Dit is een goed moment om onze geschenken aan het licht te brengen. Is ons leven een weerspiegeling van wie we echt zijn?
Zo nee, wat stelt ons dan niet in staat ons best te doen?
Het is een goed moment voor vragen en ook om antwoorden te vinden en onze energie op de juiste plaats te brengen. Als we ons op één punt concentreren, wordt de uitbreiding nog groter.
Communicatiekanalen zijn onze toegang tot de interne en externe wereld. We moeten altijd vragen, wie ben ik? Wat wil ik Wat kies ik? Waar kom ik vandaan Waar wil ik heen? en luister naar de antwoorden die van binnenuit komen. Als deze communicatie met onszelf wordt geblokkeerd, is onze communicatie met de buitenwereld niet duidelijk, omdat het gepaard gaat met onbewuste eisen aan anderen die antwoorden eisen die alleen uit onze interne wijsheid kunnen komen.
Dit is een goed moment om te overwegen welke doelen we ons dit jaar stellen, welke veranderingen we in ons leven willen aanbrengen en welke stappen we gaan nemen om aan de slag te gaan. De stroom van de wereld wordt steeds krachtiger. We moeten al onze energie steken om er niet door gedragen te worden. Luister heel diep in ons om niets anders te doen dan wat ons hart ons vertelt.
Als we contact maken met onszelf en onze eigen behoeften, kunnen we een gezondere band met anderen opbouwen, vooral met onze kinderen. Hoe kleiner het kind, des te meer bewaarder is van al onze onopgeloste behoeften en dit gebrek aan communicatie met ons leidt tot een gebrek aan communicatie met hen voorbij alle woorden die we kunnen uitdrukken.
Vaak verachten we kinderen vanwege hun jonge leeftijd, alsof leeftijd en geweten een directe relatie hadden. Het is waar dat degenen die vóór deze wereld zijn aangekomen (op zijn best) meer ervaring op het aardse gebied hebben, maar dit betekent niet dat ze een beter begrip hebben van de subtielere en multidimensionale realiteiten die de mens ervaren.
Kinderen hebben ons nodig om ze te herkennen en ruimte te geven om openlijk deel te nemen aan de transformatie van verouderde structuren die onze samenleving besturen. Ze hebben veel bij te dragen.
Laten we naar ze kijken, naar ze luisteren en hun taal begrijpen. Ze tonen met actie, spreken met het beeld en voelen met het hart.
De kinderen van vandaag hebben een reeks kenmerken die, als gevolg van een botsing met de oude structuur, als problematisch worden beschouwd. Als we ze in het licht van een nieuw paradigma kunnen zien, kunnen we ze beschouwen als de zaden en de mogelijkheden die ze bieden om samen een nieuwe samenleving op te bouwen.
Ze hebben alleen ons nodig om opnieuw contact te maken met wie we zijn om hen in staat te stellen een echte verbinding met zichzelf en hun ware identiteit te hebben.
Dit is het grootste gebaar van liefde dat we ze kunnen geven, laat ze zijn wie ze zijn.
Het is tijd voor actie om te onthouden en laten we gaan, laten we het samen doen.
Sandra Aisenberg
Bron: http://sandraisenberg-nuevoscodigos-adh22.blogspot.com.es/p/sobre-sandra-isenberg.html
