Boodschap van Meester Lady Nada: Het emotionele leven van mensen. Gekanaliseerd door Fernanda Abundes

Enthousiast groeten aan die ontvankelijke harten die vandaag horen in onze geweldige ontmoeting ...

Jezelf bevrijden van emoties en gedachten is vaak een lang proces, het is een metafysisch proces en het is een geheim proces van de geest. Een geheim proces van de geest dat je zelden begrijpt waar je de realiteit moet beginnen om die wil te verlaten, de wil heeft ons altijd verteld dat het deel uitmaakt van vechten voor het doel, ook deel van het doorzettingsvermogen van emoties, van het doorzettingsvermogen van om door te gaan in de strijd, van het doorzettingsvermogen te weten dat, hoewel het vaak complex is om door te gaan, het durft door te gaan; Omdat de moeite goed wordt betaald, zal het goed worden beloond en ons gelukkig maken.

In deze strijd van doorzettingsvermogen raken we verdwaald met onze eigen ondeugden, vergeten we onszelf en begrijpen we meer dingen dan onze gedachten, dat onze liefde, we zelfs ten prooi vallen aan onze diepste en puurste emoties omdat we vergiftigd zijn met andere emoties, ook die van ons, die ons doen zeggen dat we moeten doorgaan; betekent niet dat plotseling stoppen met vechten, een daad van lafheid is, vaak een daad van moed is. Begrijp dat dingen vaak een tijd hebben, dat ze een missie in ons leven vervullen, begrijpen dat wezens een missie in ons leven vervullen, maar dat het ook gezond is om los te laten, dat het ook gezond is om die gevechten los te laten die niet langer de onze zijn, dat het gezond is om die dingen los te laten die plotseling pijn doen en dat het gezond is om die gedachten los te laten die onze puurste emoties vergiftigen, omdat ze ons dan in conflict brengen tussen het positieve en het negatieve van ons.

Elk van de mensen heeft een negatieve kant die vaak niet wil weten en leren kennen dat het een daad van moed is; Het is dan om te begrijpen dat woede deel uitmaakt van ons kenmerk dat we het in de huidige tijd vaak nodig hebben om moedig onder ogen te kunnen zien wat we zelf niet willen leven. Die woede maakt ons duidelijk dat wij niet op dat moment aan het praten zijn, maar dat het die emoties zijn die we plotseling hebben laten ontsnappen. Het is gezond om hen te laten ontsnappen, omdat ze ons onder ogen zien wat we niet weten, maar waarvan we weten dat het bestaat.

Die onderdrukte emoties, ze beheersen is vrij moeilijk, het is vrij moeilijk om door te gaan in een leven waarin ze langs een specifieke lijn moeten gaan; waar die emoties die we goed noemen alleen zouden moeten verschijnen. Alle mensen willen weten over anderen geluk, vriendelijkheid, moed, enthousiasme, eerlijkheid, verantwoordelijkheid; in aanmerking nemende dat alle wezens alleen in een polariteit handelen, maar onthoud dat alle wezens ook met een ander zelf werken, welke ze elke dag vechten om te controleren.

Er is woede, plotseling zijn er kleine kleurstoffen van het kwaad in ieder van ons en een levensmissie is om ze te leren kennen, omdat in elk van de wezens daar die 'ik' leren kennen die we niet willen begrijpen, maar dat door ze te begrijpen ze laten ons vrij; Het zal ons ook toestaan ​​om door te gaan en ons leven, onze emoties, onze wil te herstructureren.

Wat is onze liefde in ons leven?

Willen is die situatie van gehechtheid waar we proberen te hebben, waar we proberen te weten maar vooral om uit te blinken in ons leven; materiële dingen hebben en ten onrechte overwegen dat wezens gelukkig zijn. Wezens in de familie hebben, wezens in vrienden; maar het bezit van mensen bestaat niet. Er zijn vrije zielen die vastbesloten zijn om te delen, te leren, in een groep, in familie, in vriendschap; maar er zijn geen wezens van bezit, want als ze eenmaal hun missie hebben vervuld en naar een andere wereld zijn vertrokken, in een ander leven, dan blijft het bezit in een hangende wil en dan beschouwen de wezens dat er geen missie meer is te volgen omdat die wezens die niet meer waren elkaar ontmoetten.

Delen bestaat altijd, in alle tijden en in alle levens; wanneer je leert om het hebben en die bereidheid om alleen te delen los te laten, zul je begrijpen dat alle wezens een bepaalde tijd in ons bestaan ​​hebben; hetzij omdat ze moeten blijven leren op andere plaatsen op dezelfde aarde of op andere plaatsen op andere vlakken; We blijven delen ongeacht tijd, plaats en leven .

Dus, ook om de wil te bevrijden, is om te leren dat dingen niet altijd moeten zijn om ons stabiliteit te geven, dat ook emoties niet hoeven te zijn om ons stabiliteit te geven. Stabiliteit is een verzameling van vele dingen die ons leven tot op de dag van vandaag houden, ook van wezens, maar dat onze stabiliteit niet afhangt van die dingen, noch van die wezens, noch van die tijden of plaatsen. Leren om dat los te laten, het is vrij moeilijk, het is vrij moedig om ook te zeggen dat we niet afhankelijk zijn van het leven van anderen, noch van wat anders als dingen, noch van wat anders. als tijd, of als plaatsen, om evenwicht te bewaren; Het is dan dat de delen van het andere zelf uit angst komen.

Angst overwinnen betekent niet dat het niet bestaat, dat wil zeggen, begrijpen dat het bestaat, het onder ogen zien, het vertellen in het gezicht van wat er met je gebeurt, dat we onszelf zijn en zien waar onze zwakheden vandaan komen. Alle wezens hebben een angst, ze hebben angst voor het leven, voor tijd, voor verlies, voor het niet hebben; maar bovenal is angst altijd gebaseerd op de afwezigheid, op de afwezigheid van tijd, op de afwezigheid van wezens, op de afwezigheid van dingen en zelfs de meest verschrikkelijke, op de afwezigheid van jezelf.

Als je niet synchroon loopt met je geest, gaan veel situaties verloren. Een begrip van woede is verloren, wat is een begrip van woede? Het is om te begrijpen dat niet alles op ons is afgestemd; wanneer de dingen van het moment niet op ons afstemmen, is de mens gewend om de moeite te nemen, gezien het feit dat wat hij in het begin niet met ons codificeert ervoor zorgt dat we andere energieën afstoten; Het is zelfs een natuurlijk instinct voor het behoud van de mens om te kunnen behouden wat hij in zijn welzijn als juist beschouwt en af ​​te weren wat hem in gevaar kan brengen.

Zeggen dat het niet bestaat zou de valsheid van onze geest zijn, te begrijpen dat het bestaat is weten dat we niet in overeenstemming hoeven te zijn met andere wezens met hun waarheid; maar we kunnen het gevoel van evenwicht hebben om te kunnen blijven samenleven en blijven leren met de wezens die ons omringen.

Leren van verdriet, dat een deel van ons is, betekent ook dat we moeten beseffen dat er iets is dat volledig tegengesteld is aan geluk, waardoor we begrijpen dat we meer nodig hebben dan het andere, om ons evenwicht te bewaren.

Het emotionele leven van mensen is een paradox, het is een constante bevrijding van moment tot moment, het is een proces, zoals ik al zei, metafysisch; het onbekende loslaten dat we vaak niet kunnen beheersen.

Dit proces is een geheim van de geest, omdat je het elke dag wilt ontdekken, het is een geheim van tijd omdat het niet bekend is wanneer het plaatsvindt, maar het wordt begrepen en begrepen dat het zich op elk moment van het menselijk leven bevindt; waar ze elk moment dat deel wegnemen dat ze niet een beetje weten, dat ze niet willen weten, maar waarvan ze weten dat het bestaat.

We leven constant met twee 'ik' en één wezen; dat deel dat wordt onderdrukt in een leven van welzijn om door te kunnen gaan met wat wordt beschouwd als een verondersteld welzijn en dat deel van welzijn dat zuiverder probeert te zijn, dat wil zeggen dat meest hartelijke en aangename deel van de mens; maar zoals ik zei, niet alle mensen leven alleen in goedheid, in eerlijkheid, in verantwoordelijkheid, in effectiviteit, in geluk; die wezens met wie ze leven, worstelen dagelijks met het in evenwicht brengen van angst, woede, verdriet. Al deze emoties zijn geweldige leraren voor ons, geweldige leraren voor onze geest. Een geheim van de geest dat elke dag moet ontcijferen en dat alleen zichzelf zal ontcijferen, begrijpen en accepteren.

Acceptatie is een moedig, bewust proces van harmonie en openheid van het hart, van het openen van de geest en van de bewuste emotie van de essentie. De perfecte codificatie tussen de goddelijkheid, tussen de energie die door alle lichamen stroomt om te kunnen verbinden wat ze werkelijk zijn.

De zuiverste essentie van wezens woont in het volledige bewustzijn van het weten dat dit alles bestaat; die dag tegen dag vechten ze ermee, wat niet zou kunnen zijn wat je bent zonder de een en de ander; maar dat de balans ligt in de dualiteit, in de acceptatie en in het enthousiasme, in het loslaten van de wil van alles wat de geest meer pijn doet en vergiftigt dan wat al dag in dag al op zichzelf moet rondkomen.

De paradox van emoties is een vrij complexe vraag, het is een levensmissie voor mensen en het is een goddelijke missie voor essenties, dat is wanneer ze het hart kunnen openen. Het begrijpen van hun emoties is onderdeel van een metafysisch proces, het gaat verder dan wat ze met hun ogen kunnen overwegen, want alleen met het ware bewustzijn van de ziel kunnen ze deze grote boodschap ontcijferen.

Elke dag hebben ze een geweldige levensboodschap, elke dag leven ze met een geweldige leraar die hen laat zeggen: "Vandaag kan een nieuwe gelegenheid zijn om te herstellen, te genezen, te leren . " Dag na dag leer je dat je in jezelf in elke situatie het ergste kunt vinden; maar ook een grote vriendelijkheid in veel afleveringen van de dag.

Open, open je geest, denk met de woorden van liefde, ze laten los, plotseling verwarren ze, maar ze zijn ook verstandig; ze helpen het deel dat we niet willen weten, maar dat nodig is, te genezen en het deel dat we als goed kennen, in ons te verhogen. Er is geen slecht en goed in dat wezen dat elke dag probeert elkaar te leren kennen, praat met het geweten van liefde, praat met het geweten van je eigen goddelijkheid.

Een gecodeerde boodschap die ze elke dag hebben, dat ze, om het echt te willen begrijpen, alleen bereid moeten zijn het te accepteren ; hij die zichzelf accepteert zoals hij vandaag is, dan zal hij dat onbekende openen, maar wie weet dat het bestaat; wat ze constant zoeken en willen blijven in diezelfde realiteit.

Met de boodschap van het hart altijd een optie openen, een realiteit accepteren.

Bericht gekanaliseerd door Fernanda Abundes ( ) (Puebla, Mexico. 20 april 2017)

Gepubliceerd door Geny Castell, redacteur van de grote familie van de hermandadblanca.org