Inhoudsopgave verbergen 1 De obstakels van de pelgrim op zijn innerlijke reis 2 Leraren om een ​​reis van zelfkennis te ondernemen 3 Een reis van houding en bewustzijn 4 Ken jezelf: Temet Nosce 5 Zelfkennis en acceptatie 6 Welke ervaring hebben we nodig om te groeien?

De innerlijke reis is een reis van zelfontdekking . Het is geen fysieke reis, maar een spirituele reis, waarbij je in jezelf moet kijken.

Om deze reis te maken, kunnen bepaalde kaarten als gids worden gebruikt . De reiziger, of 'pelgrim', zoals hij gewoonlijk wordt genoemd en die een innerlijke reis onderneemt naar een doel van zelfkennis, kan gebaseerd zijn op de leringen en ervaringen van andere mensen.

Elke pelgrim zal echter zijn eigen kaart tekenen, die geen lineaire route zal hebben, omdat op deze manier er altijd tegenslagen, cirkels en obstakels zijn die verhinderen om vooruit te gaan en die soms terugkeren naar het startpunt.

De obstakels van de pelgrim tijdens zijn innerlijke reis

In de literatuur zijn er veel verhalen over heroïsche reizen en meestal hebben deze verhalen een gevoel van spirituele reis . De held neemt een pad dat hem ertoe zal brengen zichzelf te ontdekken. Daarin struikel je over obstakels die je kracht zullen testen.

In het algemeen is de moraal van deze verhalen het belang om te weten hoe je je zwakke punten kunt accepteren, om te weten dat de reis is om te versterken, volwassen te worden, te groeien. Een reis is nooit zonder risico, maar het belangrijkste doel is niet om fouten te maken, maar om ervan te leren.

Die constantheid, niet opgeven ondanks moeilijkheden, is wat de transformaties veroorzaakt en de held van de geschiedenis in staat stelt (interne) conflicten op te lossen. Het is wanneer hij erin slaagt om het te begrijpen en dat hem ertoe brengt om op het juiste spoor te blijven .

Deze staat is meestal een 'bevrijding' . Het is om te begrijpen waarom wat er gebeurt, is om onze eenheid met het Universum te erkennen en hoe we zijn die onze eigen bestemming bouwen.

Leraren om een ​​reis van zelfkennis te ondernemen

Een reis van zelfkennis moet onder leiding van een leraar worden ondernomen . Dit betekent niet dat de mens niet over de middelen beschikt om het zelf te doen. Onthoud dat deze transformatie intern is en dat deze van elk afhankelijk is.

Deze leraar kan een persoon zijn, maar auteurs die al zijn gestorven en die hun leer hebben verlaten, worden ook als een leraar beschouwd . Lezen is een manier om een ​​autodidactisch pad te volgen, onder begeleiding van geweldige leraren.

Dat wil zeggen, een persoon kan een reis van zelfkennis beginnen zonder zijn appartement in het centrum van een grote stad te verlaten . De innerlijke reis is beschreven door mystici op basis van zeer uiteenlopende voorouderlijke tradities, evenals wetenschappers, filosofen en psychotherapeuten van meerdere scholen.

In sommige boeken kan de pelgrim de eerste stappen zetten naar een innerlijke reis van zelfkennis. Enkele belangrijke werken zijn:

• Waar je ook gaat, daar ben je, door Jon Kabat-Zinn.
• De "analecten" van Confucius.
• Tao Te Ching, door Lao Tsé.
• The Ocean of Theosophy, door William Judge.
• The Book of Life, door Jiddu Krishnamurti.
• The Tibetan Book of Life and Death, door Songyal Rimpoche.
• Vrijheid, van Osho.
• Deity, Cosmos and Man, door Geoffrey Farthing.
• De geheime leer van HP Blavatsky.
• De Bhagavad-gītā .

Een reis van houding en bewustzijn

In deze reis naar het binnenland is het essentieel om de juiste houding te handhaven . Werken aan het handhaven van dat bewustzijn bestaat uit mediteren, een contemplatieve houding hebben, voorlezen aan leraren of bidden. De middelen hiervoor zijn een persoonlijke beslissing, maar het doel is in alle gevallen om een ​​groter bewustzijn te krijgen.

Meditatie is een goede manier om het pad bij te houden en het is een hulpmiddel waarmee u zich kunt concentreren op de essentie. Op zichzelf is meditatie een innerlijke reis naar zelfkennis.

Er zijn mensen die ervoor kiezen om een ​​innerlijke reis te beginnen door zich te identificeren met een religie . Dit is ook een weg naar een groter bewustzijn. De voorschriften van alle religies vallen samen in het volgen van een pad naar spiritueel ontwaken.

Ongeacht de manier waarop een persoon ervoor kiest om een ​​innerlijke reis te volgen, moeten ze deze altijd in de eerste persoon leven . Dit is een reis die je alleen moet ondernemen en moed en toewijding vereist.

Omdat het niet genoeg is om te weten hoe je dat pad moet bewandelen. Je moet je ook committeren om te leven volgens die nieuwe waarheid, naar deze nieuwe kennis of ervaringen.

Welk doel zou het hebben om een ​​spiritueel pad te volgen als de wijsheid die we hebben gekregen om ons eigen leven te verbeteren niet wordt toegepast ? De persoon moet dienovereenkomstig handelen en ernaar streven dat het pad dat hij heeft genomen een transcendente betekenis heeft.

Dit is mogelijk door middel van intentie. De bedoeling om op het pad te blijven, op weg naar zelfkennis en jezelf elke dag te perfectioneren.

Ken jezelf: Temet Nosce

Con cece is een Grieks aforisme toegeschreven aan verschillende wijzen, zoals Her clito, Pythagoras en S crates

In het Latijn is het Temet nosce . Wat de taal ook is, dit is een zin die wordt genoemd in alle filosofische werken van de universele literatuur.

Jezelf kennen is geen gemakkelijke taak . Alexander de Grote zei dat jezelf kennen moeilijk is omdat het onze rationaliteit, onze angsten en passies in het spel brengt. Maar als je elkaar grondig leert kennen, zul je ook anderen begrijpen en de realiteit om je heen begrijpen.

Daarom is het noodzakelijk om te begrijpen wie we zijn, hoe we handelen . We moeten onze emoties kennen, onze gedachten en hoe ze ons gedrag beïnvloeden. Erkennen hoe we leven is de eerste stap naar zelfkennis.

Als we onze emoties en onze impulsen kunnen beheersen, kunnen we volgens onze overtuigingen leven . Als we ons niet kunnen laten meeslepen door onze verlangens, door de omgeving en het uiterlijk van de werkelijkheid, kunnen we echt vrij zijn.

Door zelfkennis kunnen we onze mogelijkheden en beperkingen identificeren . Dit helpt ons om het goede in ons te ontwikkelen en het slechte te perfectioneren. We kunnen onder alle omstandigheden rustig handelen en betere beslissingen nemen die ons leven op een zeer positieve manier kunnen beïnvloeden.

Zelfkennis en acceptatie

Jezelf accepteren is een van de uitdagingen voor de pelgrim die een pad van zelfkennis betreedt. Het is niet eenvoudig om de defecten zelf te accepteren, maar het is een vaardigheid die kan worden geleerd.

Het is heel gemakkelijk om jezelf te accepteren als het goed gaat. De moeilijkheid ligt in het accepteren wanneer je ongelijk hebt, wanneer je een leven leidt dat je niet wilt, wanneer je lijdt. Maar accepteren ondanks alles is essentieel en is misschien wel de belangrijkste sleutel tot vooruitgang op het pad van zelfontwikkeling.

Het is essentieel om te begrijpen dat het gemakkelijker te accepteren is als er dingen misgaan, maar je hebt alles gedaan wat binnen handbereik ligt. Als er een storing is geweest, moeten we erkennen dat alles een reden heeft.

Misschien heeft wat slecht lijkt zijn positieve kant. Dit is een filosofie die onze ervaringen beschouwt als essentieel voor onze ontwikkeling .

Welke ervaring hebben we nodig om te groeien?

Degene die we nu leven .

Vanuit de wetenschap dat het accepteren van onszelf zoals we zijn essentieel is voor onze ontwikkeling, kunnen we enkele conclusies trekken.

Zelfkennis stelt ons in staat om elke dag bewuster te handelen . Het helpt ons meer opzettelijk te leven en te allen tijde te kiezen wat belangrijk is. En zo handelen zal ons helpen onszelf te accepteren.

Dit pad bewandelen is een beslissing die we op elk moment van ons leven moeten nemen . De innerlijke reis eindigt nooit, omdat we nooit stoppen met leren, evolueren en pelgrims zijn op een prachtige reis, ons eigen leven.

Gezien in Maribelium, door Pedro, redacteur van de White Brotherhood

http://maribelium.blogspot.com/2014/04/que-es-el-viaje- interior.html