We hebben het gehad over wat het betekent om diepgaand te weten en we begrijpen dat weten meer is dan het lezen van definities in een encyclopedie, we realiseren ons dat om te weten dat je moet doordringen en dat je jezelf moet laten doordringen.
Vandaag gaan we nog een stap verder, visualiseren een pasgeboren kind, zien dat fragiele stuk fysieke materie, en met de kracht om uit te breiden naar zijn natuurlijke groei, observeren dat pasgeboren kind, net gewikkeld in de sluiers van materie; Nou, vandaag gaan we die kleine jongen diepgaand ontmoeten, in zijn essentie. We kennen de techniek al.
We gaan die baby in onze handen nemen, we hebben hem op onze schoot en met die karakteristieke tederheid die de mens heeft voor zijn jongen, laten we beginnen met het observeren van elk van zijn fysieke delen: zijn hoofd, zijn armen, zijn kleine handen, zijn kleine lichaam, je benen, je kleine voetjes, zie het, het is als een geïncarneerde sneeuwvlok, vlees gemaakt, en je voelt nog steeds de nabijheid van zijn oorsprong, van waaruit het in zijn spirituele deel kwam.
Het kind binnenkomen.
Net zoals we de baby in onze armen hebben, zo gaan we in hem doordringen, wat gaat doordringen is onze energie, deze oefening kan ook worden gedaan, we kunnen in de baby komen via een van zijn chakra's en beginnen zijn centrum, naar je centrum van bewustzijn, naar die prachtige grot die de goddelijke vonk omsluit.
We zijn al in de baby, we naderen dat kristalaltaar op wiens cusp de tripartiete vlam schijnt, er is de essentie, rond er zijn vier wezens, observeer ze goed omdat ze de vier meesters van de vier elementen vertegenwoordigen, ze zijn er, ondersteunend en het voorzitten van de snelle operaties die het kind blijft acclimatiseren aan de planeet aarde.
Merk op hoe de geest, dat het mentale lichaam van de baby geen filters heeft, geen oordelen of vooroordelen of herinneringen heeft, omdat tijdens het belichamen van de herinneringen van vorige levens worden verbannen naar een verborgen plaats, we zouden kunnen zeggen dat het kind als een Zachte was waarop niets is geschreven, het is een lege pagina die langzaam een verhaal begint te vertellen, zie hoe je hart klopt in harmonie met alles wat je omringt, het is een manier om verankerd te raken in je nieuwe wereld, en is geharmoniseerd met alle mensen, vooral met zijn moeder. Zie jezelf nog steeds in die baby, je bent zoals hij, leeg, maagden, puur, ongepubliceerd, enthousiast om te beginnen.
We gaan een lofbetuiging doen voor de goddelijke aanwezigheid die op dat altaar van de stoel van het kind staat:
"Ik prijs u goddelijke aanwezigheid en ik zegen u voor de oneindige eeuwen."
Laten we buigen en uit dat innerlijke heiligdom gaan en terugkeren naar onze positie, waar we de baby in onze armen hebben.
Merk op dat het gezichtspunt is veranderd, we zien niet langer het verschil tussen een volwassene en een baby, en dat is weten.
Het kind dringt ons wezen binnen.
Laten we nu het tweede deel van onze oefening doen en observeren dat dit ook een manier van leren is, laten we het kind nemen, laten we het met veel liefde, delicatesse, met zorg benaderen en we zien dat die schone en pure energie doordringt in we hebben de baby al in ons, met één hart voor beide, omdat ze zijn samengevoegd tot één, en met de Schepper.
Voel de stroom van vitale ritmes in perfecte harmonie, in perfecte vereniging, en open in die staat een klein haakje op je mentale scherm, en observeer wanneer je in je natuurlijke leven op een bepaalde dag geïrriteerd, gespannen, walgelijk, wrokkig, neerslachtig bent, depressief, woedend of elk ander gevoel waarmee ze zichzelf soms sieren. Zie even, in die gemeenschap van essenties waarin je bent, hoe kunnen deze situaties zich voordoen dat het enige dat ze weerspiegelen een onvolwassenheid is, een totale onvolwassenheid, die beelden wissen, omdat ze ook een grote verzameling mooie en aangename beelden hebben, wanneer ze zich eerlijk gedragen tegenover zichzelf en diensten verlenen aan iedereen en betaalbaar, vriendelijk en zorgzaam zijn.
Bewustzijn.
Welnu, zijn eigen bewustzijnsstaat is verrijkt met die van de baby, in zekere zin is hij dichter bij de Schepper gekomen, hij is dichter bij de planeet van menselijke zaden gekomen waaruit de materie van de baby kwam. Nu gaan we de baby terug naar onze armen brengen, daar is het.
Later kunnen we detail voor detail zien, alles wat we van binnenuit hebben geleerd en gezien en dat zal een rijkdom en kracht opleveren die ons humeur zal geven. We hebben dan nog een stap waar we de richtlijnen hebben genomen om een mens diepgaand te kennen in zijn maagdelijke en zuivere staat, het begin van de incarnatie.
We hebben in drie lessen hetzelfde soort oefening gedaan, waarbij we werken met het mineralenrijk, het plantenrijk en het mensenrijk, het lijkt erop dat dit ons al een duidelijk idee geeft van de weg vooruit als we iets of iemand diepgaand willen weten; welke reden heeft dat gezegde om zichzelf in de schoenen van de ander te plaatsen om te weten hoe hij zich voelt en hoe hij de dingen ziet!
