Onlangs hebben Emane en Pedagoogia 3000 hun blauwe verklaring gepubliceerd, waarin jongens en meisjes vandaag en morgen om een verandering van opleiding vragen, een opleiding die hen in staat stelt contact te maken met hun Wezen en gehoord te worden; een opleiding die onder andere nuttig, leuk is, hen in staat stelt zich te uiten, te ontdekken en voor zichzelf te leren. Om de voorgestelde doelstellingen te bereiken, stelt holistisch onderwijs de integratie van nieuw leren op verschillende manieren voor, evenals de ontwikkeling van meerdere intelligenties en de verschillende gebieden van de persoon vanuit een multidisciplinaire benadering. De methodologie bestaat uit het faciliteren van de juiste middelen, omgeving en activiteiten die de uitdrukking van de aangeboren talenten van de persoon mogelijk maken. Het verdedigt ook een systemische benadering, waarbij het individu dat leert, de school, het gezin en de samenleving samenwerken als een levend en medeverantwoordelijk organisme in de ontwikkeling van al zijn leden.
Naar mijn mening is dit het enige perspectief dat kan worden aangepast aan de educatieve behoeften van de nieuwe generaties, die de verantwoordelijkheid hebben voor een menselijke, ecologische en sociale verandering. Terwijl de institutionele bureaucratie een langzame opmars van formeel onderwijs naar een meer holistisch model mogelijk maakt, kunnen we onze kinderen en jongeren andere ontwikkelingsruimtes bieden vanuit de niet-formele omgeving: buitenschoolse workshops, stedelijke kampen, opvoedingsgroepen, speelgoedbibliotheken ...
Om vanaf hier te beginnen, zijn er bepaalde aspecten waarmee we rekening moeten houden:
1. Leerervaringen moeten leuk zijn. Leren zal spontaan plaatsvinden wanneer de activiteit erin slaagt de motivatie en de noodzaak om de leerling te verkennen, te wekken, zonder als referentie de leerdoelen te verliezen. Ons voorstel is om spel en leren samen te voegen. Het doel van het spel is om te leren, en leren wordt bereikt door het spel.
2. Kun je het echt onthouden door gewoon te spelen? Om vertrouwen te wekken in de effectiviteit van holistisch onderwijs, is een aanpassing van de traditionele onderwijsmethodiek noodzakelijk. Hoewel we hebben gezegd dat de activiteiten leuk moeten zijn, is het waar dat de kinderen gewend zijn om te leren in zeer gestructureerde omgevingen: zittend in stoelen en bureaus, concepten kopiëren en onthouden, kaarten invullen of een werkboek gebruiken dat hen laat weten door naar welk onderwerp ze gaan, en de traditionele manier om leren te beoordelen is door examens. Holistisch onderwijs bestaat uit het integreren van kunst, muziek, debat, games ... Wat we voorstellen in deze overgangsperiode is het handhaven van een evenwicht tussen het ene model en het andere. Als de kinderen alleen maar spelen zien, kan het gebeuren dat ze hun aandacht niet op leren richten. Als ze alleen leren zien, en omdat ze betrekking hebben op leren met school, en school saai is, zullen ze niet gemotiveerd zijn. We stellen voor om de activiteit in drie delen te verdelen, een eerste waarin leren op een traditionele manier wordt opgenomen (lezen van een tekst, bekijken van een pedagogische inhoud, ...) een tweede die een debat over de inhoud bevat en een derde die bestaat uit een te versterken spel en ervaar de inhoud.
3. Groepen op leeftijd of gemengd? Elke modaliteit heeft zijn voor- en nadelen. De gemengde groepen stellen de ouderen in staat om de kleintjes te onderwijzen, en op deze manier verwerven de ouderen de verantwoordelijkheid en leren de kleintjes op dezelfde manier (pedagogisch model van bewezen effectiviteit). De leeftijdsgroepen maken het mogelijk om activiteiten te ontwerpen die homogener zijn en aangepast aan de belangen van elke fase.
4. Holistisch onderwijs zorgt ook voor bioritmen en gezondheid. Om maximale prestaties en welzijn te bereiken, moeten leeractiviteiten zorgen voor voldoende voedsel en voldoende tijd voor recreatie en rust in de open lucht. Het is niet zo dat er nu meer hyperactieve kinderen zijn, het is dat ze wanhopig vragen om de energie vrij te kunnen laten die, net als kinderen, door hun lichaam stroomt. De bijdrage van langzaam brandende koolhydraten voorkomt suikerpieken en overmatige opwinding en vitamines en mineralen bevorderen de concentratie. Aan de andere kant, en omdat het onmogelijk is, zelfs voor volwassenen, om de aandacht, concentratie en motivatie langer dan een uur in een taak te houden, is het gezondste om tien of vijftien minuten recreatie toe te staan, buiten de klas, en indien mogelijk buitenshuis, elk uur. Dit maakt het bovendien mogelijk om het klaslokaal regelmatig te oxygeneren en te ventileren.
5. Neem stimulatie-activiteiten van beide hersenhelften op (cerebrale gymnastiek). De rechter hersenhelft regelt de functies die te maken hebben met intuïtie, creativiteit en fantasie, terwijl de linker gerelateerd is aan logisch en analytisch redeneren. Oefeningen waarbij de beide delen van het lichaam worden bewogen (bijvoorbeeld lopen), laten leren van de twee hersenhelften toe, waardoor concentratie wordt bevorderd en momenten van 'spontane kennis' of inzichten naar voren komen - er wordt gezegd dat een wandeling kan leiden tot het effectiever oplossen van een probleem dan veel wiskundige bewerkingen. Yoga en meditatie, wanneer opgenomen als activiteiten in de klas, hebben hetzelfde effect.
6. Door een band tussen leerkracht en leerling te creëren, kunt u uw behoeften, interesses en kenmerken kennen. Dit vereist werken in kleine groepen, voldoende tijd doorbrengen met dezelfde groep en aandacht besteden aan elk van zijn leden. De opvoeder moet in de ziel van de leerling kijken, naar hem luisteren en zich aanpassen aan zijn ritmes, en niet andersom.
7. De leerervaring moet vrij worden gekozen door de leerder. Zoveel als we erop staan dat de kinderen iets leren waarvan we denken dat het goed voor hen is, of de manier waarop wij denken dat het de beste is, zijn zij het die moeten beslissen. Het is nutteloos en contraproductief om straf of beloning te associëren met elke educatieve ervaring. Het leren zelf en het plezier ervan is de enige stimulans.
8. Onderwijs kan in de eerste plaats niet als een bedrijf worden beschouwd. Hoewel het goed is om te zoeken naar het goede van het bedrijf dat we in de hand hebben als we opvoeders zijn, moeten onze interesses er altijd op gericht zijn om onze klanten (kinderen, geen ouders) de meest geschikte middelen te bieden om zich op de best mogelijke manier te ontwikkelen.
9. De leeromgeving zal ontspannend maar stimulerend zijn. Kleurrijke, lichte en ruime klaslokalen, indien mogelijk in een natuurlijke omgeving; Multifunctionele ruimtes waarmee kinderen op verschillende manieren kunnen worden gegroepeerd, of op de vloer kunnen zitten of liggen. Decor met muurschilderingen die de creaties van kinderen laten zien.
10. De emotionele gezondheid van ouders en leerkrachten moet een prioriteit zijn. De houding en het modelleren van volwassenen zullen de meest waardevolle bronnen van leren zijn. De kinderen van het derde millennium zullen naar ons luisteren als we coherent zijn, ze zullen ons vertrouwen als we oprecht, eerlijk en respectvol zijn, als we geduldig en zorgzaam zijn. Daarom is ons emotionele evenwicht zo belangrijk en moeten we eraan werken.
Als u een opvoeder bent, als u met kinderen en adolescenten op welk gebied dan ook werkt, moedig ik u aan om met deze aspecten rekening te houden. Dat zomerkampen of buitenschoolse lessen niet alleen zijn voor de lol, het leren van een taal of het spelen van een instrument, maar dat het leuk is met bewustzijn, dat creativiteit bevordert en waarden cultiveert. Dat stelt iedereen in staat om hun talenten te ontdekken. Dat bevorderen we menselijk contact tussen leraren, leerlingen en hun families. Dat we de respectvolle opvoeding van kinderen en adolescenten als een echte leergemeenschap verdedigen. Laten we kinderen en adolescenten de ruimte en tijd geven die ze als individu nodig hebben en stoppen met het zien van het bos om de boom te zien.
Bron: https://paulaferrergonzalez.wordpress.com
