Ik ben de ziel

Omdat we klein waren, hebben we een lichte kennis dat we een ziel hebben, of dat we een ziel zijn, of iets dergelijks, omdat ik denk dat we het niet duidelijk genoeg hebben, en we zijn niet erg duidelijk omdat het ons niet zo goed lijkt te verklaren.

In de catechismus van de katholieke kerk, de meerderheidskerk van de Catalanen en de Spanjaarden, zegt hij verwijzend naar de ziel: “Vaak duidt de term ziel in de menselijke Schrift het menselijk leven aan, of de hele menselijke persoon. Maar ook, wat het meest intiem is in de mens en van meer waarde in hem, dat wat in het bijzonder het beeld van God is: "ziel" betekent geestelijk principe van de mens. "

En hij zegt verder: "De eenheid van de ziel en het lichaam is zo diep dat de ziel moet worden beschouwd als de" vorm "van het lichaam, dat wil zeggen, dankzij de spirituele ziel, is de materie die het lichaam integreert een levend en menselijk lichaam; geest en materie zijn in de mens geen twee verenigde naturen, maar hun eenheid vormt een enkele natuur. '

En er staat meer: ​​'De kerk leert dat elke spirituele ziel rechtstreeks door God wordt geschapen, niet door de ouders wordt' geproduceerd 'en dat ze onsterfelijk is: ze vergaat niet als ze zich in de dood van het lichaam afscheidt en zich weer zal aansluiten bij de lichaam in de laatste opstanding. '

En het gaat verder: "De spirituele traditie van de kerk presenteert het hart ook in haar bijbelse betekenis van" het diepste van het zijn ", waar de persoon beslist of niet voor God."

Het lijkt normaal dat we het niet erg duidelijk hebben om deze leringen te lezen. Het verduidelijkt niet zo goed of de ziel de persoon is, of het leven is of het beeld van God is. Als het duidelijk maakt dat de ouders het niet produceren, en dat het onsterfelijk is, en dat het zich bij het lichaam zal voegen, wanneer het wordt opgewekt, hoewel we niet erg duidelijk zijn over die opstanding, noch wat de ziel zal doen omdat het van het lichaam scheidt totdat het wordt om zich bij hem te voegen.

Maar het is niet alleen moeilijk uit te leggen aan de katholieke kerk, maar aan bijna iedereen, omdat de menselijke geest niet voldoende ontwikkeld is om concepten zoals goddelijkheid, God, ziel, eeuwigheid, etc. te begrijpen.

Het enige dat we weten; Sommigen, zeer weinigen, uit hun eigen ervaring, en anderen uit de leer van boeken, leraren en goeroes, is dat er een andere manier van leven is anders dan wat zij ons leren, waarin je vrede, geluk en vreugde kunt bereiken die ze genieten niet van bijna al onze tijdgenoten, en ze hebben bijna geen van onze voorouders bereikt, en dat lijkt te zijn dat het te wijten is aan vereniging met de ziel.

Maar als we al de ziel zijn, hoe kunnen we ons dan aansluiten bij iets dat we al zijn? Zeker, hier is de kern van de zaak, in het weten wat de ziel is, in het weten wat de locatie ervan in ons is, in het weten waarom we het niet voelen, in het weten wat er gedaan moet worden om ermee te identificeren, en zeker in het weten van duizend dingen meer dan iemand kan overkomen die even stopt om over deze kwestie te mediteren.

Wat is de ziel : Op enig moment in de schepping ontstaan ​​de monaden of eenheden van bewustzijn. De monaden zijn als vonken van Supreme Fire, als goddelijke fragmenten, als fragmenten van goddelijk leven gescheiden als een individuele entiteit.

De monaden zijn ten tijde van de schepping alwetend (vermogen om alles te weten) en alomtegenwoordig (vermogen om overal tegelijkertijd te zijn), maar ze bevinden zich alleen in het gebied waarin ze zijn gemaakt, omdat Andere gebieden zijn onbewust en ongevoelig, inclusief het fysieke gebied, dus ze kunnen niet reageren op alle goddelijke trillingen van het universum.

Om gevoelig te zijn in alle gebieden, in alle alwetende, in alle alomtegenwoordige, moeten de monaden zich in die gebieden manifesteren, vandaar dat het hele proces van de evolutie van het individuele 'ik' een activiteit is die door de monaden zelf is gekozen. We zijn in de werelden van materie, omdat we wilden leven.

Deze goddelijke impuls, altijd op zoek naar de breedste manifestatie van het leven, is in de hele natuur waarneembaar en wordt de wil om te leven genoemd. Het verschijnt in het zaad wanneer zijn knop naar het licht verschijnt en in de cocon zijn gevangenis breekt en zich uitbreidt naar de helderheid van de zon.

De monaden beginnen hun afdaling in de materie en stralen hun levensstralen uit, omdat de monaden altijd in het gebied blijven waar ze zijn geschapen, in de boezem van de Vader, zijnde hun stralen van leven zij die de oceaan van materie bereiken, zich daar de nodige materialen toe-eigenend voor hun evolutie in de lagere gebieden.

Deze groep wordt onder andere de hogere triade, hogere ziel, hogere zelf en hemelse mens genoemd; en het is van dezelfde aard als die van de Mnad, hoewel met een kleinere kracht vanwege de sluiers van materie die het omringen. Deze Hogere Ziel bevindt zich op een gebied dat bekend staat als het causale gebied en beweegt zich daar niet vanaf zolang alle incarnaties van de laatste zijn. En vanaf hier werpt de Hogere Ziel ook zijn levensstralen naar materie om de zogenaamde geïncarneerde ziel te vormen.

In de zevende maand bevindt de geïncarneerde ziel zich in de foetus en bevindt deze zich in het twaalfde chakra, dat wil zeggen dertig centimeter boven het hoofd.

Het twaalfde chakra ziet eruit als een gouden ster. Het wordt, in sommige tradities, Star van de ziel genoemd. Wanneer een persoon spiritueel rijpt, evolueert de gouden ster in een gouden parel, een gouden bal, een gouden knop of een gouden vlam. In christelijke terminologie wordt dit het Vuur van Pinksteren ss genoemd. Als de beoefenaar nog meer evolueert, bloeit de gouden knop letterlijk en opent zich naar boven als een kleine gouden lotusbloem.

Vanaf het twaalfde chakra straalt de geïncarneerde ziel naar buiten en vormt de ziel aura, of energie van de ziel .

Net zoals het etherische lichaam het fysieke lichaam doordringt en binnen en buiten het fysieke lichaam is, zo dringt ook de essentie van de ziel het fysieke lichaam binnen en gaat verder dit. Daarom bevindt het fysieke lichaam zich echt in de ziel en niet de ziel in het fysieke lichaam.

De lagere fysieke, energetische, astrale en mentale lichamen bevinden zich allemaal in de belichaamde ziel. Daarom kunnen we de persoon definiëren als een ziel met een fysiek lichaam en andere subtiele lichamen.

Samengevat: de goddelijke vonk, die Gods schepping is, projecteert een deel van zichzelf en manifesteert zich op het causale gebied, als de hogere ziel. De Hogere Ziel strekt zich uit en projecteert een deel van zichzelf dat zich manifesteert als de geïncarneerde ziel.

Waarom zijn we ons hier niet van bewust? Omdat onze geest zeer krachtig is en getraind voor materiële kwesties, maar niet voor spirituele, om spiritueel te begrijpen als dingen van de ziel, niet van de kerk. Als we, wanneer we klein zijn, in plaats van ons te leren dat we moeten studeren om ingenieurs te zijn en veel geld hebben, ons geleerd zullen worden om van God te houden, zou ons hele leven heel anders zijn, omdat onze overtuigingen, onze overtuigingen en onze manier van denken anders zouden zijn en act.

Omdat we ons niet bewust zijn van onze goddelijkheid, hebben we geen contact met onze ziel, dus het twaalfde chakra, het zielchakra is volledig gesloten, en geen sjamaan zal het openen, het zal alleen openen wanneer je er contact mee maakt, het zal dan zijn wanneer het authentieke en ware werk waarvoor u hebt besloten tot de zaak te komen begint. Je bent hier niet om ingenieur te zijn, je bent hier niet om een ​​sappige bankrekening te hebben, je bent hier niet om te trouwen en kinderen te krijgen, nee. Je bent hier om je bij je ziel te voegen, je bent hier om je bij God te voegen, meer niet.

Niets kan de menselijke geest van God scheiden. Daarom is je eerste taak jezelf te kennen, en een spiritueel wezen te worden, wie je bent. Een spiritueel wezen is iemand die in de wereld begrijpt dat er een reden is voor zijn verblijf hier, die reden is vereniging met God en dat hij voor die vereniging vanuit zijn ziel moet leven.

Om van je ziel te leven en te laten bloeien en een gouden vlam te worden, moet je een deugdzaam leven leiden, dienst doen, goede relaties hebben met andere mensen en met de natuur en door regelmatige beoefening van meditatie, gebed En de stilte

Geloof me, het is het proberen waard.

Ik ben de ziel (2)

We zijn klaar met de vermelding van 'Ik ben de ziel' door te zeggen dat 'om van je ziel te leven en deze te laten floreren en een gouden vlam te worden, je een deugdzaam leven moet leiden, dienst moet doen, passende relaties moet hebben met andere mensen en met de De natuur en door de regelmatige beoefening van meditatie, gebed en stilte. "

Ontwikkelen we het een beetje? Wat is een deugdzaam leven?: Het woord deugd, van het Latijnse 'virtus', zoals het Griekse equivalent, 'areté', betekent 'uitstekende kwaliteit', 'gewoonte om in de zin goed te handelen moraal. '

Voor Plato is deugd 'de perfectie van de ziel' en voor Aristoteles is deugd een 'voortreffelijkheid toegevoegd aan zoiets als perfectie'.

Deugd is een gewoonte, het is een gewoonte waarmee we de kwaliteiten van de ziel verbeteren (inclusiviteit, liefde, vreugde, geluk, participatie, eenzaamheid, spirituele onverschilligheid, onpersoonlijkheid, onthechting, vrijheid, sereniteit, innerlijke rust, verantwoordelijkheid, wijsheid en intuïtie ), en zoals elke gewoonte vereist leren en herhaling; dat wil zeggen, er is wil vereist, dus we kunnen heel goed zeggen dat deugd een eigenschap van de wil is die bovendien een goed veronderstelt voor en voor anderen.

Ons is altijd geleerd dat de deugden zijn: theologisch en moreel. De theologische deugden zijn drie:

- Geloof: Geloof wat we niet zien. Bijvoorbeeld de ziel, bijvoorbeeld God.

- Hoop: vertrouw erop dat we verlichting bereiken en over de nodige middelen beschikken.

- Liefdadigheid: houd van God, houd van onszelf en anderen, zoals wijzelf.

De morele deugden zijn vier:

- Voorzichtigheid: weet wat het echte goede is en kies het juiste middel om het te doen.

- Gerechtigheid: het bestaat uit de constante en krachtige wil om iedereen te geven wat hij verdient.

- Kracht: verzekert in de moeilijkheden stevigheid en doorzettingsvermogen bij het zoeken naar het goede.

- Matigheid: matigt de aantrekkingskracht van genoegens en zoekt evenwicht in het gebruik van gecreëerde goederen. Zorgt voor beheersing van de wil over instincten.

Goede gewoonten, dat wil zeggen deugden, zorgen ervoor dat het domein van intelligentie wordt gevestigd in het leven van de geest, dat wil zeggen, het is het gebruik van intelligentie. De ondeugden verspreiden de krachten van de persoon, terwijl de deugden hen concentreren en hen ten dienste van de ziel stellen.

Een persoon die lui is, die de luiheid van luiheid heeft, kan zichzelf superdoelen, maar is niet in staat om deze te vervullen: zijn doel wordt verslagen door luiheid, door de weerstand van het lichaam tegen beweging. De wil is essentieel! Bereidheid om te mediteren, bereidheid om niet te oordelen, bereidheid om te stoppen met roken, bereidheid om geen vlees te eten, bereidheid om te leven en gelukkig te zijn, bereidheid om elke dag beter te zijn, bereidheid om lief te hebben, bereidheid om anderen te dienen, bereidheid ……… .., zal ………., zal.

Een persoon die deugden heeft, dat wil zeggen, die een wil heeft, is gratis, is veel vrijer dan een persoon die geen deugd heeft, die is als een blad bewogen door de wind. De persoon met wil is in staat om te doen wat hij wil, wat hij ook beslist, terwijl de ander niet in staat is. De persoon die geen deugden heeft, die geen wil heeft, beslist niet voor zichzelf, maar iets beslist voor haar.

Wat is een dienstleven? De belangrijkste waarden van de menselijke essentie zijn onbaatzuchtige inspanning, dienstbaarheid en strijd voor een veel betere samenleving en superieure menselijke wezens.

Service is het uitoefenen van liefdadigheid. Een houding van dienstbaarheid is in elke mens een waardevol persoon te herkennen, een persoon van wie men kan leren en die kan worden geholpen, een houding van dienstbaarheid is interesse tonen in wat er met de andere persoon gebeurt, het is het vermogen om te begrijpen dat mensen voelen, is in ons leven de gewoonte om te helpen voordat we geholpen worden, de gewoonte om te begrijpen voordat het begrepen wordt, de kunst van liefhebben voordat liefgehad is op te nemen.

Wanneer je een houding van dienstbaarheid aan anderen ontwikkelt, ruil je dienstbaarheid in voor macht. De kracht die wordt ontvangen is een invloed op de mensen die je hebt geholpen, waardoor je een leider voor hen wordt, ze willen bij je zijn, je wordt belangrijk voor hen, je bent als een magneet voor die mensen, ze hebben je nodig, jij Ze overleggen, ze respecteren je.

De houding van dienstbaarheid is altijd gekoppeld aan een positieve houding, daarom zijn mensen met een houding van dienstbaarheid aan anderen vrolijke, optimistische mensen, die altijd het beste van het leven verwachten

Mensen met een houding van dienstbaarheid zijn verantwoordelijk voor hun eigen leven, zij hebben controle over hun leven ondanks de omstandigheden. Ze leven niet anderen de schuld te geven voor wat hen overkomt.

Je kunt positief of negatief reageren; de mensen die verantwoordelijk zijn voor hun eigen leven kiezen ervoor om constructief te reageren, ze worden niet negatief beïnvloed door de omgeving. Het zijn die mensen die besluiten te doen wat gedaan moet worden, ondanks de omstandigheden, periode.

Service aan anderen is ook een teken van volwassenheid. Mensen met een houding van dienstbaarheid begrijpen alle voordelen die ze hebben als ze zich op deze manier gedragen met andere mensen en ontdekken dat het een levensfilosofie is, een levensstijl die een voorrecht is om te bereiken. Anderen dienen wordt alleen aan grote wezens gegeven.

Uit het bovenstaande kunnen we concluderen dat de houding van dienstbaarheid een onuitwisbaar kenmerk is van de superieure mensen, de leider, de verlichte mensen, de mensen met magnetische persoonlijkheid, de liefhebbende vader en moeder, de leraar die zich inzet voor hun beroep, de verantwoordelijke student, van de succesvolle ondernemer, van de effectieve werknemer, dat wil zeggen alles wat iemand zich kan wensen: een goddelijke zegen! Een voorrecht! Alleen gereserveerd voor superieure wezens.

In 1888 ging Mahatma Gandhi naar Engeland, waar hij rechten studeerde. Eens liep hij door een straat in Londen en werd verrast door een regenbui met water. Gandhi begon te rennen om aan de regen te ontsnappen en slaagde erin zijn toevlucht te zoeken onder de dakrand van een luxueus hotel, daar stond hij terwijl de storm voorbij ging. Een paar minuten later verscheen er een luxe limousine en een Engelse tycoon kwam tevoorschijn, de tassen werden neergelaten en de auto werd naar de parkeerplaats gereden.

Hé jij! Pak mijn koffers, schreeuwde de Brit naar Gandhi. Gandhi keek opzij en terug om te zien met wie de tycoon praatte, hé, hindoe! Hij herhaalde de Engelsen krachtig, ik zei pak mijn koffers!

Gandhi besefte dat het met hem was dat de potentaat aan het woord was en toen benaderde hij hen. De Engelsen bevalen hem hem te volgen naar de vierde verdieping; hij ging de lift op en de hindoe de trap op, omdat de hindoes in die tijd minder werden beschouwd dan de anderen.

Toen Gandhi de koffers op de juiste plaats had achtergelaten, bereidde hij zich voor om met pensioen te gaan.

Kijk, Indiaan, hoeveel ben ik je verschuldigd? Zei de tycoon. Heer, u bent me niets verschuldigd, antwoordde Gandhi beleefd.

Hoeveel ga je me vragen om mijn koffers te pakken? De man stond erop. Heer, herhaalde Gandhi, ik ga hem niets in rekening brengen.

Jij werkt hier, nietwaar? Nee meneer, ik werk hier niet; Ik stond bij de deur te wachten tot het zou stoppen met regenen en verder zou gaan.

Als je hier niet werkt, waarom heb je dan je koffers gepakt? Omdat je me vroeg het te doen en ik het deed, zei Gandhi.

Wie ben jij Ik ben Mohandas Karamchand Gandhi, een rechtenstudent uit India. Goed, goed ... dus hoeveel ga je me in rekening brengen? Heer, ik heb u al gezegd, ik ga u niets in rekening brengen en ik heb er nooit aan gedacht u in rekening te brengen, zei Gandhi.

Als je me niets zou vragen om mijn koffers te dragen, zeiden de Engelsen opnieuw, waarom heb je het dan op mij gedaan? Heer, zei de toekomstige Mahatma, ik heb uw koffers gepakt voor het immense plezier van samenwerken met anderen, daarom deed ik het, want het is een genoegen mij te dienen.

Geen reacties

We zullen de juiste relaties met andere mensen niet uitbreiden: behandel anderen zoals u wilt worden behandeld,

Waarom passende relaties met de natuur? De aarde is ons thuis, de aarde geeft ons leven, alle wezens die haar bewonen zijn ermee verenigd en onder ons. We ademen lucht in en laten kooldioxide af dat groenten nodig hebben. We drinken water We eten planten die in het vruchtbare land zijn gegroeid en regen, licht en warmte van de zon absorberen. We gebruiken de natuurlijke hulpbronnen van de aarde als energiebronnen.

Onze planeet is echter ziek. Het wordt beïnvloed door vervuiling, afval, zure regen ... Kortom, voor oorzaken veroorzaakt door menselijk handelen. De aarde is dus een speciale plaats, maar fragiel, erg fragiel. Wij vernietigen de aarde! Wij vernietigen ons huis en onze voorraadkast! Wij bereiden ons voor op onze kinderen en kleinkinderen in de woestijn, zonder water, zonder lucht, zonder zon! Zorg voor de aarde als je huis, recycleer, bespaar energie, zorg voor water, respecteer dieren en planten! De aarde respecteren is jou respecteren.

Van meditatie, van gebed en van stilte is het niet nodig om iets te zeggen.

Laten we in stilte doorgeven aan onze meditatieruimte.

Bron: http://elincavuelveacasa.blogspot.com/