We leven het einde der tijden. Niet het einde van de wereld, maar het einde van een wereldtijdperk een tijdcyclus van 5.125 jaar en in de manier waarop we de wereld al die tijd kenden. Het huidige wereldtijdperk begon in 3114 voor Christus en zal eindigen in 2012 na Christus. Omdat het einde van alles ook het begin markeert van wat daarna komt, leven we ook het begin van wat volgt aan het einde van de tijd: het volgende wereldtijdperk, die oude tradities de grote cyclus genoemd.
Van de epische gedichten van de Mahabharata van India tot de orale tradities van de indianen en de bijbelse geschiedenis van de Apocalyps, die voor ons zijn gekomen, wisten dat het einde van de tijd zou komen. Ze wisten het, omdat het altijd zo is. Elke 5.125 jaar bereiken de aarde en ons zonnestelsel een punt in hun reis door de hemel, wat precies het einde van een dergelijke cyclus aangeeft. Met dat einde begint een nieuw wereldtijdperk. Blijkbaar is dat altijd zo geweest.
Gedurende ten minste vier van deze cycli (of vijf, volgens de Meso-Amerikaanse tradities van de Azteken en de Maya's), hebben onze voorouders de veranderingen in de mondiale magnetische velden, het klimaat, de verminderde hulpbronnen en de stijgende zeespiegel doorstaan die met de einde der tijden Ze deden het zonder satellieten of internet, of geautomatiseerde modellen die hen konden helpen zich voor te bereiden op zo'n radicale verandering.
Het feit dat ze leefden om het verhaal te vertellen, is een krachtig getuigenis van een onmiskenbare waarheid: het vertelt ons zonder enige redelijke twijfel dat de bewoners van onze planeet het einde van de wereldtijdperken in het verleden hebben overleefd. Behalve alleen maar overleven, hebben onze voorouders geleerd van de moeilijkheden die de verandering met zich mee kan brengen. Met de woorden van hun dag deden ze hun uiterste best om ons te vertellen wat het betekent om zo'n uitzonderlijk moment in de geschiedenis te leven. Het is goed dat ze het hebben gedaan, omdat deze fenomenen zeer zeldzaam zijn en ver van elkaar verwijderd zijn. Slechts vijf generaties in de afgelopen 26.000 jaar hebben de verandering van wereldleeftijden meegemaakt. We worden de zesde.
Het huidige wereldtijdperk is niet iets dat gewoon zal verdwijnen in de schemering van een tijd die eeuwig ergens "daarbuiten" in onze toekomst lijkt te blijven bestaan. Integendeel: ons wereldtijdperk kent een vervaldatum. Het eindigt op een specifiek tijdstip, met een specifieke gebeurtenis, op een dag die meer dan 2000 jaar geleden op een kalender stond. Er is geen geheim over die datum. De Maya's die het berekenden, registreerden het ook als een permanent record voor toekomstige generaties. De datum is gegraveerd op stenen monumenten die tot het einde der tijden zijn gebouwd.
Wanneer de datum wordt vertaald in ons gezinstijdsysteem, is de boodschap duidelijk. Het vertelt ons dat onze huidige wereldcyclus zal eindigen met de winterzonnewende die op 21 december 2012 plaatsvindt. Het is op deze datum dat de mysterieuze Maya's de verbazingwekkende astronomische gebeurtenissen identificeerden die het einde van onze jaartelling zullen markeren ... en ze deden meer van twee millennia geleden.
Om in perspectief te plaatsen hoe zeldzaam het einde van een dergelijke cyclus eigenlijk is, bedenk dat de laatste mensen die van het ene tijdperk naar het volgende veranderden, leefden in 3114 voor Christus, ongeveer 1800 jaar vóór de tijd van Mozes en de Bijbelse Exodus .
De Maya's zagen onze opkomst naar een wereld na 2012 als het begin van een nieuwe cyclus van geschiedenis. Vanuit dit perspectief wordt de zonnewende van 21 december 2012 een krachtig venster voor onze collectieve opkomst naar ons grootste potentieel. Dit moment is zo zeldzaam dat we ons erop hebben voorbereid sinds het einde van het laatste wereldtijdperk, en het zal nog 26.000 jaar duren voordat dezelfde cycli van kansen weer terugkomen voor onze nakomelingen.
De mogelijkheden van een dergelijke verschijning doen denken aan de oude verhalen van de Hof van Eden, een plaats die ooit alle mogelijkheden van onze grootste vreugden en verlangens van het hart bevatte. Als we in de kalenders, mythen en profetieën gaan geloven, is het precies dat potentieel dat ons te wachten staat na 2012. We zouden een tweede Eden kunnen creëren dat opnieuw begint waar de eerste eindigde.
Bijbelse correlaties suggereren in feite dat de laatste keer dat een Eden op aarde verscheen ongeveer 5000 jaar geleden was, aan het einde van de laatste Grote Cyclus. Gedurende die tijd hadden de bewoners van de planeet alles wat ze nodig hadden om in evenwicht met de aarde te leven en een gezond en vitaal leven te leiden. Terwijl de verkiezingen van onze voorouders na Eden de kiemgebeurtenissen plantten voor alles wat zich zou ontwikkelen als de cyclus die volgde, brachten ze de patronen in beweging die onze wereld vandaag definiëren. Sommigen, zoals vergeving en vrede, dienen als krachtige herinneringen aan wat mogelijk is in ons leven; terwijl anderen, zoals verraad en oorlog, de grote uitdagingen zijn geworden die ons als mensen, families en naties verdelen.
Van de cycli van het klimaat tot het evenwicht van kooldioxide tussen de oceanen en de atmosfeer, de natuur laat ons zien dat een patroon zal worden herhaald totdat iets nieuws het vervangt. De verandering die gepaard gaat met de convergentie van de cycli van 2012 is een zeldzame kans om de patronen uit het verleden te wissen. Tegelijkertijd is het ook een waardevol keuzepunt om nieuwe gezonde patronen voor onze toekomst en de toekomst van onze kinderen en die van hen te creëren.
Copyright © 2008 Gregg Braden
http://www.healyourlife.com/author-articles/wisdom/inspiration/2012-peril-or-promise.
van Gregg Braden
24 september 2009
Vertaling: Margarita López
