Is vrede een reële mogelijkheid?

Door de eeuwen heen hebben de meest geëvolueerde mensen het diepe verlangen ervaren om vrede te bereiken, maar tot vandaag was het slechts een niet-gerealiseerd verlangen.

Is vrede mogelijk of is het gewoon een utopie?

Ik wil geloven dat vrede in de wereld mogelijk is, maar het is onmogelijk om dit te bereiken op basis van oorlog. Het is onmogelijk om te bereiken terwijl we ideeën, vlaggen, religies, voetbalteams en andere dingen hebben om voor te vechten. Het is moeilijk te bereiken zolang we iets voor anderen moeten verdedigen. Hoewel we gelijk willen hebben of onze waarheid willen opleggen, zal de vrede van ons en de wereld waarin we leven weggaan.

Vrede kan zich alleen in de wereld uitstrekken van binnenuit, dat wil zeggen van binnenuit van elk individu naar de buitenwereld die het omringt.

Het ego en de vrede

Het is het ego van de mens dat iets moet bewijzen, het is het ego dat strijd en oorlogen nodig heeft om te vechten. Onze geest, het goddelijke deel in ieder van ons, hoeft niets te verdedigen of iemand aan te vallen.

Alleen als we stoppen met het luisteren naar ons ego een beetje minder en meer goed observeren wat onze ziel ons probeert te vertellen, kunnen we beginnen aan het ware pad naar innerlijke vrede en naar het creëren van een vredige wereld.

Ons ego belet ons om te zien hoe gemakkelijk een leven zou zijn waarin respect voor onszelf en anderen onze stappen zal leiden. Het zou voldoende zijn om respect boven meningen en oordelen op te leggen om een ​​veel vreedzamere wereld te genereren dan we nu hebben.

Vrede wordt tegenwoordig getoond als een utopie van moeilijke realisatie, het is een illusie, waarvan de realisatie niet eenvoudig lijkt. Maar dat is omdat we naar de wereld kijken en denken dat er iets mis moet gaan met hem om te zijn zoals hij is. Het is niet echt de wereld om naar te kijken, het is onszelf, want daar ligt de sleutel.

We kunnen geen vrede opleggen aan iemand die het niet wil omarmen, maar we kunnen het wel genereren en zijn ambassadeurs zijn. Het zaad van vrede is in ons, in ons hart. Het is aan iedereen om op te letten, ervoor te zorgen, het te voeden en te laten groeien zodat het zich uitstrekt, eerst naar onze dichtstbijzijnde omgeving en vervolgens naar de rest van de wereld.

Zoals Gandhi zei:

«Word de verandering die je in de wereld wilt zien».

Word een vredig wezen en vrede zal over de hele wereld toenemen. Dat doen hangt van jou af, het doen van dat hangt van mij af en hangt ook af van elke persoon die een vreedzame wereld wil. We kunnen de wereld blijven beschuldigen zoals ze is of we kunnen beslissen om deze te veranderen, onszelf te veranderen.

Willen we gelukkig zijn?

Filosofieën zoals die voorgesteld door A Course in Miracles doen ons al afvragen of we liever gelukkig zijn of gelijk hebben, omdat gelijk willen hebben ons een reden geeft om te vechten en ons daarom distantieert van elke vreedzame staat. Aan de andere kant, als we ervoor kiezen om gelukkig te zijn, hoeven we onze mening of onze waarheid niet aan anderen op te leggen.

Vrede begint bij ieder van ons.

Het begint in ons elke keer dat we gedachten van liefde kiezen en niet van angst en oorlog. Als we ons tot iedereen beginnen te verhouden alsof ze deel van onszelf uitmaken, omdat ze echt op spiritueel niveau zijn, zou vrede niet alleen geen utopie zijn, maar een realiteit.

In de loop der jaren zijn er verschillende demonstraties voor vrede geweest, maar ze lijken niet veel resultaat te hebben opgeleverd. Om het te bereiken is niet genoeg om wit te dragen en pacifistische slogans te roepen in een demonstratie, anders zouden we het lang geleden hebben bereikt.

Kunnen we echt vrede krijgen? Zijn de demonstraties nuttig om dit te bereiken? Ontdek in deze video die ik op mijn YouTube-kanaal heb gedeeld: