KANAAL DOOR STEPHANIE DANIES
Ik ben een wezen van licht, mijn doel bestaat niet omdat ik geen einde heb; Ik voel liefde, ik geef liefde, ik leef liefde, ik ben liefde.
Laten we vieren dat we hier zijn, nederig de mogelijkheid bedanken, hier te zijn om mens te zijn en kansen te hebben, want elke keer dat de zon ondergaat en elke ochtend opnieuw wordt geboren, is het een kans voor jou om naar je te kijken het startpunt om gelukkig te zijn .
Sta jezelf toe van je te houden! bewust van wie je bent, heb je geen grenzen.
Het is niet gemakkelijk of moeilijk, het gaat erom je te voelen, in elke beweging van je wezen een prachtig wonder te zien, je te verbazen over alles wat je omringt, je alleen maar laat groeien en terwijl je opgroeit, worden angsten, inseguirades, melancholie opgeruimd ... alle synoniemen van verdriet, negatieve impulsen die de stroom van je energie pauzeren.
Iets eenvoudigs als een druppel water gezien met de ogen van liefde, het lijkt misschien wel het mooiste wonder ter wereld is dat alles een prachtig wonder is, we zijn bevoorrechte wezens met een wakker hart en een ziel bereid om te dienen, naar het kompas van het universum met geluk als motor en enige bestemming.
Mooie woorden die iets moois uitdrukken, kunnen niet anders zijn, bedekken we de zon met een vinger? Ja, natuurlijk is het mogelijk, maar het vanuit je ogen zien omdat de zon er altijd zal zijn, hetzelfde is je licht, je kunt het verdrietig maken, het bedekken met wanhoop, maar het zal er altijd zijn ... ! Je energie is absoluut en erin geloven wordt elke dag sterker. Zolang ik nog leef, zal ik dat altijd hebben, ik loop in een prachtige woestijn! imposant en geweldig! zoals Soledad me Fulin vertelt!
Het is stil, leeg maar mooi, het stelt je in staat om naar binnen te kijken, niet naar buiten, het stelt je in staat je te concentreren op jezelf en het is geen externe afleiding wanneer je jezelf al hebt herkend en jezelf genoeg hebt gewaardeerd, zie je de hemel van die imposante woestijn en zo Je beseft dat eenzaamheid slechts een luchtspiegeling van de geest is, omdat de sterren er al die tijd zijn, precies boven die woestijn, waardoor het genoeg licht en energie krijgt om van elkaar te houden en de woestijn te zijn elke dag mooier.
Nadat ik in die woestijn ben geweest, ga ik naar een groene en bloemrijke tuin die niets met het bovenstaande te maken heeft en dat is waar Fulin me vertelt:
Nu zie je alles mooier toch? De eenzaamheid van de woestijn en het licht van de sterren leerde je om waarde te geven aan het groen dat je elke dag vergezelde, aan die bloemen die er zijn en die eerder leken Heb geen moed, vier alles waar u misschien niet eerder op let en u bent een attent wezen, maar verwonder u meer dan wat dan ook! Dat het niet nodig is om een woestijn in te gaan om je prachtige tuin te waarderen, waarin elke dag meer bloemen bloeien, waar vreugde wordt herboren waar liefde blijft en waar dromen vrijelijk aankomen melodieën naar uw bestemming.
Je kunt vliegen wanneer je wilt vliegen, geloof met je hart, van de ... tot hem en op die manier terug vieren dat je er bent.
Hoe mooi is het om te leven met een levend hart, niet alleen maar kloppen ...
Bedankt JuanG
www.eledenentraenlaluz.org
