Hoe de regenboogbrug is gebouwd

CREATIECURSUS 4: Constructie Leerobject 2: De regenboogbrug.

Veel van de instructies die in de loop van de magie worden gegeven, hebben de regels vastgelegd voor het cultiveren van de deugden en kwaliteiten van discipelschap en ook de behoefte aan zelfbeheersing, tolerantie en altruïsme. Maar het zijn elementaire fasen die door studenten als overstegen worden beschouwd. Deze moeten niet alleen het karakter van discipelschap vaststellen, maar ook de meest gecompliceerde en moeilijkste vereisten die het uiteindelijke doel van leren vereist.

Wat ons betreft, is het werk van de "bruggenbouwers". De echte constructie van de brug vindt alleen plaats wanneer de discipel zich scherp begint te concentreren op mentale niveaus en daarom wanneer zijn geest bewust en intelligent handelt. In dit stadium moet u een nauwkeuriger idee beginnen te krijgen dan voorheen, met betrekking tot het verschil tussen de denker, het denkmechanisme en de gedachte, te beginnen met de dubbele esoterische fusie, namelijk: de herkenning en ontvankelijkheid van de IDEEËN en het creatieve vermogen om bewust mentale vormen op te bouwen.

Dit impliceert noodzakelijkerwijs een sterke mentale houding en heroriëntatie van de geest op de realiteit. Wanneer de discipel zich op het mentale vlak begint te concentreren, begint het werken aan mentale zaken en traint hij zichzelf in de krachten en het gebruik van het denken. Het bereiken van een zekere mate van geestbeheersing kan het baken van de geest in twee richtingen richten: naar de wereld van menselijke inspanning en naar de wereld van zielsactiviteit. Net zoals de ziel zich een weg baant en zichzelf projecteert in een draad of stroom van energie in de drie werelden, zo projecteert de discipel zich bewust naar de hogere werelden. Zijn energie gaat, via de gecontroleerde en gerichte geest, naar de wereld van de hogere spirituele geest en naar het rijk van intuïtie. De esoterische zin verwijst daarom naar de twee zintuigen van de geest: het intellect en de intuïtie die worden gemedieerd door intelligentie.

DOELSTELLINGEN.

• Stel verschillen vast tussen de analoge methode en de exegetische methode.
• Breng verschillen tot stand tussen spirituele kennis en esoterische kennis.
• Rechtvaardig het belang van de praktische geest bij de constructie van de brug.

TEKST TWEE

Het woord is ontstaan ​​voor alle mensenzonen, de zonen van God: denk na over het verleden, de toekomst en wat het heden is. Leer dat door nadenken de WEG naar de meest recente kan worden onthuld.

INLEIDENDE ACTIVITEIT. Liefde en waanzin

John Arnoldo is een jonge, 21-jarige man die zich graag vermomt als El Zorro. Wanneer hij wordt gezien met de bedoeling zelfmoord te plegen, wordt hij door de politie gered en naar een psychiatrisch kantoor gestuurd. Van daaruit wordt hij in handen gegeven van Dr. Jack Mickler - een volwassen psychiater op weg naar zijn pensioen. De patiënt vertelt de arts dat hij echt de grote minnaar Don Juan is, degene die 1500 vrouwen heeft verleid, maar in een depressie is gevallen omdat hij de vrouw van zijn dromen niet heeft veroverd. os. Dr. Mickler heeft tien dagen om het te behandelen. Don Juan vertelt hem zijn verhaal, hoe hij is opgegroeid in Mexico en de reden waarom hij een masker draagt. Tijdens de behandeling zijn er verschillende aanwijzingen die Jack doen twijfelen of het verhaal van Don Juan waar is of dat het waanideeën zijn. Don Juan DeMarco is een Amerikaanse film uit 1995, geproduceerd door Francis Ford Coppola.

Eduardo is een meubelmaker-boer die na een ontmoeting met een rondtrekkende tovenaar geïnteresseerd raakte in magie, vijftien jaar later (1889) terugkeert naar Wenen, Eisenheim wordt, een getalenteerde illusionist. Hij wordt tegengehouden door de politie-inspecteur tijdens een magische show die necromancy inhoudt. Tijdens een van zijn uitvoeringen ontmoet hij de liefde voor de kindertijd, de nu hertogin Sofia, die zich inzet voor de kroonprins Leopold. Eisenheim en Sofia zijn verward door hun gevoelens omdat ze verloofd is, maar uiteindelijk allebei bezwijken voor haar liefde. Eisenheim stelt vervolgens Sofia voor te vluchten van zijn inzet, maar zij verwerpt het aanbod en vertelt hem het plan van de prins om zijn vader omver te werpen. The Illusionist is een film uit 2006 met Edward Norton in de hoofdrol.

• Na het bekijken van de films Don Juan DeMarco en The Illusionist, beantwoord de volgende vragen: Hoe kan de waanzin van liefde worden genezen? Waar komt de menselijke interesse in het vertegenwoordigen van personages vandaan? Wat is de relatie tussen illusionisme en magie? Wat is de relatie tussen drama en cinema?

Vanuit de psychologie wordt aangenomen dat delirium een ​​kwaad is, maar uit esoterie is delirium een ​​geschenk dat door de goden is gegeven, aan hem is het een geschenk van profetie dat aan de Sibylen is gegeven en dat we tegenwoordig kennen als waarzeggende kunsten: herenhuizen en manieën . Het delirium was te wijten aan de zuiveringen en ceremoniën van inwijding, die de echt geïnspireerde en geanimeerde man van profetische geest behielden voor het huidige en toekomstige kwaad, en de middelen ontdekten om zichzelf te redden. De derde graad van delirium en bezit komt van de muzen, wanneer ze een tedere en onberispelijke ziel grijpen, vervoert en inspireert oden en andere gedichten die dienen voor het onderwijzen van nieuwe generaties, het vieren van de prestaties van oude helden. Het vierde type delirium heeft te maken met gepassioneerde liefde, omdat het de ziel wakker maakt. De ziel die het beste heeft gezien, de essenties en de waarheid, moet een mens vormen, die zich zal wijden aan wijsheid, schoonheid, kunst en liefde. De ziel herstelt zijn vleugels pas nadat hij filosofie met een oprecht of geliefd hart heeft gecultiveerd voor alle wezens met een filosofische liefde.

ACTIVITEIT EEN: Mentalisme.

De geest is een tijdelijk systeem van intellect dat aan mensen wordt geleend voor gebruik tijdens een materieel leven en volgens het gebruik dat ervan wordt gemaakt, zullen we het potentieel van het eeuwige bestaan ​​accepteren of verwerpen. De UNA-geest bestaat uit drie componenten:

• Een elektrochemisch mechanisme
• Een zelfbewust apparaat
• Een elektromagnetisch systeem

Het menselijk bewustzijn rust zachtjes op het elektrochemische mechanisme (onderste) en wordt subtiel geactiveerd door het elektromagnetische systeem (bovenste) met behulp van het zelfbewuste 'digitale' apparaat. Tijdens het leven van de mens is hij zich nooit volledig bewust van een van deze twee systemen; daarom moet hij werken met de tussenliggende (intelligente) geest, waarvan hij zich bewust is. Moreel zelfbewustzijn vormt de basis van de menselijke ziel.

Om te begrijpen hoe deze drie geesten werken, heeft de mens ook gebruik gemaakt van metaforen.

• De geest is een muziekinstrument waarmee de menselijke wil de disharmonie van de samenleving kan bespelen of de voortreffelijke melodieën van goddelijkheid kan extraheren.
• De geest is een schip bestuurd door het denken, op bevel van de menselijke wil dat zijn kapitein is.
• De geest is het kosmische weefgetouw dat het virtuele weefsel draagt, waarop het denken de spirituele ontwerpen weeft, van een universeel karakter van goddelijke betekenissen en blijvende waarden.

De geest is een systeem dat een ander beoogd systeem (persoonlijkheid) bestuurt en een deel ervan uitvoert. Dat systeem was in de geschiedenis van de mensheid in drie modellen vertegenwoordigd: het platonische model, het hellenistische model en het christelijke model.

De filosofische scholen die in meer of mindere mate waren afgeleid van het oudste platonisme waren epicurisme, stoïcisme, cynisme en scepticisme. Het platonische model werd op de grens van het christendom opnieuw overgenomen in en uit het gnosticisme. Om terug te keren naar zichzelf en de herinnering aan de waarheid te herstellen zijn voor gnosis een en hetzelfde, en in dit aspect zijn alle gnostische scholen min of meer platonisch. De christelijke kerk ontwikkelde de exegetische methode met als functie het detecteren van de aard en oorsprong van de interne bewegingen die zich in de ziel voordoen, hieraan heeft bijgedragen monastieke spiritualiteit en ascese.

De platonische methode draait om herinneringen en had de cybernetica (de controle) en de hermetische (het symbool) als ondersteuning. De ware essentie van de hermetische wetenschappen was daarom verborgen in de symbolen. Het principe van mentalisme wordt gevonden in hermeticisme: " Alles is geest." Het correspondentieprincipe hoort ook bij hermeticisme: " zoals boven is het beneden, zoals beneden is het boven" . In analoge redenering worden dat woorden gebruikt ze verwerven een figuurlijke betekenis of betekenis in relatie tot hun eigen betekenis als een vergelijkingsterm. In de analogieën is de betekenis behouden, de relatie tussen betekenaars, niet de betekenissen. De analogie is nooit exact in details, maar biedt bepaalde brede en fundamentele overeenkomsten. De analogie moet worden gevonden in de kwaliteit en in het tot uitdrukking gebrachte principe, niet in de vorm. Plato gebruikte het woord anagogie toen hij dingen wilde verheffen tot de wereld van ideeën, waar hij aannam dat alles was ontstaan. Aristoteles en toen begonnen de Stoïcijnen het te gebruiken in de zin van een exegese van mythen. In de anagogische interpretatie wordt een mystieke betekenis gegeven aan de heilige teksten.

De hedendaagse geleerde van de geest probeert het mysterie van het esoterische zintuig te onthullen en onderzoekt hoe we dat zintuig ontwikkelen om de andere geesten te kennen. Mentalisme vereist een getrainde intelligentie, zodat de scheidslijn tussen intuïtief begrip en hogere vormen van psychisme duidelijk zichtbaar is. Het vereist een constante discipline van de geest, om het 'stevig in het licht te houden' en de ontwikkeling van de juiste en gecultiveerde interpretatie, zodat de verkregen intuïtieve kennis kan worden bekleed met de juiste mentale vormen.

Er kan ook worden gezegd dat de constructie van de brug, waarmee bewustzijn gemakkelijk kan functioneren in de bovenste en onderste wereld, voornamelijk wordt uitgevoerd door een definitief gerichte neiging in het leven, die de mens stevig naar de wereld van spirituele realiteiten leidt., naast bepaalde gerichte, geplande en zorgvuldig geprogrammeerde heroriëntatie- of focusbewegingen. In dit laatste proces wordt wat gedurende maanden en jaren is verkregen gelijkgesteld; Het effect van wat wordt verkregen in het dagelijks leven en in het lichamelijke mechanisme wordt zorgvuldig geanalyseerd.

De laatste dynamiek van een kosmos heeft te maken met de voortdurende overdracht van de realiteit van het potentieel naar het heden. Bijwerken is het potentieel actueel maken. De actualiteit is wat de lezer zoekt in de anagogische interpretatie, de potentialiteit is wat de acteur ontwikkelt in die zoektocht. Originaliteit is wat de coëxistentie en integratie van het heden, het potentieel en het eeuwige mogelijk maakt: de auteur.

• Welke metafoor van de geest helpt je het beter te begrijpen? Welke relaties vind je tussen analoog redeneren en analoge interpretatie? Hoe zou een analogie tussen het atoom en de ziel zijn?

TWEE ACTIVITEITEN: De kunsten en technieken.

Tot nu toe is ons hoogste instrument van cognitie creatieve kunst, omdat de verschillende aspecten ervan op elkaar betrekking hebben, het een van de problemen van de filosofie is en een van de vormen van deze relatie. n wordt gesuggereerd door de studie van de zeven beeldende kunsten. Elke uitdrukking van kunst bevat op zichzelf enkele kenmerken van alle andere; Een schilderij is een preek en een symfonie is een filosofie. Wanneer intuïtie haar boodschap geeft, is religie wetenschap en kunst is filosofisch. In het lagere mentale vlak van concrete gedachten bevindt zich de eenheid in verscheidenheid; en hij die door een concrete uitdrukking geen eenheid kan voelen, ziet tegenstrijdigheden tussen die van deze klasse. De man, de denker, de maker, de minnaar, wanneer intuïtie in hem wakker is, maakt van zichzelf een eenheid die zich alleen kan manifesteren op het vlak van intuïtie.

De mensheid leert dat te overwinnen, dat buiten tijd en ruimte bestaat, met behulp van tijd en ruimte. De ontwikkeling van kunst in de literatuur varieert afhankelijk van het feit of het tijdwaarde of ruimtewaarde is. Aan de kant van de tijd leidt literatuur tot drama, en drama neigt naar poëzie, en poëzie vanwege zijn inherente muzikale kwaliteiten, leidt tot muziek. Het epos is de poëzie van de verleden tijd, in de derde persoon; De tekst is de poëzie, eerste persoon, van de tegenwoordige tijd. Aan de kant van de ruimte is de grafische expressie van woorden gekoppeld aan schilderen, tweedimensionaal schilderen stijgt naar de driedimensionale expressie in sculptuur en sculptuur naar de wonderbaarlijke abstracte concepties van ritme en schoonheid die architectuur geeft. De bioscoop komt naar voren als de beste kunst op het moment dat beweging aan de beelden wordt toegevoegd.

De kunstenaar creëert mogelijke werelden door metaforische transformatie van het gewone en conventionele. Constructivisme in geen enkele andere discipline is motiverender dan in de psychologie van kunst en creativiteit. Blake, Kafka, Wittegenstein en Picasso hebben de werelden die ze produceerden niet gevonden. Ze hebben ze uitgevonden.

Drie hoofdwetenschappen moeten de esotericus domineren om mentalisme te baseren op de filosofie van het constructivisme en ze te integreren in een enorm subjectief geheel. Die hoofdwetenschappen zijn:

1. Cybernetica : de wetenschap die energie-informatiestromen bestudeert die nauw verband houden met besturingstheorie en systeemtheorie.
2. Semiotica : de wetenschap die zich bezighoudt met communicatiesystemen in menselijke samenlevingen, waarbij de algemene eigenschappen van tekensystemen worden bestudeerd als basis voor het begrip van alle menselijke activiteiten.
3. De hermeneutiek : het is de kunst of theorie van het interpreteren van teksten. Het is de idealistische leer volgens welke sociale feiten symbolen of teksten zijn die moeten worden geïnterpreteerd in plaats van te worden beschreven (weergegeven) en objectief te worden uitgelegd. Het vertegenwoordigt een waarheidstheorie en de methode die de universalisering van het interpretatieve fenomeen uit concrete en persoonlijke historiciteit uitdrukt.

Het idee van piloot, als kunst, als een techniek, zowel theoretisch als praktisch, noodzakelijk voor het bestaan, is een belangrijk idee dat aanleiding gaf tot het concept cybernetica en dat we vinden in de eigen technieken van geneeskunde, politiek en ethiek: genezen, anderen aansturen en jezelf regeren. De techniek wordt gepresenteerd als een kunst, een doordacht systeem van praktijken dat verwijst naar algemene principes, begrippen en concepten.

Het symbool kan altijd vanuit verschillende gezichtspunten worden bestudeerd en elke denker heeft het recht om in het symbool een nieuwe betekenis te ontdekken volgens de logica van zijn eigen opvattingen. Het doel van de symbolen is eigenlijk om ideeën te wekken die in ons geweten slapen.

De hermeneutiek van het onderwerp biedt een reeks technieken en praktijken die tot doel hebben de waarheid en het onderwerp te verbinden door nieuwe vormen van subjectiviteit te bevorderen. Het toont ons de verschillen tussen zelfkennis en zelfkennis.

Drie keer komt de oproep aan alle pelgrims die zich op het levenspad bevinden: 'Ken jezelf' is het eerste grote mandaat en het proces is lang om die kennis te bereiken. Dan komt "Ken het Zelf", en wanneer het is bereikt, kent de mens niet alleen zichzelf, maar het hele ego. Dan, wanneer de mens al een adept is, ontstaat de zogenaamde "Ontmoet de Ene" en de woorden weerklinken in de oren van de adept: "Zoek naar wat de verantwoordelijke oorzaak is, en de ziel en zijn uitdrukking, de vorm hebbend, gekend DAT de ziel onthult. "

Hier kunnen we een glimp opvangen van de verschillen tussen spirituele kennis en esoterische kennis. De esoterische moet zichzelf en zijn medemensen begrijpen, moet tijd en moeite investeren om zijn ziel te redden en die van anderen te redden. De esoterische wordt een bewuste schepper, die samenwerkt met de plannen van het Koninkrijk der hemelen die met ideeën werken en deze planetaire ideeën op fysiek vlak proberen uit te drukken. Mensen trainen op het werk met mentale inhoud is hen voorbereiden om te creëren; hen leren de aard van de ziel te kennen, is hen in bewust contact te brengen met het subjectieve aspect van de manifestatie en hun de macht te geven om met de energie van de ziel te werken; hen in staat stellen de krachten van het zielsaspect te ontwikkelen, is hen af ​​te stemmen op de krachten en verborgen energieën in de akasha en in de ziel van de wereld.

• Wat zijn de technieken en praktijken van subjectiviteit? Hoe veronderstel je geschiedenis en cultuur van semiotiek? Wat is het belang van hermeneutiek voor het begrip van het onderwerp? Hoe gaan we van subjectiviteit naar intersubjectiviteit?

ACTIVITEIT DRIE: De praktische geest.

De praktische geest is altijd het product van reflectie, omdat het actie voorschrijft als een middel om een ​​effect te bereiken dat als een doel wordt voorgesteld. Het praktische doel is vaardigheid of moraliteit, de vaardigheid zoekt concrete of kunstmatige doeleinden, moraliteit is gericht op noodzakelijke of fundamentele doeleinden. Een vaardigheid is een neuronale isolatie en manifesteert zich in termen van nauwkeurigheid en snelheid, een netwerk van vaardigheden staat bekend als competentie: praktische intelligentie.

De gedachte aan de negentiende eeuw toont een poging om een ​​zelfwetenschap te consolideren. Zou het een manier zijn om een ​​ethiek en een esthetiek van het zelf (zoals Montaigne) te reconstrueren, of om te zetten in een systematische afwijzing van het zelf (zoals Shopenhauer)? Het belangrijkste is de inspanningen die vandaag worden geleverd om een ​​ethiek van karakter uit ondernemerschap te consolideren.

Het concept van competitie herleeft de zorgen van het klassieke Griekenland, omdat alle kennis die we nodig hebben een kennis moet zijn die is aangepast aan de kunst van het leven: een knowhow in context. Een constructivistische filosofie is zowel een filosofie van de wetenschap, een kunstfilosofie als een filosofie van cognitie: een filosofie van begrip. Het constructivistische principe, volgens welke, wat bestaat, een product is van wat wordt gedacht, kan worden herleid tot Kant, die de eerste was die het volledig ontwikkelde.

Er zijn sterke relaties tussen constructie, architectuur en pedagogiek. De meester richt een soort steiger op voor de leerling en voert een bewustzijnsoverdracht uit. Er zijn sterke relaties tussen constructie, literatuur en psychologie. De functie van literatuur als kunst is ons bloot te stellen aan dilemma's, aan de hypothetische, aan de reeks mogelijke werelden waarnaar een tekst kan verwijzen. Literatuur is in deze zin een instrument van vrijheid, verbeelding, verlichting. Taal, of het nu in kunst of wetenschap is, projecteert ons leven in de geschiedenis. Betekenis is een handeling die de menselijke intentionaliteit weerspiegelt.

Bewustzijn is de opkomst van de doordachte gedachte van het onderwerp over zichzelf, over zijn operaties, over zijn acties. We ontwikkelen dat bewustzijn dankzij kunst en filosofie. Bekwaam zijn in kunst vereist perceptie, verbeelding, reflectie, productie. Bekwaam zijn in filosofie vereist dialectiek, creativiteit, systemisch denken en kritisch denken. Creativiteit komt voort uit de interactie van drie knooppunten: het individu met zijn eigen profiel van vaardigheden en waarden, de velden om een ​​discipline binnen een cultuur te bestuderen en te beheersen en de oordelen van het arbeidsveld waarin die competentie als competent wordt beschouwd creatief persoon

Er zijn zes technieken die het hele brugconstructieproces bestrijken en op hun beurt de zes noodzakelijke fasen van het proces verklaren. Deze technieken zijn: Intentie, Visualisatie, Projectie, Aanroeping-Evocatie, Stabilisatie en Wederopstanding.

De eerste twee fasen vormen een uniforme techniek voor alle stralen, maar wanneer de projectiefase is bereikt, beginnen de technieken te verschillen. Na de nodige aandacht en een zorgvuldige, opeenvolgende en systematische visualisatie van de 'regenboog', roept de leerling het wilsaspect van zijn aard op, voor zover mogelijk in deze incarnatie.

• Breng relaties tot stand tussen de concepten van gegeven woorden, gezien vanuit de architectuur en literatuur: structuur, projectie, canon, scaffolding (script).

Referenties

Emanuel Kant. Kritiek op praktische reden . Madrid: Mestas-edities. 2001

Jerome Bruner Mental Reality en mogelijke werelden . Barcelona: redactioneel gedisa. 2004

Michel Foucault De hermeneutiek van het onderwerp . Mexico: Fonds voor economische cultuur. 2002