The Luminous Mysteries door John Paul II.

Traditioneel was de rozenkrans gewijd aan een van de drie reeksen 'mysteries' die achtereenvolgens moesten worden gereciteerd, één voor elke nacht. In de apostolische brief Rosarium Virginis Mariae van paus Johannes Paulus II, gepubliceerd op 16 oktober 2002, werd echter een nieuwe reeks "mysteries", de lichtgevende mysteries, geïntroduceerd. Ik beschouw een tijdige opname die, hoewel overgelaten aan de vrije beschouwing van individuen en de gemeenschap, hen ook toestaat om de mysteries van het openbare leven van Christus te overwegen van Doop tot de Passie. Inderdaad, in deze mysteries beschouwen we belangrijke aspecten van de persoon van Christus als de definitieve onthuller van God. Hij is degene die, uitgeroepen tot de favoriete zoon van de Vader in de doop in Jordanië, de komst van het Koninkrijk aankondigt, met zijn werken getuigt en zijn eisen verkondigt. Tijdens het openbare leven manifesteert het mysterie van Christus zich op een speciale manier als een mysterie van licht: "Terwijl ik in de wereld ben, ben ik het licht van de wereld" ( Joh 9, 5)

Zodat kan worden gezegd dat de rozenkrans vollediger 'compendium van het evangelie' is, is het daarom handig dat, na de incarnatie en het verborgen leven van Christus ( mysteries van vreugde ) te hebben onthouden, en voordat het lijden van passie ( mysteries van pijn ) en de triomf van de opstanding ( mysteries van glorie ), meditatie richt zich ook op enkele bijzonder belangrijke momenten in het openbare leven ( mysteries van het licht ). Deze incorporatie van nieuwe mysteries, zonder vooruit te lopen op enig essentieel aspect van de traditionele structuur van dit gebed, is erop gericht het te laten leven met hernieuwde interesse in christelijke spiritualiteit, als een ware introductie tot de diepte van het Hart van Christus, de afgrond van vreugde en licht, van pijn en glorie.

Overwegend van de kindertijd en het leven van Nazareth naar het openbare leven van Jezus, leidt contemplatie ons naar mysteries die op een speciale manier 'mysteries van het licht' kunnen worden genoemd. Eigenlijk is het hele mysterie van Christus licht . Hij is "het licht van de wereld" ( Jh 8:12 ). Maar deze dimensie manifesteert zich vooral in de jaren van het openbare leven, wanneer hij het evangelie van het Koninkrijk aankondigt. Verlangend om de christelijke gemeenschap vijf belangrijke momenten - "lichtgevende" mysteries - van deze fase van het leven van Christus aan te duiden, denk ik dat u erop kunt wijzen: 1. Zijn doopsel in de Jordaan; 2. zijn zelfonthulling op de bruiloft in Kana; 3. uw aankondiging van het Koninkrijk van God dat bekering uitnodigt; 4. uw transfiguratie; 5. instelling van de eucharistie, sacramentele uitdrukking van het paasmysterie.

Elk van deze mysteries onthult het koninkrijk dat al aanwezig is in de persoon van Jezus . Mysterie van het licht is allereerst de doop in de Jordaan. In hem, terwijl Christus, als onschuldig die 'zonde' voor ons wordt ( 2 Kor 5:21), het water van de rivier binnengaat, opent de hemel en de stem van de Vader roept hem tot een favoriete zoon ( Mt 3:17 par. .), en de Geest daalt op Hem neer om hem te investeren in de missie die hem wacht. Mysterie van het licht is het begin van de tekenen in Kana ( Jh 2, 1-12), wanneer Christus, door water in wijn te veranderen, het hart van de discipelen tot geloof opent dankzij de tussenkomst van Maria, de eerste gelovige. Mysterie van het licht is de prediking waarmee Jezus de komst van het Koninkrijk van God aankondigt en bekering uitnodigt ( Mc 1:15), de zonden vergeven van hen die Hem benaderen met nederig geloof ( Mc 2, 3-13; Lc 7, 47-48), waarmee de bediening van barmhartigheid wordt geïnitieerd die Hij zal blijven uitoefenen tot het einde van de wereld, vooral door het sacrament van de verzoening toevertrouwd aan de kerk. Het mysterie van licht bij uitstek is de Transfiguratie, die volgens de traditie plaatsvond op de berg Tabor. De glorie van het Goddelijke schijnt op het aangezicht van Christus, terwijl de Vader hem voor de extatische apostelen erkent te 'luisteren' ( Lk 9, 35 par.) En zich voorbereiden om met Hem het pijnlijke moment van de Passie te leven, om om met hem de vreugde van de opstanding en een door de Heilige Geest getransfigureerd leven te bereiken. Het mysterie van het licht is tenslotte het instituut van de eucharistie, waarin Christus voedsel maakt met zijn lichaam en bloed onder de soorten brood en wijn, getuige van zijn liefde voor de mensheid "tot het uiterste" ( Joh 13, 1) en voor wiens redding het als offer zal worden gebracht.

Behalve in die in Kana, blijft in deze mysteries de aanwezigheid van Maria op de achtergrond . De evangeliën wijzen nauwelijks op zijn uiteindelijke aanwezigheid op een ander moment in de prediking van Jezus ( Mc 3, 31-35; Jn 2, 12) en ze zeggen niets over zijn aanwezigheid in het Cenakel ten tijde van de instelling van de eucharistie. Maar op de een of andere manier begeleidt de taak die hij in Kana uitvoert de hele missie van Christus. De openbaring, die bij de doop in de Jordaan rechtstreeks van de Vader komt en in de Doper resoneert, verschijnt ook op de lippen van Maria in Kana en wordt haar grote moederlijke uitnodiging tot de Kerk van alle tijden: «Doe wat hij vertelt u »( Jn 2, 5). Het is een aansporing die heel goed de woorden en tekens van Christus introduceert tijdens zijn openbare leven, als de mariale achtergrond van alle 'mysteries van het licht'.

Het wordt gesymboliseerd in het verhaal over Jezus, waar hij zich op twaalfjarige leeftijd zo bewust was dat "hij de zaken van zijn Vader moest afhandelen", die zijn ouders uitdaagden en angst veroorzaakten, degenen die ouder waren dan Hij verbaasd vanwege zijn evenwicht en spirituele kennis, die werd tegengegaan door naar Galilea te gaan en 'ondergeschikt' te zijn aan zijn ouders. Zo'n soortgelijke houding (zonder dat het ontwikkelde en alomvattende begrip door Christus wordt gemanifesteerd) kan in de discipel worden waargenomen tijdens e! periode waarin de nieuwe oriëntatie plaatsvindt; de discipel leert zijn inferieure aard te disciplineren en enige beheersing over zijn fysieke neigingen te verwerven; Op deze manier geeft hij fysieke energie vrij en bestelt zijn leven. Dit duurt lang en kan een cyclus van vele incarnaties omvatten. Hij vecht voortdurend tegen zijn inferieure aard en de eisen van zijn ziel (zoals hij ze interpreteert, met enige onwetendheid), omdat hij voortdurend in tegenstelling staat tot de dierlijke natuur en in toenemende mate in relatie tot de emotionele aard.

Wat ik kan doen (in verband met dit mysterie) is het bieden van de fundamentele premissen die ten grondslag liggen aan de beste toekomstige ideeën over seks en huwelijk.

Deze premissen zijn drie: wanneer ze worden begrepen en vastgelegd en geïntegreerd in de gangbare ideeën van die tijd en de basis vormen voor erkende normen en een fatsoenlijk leven, dan de details van hoe, waar en waar Wanneer lossen ze zichzelf op?

1. Het eerste uitgangspunt is gebaseerd op de relatie tussen beide geslachten, en de manier van omgaan met de huwelijksrelatie zal worden beschouwd als onderdeel van het groepsleven en voor het welzijn van de groep; Dit zal niet het gevolg zijn van de wetten die het huwelijk regelen, maar als een gevolg van voorlichting over groepsrelaties, dienstbaarheid en de wet van liefde die praktisch en niet sentimenteel wordt begrepen. Mannen en vrouwen worden beschouwd als cellen van een vitaal organisme en dit begrip en perspectief zullen hun activiteiten kleuren. Het zal ook worden beschouwd als een realiteit van de natuur en een product van voorbije evolutiecycli; Het zal geen theorie en hoop zijn zoals het vandaag is. Wat het beste is voor de groep en wat nodig is om de efficiëntie van een groepsentiteit te bevorderen, zal worden bestudeerd. Mensen zullen meer en meer leven in de wereld van ideeën en begrip, en niet in de wereld van wanordelijk verlangen en diereninstinct; de liefde van mannen voor vrouwen en vice versa zal meer waar zijn dan vandaag, want het zal niet strikt emotioneel zijn en een intelligente basis hebben.

Terwijl de impuls stijgt van het sacrale centrum naar de largenese, zullen mannen zich niet zo krachtig concentreren op hun seksuele fysieke impulsen en zullen ze consequent hun creatieve expressie manifesteren. Hun leven op fysiek niveau zal op een normale manier doorgaan, maar het is noodzakelijk dat ze begrijpen dat de manier waarop de mens zijn seksuele aard bevredigt abnormaal en wanordelijk is en dat we op weg zijn om een ​​verstandige normaliteit te bereiken. Het verlangen naar zelfzuchtig plezier en de voldoening van de impuls van het dier, die instinctief correct is wanneer besteld, en onjuist wanneer uitsluitend voor plezier wordt geprostitueerd, zal worden vervangen door de beslissing van beide partijen. De beslissing voldoet op een correcte, gemakkelijke en ordelijke manier aan de natuurlijke behoefte. Op dit moment wordt een van de partijen in het algemeen opgeofferd, hetzij als gevolg van overmatige onthouding of buitensporige losbandigheid.

2. Het tweede uitgangspunt zal gebaseerd zijn op de bereikte mate van evolutie, en om het correct te bereiken is een echte integratie van persoonlijkheid noodzakelijk. Deze regel zou als volgt kunnen worden uitgedrukt: een echt huwelijk en de juiste seksuele relatie moeten de unie van de drie aspecten van de aard van de mens omvatten en de drie niveaus van bewustzijn tegelijkertijd verenigen, fysiek, emotioneel en mentaal. Willen een man en een vrouw een echt gelukkig huwelijk vormen, dan moeten ze elkaar aanvullen in alle drie aspecten van hun aard en tegelijkertijd bestaan. Hoe zelden gebeurt het en hoe vreemd is het om het te vinden! Het is niet nodig om hier in detail op in te gaan, omdat deze waarheid duidelijk is en herhaaldelijk is uitgedrukt. Later, hoewel de dag nog ver weg is, zullen huwelijken worden gevormd die gebaseerd zullen zijn op het stadium van geïntegreerde persoonlijkheidsontwikkeling, en alleen in staat zullen zijn om het heilige ritueel van het huwelijk te vieren, die hetzelfde stadium hebben bereikt in het werk van het transmuteren van de lagere naar de hogere centra; een huwelijk wordt als ongewenst beschouwd en de verschillende delen ervan, wanneer een van hen het leven van de gezuiverde persoonlijkheid leidt, gecentreerd boven het middenrif, en de andere, het leven van het intelligente dier gecentreerd onder het middenrif. Ten slotte zal ik zeggen dat zeer weinigen hun echtgenoten zullen kiezen uit diegenen in wie de Christus opnieuw is geboren en het Christusleven tot uitdrukking zullen brengen. Maar de tijd is nog niet gekomen, behalve enkele en zeldzame gevallen.

3. Het derde uitgangspunt verwijst naar de wens om gezonde en goede lichamen te bieden voor het ego dat ze belichamen, wat niet mogelijk is vanwege ons slecht gereguleerde coëxistentiesysteem. De meeste kinderen die vandaag zijn geboren, zijn per ongeluk ontstaan, zonder gewenst te zijn. Hoewel sommigen, zeer weinigen wilden hebben, maar zelfs in dergelijke gevallen, is het verlangen meestal gebaseerd op redenen van overerving, bezit, bestendiging van het geslacht of materialisatie van een onbevredigde ambitie, echter de dag waarop de geboorten zullen zijn gewenst en gecontroleerd; wanneer die dag komt, zullen discipelen en ingewijden sneller incarneren. De juiste voorbereiding vindt plaats voordat de seksuele impuls wordt bevredigd, en de zielen zullen worden aangetrokken door de urgentie van de wens van hun ouders, de zuiverheid van hun mobiele telefoons en de kracht van hun voorbereidende werk.

Wanneer deze drie mobiele telefoons zorgvuldig worden bestudeerd en wanneer mannen en vrouwen hun relaties vormen op het fysieke vlak, op basis van hun groepsrelaties, op hun gelijktijdige vereniging op alle drie de vlakken en op de gelegenheid die wordt geboden aan de zielen die ze belichamen, dan hebben we het herstel van het spirituele aspect van het huwelijk, zullen we de ingang van dat tijdperk zien, waar goodwill het opvallende kenmerk zal zijn. en het egoïstische doel en dierlijke instinct zullen verdwijnen.

Het evangelische tafereel van de transfiguratie van Christus, waarin de drie apostelen Petrus, Jakobus en Johannes als extatisch verschijnen door de schoonheid van de Verlosser, kan worden beschouwd als een icoon van christelijke contemplatie . De ogen op het gelaat van Christus richten, zijn mysterie ontdekken op het gewone en pijnlijke pad van zijn mensheid, tot het waarnemen van zijn goddelijke uitstraling definitief gemanifesteerd in de verheerlijkte verrezen rechts van de Vader, is de taak van alle discipelen van Christus; Daarom is het ook van ons. Overweegt dit gezicht en we zijn klaar om het mysterie van het trinitaire leven te omarmen, opnieuw de liefde van de Vader te ervaren en te genieten van de vreugde van de Heilige Geest. Het woord van St. Paul wordt ook in ons gerealiseerd: "We weerspiegelen in een spiegel de glorie van de Heer, we worden steeds meer datzelfde beeld: dit is hoe de Heer handelt, wat Geest is" ( 2 Co 3, 18).

Het is bijna onmogelijk om de resultaten van de vijfde straalenergie te differentiëren in de verschillende aspecten van de persoonlijkheid, omdat de ingewijde nu fungeert als een persoonlijkheid versmolten met de ziel en daarom zijn de drie aspecten van die persoonlijkheid niet meer niet minder dan agenten van de ziel, die geleidelijk reageren op de instroom van triadische energie. Daarom kan worden gezegd dat, als gevolg van de Transfiguratie-initiatie - het hoogtepunt van strikt menselijke ontwikkeling -, de drie soorten energie die door de spirituele triade tot expressie worden gebracht kunnen beginnen - alleen beginnen - door de reflectie te stromen van zichzelf in de drie werelden.

Ik zal dit als volgt blootleggen:

1. De leidende energie van de hogere geest - als gevolg van de initiatie van de transfiguratie en via de antakarana - komt vrij in de hersenen; daarom wordt de mens op het fysieke vlak geleid, bestuurd en bestuurd door het groepsdoel en door het hiërarchische plan.

2. De verlichtende energie van pure rede, die uitgaat van het boeddhistische gebied, daalt af naar het heldere en georganiseerde lichaam, van een verstandige reactie, alles wat overblijft van het zogenaamde astrale lichaam. Dit produceert de totale bevrijding van de luchtspiegeling en de creatie van "een duidelijke verklaring van zo'n redelijke reactie op de liefde van de goddelijke relatie", dat de ingewijde een gevoelige ontwikkelaar van die liefde wordt.

3. De dynamische energie van het atmosferische gebied (het hoogste aspect van de spirituele triade) stroomt naar de geest en begint langzaam de goede wil te onthullen, die in wezen de wil van God is.

Achter deze drie differentiaties die allemaal uitdrukkingen of aspecten van de goddelijke of universele geest zijn, voelt de ingewijde zich nauwlettend of wordt hij zich bewust bewust van wat Monade, Geest of Leven wordt genoemd. Dit wordt subtiel onthuld in de Initiatie van de Transfiguratie ontvangen door de Meester Jezus, die voor het welzijn van de mensheid de vijf menselijke inwijdingen opnieuw heeft doorlopen. In deze dramatische weergave van de derde inwijding werden de drie discipelen (of de drie persoonlijkheidsdragers) voorover gebogen en werd de Meester Zelf (de verheerlijkte persoonlijkheid) voor hen getransfigureerd. Bij deze climax hoorden zij wat "de stem van de Vader" wordt genoemd, tot Jezus getransfigureerd spreken.

De openbaring van zijn mysterie als een zoon, geheel gewijd aan de dingen van de Vader, kondigt die evangelische radicaliteit aan die, in het licht van de absolute eisen van het koninkrijk, zelfs de diepste banden van menselijke genegenheid in twijfel trekt. De dienaren van het koninkrijk volgen het principe dat "het algemeen belang prevaleert boven het individu"

De nieuwe groep dienaren van de wereld vormt de voorhoede van het koninkrijk van God, het levende bewijs van het bestaan ​​van de wereld van spirituele Eenheid.

Alle aspiranten worden opgeroepen om Christus te zien zoals Hij is, want (zoals hij bidt in het Nieuwe Testament ) "net zoals Hij is, zouden we in de wereld moeten zijn." De discipelen en ingewijden worden geroepen om de vorming in groepen van alle spirituele werkers, de aard van het Christusbewustzijn, die geen scheidingen kent, die hij als de Kinderen van God herkent, aan de mannen van God te openbaren. overal. Dit alles is zeer wenselijk, vanwege de noodzaak om de nadruk te leggen op de alomvattende benadering van goddelijkheid tot de mensheid. Deze discipelen en actieve ingewijden beschouwen de mensheid als één en dat we allemaal broeders zijn; ze verwerpen de door de mens gepresenteerde theologieën (religieus, wetenschappelijk, politiek en economisch) en zeggen overal tegen mensen: 'Wij zijn zonen van God, even goddelijk; gericht op de openbaring van goddelijkheid in het fysieke bestaansgebied; het belangrijkste is wat we onthullen, niet wat ons wordt onthuld, hoewel het zijn juiste plaats inneemt in het training- en verbeteringsproces ”.

Er is een oude catechismus waar de neofiet wordt geprobeerd aan de vooravond van zijn acceptatie het onderscheid en het verschil tussen visie en openbaring te verduidelijken: de genoemde catechismus raakt verouderd, omdat de aspirant vandaag zijn traject in een hogere draai van de spiraal begint, zoals niet het geval was op het moment dat het 'vragenformulier' werd opgesteld. Ik noem echter enkele vragen en antwoorden als instructie voor de aanvragers van vandaag.

KATECHISMUS

Wat zie je, o discipel, op het pad?

Alleen mezelf, oh meester van mijn leven.

Kijk beter en praat opnieuw. Wat zie je

Een lichtpunt dat groeit en afneemt, waardoor de duisternis donkerder wordt.

Kijk met een intens verlangen naar duisternis en grijp de kans wanneer het licht schijnt. Wat verschijnt er nu?

Een vreselijke show, oh meester van mijn leven. Ik houd er niet van. Het is niet waar. Ik ben dit of dat niet. Dit slechte en egoïstische ding ben ik niet. Ik ben dit niet .

Zet met de wil, de kracht en het brandende verlangen het licht aan en vertel, wanneer het schijnt, het visioen dat kan verschijnen. Wat zie je

Voorbij de duisternis, onthuld door het licht, een stralende vorm die gebaren voor mij maakt om te naderen. Wie is dit vriendelijke wezen dat in het donker en in het licht staat? Is het en kan ik mezelf zijn?

Wat daagt er voor je op wanneer je onderweg blijft, oh uitgeputte en vermoeide discipel, hoewel overwinnaar in het licht?

Een stralende en gloeiende vorm die mijn ik is, mijn ziel. Een somber en somber karakter, echter, oud en wijs, ervaren en verdrietig. Dit is mijn zelf, mijn lagere zelf, mijn oude uiterlijk, ervaren op de wegen van de aarde. Beiden staan ​​tegenover, en onder hen, de brandende aarde ... Ze bewegen en versmelten ... het pad komt tot een einde. De weg loopt naar voren. Het zicht ontwikkelt zich en de realiteit van licht verschijnt.

Wat kun je nu onthullen, O Server on the Path?

Openbaring komt door mij, Heer van het leven. Ik kan haar niet zien

Waarom kun je haar niet zien? Wat verhindert de opname ervan?

Niets verhindert het. Ik ben niet op zoek naar visie omdat ik heb gezien. Mijn taak is om te onthullen. Ik zoek gewoon mezelf.

Wat gaat jou te onthullen? Wat moet je onthullen?

Alleen wat eeuwenlang heeft bestaan ​​en hier is geweest. De Eenheid van de Aanwezigheid, de liefdeszone; de levende, liefhebbende, wijze en inclusieve, die alles omvat en alles is, niets buiten laat.

Wie zou deze openbaring moeten bereiken, o dienaar van de wereld van levende wezens?

Aan allen die zijn opgenomen in de levende en liefdevolle Aanwezigheid; voor degenen die, zelfs zonder het te weten, die Aanwezigheid handhaven en voor altijd zullen blijven bestaan ​​- zoals die Aanwezigheid voortduurt.

Wie zijn degenen die in die Aanwezigheid leven en het niet weten?

Ik ben het en jij, maar ik ben mezelf en iedereen met wie ik in contact kom. Zij zijn de bewoners in elke vorm, die misschien overwegen dat de vorm alles is en, levend in tijd en ruimte, ze het licht of het leven niet in de vorm zien, ze verbergen zich achter en binnen de sluiers die bestaan ​​tussen de vier en de vijf en zie verder niets. Aan hen moet ik de waarheid onthullen.

Hoe ga je deze taak uitvoeren, de moeilijkste van allemaal, o triomferende discipel?

Laten zien dat ik de waarheid ben; leven als een fragment van die aanwezigheid en de delen van het geheel zien. De openbaring bereikt dus vier keer de vijfde.

Het zal ons niet verbazen dat de relatie met Christus wordt geholpen door een methode. God communiceert met de mens met respect voor onze aard en vitale ritmes. Dit is de reden waarom christelijke spiritualiteit, zelfs wetende de meest sublieme vormen van mystieke stilte, waarin alle beelden, woorden en gebaren even worden overtroffen door de intensiteit van een onuitsprekelijke vereniging van de mens met God, meestal wordt gekenmerkt door de implicatie van alle persoon, in zijn complexe psychofysische en relationele realiteit.

Dit blijkt duidelijk in de liturgie . De sacramenten en de sacramentalen zijn gestructureerd met een reeks riten die verband houden met de verschillende dimensies van de persoon. Ook het niet-liturgische gebed spreekt dezelfde vereiste uit. Dit wordt bevestigd door het feit dat in het oosten het meest karakteristieke gebed van christologische meditatie, dat is gericht op de woorden: "Heer Jezus Christus, Zoon van God, heb genade met mij, zondaar", traditioneel verbonden met het ritme van ademhaling, wat, hoewel het doorzettingsvermogen bevordert, een fysieke consistentie geeft aan het verlangen dat Christus de adem, de ziel en het 'geheel' van het leven wordt.

In de eucharistie wordt het zenuwstelsel dan volledig gecontroleerd door de spirituele mens en wordt de bloedstroom gezuiverd en wordt het een geschikt kanaal, vrij van belemmeringen voor de circulatie van wat de energieklieren afvoeren. Dit is de esoterische betekenis van de bijbelse woorden: "bloed is leven", en ook van de woorden "gered door het bloed van Christus". Het is niet zo dat de mens wordt gered door het bloed van een Christus die meer dan tweeduizend jaar geleden in Palestina stierf, maar door de ervaring van het bloed van degenen in wie het eristische leven en geweten en de christelijke kwaliteit zich manifesteren En perfect uiten. Bijgevolg, wanneer de aard van de innerlijke Christus zich volledig, spontaan en authentiek in de persoonlijkheid en daardoor uitdrukt, de drie vuren van het creatieve proces - het licht van de materie, het licht van de ziel en het licht van de geest - dan is het het produceert een perfecte manifestatie op aarde, van fysieke, emotionele en mentale levens, en ook van het spirituele leven van een geïncarneerde Zoon van God, een Christus.

De mens is een combinatie van verschillende soorten kracht. We hebben de kracht of energie van materie zelf, die in zijn geheel kan worden beschouwd als het energie-aspect van de cellen of atomen van het lichaam. Het woord "cel" suggereert in zijn gezond verstand een gevangen leven, en leven en energie zijn, voor de esoterische, synonieme termen, dit het derde aspect van goddelijkheid, dat zich in de mensheid uitdrukt. Er is ook de dubbele energie die de ziel belichaamt of overbrengt, die lijkt op twee energiestromen die samensmelten en zich vermengen om een ​​enkele stroom te vormen wanneer ze van het lichaam worden gescheiden en in twee delen wanneer ze materie en vorm doordringen. . Ze leiden tot materie of tot de verzameling van levende cellen, de kwaliteit of het bewustzijn en het zuivere leven. Men zou kunnen zeggen dat:

1. De levensenergiestroom baant zich een weg naar het hart, het fysieke hart, en bekrachtigt daar coherent het hele fysieke lichaam, waarbij de bloedstroom wordt gebruikt als de belangrijkste agent en kanaal voor contact en communicatie tussen deze centrale levensplant en de periferie Zoals bekend is bloed leven. Deze activiteit van het leven is de factor die alle atomen en cellen van het lichaam in stand houdt en in leven houdt. Wanneer de ziel deze levensdraad ten tijde van de dood verwijdert, scheiden de levende atomen zich, stort het lichaam in en begint het uiteenvallen en keren atomaire levens terug naar de afzetting van kracht, in de levende materie, waaruit ze kwamen

2. De stroom van energie die de egoïsche kwaliteit van intelligentie, plus liefde-wijsheid verleent, en die vormt wat we onder bewustzijn verstaan, met zijn vermogen om contact te maken, te voelen en te redeneren, dringt niet verder dan het fysieke brein. Daar, in de regio van de pijnappelklier, is dit tweede aspect geconcentreerd of gelopen. Vanaf daar met toenemende kracht, naarmate de processen van incarnatie en ervaring worden toegepast, begint de ziel het fysieke lichaam te beheersen en te gebruiken, het te activeren om een ​​activiteit vol doel te initiëren. Onthoud dat het lichaam voor de ziel alleen zijn reactiemechanisme op het fysieke vlak en een middel tot expressie is.

Bloedtransfusie symboliseert twee dingen: ten eerste, dat bloed leven is, en ten tweede dat er maar één leven is dat alle vormen combineert en daarom overdraagbaar is als de omstandigheden correct zijn. Het is ook een synthetische daad van dienstbetoon. Het is niet noodzakelijk voor een Zoon van God in incarnatie op het fysieke vlak of in de drie werelden om de kwaliteit van zijn lichtstraal naar zijn broer te 'transfuseren'. Deze bliksemkwaliteiten worden door iedereen gelijkelijk gedeeld en de eigen ziel van de broeder - die niet verschilt van een andere ziel - zal de noodzakelijke transmutatie of transfusie in het leven van de persoonlijkheid bewerkstelligen. Het proces kan worden vergemakkelijkt door die harmonische en vredesvoorwaarden te bieden, waar een broer weinig vijandige houdingen heeft en waar de interactie van liefde een effectieve stimulatie kan produceren. Maar dit is geen transfusie. Wat in één bestaat, bestaat in alles en de kwaliteit van liefde (boven alle andere eigenschappen) is het dominante kenmerk van alle stralen.

Het mysterie van het bloed moet nog worden onthuld, maar het zal meer aandacht krijgen naarmate de tijd verstrijkt.

DE MYSTERIES (1)

Door het pad van Christus te volgen, dat het pad van de mens "geopenbaard", geopenbaard en verlost, staat de gelovige voor het beeld van de ware man. Overweegt zijn geboorte, hij leert het heilige karakter van het leven, kijkend naar het huis van Nazareth realiseert hij de oorspronkelijke waarheid van het gezin volgens Gods ontwerp, luisterend naar de Meester in de mysteries van zijn openbare leven vindt hij het licht om het Koninkrijk van binnen te gaan God en, door zijn stappen in de richting van Golgotha ​​te volgen, de betekenis begrijpen van pijn besparen. Tenslotte beschouwend Christus en zijn Moeder in heerlijkheid, ziet hij het doel waartoe ieder van ons wordt geroepen, als hij zichzelf laat genezen en getransfigureerd door de Heilige Geest. Op deze manier kan worden gezegd dat elk goed doordacht mysterie van de rozenkrans het mysterie van de mens verlicht.

Het mysterie verkondigen en misschien de mogelijkheid hebben om tegelijkertijd een beeld te overwegen dat het voorstelt, is als het openen van een fase waarin de aandacht kan worden gevestigd. Woorden leiden de verbeelding en de geest naar die bepaalde aflevering of dat moment in het leven van Christus. In de spiritualiteit die zich in de kerk heeft ontwikkeld, zowel door de verering van beelden die vele devoties verrijken met gevoelige elementen, als door de methode die Saint Ignatius van Loyola in de spirituele oefeningen heeft voorgesteld, is het visuele en fantasierijke element gebruikt het als een grote hulp beschouwen om de concentratie van de geest in het mysterie te bevorderen. Voor de rest is het een methodiek die overeenkomt met de logica van de Incarnatie: God wilde in Jezus menselijke eigenschappen aannemen. Door zijn lichamelijke realiteit komen we in contact met zijn goddelijke mysterie. (2)

Liefde en licht zijn de grote ontwikkelaars (3), en als de student echt probeert te begrijpen en te profiteren van wat ik probeer te onderwijzen, alle mannen dieper liefhebben en proberen zijn licht op een donkere plaats te laten schijnen, “in dat licht zal het licht zien ”. Het innerlijke kleine licht onthult het grote licht; wanneer het licht van de ziel wordt gecombineerd met het licht van de lagere mens (4), dan zal dat samengevoegde en gemengde licht de aspirant in staat stellen het portaal te zien dat opent op het pad van hogere evolutie.

Groot is het mysterie van de godheid!

De woorden die tot alle mensenzonen werden gesproken, de zonen van God, waren: Draag de handtekening van God. Verlaat deze verhoogde plek en werk en dien in het donkere buitenwereld; breng het echte voort; onthul de verborgen diepten van het licht. Onthul de goddelijkheid.

Groot is het mysterie van het denken!

De woorden uitgesproken voor alle mensenzonen, de zonen van God, waren: denk na over het verleden, de toekomst en wat vandaag bestaat. Leer dat via Thought het pad naar de meest verborgen wordt onthuld. God dacht, en de werelden stonden op en volgden hun loop. Het stralende en verre verleden van de mens, voordat hij op aarde leefde, het verleden dat bestond vóór tijd en ruimte was een gedachte die de mens ontwikkelde. Het verscheen in het daglicht en volgde zijn loop. En volg het tot vandaag.

Groot is het mysterie van pijn!

De woorden die tot alle mensenzonen, de zonen van God, werden gesproken, waren: leer door de strijd in het aardse leven om het beste pad te kiezen, dan het beste. Vermijd de pijn niet. Zoek niet naar de gemakkelijkste manier, want u zult het niet vinden. Ze bewandelen het pad dat door lijden, pijn en vreselijke angst leidt naar die verhoogde plaats waar je vandaan kwam - waar God wandelt met de mensenzonen, die de zonen van God zijn. Vóór de augustus-aanwezigheid zal alle pijn verdwijnen, het lijden zal vervagen en de dood zal niet zegevieren. De schoonheid, goedheid en kracht van God stralen het gezicht van mensen uit.

Groot is het mysterie van degenen die de weg terug naar het Huis van de Vader openen!

De woorden die tot alle mensenzonen, de zonen van God, werden gesproken, waren: degenen die het portaal van de laatste weg bereikten, moeten zich bewijzen en daarbij leren en opvoeden Die in hun voetsporen wil treden.

Zo hebben de mensenzonen, die de zonen van God zijn, door de eeuwen heen in zichzelf het licht verlicht dat schijnt, de kracht die verheft en dient, de liefde die voor altijd blijft bestaan. Ze reisden over het Pad van zuiverheid, het Pad naar de meest recente. Wij volgden hen, zij dienden in hun tijd. We proberen hetzelfde te doen.

De Lichtwerkers moeten in de verwachting zijn van degenen die tekenen geven dat ze de ervaring van de irth hebben doorgemaakt, en hen helpen een grotere volwassenheid te bereiken. Deber an suponer que todos los que aman realmente a sus semejantes, se interesan en la ense anza esot rica y tratan de disciplinarse para alcanzar una mayor belleza de la vida, son iniciados y han pasado por la primera iniciaci n. Cuando descubren a quienes buscan la polarizaci n mental y evidencian deseo y aspiraci n para pensar y saber, conjuntamente con las se ales caracter sticas de haber recibido la primera iniciaci n, pueden considerar con toda probabilidad, sin lugar a dudas, que tales personas han recibido la segunda iniciaci no est n punto de hacerlo. Entonces sabr n con toda claridad cu l ser su deber. Mediante esta aguda observaci n, por parte de los trabajadores de la luz, se van ampliando las filas del nuevo grupo. La oportunidad y el est mulo son hoy tan grandes que todos los servidores deben estar alertas, desarrollando en s mismos la capacidad de registrar la cualidad que debe ser buscada, ayudando y guiando en tal forma, que unir n en un grupo cooperador a esos disc pulos e iniciados que deben preparar el camino para el Cristo.

La Cuarta Iniciaci n es la de la Renunciaci n. La palabra crucifixi n deriva de dos palabras latinas que significan fijar sobre una cruz . La cruz a la cual se hace referencia, en relaci n con esta iniciaci n particular, es la Cruz Cardinal de los cielos . El disc pulo se traslada a esta cruz, en la cuarta iniciaci n, desde la Cruz Fija de los cielos . Sobre esta cruz fija ha estado crucificado desde el momento en que entr en el sendero de probaci ny pas al sendero del discipulado. En ese sendero -habiendo trascendido el mundo de los fen menos y establecido un contacto ininterrumpido con la m nada, v a el antakarana- el disc pulo renuncia a la Cruz Mutable de la existencia en los tres mundos (el mundo de las apariencias) y, despu s de cierto per odo, se transfiere a la Cruz Fija, erigida en el mundo de los significados, donde aprende constantemente a vivir. Esto abarca el per odo de las tres primeras iniciaciones. Ahora, habi ndose liberado, mediante la renunciaci n, no necesita someterse a las pruebas, experiencias y dificultades, que inevitablemente implica la crucifixi n en la Cruz Fija; entonces puede ocupar su lugar sobre la cruz cardinal, con todas sus implicaciones y oportunidades c smicas, que le son conferidas.

Como bien saben, la quinta iniciaci n particular ha sido denominada Resurrecci n por el mundo cristiano, destacando ese aspecto en la experiencia del iniciado, que conduce a la revelaci n, es decir a su ascensi n desde el oc ano de la materia a la clara luz del d a . La idea de la revelaci n tambi n puede verse en la ense anza cristiana acerca de la Ascensi n -iniciaci n que no tiene existencia real ni debe ser llamada iniciaci n. Tenemos, por lo tanto, la siguiente secuencia relacionada con la cuarta y la quinta iniciaciones:

1. Renunciaci n, que produce la crucifixi ny conduce a la

2. Ascensi n, oa la total elevaci n fuera de o al ascenso m s elevado que conduce a la

3. Revelaci n, que da la visi n, recompensa de las dos etapas anteriores.

Los Misterios son revelados, no principalmente por haber recibido información acerca de ellos y sus procesos, sino por la acción de ciertos procesos, consumados dentro del cuerpo etérico del discípulo, que le permiten conocer lo que está oculto, lo ponen en posesión de un mecanismo de revelación y lo hacen consciente de ciertos poderes o energías radiatorias y magnéticas, dentro de sí mismo, que constituyen canales de actividad y métodos por los cuales puede adquirir lo que el iniciado tiene el privilegio de poseer y utilizar. Analizar los cinco episodios en la vida de jesús cambia eventualmente la actitud de las mentes de los hombres hacia los Misterios y hacia la actividad desarrollada en la transferencia espiritual, uno de los nombres dados por los Maestros al misterio básico de la iniciación, entendida como cinco grados de progreso espiritual, en los que el Maestro transfiere la sabiduría a sus discípulos. (5)

1º. Grado . geboorte

Centro sacro 7º rayo Plano físico

Comienzos Relación Magia Sexual

2e. Grado. Bautismo

Centro plexo solar 6º rayo Plano astral

Dedicación Espejismo Devoción

3e. Grado. transfiguratie

Centro ajna 5º rayo Plano mental

Integración Dirección Ciencia

4e. Grado. Renunciación

Centro cardíaco 4º rayo Plano búdico

Crucifixión Sacrificio Armonía

5º. Grado. Revelación

Centro coxígeo 1º rayo Plano átmico

Surgimiento Voluntad Propósito

OPMERKINGEN VAN DE REDACTIE

1. La explicación de los misterios y las iniciaciones fueron tomadas de los libros Los rayos y las iniciaciones de Djwhal Khul y De Belén al Calvario de Alice Bailey.

2. Nótese que he invertido los dos primeros misterios gloriosos con los dos respectivos gozozos, con el propósito de ubicar los relacionados con María en una sola secuencia en los Gloriosos.

3. Esta corta canción la aprendí cuando era niño, en las clases de catecismo que nos preparaba para recibir el sacramento de la Primera Comunión.

Dios es la luz, la Biblia lo dice.

God is het licht, Paulus herhaalt het.

Dios es la luz, ¡búscalo y verás!

En el capítulo 1 versículo 5

Primera de Juan.

Dios es amor, la Biblia lo dice.

Dios es amor, Pablo lo repite.

Dios es amor, ¡búscalo y verás!

En el capítulo 4 versículo 8

Primera de Juan.

4. En una época en la que se conoce El Tao de la física de Fritjof Capra y se llevó al cine la película Angeles y demonios de Dan Brown, donde plantean la diferencia entre materia y antimateria, podemos comprender que el aspecto positivo se corresponde con el Espíritu Santo, o esa fuerza superior que fecunda la materia, mientras que el aspecto negativo corresponde a la Virgen María . La luz es un fotón, el amor es un quark.

5. Existen dos libros que siempre recomiendo, a las personas interesadas en el aprendizaje y que en la actualidad son libros de texto para quienes estudian Administración de empresas (y que se podrían considerar libros para el primer grado). La Quinta Disciplina escrita por Peter Senge y Los Siete hábitos de las personas altamente efectivas, escrito por Stephen Covey. También está el libro sobre la nueva cultura del aprendizaje, Aprendices y Maestros, escrito por Mauricio Ignacio Pozo.