die nog kan worden aangevuld met andere therapieën, afhankelijk van elke specifieke situatie. We hebben er met hem over gesproken.

Menselijke wezens worden al enkele decennia geconfronteerd met de zogenaamde "ziekten" als een echte oorlog die moet worden bestreden tegen hun "verantwoordelijke", externe agressors - bacteriën, virussen, schimmels, parasieten, prionen ... - waartegen we moeten vechten. En daarom gebruiken artsen tegenwoordig bij uitstek oorlogszuchtige taal en praten ze over "vechten vechten", over "oorlog tegen ziekten", over "te bestrijden vijanden", over "aanvallen" - systemisch of gelokaliseerd -, over "overwinningen" en "nederlagen. En om voor de hand liggende redenen gebeurt hetzelfde met de taal waarmee de "medische" technieken worden beschreven - dat is waarom ze praten over snijden, branden, vernietigen, blokkeren, elimineren ... - evenals de "wapens" om dit te doen, waarvan de set is gedefinieerd in feite als een therapeutisch "arsenaal".

Zelfs op het gebied van kanker, omdat tumoren ook als pathogeen worden gezien, als de oorzaak van de ongecontroleerde groep anarchische cellen die zich door de rest van het lichaam verspreiden tot vernietiging - herinnering aan degenen die nog steeds verdedigen dat we moeten handhaven sociale controle ten koste van alles en anarchie niet toestaan ​​- 'bedreiging' dat daarom het gebruik van allerlei agressieve militaire acties rechtvaardigt, hoewel er 'secundaire slachtoffers' ('gezonde' cellen) zijn.

En waar heeft deze visie van 'gebrek aan gezondheid' ons toe geleid? Niet wetende hoe je vrijwel elk van de zogenaamde "ziekten" kunt genezen. Misschien omdat er in werkelijkheid geen van beide "vijanden zijn om te vechten". Aan de andere kant is de tactiek om ons eigen organisme aan te vallen met het absurde argument dat we het helpen, zelfs als dat het geval was, gewoon dom.

Onder degenen die dat vandaag denken, is Dr. Alberto Martí Bosch, die na enige tijd de dominante filosofie onder de medische klasse te hebben gedeeld op een dag tot de conclusie kwam dat het beste dat kan worden gedaan voordat een pathologisch proces het lichaam onder ogen komt het probleem zelf, het versterkt zijn immuunsysteem en brengt het in een staat van evenwicht en harmonie die geschikt is door diepe ontgifting en goede voeding. Hoewel hij niet opgeeft, wanneer hij begrijpt dat het nodig is, om de tumoren te bestrijden die groeien en het leven in gevaar brengen - om op een gegeven moment de correcte werking van een orgaan te voorkomen - met intelligentere en minder agressieve tactieken.

Hoe? Toepassing van de geneeskunde de Poliorcética of de kunst van het beleg.

- Vertel ons, dokter, hoe het mogelijk is om van de pediatrische oncologie naar de praktijk van de natuurlijke geneeskunde over te gaan, rekening houdend met de enorme verschillen die beide bestaan ​​in de aanpak van kanker?

-Nou, ik zou zeggen dat de natuurgeneeskunde niet met de oncologie kan opschieten, maar dat bepaalde sectoren tegenover elkaar staan. Ik heb gestudeerd en gewerkt in de academische geneeskunde. Maar dit medicijn dat ik vandaag beoefen, is net zo academisch als het medicijn dat ik in de faculteit heb geleerd. Het is waar dat het een soort medicijn is dat ik niet op de universiteit heb geleerd, omdat het de voorkeur heeft gegeven het te negeren, maar het is er en daarom heb ik het kunnen leren. Wat maakte me toen van het ene medicijn naar het andere? Wanneer je in een ziekenhuisplant bent en kinderen die met chemotherapie worden behandeld dagelijks overgeeft en schreeuwt dat je geen chemo op hen moet doen, wijzen ze het plat af vanwege hoe slecht ze zijn na Ja, en ze smeken je: `` Alstublieft, Alberto, doe me dit niet aan '', er komt een moment dat je je afvraagt ​​wat je echt met dat kind doet. Als je van plan bent om beter te gaan, als je hem wilt helpen een leukemie, een lymfoom of een sarcoom te overwinnen, maar je beseft dat je enorm lijdt, ga je op zoek naar de beste manier om dat te krijgen Kind lijdt minder aan het krijgen van het maximale mogelijke voordeel van de behandeling die wordt toegepast. En dat was wat me ertoe bracht om te onderzoeken op het gebied van natuurlijke geneeskunde, wetende hoe het de kankerpatiënt kon helpen verbeteren zonder de voorgestelde behandeling op het gebied van de academische geneeskunde, die zij je op de faculteit hebben geleerd toen je 20 jaar oud bent.

- Werd het leed van kinderen op zijn minst gecompenseerd met de resultaten?

-De resultaten die we verkregen waren zeer ontmoedigend. Ik heb het ongeveer 30 jaar geleden, toen de race eindigde. Het sterftecijfer en de leedindex van de patiënt die chemotherapiebehandelingen onderging, waren zeer hoog. Alle teamleden hebben persoonlijke crises. Je zag hoe de mensen die bij je waren - metgezellen, verpleegsters, assistenten - snel deprimeerden, de handdoek in de ring gooiden en weggingen. Anderen denken dat wanneer er niets te doen is, het precies is wanneer meer gedaan moet worden, omdat het verplicht is om te beginnen met zoeken. Als ik geen goede resultaten krijg met wat ik doe - zei ik - moet ik iets nieuws vinden. Die rusteloosheid leidt je vooruit.

- En dat is wat heeft gedaan dat hij meer dan twee decennia een holistisch, integraal behandelingsvoorstel heeft ontwikkeld, waarmee we weten dat - vooral in de laatste jaar krijgt zeer goede resultaten.

- Ik heb het altijd gezegd en ik herhaal het: ik genees niemand. Wat ik doe, is de patiënt een gids geven om hem te helpen tot bloei te komen. Natuurlijk is het waar dat in de loop van de tijd wat aanvankelijk slechts een werkproject was dat was bedoeld om de patiënt te helpen chemotherapie beter te verdragen en de effecten ervan te versterken, uiteindelijk op een manier werd veroorzaakt celapoptose en laat de kankercel vanzelf sterven. En steeds vaker zie ik gevallen waarin patiënten verrassende resultaten behalen, patiënten wiens ziekte - zoals mijn conventionele collega's zouden zeggen om mijn resultaten te rechtvaardigen - "spontaan remits". Ironisch genoeg zeg ik ja, spontaan ... maar met veel werk. Aan God smekend en met de hamer geven. Omdat we het hebben over zeer gedisciplineerde, zeer gemotiveerde en gementaliseerde patiënten die het voor elkaar krijgen, zodat ze veel en goed in hun pathologische proces werken. De case die ik op 1 november vorig jaar presenteerde tijdens het III International Congress on Complementary and Alternative Treatments in Cancer dat in Madrid werd gehouden onder auspiciën van de World Association for Cancer Research (WACR) en Discovery DSALUD, is de meest recente case, spectaculairder, maar ik had anderen. Hoewel we niet eens over genezing kunnen praten, omdat we ons nog in de vroege stadia bevinden, want totdat de patiënt nog geen tien jaar is verdwenen zonder te zijn teruggevallen, kan deze niet als 'genezen' worden beschouwd. Wat ik wel weet, is dat kanker holistisch moet worden behandeld.

- Nou, vooral die zaak had gevolgen voor het publiek. Kun je het samenvatten voor onze lezers?

- Het is het geval met een 31-jarige vrouw die na mijn bevalling naar mijn kantoor kwam. Ze hadden een hersentumor ontdekt in de 34e week van de zwangerschap en na een C-sectie te hebben gehad vóór de bevalling, werd de tumor die zich in het rechter pariëtale gebied bevond, vervolgens verwijderd. Na een algemene revisie werden echter long-, lever-, bot- en spiermetastasen gedetecteerd die de gehele ganglionketen, zowel thoracaal als buik, aantasten. Kortom, het was 'binnengevallen'. Dus, gezien zijn toestand, besloot het medische team dat haar behandelde - denk ik met goed inzicht - geen chemo of radio toe te passen omdat het lijden dat ze hadden veroorzaakt, niet het mogelijke voordeel rechtvaardigde dat kon worden verkregen. En in die omstandigheden kwam hij naar mijn kantoor. Ze hadden hem een ​​levensverwachting van ongeveer twee maanden gegeven. Uiteraard was mijn eerste gedachte om te proberen zo lang mogelijk de beste kwaliteit van leven te bieden. Maar daarom gaf ik het op om iets anders te proberen. Ik heb zelfs niet alleen enkele palliatieve behandelingen voorgesteld, maar tegelijkertijd begon ik met therapeutische methoden waarvan ik wist dat ze de tumorlaesies konden helpen verdwijnen. Kortom, ik volgde de protocollen van de biologische geneeskunde die ik ontwikkelde door het onmiddellijk op een dieet te zetten, terwijl je je lichaam ontgiftigde en alkaliseerde en ervoor zorgde dat het geen voedingsstoffen had door een goede orthomoleculaire behandeling. Ik versterkte ook hun verdediging met Renoven - oude Bio-Bac - en ondersteunde alles met de protocollen van Dr. Banerji. En oh verrassing! Na twee en een halve maand behandeling waren de hersentumorresiduen na de operatie verdwenen, evenals de long- en leverlaesies, terwijl de betrokkenheid in de knooppunten was afgenomen en de spier- en botlaesies een remissie van 50% hadden ervaren. Uiteraard is zijn kwaliteit van leven veel verbeterd en daarmee zijn levensverwachting. En dit alles en in zo'n korte tijd met een eenvoudige behandeling met natuurlijke geneeskunde! Het is waar dat dit een verrassend geval is, een van de weinige die je kunt zien, maar het is ook dat het iemand was die nog geen conventionele therapie had ondergaan! Hij had geen chemo of radiotherapie gekregen. En dat als het gaat om vooruitkomen essentieel is, want als het gaat om mensen die niet met het vergiftigde of verbrande organisme en lage afweer komen, is het allemaal eenvoudiger. Het probleem is dat dit soort patiënten tegenwoordig ongebruikelijk is. Elke keer dat we meer mensen bedienen die de complete tour al hebben gedaan - chirurgie, radio en chemo - en ze komen een beetje met de houding van "verloren aan de rivier". Dat wil zeggen dat de meeste mensen in het ziekenhuis al is verteld dat er niets te doen is, dat het geen zin heeft om ze meer chemo of radio te geven. Ze komen uitgezet. En natuurlijk komen ze eraan twijfelen wat de natuurlijke geneeskunde kan doen als niets met hen de conventionele geneeskunde heeft bereikt waarin ze geloven. Kortom, bijna iedereen arriveert als verloren. Het bijzondere is dat we er ondanks dat vele keren in slagen om te overwinnen, om kanker te overwinnen, maar omdat ze radiotherapie en chemotherapie hebben ondergaan, blijven sommigen achter met de twijfel of het geen vertraagd effect hiervan zal zijn, of hun herstel Het was te wijten aan onze behandeling, de conventionele of de synergie van beide. Ze blijven twijfelen, ook al hadden hun oncologen hen uitgezet! Dat is de reden waarom ze net zo belangrijke gevallen zijn als die van de jonge vrouw die ik eerder heb samengevat en in het congres - volledig gedocumenteerd - heb verteld, omdat het bevestigt dat onze behandeling op zichzelf werkt.

EEN NIEUWE AANPAK: HET beleg

-Wat zijn de basis van uw protocol?

-Onze oncologen hebben ons bij de behandeling van kanker een medicijn geleerd dat is gebaseerd op het vernietigen van de tumorcellen in plaats van proberen de metabole routes te herstellen die beschadigd zijn en uiteindelijk leiden tot de ontwikkeling van de tumor. En het gaat erom te begrijpen dat als we het 'terrein' wijzigen, het mogelijk is om de evolutie van de tumorcellen om te keren of zelfmoord of apoptose te veroorzaken. Ons wordt verteld dat wanneer een tumor verschijnt, het eerste wat u moet doen, indien mogelijk, "uw hoofd afsnijden"; dat wil zeggen, gebruik een operatie. En als u dan geen radiotherapie kunt overwegen; dat wil zeggen, om de tumor te verkleinen, "stuur hem naar de paal"; Nou, neem liever het vreugdevuur naar hem toe. De andere optie zou chemotherapie zijn, dat wil zeggen: 'vergiftig'. En het is gratis toegevoegd dat als dat allemaal faalt, er niets anders kan worden gedaan. Kortom, de moderne oncoloog wordt gesuggereerd om acties die typischer zijn voor de 12e eeuw dan voor een geavanceerde 21e eeuw te kunnen "knippen, verbranden of vergiftigen". Echt zielig. Het is waar dat je soms het probleem hebt om een ​​tumor te moeten elimineren, omdat de groei ervan het functioneren van een vitaal orgaan in gevaar kan brengen, maar in zo'n geval is het slim om een ​​vierde route te volgen van een even oorlogszuchtig karakter waarvan de oorsprong, geplaatst op Spelen met metaforische vergelijkingen, konden we ook in de twaalfde en vorige eeuwen vinden, maar dat is veel minder agressief. Want wat gebeurde er in de oudheid vóór een stad die wilde veroveren en moeilijk te verslaan was? Beleg haar. Verlaat het zonder water of voedsel door de toevoerroutes af te snijden en de omgeving aan te passen zodat niemand naar binnen of naar buiten kan gaan. En ga dan zitten om te wachten of versterk het beleg met aanvalsmachines en gereedschappen. De belegering heeft mijn hele leven gewerkt, dus kwam ik op het idee om dat systeem op te nemen in de strijd tegen kanker, waarvoor het essentieel was om de overlevingscondities van de tumorcel tegen de gezonde cel te begrijpen. Vandaag weten we dat de gezonde cel leeft in een alkalische omgeving die rijk is aan zuurstof, heel weinig natrium gebruikt om te leven en levogyre-eiwitten gebruikt - met een bocht naar links - die daarin stabiel zijn. Integendeel, de patiënt die een oncologisch proces ontwikkelt, treedt metabole acidose op - dat wil zeggen, de bodem verzuurt - en er is een tekort aan zuurstof - dat is wat we hypoxie noemen - waardoor gezonde cellen moeten muteren als ze niet willen sterven. . Zie je, gezonde cellen krijgen hun energie door oxidatie; dat wil zeggen, dankzij zuurstof genereren ze adenosine trifosfaat of ATP - voor zijn acroniem in het Engels - dat het basismolecuul van cellulaire energie is. Maar als de bodem verzuurd is en zuurstof schaars is, heeft het maar één alternatief als het niet wil sterven: een andere manier vinden om energie te krijgen. En die mogelijkheid bestaat en wordt verklaard door de zogenaamde Krebs-cyclus. Gewoon in plaats van zuurstof, gebruikt het lichaam pyruvinezuur via een fenomeen dat bekend staat als glycolyse waarmee het ATP-moleculen kan verkrijgen, maar dat ook melkzuur en alcohol als afval genereert. Het is daarom een ​​anaërobe route - zonder lucht - om te overleven. Dat wil zeggen, de gezonde aërobe cel die in alkalische grond leeft, wordt anaëroob, maar in een omgeving die zo zuur is dat hij om deze te ondersteunen zijn kern, zijn cytoplasma, waarvoor hij op een buitensporige manier met natrium wordt geladen, alkaliseert. En ook gebruikt om dextrógiras-eiwitten te voeden in plaats van levógiras, omdat ze in zure media leven. Kortom, elke tumor leeft in een zuurstofarm zuur medium, geladen met natrium en voedend met dextrogyrische eiwitten. Als we het dan willen neutraliseren zonder het aan te vallen, wat moeten we dan doen? Gebruik de belegeringstactiek. En hiervoor moet je eerst het land ontzuren door de patiënt te alkaliseren. Wat wordt bereikt door de zuren uit het lichaam uit te roeien. Dit is de reden waarom voedsel de sleutel is - we moeten alles elimineren dat verzuurt uit het dieet en dat alcohol, koffie, tabak, suiker, zuivelproducten, geraffineerde koolhydraten, rood vlees omvat - en drinken Periodiek hete baden met zeezout. Ten tweede moet een hyposodisch dieet worden gevolgd, dat wil zeggen zeer natriumarm of zoutarm. Ik heb nooit begrepen dat zout verboden is voor een hypertensieve persoon of iemand met een slechte nier of hart, en hetzelfde wordt niet gesuggereerd voor een kankerpatiënt. Ten derde is het noodzakelijk om bij te dragen aan het systeem proteolytische enzymen met selectieve werking, enzymen met het vermogen om dextrogyran-eiwitten te verwijderen die intacte levogyras achterlaten. En hier moeten we het buitengewone werk onthouden van de heer Fernando Chacón, de maker van de Bio Bac, een product dat precies dat bereikt. Kortom, als we de rechtsdraaiende eiwitten die de tumorcellen verlaten zonder voedsel elimineren, maken we een hyposodisch dieet - zonder natrium kunnen de kankercellen de stabiliteit van het membraan en het cytoplasma niet handhaven - en het niveau van zuren verminderen, wordt het medium alkalisch en rijk aan zuurstof. En zuurstof is giftig voor de anaërobe tumorcel. Kortom, om kankercellen te laten sterven, is het voldoende om hun omgeving te wijzigen omdat ze niet overleven in alkalische en zuurstofrijke bodems. Het geeft een uitstekend resultaat. Daarom zijn er steeds meer gevallen van remissies bij kankerpatiënten die dit protocol volgen.

- Is dieet het eerste sleutelelement in een helende strategie?

- Ze hadden ons altijd geadviseerd om op vrijdag geen vlees te eten en veel tradities vereisen de praktijk van vasten - minstens één dag per week - maar niemand heeft ons duidelijk uitgelegd waarom. Galen begreep echter al de noodzaak om het lichaam te zuiveren, hetzij door vasten of door vegetarische diëten te volgen. De kuren op basis van citroen, uien of druiven komen uit de tijd van de Romeinen. En omdat 90-95% van fruit en groenten in feite water is, dat slechts een tijdje met hen voedt, reinigt de organen die verantwoordelijk zijn voor het filteren van het bloed van metabool en giftig afval, dat wil zeggen de longen, nieren en lever . Filters die, indien verstopt, het lichaam bedwelmen en verzuren. Iedereen wordt verteld dat wanneer het autofilter vuil is, het moet worden vervangen, maar niemand krijgt te horen dat wanneer de lichaamsfilters vuil zijn, ze moeten worden schoongemaakt. Welnu, vasten of vegetarisch eten helpt zo nu en dan om de filters schoon te maken en het lichaam in een alkalische omgeving te houden. Het is duidelijk dat als de inname van bepaalde planten aan het dieet wordt toegevoegd - er zijn specifieke voor elk orgaan - we de reinheid nog meer verbeteren. Omdat er planten zijn die de longen reinigen (tijm, gordolobo, yantel), planten die de lever reinigen (artisjok, mariadistel, paardenbloem, boldo, desmodium) en planten die de nier reinigen n (groene thee, paardenstaart, arenaria). Dus we kunnen bijvoorbeeld tijm, artisjok en groene thee nemen en een remedie krijgen om alle drie de organen tegelijk schoon te maken. Simpel gezegd, we kunnen zuren elimineren via de lever, longen en nieren en via de huid met warmwaterbaden met zeezout dankzij osmose. En bereik de gewenste alkalisatie.

- Stel u voor al uw patiënten om vlees uit uw dieet te verwijderen?

-We raden vandaag een ovo-lacto-vegetarisch dieet aan omdat we een exclusief vegetarisch dieet gingen gebruiken en we zagen dat er uiteindelijk onevenwichtigheden in het lichaam waren. Met een dieet waarin ook peulvruchten, eieren en kaas worden gegeten, is de persoon evenwichtiger, maar het idee is nog steeds om de eiwitinname te verminderen. De WHO legde al in 1985 uit dat het ideale dieet 85% plantaardige eiwitten en slechts 15% dierlijke oorsprong zou moeten bevatten. En we eten dierlijke eiwitten ruim boven dat percentage. Veel mensen negeren dat een overmatig eiwitdieet verzuurt. Dus als we het hebben over 4 maaltijden per dag Ontbijt, lunch, snack en diner - wat u hoeft te doen is de aanwezigheid van dierlijke eiwitten met maximaal 28 keer mogelijk verminderen a 4. Consumeren van linzen, kikkererwten en bonen als bron van plantaardige eiwitten op maandag, woensdag en vrijdag, en vis, kip of kalfsvlees op dinsdag, donderdag, zaterdag en zondag om 12.00 uur (beide wit vlees zoals rode en witte of blauwe vis). Ik moet ook zeggen dat het een fout is om 's nachts eieren te eten, een veel voorkomende praktijk. Het ei heeft een grote vetbelasting en een hoge hoeveelheid albumine. We raden aan om slechts twee of drie per week te eten en we laten het samenvallen met de vegetarische dag. Ze kunnen dan worden ingenomen als ontbijt of lunch, maar nooit als avondeten. Zoals Sancho Panza zei - het was Don Quichot die Sancho over de zaken van de yantar onderwees? -, we moeten ontbijten als een koning, eten als een prins en dineren als een bedelaar. Nou, grote diners zijn volle graven. Natuurlijk geven we de patiënt de optie om op een dag op een buitengewone manier te dineren, omdat het ons ook de populaire wijsheid vertelt dat het eenmaal per week geneest. Kortom, het dieet moet vooral 's nachts mild zijn: groenten, fruit, rijst of gewoon een salade. De sleutel zit in de lever, omdat het voor de uitvoering van de spijsvertering de aanwezigheid van een hormoon nodig heeft - cortisol - dat alleen in het bloed wordt gevonden als er zonneschijn is. En omdat onze sociale gewoonten ons doen eten wanneer het verborgen is - en daarom, wanneer het bloedniveau erg slecht is - dwingt het maken van een uitgebreid diner tot een zeer zware spijsvertering. En als het wordt bereikt, is het omdat de lever een alternatief hormoon ontvangt van de bijnier, adrenaline - uw stresshormoon - dat 24 uur per dag beschikbaar is. Daarom is het na een zwaar diner zo gewoon dat je de tijd neemt om in slaap te vallen of naar bed gaat met een racenhart. Daarnaast moet rekening worden gehouden met circadiane ritmes: gedurende de dag is de lever verantwoordelijk voor de assimilatie van de eiwitten die we eten, maar 's nachts is de functie in wezen om gal af te voeren. En het is cortisol dat de arbeidsinvestering bepaalt, zodat het van een assimilerend orgaan een drainerend orgaan wordt. Dus als we de lever elke dag belasten door hem te laten assimileren wanneer deze moet worden afgevoerd, zal deze de metabolische afvalstoffen niet op de juiste manier verwijderen, wat uiteindelijk lijdt. Ik vertel patiënten altijd: het probleem met voedsel is normaal niet zozeer in wat we eten als in het afval dat we niet elimineren. Wanneer het lichaam de gifstoffen niet kan afvoeren, houdt het ze vast en we vergiftigen, verzuren, bemesten de grond met zuren voor een mogelijke tumorafzetting.

LA BAÑERA, EEN AUTHENTIEKE SPA

-De tweede basispijler van het protocol voor goede ontgifting en alkalinisatie zijn warmwaterbaden met zeezout. Kun je het in meer detail uitleggen?

-In het begin heb ik serieus overwogen hoe ik een effectief en eenvoudig therapeutisch systeem kon krijgen om de patiënt te helpen, omdat hij al genoeg problemen heeft met zijn ziekte zodat we meer kunnen genereren. En dit werd geholpen door het werk van Dr. Josefina San Martín Bacaicoa - gevestigd in Medische Hydrologie aan de Complutense Universiteit van Madrid - en Schneider, over de wereld van het thermisme.

Met hen begon ik te begrijpen dat thermale baden een uitstekende therapeutische oplossing zijn. Waarom zijn spa's nuttig? Omdat het water mineraal en thermisch is. Dat wil zeggen, het is heet water dat natriumchloride en kaliumchloride bevat in een concentratie van meer dan 20 gram per liter. En het is zout water in een concentratie hoger dan die van de zee en die van ons plasma, omdat het 9, 4 gram zout per liter heeft en dat van de spa's ongeveer 20 gram per liter is. Welnu, wanneer men onderdompelt op een plaats waar het water heet is, worden de poriën van de huid onmiddellijk verwijd. Maar omdat het ook erg zout is en ons lichaam voor 70% -80% uit water bestaat, blijkt dat wanneer we erin komen het fenomeen dat we kennen als osmose optreedt, zodat het water in ons lichaam naar buiten komt met allerlei gifstoffen en zouten mineralen door de poriën naar buiten. Daarmee verlaat ook het zout de kern van de cellen en worden ze alkalisch gemaakt. Hierdoor begreep ik het concept van "badzout". Ik heb me altijd afgevraagd wat het nut van zout in de badkamer was. Toen begreep ik het. Welnu, de badkuipen die de meesten van ons thuis hebben, kunnen krachtige, goedkope thuistherapieën worden. Wie was de eerste die thuis een badkuip had? De stijlvolle mensen. Bedenk dat in de jaren 40 van de vorige eeuw de armen geen badkamer hadden. Degenen die naar de spa's gingen, behoorden tot de rijke klasse omdat een spa noch goedkoop, noch goedkoop was. Een verblijf van een maand kan vandaag meer dan 3.000 euro kosten. Iets dat geen rijke man met plezier betaalt, omdat dit meestal iemand is die op zoek is naar hoe ze kunnen krijgen wat ze willen zonder ervoor te betalen. Dus toen de rijken zich realiseerden dat de kuuroorden genezen - ook al negeren ze waarom - besloten ze te onderzoeken hoe ze er altijd één tot hun beschikking hadden, zonder er veel voor te betalen. Toen werd hen verteld dat het water in de kuuroorden geneest omdat het water thermisch is. Waarop de rijken antwoorden: "Laat me een hete lente thuis zetten." Het is dat de spa-wateren mineralen zijn, worden ze later verteld. En dan vragen ze welke mineralen ze vervoeren, ze praten met een chemicus en hij legt uit dat er in de spa-wateren 20 gram zouten per liter water zijn. Dus de rijke, goed opgeleide badkuipen bestellen wetende dat ze voor de helft moeten worden gevuld - zodat er ongeveer 100 liter water is - en voeg dan twee kilo zeezout toe. Op die manier zal de zoutverhouding ook 20 gram per liter zijn. En ze hebben al een osmotisch verloop. Kortom, zelfgemaakte badkuipen zijn eigenlijk zeer effectieve therapeutische gadgets die niemand ons heeft geleerd te gebruiken. Omdat wanneer heet water de poriën van de huid verwijdt en ze openen, het lichaam transpireert en kooldioxide (CO2) elimineert, terwijl vetten, ammoniak en urinezuur worden verwijderd. En al die zure fracties die we via de huid in de badkuip verwijderen, hoeven niet langer te worden weggegooid door de longen, nieren en lever, waardoor ze niet hoeven te worden gefilterd. Genoeg warm water is genoeg - geen verbranding nodig - en twee kilo zeezout in de badkuip om een ​​eenvoudig mechanisme van snelle alkalisatie op te zetten - een half uur dagelijks bad is voldoende - voor iedereen beschikbaar. En goedkoop. Dergelijke baden omvatten een percutane dialyse, een soort kunstmatige longen, nieren en lever van hoge prestaties en lage kosten die bijna niemand gebruikt omdat ze niet zijn uitgelegd.

-Nou, niet iedereen - en ik denk vooral aan ouderen - kan elke dag het bad in en uit.

-Er zijn altijd alternatieven. Tegen oudere mensen die het bad niet kunnen of moeten betreden om grotere risico's te vermijden, zeg ik eenvoudigweg niet om in te stappen. Ga gewoon op een stoel zitten, neem een ​​kleine kom waar ongeveer tien liter in past, giet heet water en een kwart kilo zeezout om het aandeel te behouden waarover we hebben gepraat en geniet ervan. Het is waar dat het blootgestelde lichaamsoppervlak kleiner is, maar drie voetbaden per dag is gelijk aan een vol bad. Het kan daarom tien minuten 's ochtends zijn, tien uur' s middags en tien uur 's avonds. En wat betreft de temperatuur vertel ik patiënten altijd dat ze zich op hun gemak moeten voelen. Er zijn mensen die het goed doen 25 graden en anderen die het 30 doen. Met 30 graden in de schaduw zweet je al ... en de vraag is zweten. We herontdekken Galen, of als je wilt, onze grootmoeders die altijd genezen met vier elementen. Het eerste wat onze grootmoeders deden in hoeveel je helaas zei! - en het maakte niet uit wat er met je gebeurde - het was om een ​​toilet klaar te maken. En toen gaven ze ons een kip of kippenbouillon, of een groentebouillon, of een appel- of perencompote, of een bouillonrijst, en daarmee - het wasmiddel en de bouillon - hadden ze al hun waterbehandeling. De derde pijler die zij voorstelden was een goed zweet. Met een goed zweet werd alles opgelost. Toen de grootmoeders geen bad hadden - ik controleerde het toen ik landelijke geneeskunde in de regio Segarra in Barcelona beoefende - kookten ze water, vulden glazen flessen met de vloeistof op 70-80º, wikkelden ze met handdoeken - zodat het glas niet verbrand de huid - en plaats vervolgens drie flessen aan elke kant van de patiënt door er vier dekens op te plaatsen. En zie je niet hoe zweterig! Nou, ze gebruikten ook geneeskrachtige kruiden omdat ze, in tegenstelling tot de huidige generatie, hun therapeutische eigenschappen goed kenden.

-Wat is het primaire doel van een toilet?

-Ontgiften en daarom de lever beschermen. Een giftige dikke darm die het meest aantast, is de lever. En ik zal het op een zeer expressieve manier uitleggen: naast elk toilet is er een borstel in elk huis omdat het vuil blijft kleven en wanneer je de tank activeert, zijn de fecale resten vaak bevestigd. Bueno, pues en nuestro intestino pasa lo mismo: por él transitan todos los días restos fecales y siempre quedan restos adheridos a la mucosa. Al punto de que con el tiempo puede llegar a formarse una auténtica carcasa de restos fecales pegados a la mucosa intestinal. Lo sabemos pero no lo valoramos. Y sin embargo tiene mucha importancia. Una de las funciones primarias del colon es recuperar el agua de la digestión y cursar el bolo fecal en estado sólido. Para hacer la digestión utilizamos de hecho casi cinco litros de agua que obtenemos con la que ingerimos al beber pero también con el agua presente en la comida -especialmente en frutas y verduras ya que en un 90-95% son agua- y en los jugos gástricos (hasta dos litros y medio). Todo ello sirve para hacer una gran sopa, emulsionar las grasas y micronizar los minerales y oligoelementos para que el intestino delgado lo absorba luego todo. Lo que llega pues al colon son sólo los restos no nutritivos, los restos fecales, si bien el organismo -que todo lo aprovecha- recupera el agua deshidratando para ello el bolo fecal. Y esa agua que se absorbe en el colon va a la sangre; es más, va primero directamente al hígado. Luego, si nosotros no hacemos una limpieza periódica del colon cada vez que éste recupera agua, ésta tiene que atravesar la carcasa de restos fecales antes de llegar a la mucosa, atravesarla y llegar al hígado y posteriormente a la sangre. Con lo que acabamos llevando a ésta una auténtica infusión de aguas fecales. En otras palabras, cuando el colon está muy sucio nos intoxicamos inevitablemente. Así que uno debe plantearse hacerse una limpieza de colon cada cierto tiempo. Si se puede, una buena hidroterapia de colon. Si económicamente no se puede, mediante la lavativa de toda la vida. Muchas veces lo que yo sugiero a mis pacientes es combinar la ingesta de aloe vera con la lavativa. La idea es que el enfermo ingiera durante una semana zumo de aloe vera para ayudar a desprender los restos adheridos y luego se aplique la lavativa. Basta entonces meterse un par de litros de agua templada/caliente para que el colon quede limpio.

HERRAMIENTAS DE ASALTO

-Luego en su teoría del asedio las distintas terapias que sabemos también utiliza -como la Hipertermia, la Ozonoterapia, la Biorresonancia, etc.- jugarían entonces el papel de las antiguas herramientas de asedio: escalas, arietes, catapultas…

-Se trata de herramientas terapéuticas útiles que al no producir además efectos secundarios negativos pueden agregarse al tratamiento. Ayudan a que la respuesta sea mucho más rápida. Dicho esto debo reconocer que para mí, en particular, hay un antes y un después en los resultados que obtenía hasta noviembre del 2008 y los que observo desde entonces cuando empecé a aplicar los protocolos de los doctores Banerji. Estos dos médicos hindúes, a los que he tenido la fortuna de poder acompañar durante nueve días enteros en su hospital de Calcuta viéndoles trabajar, tienen el mérito de haber simplificado la Homeopat a. Sencillamente, atienden en ese centro junto a sus ayudantes a tal cantidad de personas al d a unas 3.000!- que han podido constatar en poco tiempo que hay remedios realmente universales con campos de acci n muy concretos seg n la diluci n que se utilice. Y eso facilita mucho elegir el remedio homeop tico.

Por ejemplo, han observado que el Arsenico album a la 3 CH tiene un tropismo y una acci n concreta sobre la mucosa g strica, a la 6 CH la acci n la tiene sobre las mucosas de las v as respiratorias altas, ya la 200 CH act a sobre la piel. Y que la gente responde siempre; en mayor o menor grado pero responde. Por mi parte, antes de conocer a los Banerji utilizaba la Homeopat a simplemente para tratar de que el paciente respondiera lo m sr pido posible a los tratamientos. Y me pon a muy contento al ver que gracias a ello no sufr an anemia y los v mitos eran escasos o no los ten an. Muchos no necesitaron transfusiones de sangre, se levantaban bien por la ma ana, se somet an a sus sesiones de quimio, llegaban a casa, se tomaban un ba oy hac an vida normal por la tarde sin apenas deterioro f sico. Y encima remit an m sr pido de lo esperado. Pero ahora lo que estamos viendo con los protocolos de los Banerji no es que remitan r pido sino que remiten rapid simo. La acci n antitumoral es tan espectacular que algunos casos se han publicado hasta en Oncology y se han interesado ya por sus trabajos y protocolos desde el Anderson Cancer Center de Houston (Texas, EEUU) y la Universidad de Texas hasta el Hospital Presbiteriano de Nueva York. Hoy estos centros reconocen que sus protocolos funcionan y act an al nivel del ADN en la c lula tumoral. Es un avance important simo. En fin, toda herramienta que ayude a afrontar una enfermedad como el c ncer es buena, pero es que adem s ninguna de las que yo utilizo obliga al paciente a elegir, a tener que dejar algo. Son todas complementarias.

- Y cu l es el papel de las vitaminas, minerales y oligoelementos en su protocolo?

-B sico. Pero elegimos las que vamos a suministrar al paciente -para mejorar el rendimiento de su organismo- no tanto por el tipo de tumor sino por la respuesta que se obtiene, porque no todos los enfermos responden igual a los mismos productos. Para el ri n, por ejemplo, sabemos que es bueno el complejo de vitaminas B que es adem s diur tico. Cuando uno toma vitamina B la orina se vuelve inmediatamente muy amarilla ya que activa la funci n renal y se excreta por el ri n. Las vitaminas del complejo B son sobre todo hepatoprotectoras y mejoran la coleresis o secreci n de bilis hep tica adem s de ser antian micas, antineur ticas y mejorar la conducci na nivel de la placa motora del coraz n. Sabemos asimismo que el sistema inmune del paciente oncol gico est muy deprimido porque en un medio cido no trabaja bien. El pH de la sangre en condiciones normales es de 7 4, es decir, ligeramente alcalino, y, por tanto, si se recupera la alcalinidad el sistema inmune volver a trabajar adecuadamente. Y es que nada funciona de forma aislada. Por ejemplo, para que pueda haber uni n entre una inmunoglobulina y un virus se necesita el concurso sin rgico de las vitaminas A, C y E. As que lo suyo es a adir tales elementos para conseguir que los sistemas inmunitarios sean tambi n competentes. Y otro tanto pasa con otras sustancias ortomoleculares. Sabemos que hay minerales como el selenio o el germanio 132 que tienen una gran potencia antioxidante y por eso los a adimos. En definitiva, la idea fundamental de nuestro tratamiento es la de potenciar los sistemas de defensa del cuerpo. Se consiguen unas respuestas terap uticas extraordinarias dejando que sea el propio organismo el que resuelva la enfermedad. Nosotros nos limitamos a se alar al enfermo la ruta ya sugerirle luego -si procede- peque as modificaciones seg n sea su evoluci n. A fin de cuentas cada paciente es un mundo.

-¿Cree usted que ha cambiado algo la mentalidad de los oncólogos respecto de la medicina natural en los últimos años?

-Poco a poco… pero sí. Puedo decirle que hay ya bastantes oncólogos y radiólogos de distintos lugares de España que llevan tiempo enviándome pacientes para que les desintoxique porque reconocen abiertamente que haciéndolo sus tratamientos van mejor. Otra cosa es que lo pidan aún con la boca pequeña y que su petición siempre vaya acompañada de la coletilla “Mira, Alberto, esto que se quede entre nosotros”. Pero la apertura es cada vez mayor. Claro que hay una especie de run-run entre los pacientes en las salas de espera sobre la eficacia de lo que hacemos y al final todo se sabe. Bueno, no es menos cierto que quienes más pacientes nos mandan son los enfermeros/as porque también son quienes tienen más contacto directo con los pacientes. Como es cierto que cada vez más médicos entienden que la Medicina Biológica o Naturista no es una “medicina complementaria” ni una “medicina de confrontación”. Es simplemente Medicina.

Antonio F. Muro

–> VISTO EN: https://www.facebook.com/AMORI.Argentina