“Alle veranderingen zijn moeilijk omdat ze een inspanning vergen, een beetje pijn. Maar de keuze is tussen deze kleine pijn of de grote pijn om gevangen te zitten voor onze fouten, blokkades en lijden en ze voor altijd te herhalen. '
Waar praten we over als we het over de geest hebben?
In het Westen hebben we de neiging om de geest en gedachte te identificeren, maar ze zijn niet hetzelfde. Meestal worden we meegesleept door na te denken, na te denken over dingen, in een weerspiegeling die ons over het algemeen weghaalt van stilte, vrede, helderheid, wat echt de aard van de geest is.
Geluk is precies niet gedacht. Op elk moment van geluk dat je hebt, zul je merken dat er geen gedachten zijn. We zijn echter altijd op zoek naar geluk door gedachten; op zoek naar redenen, technieken of strategieën om gelukkig te zijn. Wanneer je in werkelijkheid gelukkig wilt zijn, hoef je alleen maar de gedachte stil te leggen en jezelf te openen.
Maar zelfs als er geen gedachte in geluk is, kan gedachte een manier zijn om dichter bij geluk te komen, om je zoektocht te starten? Een adequate gedachte kan je in het begin helpen, ook al is het om met oude argumenten de oude gedachten te vernietigen die je beletten gelukkig te zijn. Maar blijf denken, voeg gedachten toe, het zal je niet gelukkiger maken, maar je kunt lagen toevoegen die het geluk dat je al van binnen hebt bedekken en verbergen. Je kunt gedachte in eerste instantie gebruiken om uit gedachte te eindigen.
Is onze geest ingewikkeld of zijn het onze denkgewoonten die hem ingewikkeld maken?
Onze geest is niet ingewikkeld. Wat zijn ingewikkeld zijn onze gedachten. De gedachte kan heel nuttig zijn, maar het verblindt ons, we laten ons er door meeslepen. Je begrijpt dingen, je ziet ze, je hebt niet meer nodig, maar je blijft denken, zelfs als je het niet nodig hebt. En je maakt alles ingewikkeld.
Wat zijn de belangrijkste vijanden van de geest om geluk te bereiken?
Kortom, onwetendheid. Vooral die onwetendheid van niet weten dat je niet weet. Als je gelooft dat je alles weet wat er te weten valt, blijf je in je houding en herhaal je fouten. Herhaal situaties die tot ongeluk leiden. Attitudes gestuurd door angst, woede, gehechtheid, verwarring ...
Hoe omgaan met onwetendheid?
De eerste stap is het te herkennen. Zeg: ik weet niets. Dat houdt je open om te leren. Wat er gebeurt, is dat veel mensen deze onzekerheid niet kunnen accepteren, ze hebben nu snelle antwoorden nodig, en zo niet, ze zijn vervuld van angst en om dit te voorkomen, worden de antwoorden uitgevonden. Elk antwoord dat een tijdje werkt. Maar dat houdt hen in onwetendheid en in de herhaling van fouten en daarom in lijden. Het beste wat je kunt doen is accepteren dat je het niet weet en dat je niet alles hoeft te weten om gelukkig te zijn.
Hoe angst onder ogen te zien?
Angst verschijnt juist vanwege onwetendheid en omdat we het niet accepteren. We zijn doodsbang voor wat we niet weten. Daarom is acceptatie het beste tegengif voor angst. Angst is weerstand tegen het onbekende en soms ook weerstand tegen het bekende. De beste manier om ermee om te gaan, is acceptatie.
Hoe omgaan met woede?
Het beste medicijn tegen woede is liefde. Wanneer een persoon boos op iemand is, ziet alles in die persoon hem slecht, lelijk, kritisch. En bij uitbreiding wordt hij boos op de wereld, die ook lelijk en kritisch is. Dan moet je liefde oefenen; Mediteer over liefde en oefen het.
Maar liefhebben is moeilijk, als je boos bent.
Het is waar, je wordt niet plotseling verliefd als je boos bent, omdat je geblokkeerd bent. Je wilt liefhebben en je vindt jezelf als een kraan die je opent en er is geen water. Wanneer je ten prooi valt aan woede, komt liefde niet plotseling, maar je moet blijven proberen, blijven oefenen. Alleen jij kunt het voelen, niemand zal je het laten voelen. Het is jouw keuze.
Hoe omgaan met gehechtheid?
Op dezelfde manier als woede. Met liefde In het Spaans zeggen we "I love you", en in dat concept is de gehechtheid, de eigenschap, intrinsiek. Vervang het woord 'liefde' door 'geven'. Als je zegt: "Ik hou van je", denk dan aan "Ik geef je". Oefen het geven, in plaats van beheersen, in liefde. Laat verwachtingen en eisen buiten beschouwing. Liefde met vrijheid. Mensen, dingen, de situaties die je het leukst vindt in het leven. Geef je over aan de ervaring, geniet ervan, maar wil het niet behouden.
Het beste tegengif voor gehechtheid is liefde; en toch maken we te vaak de fout om ze te identificeren en overtuigen we onszelf dat hoe meer gehechtheid er is (jaloezie, bezit, exclusiviteit, controle, enz.), hoe groter de liefde. Een van de grootste fouten.
Wat is het verschil tussen mediteren en oefenen?
Meditatie betekent de geest tot zwijgen brengen, de gedachten observeren die verschijnen, ze laten passeren, de gevoelens die verschijnen, onbevreesd onder ogen zien, weer kalm worden, tot helderheid komen. Je kunt mediteren in stilte of beweging. Aan de andere kant bestaat de oefening uit actie ondernemen: liefde, geduld oefenen, ontgrendelen, wat dan ook. Door middel van oefeningen en uiteindelijk in het dagelijks leven. Meditatie is een goede voorbereiding op de praktijk.
Hoe organiseren we wanneer we het gevoel hebben dat "we geen tijd hebben"?
Natuurlijk heb je tijd. Vanaf het moment dat je opstaat tot je naar bed gaat, heb je tijd; Een ander ding is hoe je het gebruikt. De realiteit is dat we geloven dat we te veel tijd hebben en daarom verspillen we het of vullen we het met dingen die ons leven bemoeilijken. Er moet een poging worden gedaan om gewoonten te veranderen. Bijvoorbeeld: we praten de hele dag veel, zonder te stoppen. Zodra we een persoon vinden, praten we. Maar we praten onzin. Je kunt 6 uur per dag praten zonder iets praktisch te zeggen, praten door praten. En met een uur gewetensvol praten zou het genoeg kunnen zijn en de rest aan iets anders wijden. En het is duidelijk dat we veel tijd van de dag doorbrengen met het doen van dingen die niet essentieel zijn en we vinden ze zelfs niet leuk, en we gebruiken ze als afleiding of als manieren om tijd te vullen, tijd. Maar denk er eens over na, tijd doden is je eigen leven doden. Natuurlijk heb je tijd, maar misschien moet je de manier veranderen waarop je tijd gebruikt.
Hoe om te gaan met verwarring en onwetendheid?
Wanneer je je te verward voelt, stop dan met denken, omdat teveel denken je meer verwarring brengt. Stop een tijdje, verlaat het onderwerp en zet je in voor iets anders dat niet meer nadenkt. Net zoals wanneer je lichaam moe is, laat je het rusten, laat je geest rusten. Hoe? Beweeg, doe fysieke oefeningen, strek je lichaam, spring, ga hardlopen en ga dan weer terug naar het onderwerp. Het moeilijkste is om te stoppen met denken als je je door een obsessie getrokken voelt. Maar je moet stoppen en later opnieuw beginnen, koeler.
Ze zeggen dat de mens het enige dier is dat twee keer struikelt met dezelfde steen. Waarom worden we zo vaak geconfronteerd met hetzelfde probleem (jaloezie, eisen, perfectionisme, enz.), Zelfs als we het zien aankomen? Is het onderdeel van de menselijke natuur of leren we niet? En zo ja, waarom leren we dat dan niet?
Alle veranderingen zijn moeilijk, vereisen een inspanning, een beetje pijn. Maar de keuze is tussen een kleine pijn (verandering) of een grote pijn (om gevangenen te blijven van onze fouten, blokkades, lijden en ze voor altijd te herhalen). Wanneer je een probleem hebt, als je het ziet aankomen, kijk ernaar en vraag jezelf af: kan ik het beheersen of niet? Als het in jouw handen ligt, los je het op, en zo niet, accepteer je het. Als je de situatie eenmaal hebt geaccepteerd, herhaal je het probleem niet meer mentaal; dat wil zeggen: ik zal het niet langer leven met angst, angst, afwijzing, woede, enz.
Aan de ene kant willen we ons leven vereenvoudigen en een staat van kalme harmonie bereiken. Aan de andere kant, sociaal en cultureel (in films, in literatuur, in sociale mythen) worden ons veel interessantere personages gepresenteerd die ingewikkelder zijn, met emotionele stormen. Dit is een grote tegenstelling als het gaat om het onderwijzen van onze jeugd, of om onszelf te onderwijzen.
Hoe breng je het belang van goede, eenvoudige en vriendelijke mensen over als de media-boodschap is dat de slechte jongens de aarde zullen erven?
Met het voorbeeld. Als je een gelukkig persoon bent, zullen ze waarschijnlijk proberen je levenspatronen te herhalen, vroeg of laat. Misschien niet tijdens de adolescentie, omdat ze verloren zullen gaan en ze duizend keer zullen ontmoeten in hun eigen zoektocht, maar later.
Maar ten slotte neemt iedereen zijn eigen opties en dat hangt niet van jou af: ze kunnen het pad van liefde en geluk of dat van emotionele draaikolken kiezen en blijven lijden. Laat ze achter. In dat geval moeten ze misschien veel meer lijden, tot het uiterste, totdat ze er niet meer tegen kunnen. Er zijn mensen die alleen dan reageren en leren van anderen te houden: voor de behoefte om te overleven. Andere mensen kiezen het pad van liefde uit pure vermoeidheid van lijden, uit pure verveling. Dan ontdekken ze dat liefde het leven intenser, vreugdevoller en lonender maakt.
Interview uitgevoerd door: Marié Morales.
