geluk
Wat is geluk? Bestaat het echt?
Het is een dubbelzinnig concept omdat het heel moeilijk te definiëren is.
Geluk is mijns inziens een optie die ik kan geven, ondanks de omstandigheden rondom mijn leven, ondanks de moeilijkheden en graces Wees blij of niet.
De hardheid van het leven is recht evenredig met de kennis die ieder van ons moet doorvoeren, dus de realiteit die ons omringt is voor ons allemaal heel anders.
Hoe kan ik dan besluiten om gelukkig te zijn als mijn leven is ondergedompeld in absolute chaos, ik begrijp niet wat er met me gebeurt, mijn geest stopt niet met denken, de gedachten worden opgestapeld, mijn hart Doet het pijn en kan ik niet ademen? Het is echt moeilijk en ingewikkeld om zelfs aan geluk te denken in deze omstandigheden, maar toch kan ik besluiten om gelukkig te zijn.
Hoe? De sleutel ligt in de acceptatie van mijn realiteit en mijzelf.
De gebeurtenissen worden zo duizelig geactiveerd dat ik niet kan stoppen, de dagen en weken verlopen zo snel dat ik niet eens kan waarderen dat ik in werkelijkheid leef maar leef maar Ik ga gewoon door het leven.
Laten we een moment, enkele ogenblikken nemen en proberen te stoppen, onze ogen sluiten, diep ademen, voelen hoe de lucht door de neus door de neusgaten binnenkomt en langzaam in de longen afdaalt. Laten we ons bewust worden van de ademhaling en proberen van dat moment te genieten, waarbij we ons ervan bewust zijn dat de adem ons tot leven verenigt en, als we stoppen met ademen, alles eindigt.
Laten we daarom besluiten om het snelle tempo waarin we ondergedompeld zijn niet te volgen, niet door te gaan met die rem die ons omringt, maar dat we niet genieten en onszelf een moment geven om ons bewust te worden van onze ademhaling n. We voelen als de longen verwijden, de ribben omhoog gaan en het middenrif zakt, we inhaleren die uitbarsting van frisse lucht die door onze keel naar beneden gaat en houden deze enkele seconden vast voordat we verdergaan naar de expiratie.
We vergezellen dit korte moment ook met een visualisatie, waarbij we ons voorstellen hoe die lucht die we inademen wit, fris en helder is, hoe het onze neusgaten, onze keel, onze longen en ons hele wezen verlicht, waardoor het dat licht krijgt dat we opnieuw moeten schijnen. En op het moment van uitademing, laten we de gelegenheid aangrijpen om, samen met de lucht die we verdrijven, al onze zorgen, pijnen, woede, angsten, haat, gehechtheden, angsten ... naar het universum te sturen, zodat het kan worden omgezet in liefde.
Gedurende een paar seconden zullen we de bevrijding van ons wezen voelen en mogelijk zullen we contact maken met die innerlijke vrede die we zo graag zoeken maar die buiten ons bereik lijkt te liggen.
Dit kan een moment van geluk zijn in ons dagelijks leven. Laten we er eens naar zoeken, ook al is het, en beetje bij beetje zal het zo noodzakelijk worden dat we het steeds vaker moeten voelen en, zonder het te beseffen, we onze dag tot dag zullen vullen met kleine "gestolen" momenten van geluk.
Ik weet dat het ingewikkeld is, misschien moeilijk maar niet onmogelijk. Dit korte contact vanuit bewustzijn met ons 'innerlijke zelf' zal ons geleidelijk leiden tot een transformatie van onze eigen energie. Zonder het te beseffen, onze essentie, zal onze ziel zich steeds vrijer voelen omdat het bewustzijn dat we zullen integreren ons wezen zal leiden tot een bevrijding, hoewel tijdelijk, van de ketens waaraan het dagelijks kan worden gebonden.
We zijn ons er niet vaak van bewust dat elke dag geplaagd wordt door momenten van geluk: de glimlach van een buurman, een vriendelijk woord, een gestolen kus, ons favoriete lied op de radio, een stomende ochtendkoffie, een ontspannende douche ... Honderden minuten, seconden geven ze ons momenten van geluk die we ons niet herinneren, omdat we zo ondergedompeld zijn in onze dagelijkse routine dat we ze doorlopen zonder ze te waarderen.
Hoe kunnen we ons daarvan bewust worden? Laten we kennis nemen van degenen die we ons herinneren in ons "smile book". Laten we vanaf nu besluiten om dat notitieboekje dat we in een vergeten lade hebben te pakken en, alsof het een krant is, en voordat we gaan slapen, nemen we een paar seconden om diep adem te halen en proberen onze dag opnieuw te beleven vanaf het precieze moment waarop we werden wakker en noteerden één voor één al die momenten waarop we lachten. Laten we ons die momenten aanbieden en ons bedanken, laten we onszelf een tedere glimlach en een warme knuffel geven terwijl we welterusten zeggen.
Alle vrijgevigheid die we naar onszelf overdrijven in een poging om elkaar nog een beetje lief te hebben, zal ons helpen alles wat we leven in balans te brengen en te beoordelen of onze dagelijkse activiteiten kunnen worden gedefinieerd als " GELUK ", hoewel onze realiteit Soms stoer en niet te rechtvaardigen.
Montse Macanás
Holistic en soul educator
http://elamanecerdelalma.wordpress.com
