Zondagconferentie gegeven door meester Beinsá Dunó, op 19 oktober 1924, in Sofia - Izgrev.
"Maar als ik, door de Geest van God, demonen uitwerpen, is het Koninkrijk van God zeker tot u gekomen" (Mattheüs 12:28 - ndt).
Hedendaagse mensen hebben een oprechte filosofie, een oprecht credo, een recht leven nodig. Aan iedereen die u vraagt, bevestigt iedereen dat hij goed leeft. Aan iedereen die je vraagt, zegt iedereen dat ze goed denken. Aan iedereen die u vraagt, bevestigt iedereen dat hij zich goed gedraagt. Ondanks dit alles zien we dat iedereen is ondergedompeld in onrecht, het leven is ondergedompeld in ziekte en het denken is alleen omgeven door onzin. Hoeveel zijn er in de huidige eeuw die een duidelijk beeld hebben van het leven? Hoeveel van hen weten waar, hoe en van waar ze op aarde zijn aangekomen? Deze mensen beweren dat de wetenschap zegt dat de mens van een klein dier is gekomen en zich dus op aarde heeft ontwikkeld. Je kunt bijna zeggen dat hij als een paddestoel is gegroeid. Een Turks spreekwoord zegt: "Zelfs als het zo was, geloof het niet opnieuw." De menselijke geest is in staat tot alle mogelijkheden. De mens kan in gedachten alles aannemen. Alles is daar mogelijk. In uw geest kan het recht het krom maken, en het kromme kan het recht maken; hoe groot je het klein kunt maken, en hoe klein je het groot kunt maken; De sterke kan je zwak maken, en de zwakke kun je sterk maken. In gedachten leef je in de 1001 nachten. Zo vliegen bijvoorbeeld jonge mensen, ze denken dat alles wat vliegt wordt gegeten. Als ze een roman lezen, geloven ze in deze roman. Ze denken dat degene die deze roman heeft geschreven de hele waarheid kent, en daarom treden ze soms in de voetsporen van de held van deze roman, ze spelen een rol en hierna lijken ze op Don Quijote en Sancho Pansa. Als we daartoe komen, welke superieur - hoe God gediend zou moeten worden - welke tegenstrijdigheden we niet zullen bereiken. Wat hebben theosofen, filosofen, met hun leven betaald! Wee hen als zij de weg niet lopen. Christus werd aan het kruis genageld omdat hij niet in de voetstappen van Mozes liep. "Jij, " zeiden de Hebreeën, "je moet weten dat God tot Mozes sprak en je moet handelen zoals Mozes, niets meer." Christus vertelde hen dat in de tijd van Mozes de Heer echt tot Mozes sprak, maar volgens zijn ontwikkeling, en nu spreekt de Heer tot mij volgens mijn ontwikkeling. Ik draag nog een licht. "Hoe, heb je een licht dat groter is dan dat van Mozes?" - Natuurlijk, groter! Welnu, dit zijn bevestigingen, maar de bevestigingen tonen niets. Elke boom staat bekend om zijn bladeren, niet door zijn wortels, niet en door zijn takken. Op een appel kunnen we betwisten, wetenschappelijk met uren controleren of het een appel is of niet, maar ik zeg: we zullen naar de appel gaan, het proeven, de vrucht ervan proeven, en niets anders. Dit is de reden waarom we soms een niet-vruchtbare lering in acht nemen en erover twisten, maar elke lering waarover we kunnen betwisten, is een niet-vruchtbare lering, en elke lering waarover geen wedstrijd bestaat, is een vruchtbare lering. Als deze appel zoet is, is de zaak voorbij; Als deze appel zuur is, is de vraag voorbij.
En Christus zegt: "Maar als ik, door de Geest van God, demonen uitwerpen, is het Koninkrijk van God tot u gekomen."
Nu zal de vraag worden opgeworpen of er demonen in de wereld zijn of niet, en zij zullen beweren dat er is, dat er geen is, enz. Wij, net als wiskundigen, gaan voor sommige dingen ervan uit dat ze waar zijn en dus controleren we ze. In de logica, in de wiskunde, zijn er een aantal problemen die worden opgelost door aanname. We zullen aannemen of ontkennen, en de zaak is voorbij. De hedendaagse wetenschap komt ons helpen. In het leven zijn er bijvoorbeeld een aantal ziekten, en naast de meest gruwelijke, de meest destructieve, vanwege deze kleine wezens die microben worden genoemd. Dat is bijvoorbeeld cholera, pest en anderen. Dus, een klein dier, een microbe, die je nauwelijks kunt zien met een microscoop, er zit kracht in om de grootste held te doden. Wanneer deze microbe het bloed binnengaat, en zelfs de grootste held begint te verzwakken, begint hij bepaalde aanvallen te maken, kronkelt hij. Vervolgens geven artsen, die de wetten begrijpen, injecties en gooien ze de duivel eruit. En Christus zegt: "Als ik door middel van dit serum de microben kan uitdoen, is er gezondheid in je gekomen." Daarom, als een lering, zoals dit serum, in je geest kan introduceren, dat het verwrongen is, helderheid en frisheid, en het loslaat, alle misleidingen weggooit, als het je leven kan verbeteren, vraag ik: Heb je die demonen niet geworpen? ? - Natuurlijk heeft hij ze weggegooid.
In het hedendaagse leven is er onder mensen een reeks redeneringen, een reeks fouten, omdat ze over het algemeen geïnteresseerd zijn. Sommigen zeggen bijvoorbeeld: “Als je ziet dat iemand een ster draagt, is hij van de duivel en hij die een kruis draagt, is van Christus. Welnu, ik accepteer deze verklaring en we zullen wiskundig zien in hoeverre het waar is. Toen God Christus naar de aarde zond, was het dan een kruis dat aan de hemel verscheen of een ster scheen? De ster scheen, het verscheen en toonde aan dat de Heiland van de wereld werd geboren, en toen zij Christus kruisigden, plaatsten zij een kruis. Ik vraag: wat is beter nu het verschijnt: de ster of het kruis? Wij, hedendaagse christenen, lijden altijd aan kruisen, er zijn geen sterren. Overal zien we altijd kruisen, kruisen, maar waar zijn die levende sterren nu, die aangeven dat Christus werd geboren? Als het kruis een embleem van lijden is, begrijp ik dat. Dit betekent dat dit een kracht in de wereld is, een weg, een wet, een methode waardoor de mens het lijden kan overwinnen. Maar wanneer de mens de andere methoden, de grote wetten van het Koninkrijk van God, wil bestuderen, moet hij de sterren kiezen. En als ik, zegt Christus, door het redelijke, door de Grote in de wereld, door Zijn kracht, werp ik de demonen dat ze zijn je binnengegaan, allemaal domme misleidingen, het koninkrijk van God is gearriveerd. Er wordt in de Bijbel gezegd: Zoek eerst naar het Koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, en al het andere zal op u worden toegepast (Mattheüs 6:33 ndt). Waar bestaat deze rechtvaardigheid uit? De gerechtigheid van God bestaat hierin: dat ieder mens dit neemt zoals hij verdient, en niet wachten tot het wordt gegeven. Je zit bijvoorbeeld een paar mensen aan tafel, voor je liggen diepe borden met eten. Ieder zal zijn eigen nemen, zal niet wachten tot zij het hem brengen, maar hij zal het niet van anderen afnemen. Dit is vereist door gerechtigheid.
Nu zijn sommige mensen in hun redenering een beetje vreemd. Er zijn bijvoorbeeld dingen waarvoor we ons allemaal kunnen verheugen, maar er zijn dingen waarvoor we ons niet allemaal kunnen verheugen. Dat gaf je een eenvoudig voorbeeld. Iemand komt naar me toe en vertelt me: `` Mijn oom in Amerika stierf en laat me 10.000.000 aan erfenis na. '' Hij verheugt zich, maar ik hou van iets, hij knijpt me en ik zeg tegen mezelf: Waarom heb ik dat niet en heb ik zo'n oom, dat ik nooit 10.000, 000 dollar heb verlaten? ? Ik kan niet blij zijn dat zijn oom is gestorven, ik vind dit niet leuk en ik zeg tegen mezelf: het maakt niet uit, mijn oom is niet gestorven, en wat baat mij dat jouw oom Of is hij gestorven? Maar ik zeg zo: de zon kwam op! Dan kunnen we ons allemaal verheugen in deze zon. De lente is aangebroken! We kunnen ons allemaal verheugen in dit voorjaar. Wanneer we een bron naderen, kunnen we ons allemaal weer verheugen. Dit, dat we allemaal even kunnen gebruiken, van dit allemaal kunnen we ons even verheugen. Maar soms word je verdrietig, bedroefd. Waarom? In de wereld is er een aandoening die op natuurlijke wijze wordt geboren. Dit is de Goddelijke aandoening, en precies: wanneer de mens treurt omdat er zich geen deugd in hem heeft ontwikkeld, is deze aandoening op zijn plaats, ik begrijp het, maar er is een aandoening n dom. Een man wordt getroffen omdat hij geen minister in Bulgarije is geworden, dat zijn grootvader hem, toen hij stierf, geen geld naliet, dat zijn vader niet rijk was, dat zijn moeder niet van een nobele afkomst, dat zijn vrienden hem niet zagen, dat hij geen maatschappij had, enz. De maatschappij bestaat in de wereld. Al duizenden jaren leven katten in samenwerking met mensen; honden leven ook in samenwerking met mensen; Ossen, paarden leven ook in samenwerking met mensen, maar duizenden jaren lang zijn katten altijd katten geweest, honden zijn altijd honden, paarden zijn altijd paarden, enz. Leven ze niet in de buurt van de edelste samenleving? Ze leven, maar honden, paarden en ossen leerden het ergste van de mens. Ik ga je een verhaal vertellen over de vos en de haan. Een mooie haan vond een stuk kaas en klom op een tak om het op te eten. Op dit moment komt een vos voorbij en ziet dat hij kaas in zijn mond heeft, en voorzichtiger dan hij zegt: 'Ik wil een beetje met je praten, geef me een beetje aandacht. Je bent een uitstekende, mooie vogel, je hebt een engelachtige stem, zing me een beetje! 'De haan opende zonder veel na te denken zijn mond en gooide een quiquiriquí. De kaas viel uit zijn mond en de vos at het op. Nu zal ik het andere deel van de fabel volgen. Nadat de vos vertrok, zei de haan: "Ik zong heel mooi, maar mijn kaas ging weg." Het jaar daarop had de haan weer kaas, klom op een tak om het op te eten. Hij passeert de vos opnieuw, ziet hem op de tak en begint hem te prijzen voor wat een goede zanger hij is, hij wil dat ik voor hem zing, maar hij bleef zwijgen. "Waarom ben je stil?" Hij at de kaas en zei toen: "Vorig jaar zong ik voordat ik de kaas at en verloor ik hem, maar nu zal ik de kaas eten en dan zingen." Dus mensen zingen soms voordat ze hun deugden ontwikkelen en verliezen ze, maar soms ontwikkelen ze ze en daarna zingen ze.
Christus zegt: "Als ik, door de Geest van God, demonen uitwerp, is het Koninkrijk van God tot u gekomen."
We stoppen met het feit dat Christus demonen wierp. Heeft deze leer toepassing in het leven? Is dit een methode waardoor wij, door dezelfde Geest, demonen van ons kunnen werpen? De vraag is niet om de demonen van de maatschappij uit te werpen, omdat we zien wat alle methoden oplevert die de maatschappij voor rechttrekken toepast. Laat de geschiedenis hierover spreken. Ik noem deze inspanningen 'palliatief', maar er is een middel, een manier waarop de mens deze leer kan toepassen. Om deze leer toe te passen, moet de mens alle zuiverheid van zijn geest hebben. Hij moet niet eerlijk zijn, maar hij moet oprecht en recht in zichzelf zijn. Wanneer hij redeneert, mag hij niet redeneren over belangen. Hedendaagse mensen studeren bijvoorbeeld om hun leven veilig te stellen. Een dergelijke studie kan geen winst toeschrijven. Alle scholen zijn gemaakt om het leven te garanderen. Iedereen studeert, maar waarvoor? - Om je leven te verzekeren. Wetenschap is geen goed, dit is een beroep. Alle kunsten, alle ambachten, zelfs de meest nobele, worden alleen door de stad bestuurd voor materiële goederen. Ik vraag: denk je dat het in zo'n levensvoorschrift correct zal worden opgelost? - Het wordt niet opgelost. En al diegenen die bevestigen dat hun leefregels waar zijn, geven ons een klein bewijs. En ze moeten ons geven! Net zoals elke boom een beetje bewijs levert over zijn oorsprong, zo moet elke leerstelling, elk credo, wat dan ook, volgens dezelfde wet, een beetje bewijs tonen. En wij, die in deze leer geloven, moeten voor onszelf een test afleggen. Als we ergens in geloven, moeten we positief weten of dit echt is, als dat zo is. Neem bijvoorbeeld de vraag: wat is de essentie van God? - Dat God liefde is in de wereld. We moeten niet de essentie van God als een wezen buiten ons onderzoeken: nee, de essentie van God zoals we die kennen, is dat Hij liefde is, van Hem komt het leven. De essentie van het leven geeft dan de mogelijkheid voor het redelijke om zich te manifesteren, en het redelijke voor de menselijke vrijheid om zich te manifesteren. Nu kunnen we liefde niet van het leven scheiden, we kunnen niet zeggen dat liefde gek is, zoals sommigen zeggen. Nee, meng liefde niet met onzin. Liefde is de meest redelijke handeling ter wereld, en dat we wat onzin doen, dit is een andere zaak. En waarom moeten we zeggen dat liefde onzin is? Welke moeder heeft haar zoon opgehangen, of zou ze hem aan een kruis kruisigen? We plegen altijd bepaalde misdaden gewoon uit liefde. Er is een gedeeltelijke liefde die bestaat onder dieren, maar dit is geen echte liefde. De wolf heeft een gedeeltelijke liefde voor schapen, voor kleine lammeren, maar dit is geen liefde. We kennen je liefde. Daarom lost je liefde de problemen niet op. Alleen Goddelijke Liefde, die alle wezens in zichzelf omvat en hen voorwaarden geeft om te leven, is waar. En de mens is niet dit waarvan zij zeggen dat wanneer hij met hem sterft alles eindigt. Als dit zo is, stop dan met filosoferen en zoek wat vrijheid. In die zin wordt de mens voor mij een ding, een object, een fonograaf, een automaat, die morgen zal sterven, maar we praten niet over dode mensen. Dit, dat de mens zal sterven en verdwijnen, is de eerste leugen die in de wereld werd geïntroduceerd. De mens is een levende ziel die de mogelijkheid heeft om het eeuwige leven te leven en te voelen, om te verwerven wat hij wil - een redelijk en gelukkig leven. Deze ziel heeft alle methoden in zichzelf geplaatst - in je hersenen, in je lichaam.
Ieder van jullie moet een analyse in jezelf doen om te zien welke gevoelens daarin overheersen. In de mens zijn er zulke gevoelens die we 'dieren' noemen. Deze komen veel voor bij deze dieren. In de mens zijn er ook sociale, persoonlijke, individuele en morele gevoelens. Iemand zegt: "Hé, het zijn allemaal gevoelens!" Nee, het is belangrijk dat jullie op elk moment weten welke gevoelens in hem overheersen. Als ik, voor mijn dierlijke gevoelens, mijn persoonlijke, sociale en morele gevoelens opoffeer, dan zijn dierlijke gevoelens sterker in mij ontwikkeld, ze overheersen. Ik wil gewoon eten en drinken. Dit is belangrijker voor mij - niets meer. Sommige Bulgaren drinken blijkbaar niet, maar hij gaat ergens heen, ze vermaken hem met een gekookte kip, ze geven hem ½ kilo wijn, hij eet de kip en drinkt. Hij offert zijn plicht op. En dan zeggen we: bij deze man is het dier sterk ontwikkeld, we kunnen hem niet vertrouwen. Als een man zijn sociale en moraal opoffert voor zijn persoonlijke gevoelens, zijn persoonlijke gevoelens sterk in hem ontwikkeld. Als een man zijn dierlijke, persoonlijke en sociale gevoelens opoffert voor moraal, is deze man een man. Al deze gevoelens vormen een hiërarchie waarin het lagere zich onderwerpt aan het hogere. Elke dag moet je het zelf proberen. Je zult jezelf afvragen: "In wie geloof ik?" - Ik geloof in de Heer die liefde is. Maar als iemand je door een aanstootgevend woord vertelt, kookt en zegt: "Waarom is dat zo?" persoonlijke gevoelens Je offert de moraal op en alles gaat. Een ander vertelt je een aanstootgevend woord en je zegt: "Heer, weet u dat het mijn persoonlijke aanzien beledigt!" - en onmiddellijk wordt u berecht. Dan offer je morele gevoelens op voor persoonlijke menselijke waardigheid en wil je je eer herstellen via de rechtbank. Volgens de grote moraal in de wereld kan de eer van de mens aan de buitenkant niet worden hersteld. Geen oordeel, geen samenleving, geen religie kan de eer van de mens herstellen, behalve zichzelf. Als ik volgens deze goddelijke liefde leef en het bewustzijn van de orde der dingen vergroot, zal ik nooit het goddelijke, de grote in mij, opofferen. Wanneer enige verleiding opvalt, zal ik tegen mezelf zeggen: “Voor niets in de wereld, in deze grote Liefde die alles in zichzelf omvat, zal ik dit de grote in mij opofferen volgens welke alle redelijk hogere wezens hebben geleefd en gehandeld. voor mij, en zij hebben hun kracht verworven. Deze grote wet zal ik voor niets overtreden, maar ik zal alles ondergeschikt maken en ik zal de wil van God vervullen ”(dit is een formule die we kunnen toepassen in geval van verleiding - ndt). Iemand zal zeggen: "Luister je naar de Heer?" Nee, je kunt niet naar de Heer luisteren. Hoe ga je naar hem luisteren? Luisteren in ons moet zijn in de vervulling van Gods wil. Ik zal zeggen: Heer, luister naar mij en ik zal uw wil vervullen! Als ze een student onderzoeken, is het de leraar die luistert, of de student? - De student spreekt en de leraar luistert en corrigeert hem. Hij zegt: "Op deze of die plaats zul je dit corrigeren." Hij corrigeert zichzelf en begint weer te werken. Een andere student komt eraan. De leraar luistert naar hem en zegt: "Op zo'n plek zul je je fout rechtzetten." Daarom zullen we tot God bidden om naar ons te luisteren, want het is een groot voorrecht voor de Heer om een keer naar je te luisteren, om al je fouten in het leven te markeren, zodat je weet hoe je ze recht kunt zetten!
Nu zullen sommigen van jullie zeggen: "Controleer mij of er Heer is of niet." Deze logica heeft zijn tijd geleefd. We controleren niets ter wereld. Ik zeg: hier is de appel, drink en eet. Als je het leuk vindt - nou ja - als je het niet leuk vindt - laat het dan maar geen wedstrijd accepteer ik. Iemand komt naar me toe, ik geef hem een Napoleon, maar hij zegt me: "Controleer me of het waar is, dat het gaat." Zie, neem het, ga naar de winkelier en kijk of hij het zal accepteren of niet. Anders is er geen reden om te strijden. Als ik je ervan overtuig dat het waar is, dat het gaat, zul je zeggen: "Ah, je spreekt alleen op die manier." Nee, er is geen reden om op straat te strijden, maar breng het naar de winkelier, hij zal het niet in mijn belang oplossen. Winkeliers lossen alle filosofische problemen op. Filosofen zullen ze nooit oplossen. Het is beter voor hen om winkeliers filosofische problemen op te lossen. Dan zullen de filosofen zeggen: “Hier is onze filosofie, er is geen reden om te strijden. Ga naar de winkelier en zie, als het gaat, accepteer het, als het niet gaat, weiger het. " Dit betekent: “Introduceer onze theorieën in uw leven en als ze vrucht dragen, zijn ze recht, zo niet, dan zijn de winkeliers recht waar ze zeggen dat ze waardeloos zijn.
Wij zijn niet een van degenen die de overblijfselen van het verleden verzamelen. Er is geen reden om over ons verleden te praten. Het is niet helder. Ons verleden is zo gemeen! Iemand zegt: "Hé, hoe was het met mijn grootvader!" Luister, laten we het niet hebben over onze grootouders en betovergrootouders, we kennen ze. We hebben grootouders en ouders in de toekomst, laten we het over hen hebben, ze zullen ons redden. We moeten niet geloven in Christus die 2000 jaar geleden werd geboren. Als we in een Christus uit het verleden geloven, staan we niet aan de goede kant. Ik zou hedendaagse filosofen vragen: is het in het verleden waar Christus leeft? In het verleden leven alleen dode mensen, in het heden leven mensen die kunnen leven, kunnen en sterven, en in de toekomst leven onsterfelijken. En wat doen mensen nu? - Ze openen een oorlog om wat land te verdelen. In welke codex, in welk goddelijk boek staat dat mensen het land moeten verdelen, ervoor moeten vechten en het moeten domineren? Welke vader heeft geschreven dat na zijn dood de kinderen stokjes moeten steken, steken, hun hoofd breken, en wie is sterker dan meer nemen? Als de vader voorzichtig is, heeft hij alles verspreid, hij heeft in zijn testament gezegd: 'Ik laat dit over aan de grote zoon in het midden - dit; voor anderen - dit, enz. 'En als de kinderen van de vader houden, moeten ze doorgaan volgens hun wil. Eh, denk je dat we een Heer hebben die is gestorven en zijn erfenis heeft achtergelaten om het te verdelen? Nee, dit is een demonenleer, een duivelse leer. Zo is het niet. God, in wie we geloven, die van ons houdt en van wie we houden, leeft voor altijd, Hij blijft altijd. Deze God manifesteert zich nu in mensen.
Hedendaagse mensen willen uniformiteit in het leven. Ik vraag u: Denkt u dat wanneer u naar een bron gaat, deze dezelfde is als duizenden jaren geleden? Nee, het is niet hetzelfde. Is dit water dat duizenden jaren geleden heeft gestroomd, hetzelfde als dat dat vandaag stroomt? Het is niet hetzelfde. Ze zeggen: "De Heer heeft mensen vanaf het begin tot leven gebracht." Nee, dit leven is weg. Het heden, het nieuwe, het volgende leven, dit is geldig. Ik zeg je dat het huidige water beter is dan het oude. Moge dit je bewijzen. Stel je voor dat ergens, uit de bronnen van Musala, een groot kanaal water naar Sofia brengt (Musala is de hoogste piek in Rila - ndt). Denk je dat het eerste water dat komt zuiver zal zijn? Nee. Totdat de buizen waardoor het zal passeren worden gezuiverd, zal het een geur hebben, maar na 20-30 jaar zal het beter zijn dan de oude. Dus ik zeg: het huidige leven is beter dan het oude. Nu vertellen ze ons: "Hé, het is alweer een tijdje geleden!" Echt, er zijn al heel lang mooie dingen geweest, maar het huidige leven dat er komt, zal duizenden keren mooier zijn dan voorheen. Als u de Spreuken van Salomo leest en hij zegt: "Zeg niet dat het verleden beter was, want elke goddelijke handeling die volgt, is groter dan de voorafgaande." Dit en in de natuur is een wet. Neem de zonnestralen wanneer de zon breekt en vergelijk ze met die 's middags. Zijn ze hetzelfde? In de eerste plaats zijn ze zwakker en hoe meer het licht toeneemt, hoe sterker en sterker ze worden. In dit aspect zijn de stralen van de dag het helderst. Nu wil iemand me overtuigen dat het 's morgens mooier was. Hé, nou, we zullen allebei onze lessen bestuderen. Je studeert 's morgens, als de dageraad aanbreekt, laat ik' s middags zien wie hun lessen het beste zullen leren. De resultaten kunnen dezelfde zijn, maar het belangrijkste is wie meer licht zal introduceren.
Christus zegt: "Als ik, door de Geest van God, demonen uitwerp, is het Koninkrijk van God tot u gekomen." Kan er in deze positie onenigheid tussen mensen zijn? Dit is wat ik heb begrepen, dit is dat alle wedstrijden tussen mensen uit een tekort in hen komen. Voor een kleine drinkfontein zal er altijd strijd en strijd zijn. Ik heb die van Tarnovo gezien, hoe ze tot middernacht voor de drinkfonteinen blijven, ze praten, ze wachten op een beurt. Eens en de schepen zijn gebroken. Waarom? - Ze hebben gevochten omdat iemand iemands beurt heeft overgeslagen: “Wat is er aan de hand? - Ze zijn voor me weggeslopen. ' Leuk is Tarnovo, maar er is weinig water! Maar als ze naar een grote fontein gaan, waar veel water is, waar en 10 stenen kunnen worden geplaatst, vraag ik die van Tarnovo: Zouden ze hun schepen breken? Nee, nooit! En wat willen ze dan van ons? Ze hebben ons bepaalde filosofische theorieën opgelegd, ze hebben ons voor bepaalde pijlen geplaatst. Ik woon het liefst in het eenvoudigste huis dan in een kasteel met saeteras. Ik geef de voorkeur aan een eenvoudig klein huis, maar dat komt vrij uit dit kleine huis, dat ik vrij naar de zon loop. En nu creëren ze een mooie theorie, ze plaatsen ons voor de saeteras en we prikken ons allemaal. Nee, nee, jullie moeten allemaal uit deze saeteras komen, maar je moet begrijpen hoe. Hier is waarom je dit ding in je leven zou moeten proberen. Je begint bijvoorbeeld een baan, maar je verliest er veel geld in. Je persoonlijke gevoelens en sociale interesses spelen hier een rol. Plots begin je dit of dat waarvoor je schuldig bent aan dit verlies, de schuld te geven. Nee, je bent geen man die het ware leven kan bereiken. Je bent een zwakke man. In dit geval, wanneer uw geld verloren is, moet u doorgaan net zoals die Russische en Engelse prins is doorgegaan. De twee ontmoeten elkaar in een zeer smalle straat in Londen met hun cabrioles, en om er één over te steken moet teruggaan, maar niemand wilde. De Rus haalt vervolgens een "Times" krant tevoorschijn en begint te lezen. De Engelsman stuurt zijn dienaar naar de Rus met het verzoek: "De meester vraagt dat hij hem de krant zal geven als hij klaar is met de krant". Dus je moet zijn en jij, alsof er niets gebeurd is, alsof een vlo je niet heeft gebeten. En jij, je verliest geld, plotseling verandert je gezicht, je zegt: "Wat gaan mijn kinderen doen?" Waar is je geloof, waar is je wil, waar is je ziel? Je gelooft in niets, maar in geld geloof je alleen. Ik kijk, een professor loopt, vertelt over Kants filosofie, maar een van zijn handen houdt het in zijn zak, hij houdt het en zegt: "Er is Heer in de wereld, de wetenschap bewijst dit." Maar dus, terwijl hij in het gesprek wordt gestolen, haalt hij zijn hand uit zijn zak om te gebaren, om iets te controleren, en omdat de wereld vol met apaches is, steekt men zijn hand in zijn zak en neemt het geld. Plots merkt hij het, hij stopt: "Wacht, wacht, ze hebben me beroofd!" De Heer ging weg! Terwijl er geld was, was er Heer. Het geld was verloren, het was verloren en de Heer. Dus en de Turken geloven in deze filosofie: "Waar geld is en naar de hel ga ik!" Ik vraag nu: in zo'n morele, in zo'n sociale perceptie, welke religie kan er zijn? We lachen om de Turken, maar dat zijn onze voorschriften. We hebben een God die gemakkelijk wordt vernietigd. Ieder heeft een ideaal, maar elke dag worden onze idealen vernietigd. Deze Heer die vernietigd is, is niet deze levende Heer waarover we spreken.
Iemand zegt: "De mens moet niet zo dom zijn." Ben je erg voorzichtig als je steelt? Als de redelijkheid bij diefstal ligt, zijn de moeders erg voorzichtig. In Afrika zijn er bloembakken die hele watermeloenen met watermeloenen zaaien en bewerken. Veel apen verzamelen zich op een avond en gaan de watermeloen aanvallen, en binnen een uur brengen ze alle watermeloenen over. Ik vraag: zijn deze apen verstandig? Ze zijn voorzichtig, want als de planter komt, vindt hij niets, alle watermeloenen zijn verdwenen. U zegt: "We moeten verstandige mensen zijn, zorg ervoor." Ik zeg: en de apen zijn verstandig. De plantenbakken zaaien en ze brengen alles over. Ja, maar als hij voor de tweede keer zaait, komt hij met zijn geweer en ze rennen allemaal weg. En de tweede keer gooit de haan niet langer quiquiriquíes totdat de kaas is gegeten.
Dus nu spreek ik voor degenen bij wie het goddelijke bewustzijn is ontwaakt. Sommigen zeggen: "Eh, zo vond hij het leuk, zo spreekt hij." Nee, zo praten we niet. Er is een grote wet in ons die onze gedachten, onze gevoelens en onze acties bepaalt. En als we handelen volgens deze wet, zien we dat er iets is dat ons leidt. Dit wat tot ons spreekt is zo mooi! En wanneer hij het begint te spreken tot een man, in welke situatie dan ook, waar hij zich ook bevindt, zal hij de aanwezigheid van zijn geest niet verliezen.
"En ja, " zegt Christus, "door de Geest van God werpt demonen uit, het Koninkrijk van God is tot u gekomen." Ik vraag nu: Christus, of u, heeft alle demonen van u geworpen? De hedendaagse geneeskunde stelt dat er in de mens veel ziektekiemen zijn die verwachten dat zich gunstige omstandigheden zullen ontwikkelen. Als er gunstige omstandigheden komen en deze zich beginnen te ontwikkelen. Je denkt bijvoorbeeld dat je een heel eerlijke man bent, je zegt: “Hoe, ik ben een eerlijke man! Mijn moeder, mijn vader, mijn grootvader waren eerlijke mensen! 'Het gebeurt echter op een dag dat Providence je op de proef stelt. U verliest al uw bezittingen; Je kinderen, je vrouw, blijven hongerig. Je dient je meester, maar op een dag kijk je naar zijn kluis vol goud, het staat voor je open. Je zegt: "Hé, mijn meester is rijk." Je neemt, je vult je tas. Ik vraag: waar is je eerlijkheid? Waar gebeurt de misdaad? - Voor de volle doos. Voor de lege doos is er geen eerlijkheid, er is geen misdaad. Kan de mens een lege kluis stelen? - Dat kan niet. Nu verschijnen ze en andere ondeugden. Je ziet een goede man en wilt struikelen. Er zijn zulke mensen die iemand willen struikelen. Er zijn en mannen, en zulke vrouwen zijn er, en zulke dienaren en meesters zijn er. In de trein reizen twee mensen in een compartiment. De ene heeft een tas in zijn handen en tegen een nabijgelegen station zegt hij tegen de andere: "Mijnheer, alsjeblieft, ik ga een tijdje naar beneden, ik wil een belangrijk werk doen, dus ik zal voor je vertrekken om me deze tas een beetje vast te houden waarin ik heb een paar juwelen. " Maar deze man was een Apache. Hij stal de tas ergens vandaan en toen hij hoorde dat rechercheurs hem achtervolgen, gaat hij naar het station en zegt: "Alstublieft, heren, ik ga u vertellen wie de tas heeft gestolen." Ik vraag: Hoe ga je controleren of jij het niet bent? Is deze handeling eerlijk? Hij is niet eerlijk. Vaak zijn er zulke mensen die hun tas met misdaden achterlaten voor een aantal goede, nobele mensen om vast te houden. Is dit goddelijk? Dat is het niet. Waarom deze man geen waardigheid heeft om te zeggen: “Heren, ik nam deze tas. De misdaad is van mij, en volgens de wet accepteer ik alles. Hier ben ik! 'Waarom drukt hij zichzelf niet uit, maar plaatst hij anderen in plaats van misdaad? Dit is sluw. Dit alles wat ik neem is slecht, maar in je dagelijkse leven is dit een kleine zweer, ik zie het. Ik zie, iemand komt naar me toe, begint zich hier en daar om te draaien, hij beweegt. Ik zeg: Wacht, haast je niet om met me te praten, want als je haast hebt, vertel je een leugen. Ik vraag je: waar is je Heer? Je gaat ergens heen, iemand zegt je: "Kom op, ga mijn huis uit!" Iemand zegt me: "Ga van de aarde af!" Ik zeg: is deze aarde van je vader? Als je me eruit moet gooien, gooi je me van boven, vanuit de hemel. Terwijl ze me stuurden, zullen ze me zo noemen. Niemand kan me eruit schoppen, behalve degene die me heeft gestuurd. En una residencia viven siempre huerfanitos, y se vuelven ciudadanos de esta residencia. Viene un huerfanito nuevo entre ellos y los demás residentes dicen: “¡Aj, este listo!” – descontentos están de él. ¡Él era listo y los demás no son listos! Yo miro, y vosotros aquí procedéis de la misma manera. Ha llegado alguna hermana nueva, dicen: “¡Lista!” ¿Pues dónde está vuestra moral? Esto no es filosofía, esto no es un razonamiento. Que y ella esté presente así como y nosotros. Yo hablo delante de Dios. Yo no hablo para las sociedades humanas, pero cuando llegamos a razonar según Dios, cuando aplicamos la Ley del Amor, debemos decir: La voluntad de Dios es que todos participemos en la mesa del Amor. Y éste, el que ha llegado primero, y éste, el que ha llegado al último, todos debemos sentarnos a esta mesa. Para todos hay lugar determinado para sentarse.
Dice Cristo: “Si mediante el Espíritu de Dios echo este demonio, ha llegado a vosotros el Reino de Dios”. Y ahora Cristo dice a todos: “En mi nombre echad todos los demonios”. Decid: “¡En el nombre del Amor de Dios, nosotros os ordenamos ahora, o que lo aceptéis, o que os vayáis – nada más! Si no podéis recibir este Amor, vosotros no podéis servir a Dios. Os ordenamos en el nombre de este Amor que os vayáis a vuestro reino, de donde habéis venido”. ¿Hay algo malo en esto? – No hay nada malo.
Así que digo: De la gente espiritual se requiere una filosofía correcta. Alguien dice: “Yo he perdido la fe en la gente”. No, tú has perdido la fe en ti mismo. Yo no he encontrado hasta ahora en Bulgaria ni un hombre santo, pero se requiere gente santa, santa. Se requiere gente que después de perder su dinero, después de perder todo en la vida, que tengan alegría en su alma porque han realizado la voluntad de Dios, y que crean que nunca se van a empobrecer. Todo lo que se puede tomar de un hombre es externo. ¡Que sirvas a Dios este es un acto magno, una comprensión magna! Alguien dice: “El hombre no debe ser blando sino que debe llevar cuchillo”. Eh, bien, cobardito, ¿no eres tú el que lleva cuchillo, el que predicas la violencia? Te vas al tendero, quieres 2 kilogramos de azúcar fiado, él dice: “Fiado no doy”. Le muestras un revólver, te da azúcar. Le muestras un napoleón, te da azúcar. ¿Tu fuerza está dentro de ti? – No está en ti. Tu fuerza está en el revólver, tu fuerza está en el napoleón. Así cada uno puede ser fuerte. No, yo desearía ver a un héroe sin pistolera, a un héroe sin dinero, que tu heroísmo esté en tu mente, en tu corazón, en tu sagrada voluntad, en tu gran y noble alma, en tu potente y fuerte espíritu. Este es el hombre del cual fueron echados todos los demonios y quien cumple la voluntad de Dios. De esto necesitan y jóvenes, y viejos.
Si no aplicáis esta Enseñanza, toda la ciencia que estudiáis será una mentira, pero si la aplicáis tendréis una ciencia sagrada: y la filosofía, y la pedagogía, y la química, y la física, y la geología, y la astronomía, todas estas ciencias cobrarán sentido y os darán un gran impulso para estudiar la vida. Pero, debe aplicarse esta Enseñanza, y no que digáis que en el futuro se va a aplicar. No, desde hoy dice Cristo: “En el nombre de mi Amor echaré todos los demonios de vosotros”. Este Cristo no está fuera de vosotros, yo Le veo que Él habla dentro de vosotros. Dirá alguien: “¿Pero sin dinero se puede vivir, sin pistoleras se puede caminar?” Bien, esto es así, el dinero es una comodidad, pero si es recta esta filosofía de que sin dinero no se puede vivir, pregunto: ¿Las aves viven con dinero?, ¿las abejas en los panales viven con dinero?, ¿los ángeles viven con dinero?, ¿el Señor vive con dinero? Decís: “Simplones son estos hombres que pueden vivir sin dinero”. Se puede, se puede, el dinero es solo un símbolo de la Sabiduría. La Sabiduría debe utilizar este dinero. El hombre razonable puede vivir y sin dinero. La razonabilidad es su riqueza.
Cristo dice: “Si yo, mediante el Esp ritu de Dios echo los demonios, ha llegado a vosotros el Reino de Dios . Yo no os hablo de vuestro dinero, pero en general el dinero es idolatr a. Si ten is mi Amor, dice Cristo, mis tesoros estar n abiertos para vosotros. Si Yo tengo este Amor sagrado hacia vosotros, vuestro hogar estar abierto para M . Esto lo pod is comprobar. Si ten is este amor sagrado, en todas partes vuestro camino estar abierto. Vosotros ten is una gran ciencia y deb is creer, razonables deb is ser, y voluntad deb is tener.
Entonces, la primera cosa: aprender is a pensar recto ya actuar recto en vuestra vida. Cada acto del hombre debe ser amoroso, en l siempre debe sobresaltar lo Divino. As quiere el Se or, as ha dicho el Se or, tal es Su voluntad. Este es el sacrificio. Si aquella gente mundana se va para sacrificar su vida por su patria, por qu no sacrificar mi vida por aquello lo magno en el mundo, por Dios, y que diga en todos los casos de mi vida: tal es la voluntad de Dios!? Por lo tanto, si nosotros solucionamos aquella magna cuesti n del sacrificio, el Reino de Dios estar en nosotros.
Os digo ahora: Haced pruebas! Ten is enfermedades, ten is falta de dinero, ten is alguna disputa, incomprensiones, ten is disgustos con hijos e hijas, he aqu miles de maneras de probar vuestra voluntad. El mundo presente es tan rico para pruebas! Solo la gente razonable debe hacer pruebas. Y si en nosotros vive el Amor Divino probaremos que esta Ley trabaja, pero correctamente tenemos que actuar.
Dice Cristo: Si yo, mediante el Esp ritu de Dios echo los demonios, ha llegado a vosotros el Reino de Dios .
Ahora yo deseo y para vosotros que llegue este Reino de Dios y que se is ciudadanos libres de este Reino.
Ha llegado el reino de Dios, por el Maestro Beins Duno
