We zijn allemaal Eén, we komen uit een subtielere realiteit, in een dimensie groter dan deze. In die realiteit trilde Alles tegelijk en ieder van ons was een integraal onderdeel van dat Alles.
(In die realiteit: yo + de anderen = Y )
Maar het gebeurde dat verschillende eenheden van vibratie in dat Alles zich bewust werden van zichzelf. En toen voelden ze de behoefte om zichzelf te ervaren. Ze wisten dat ze het niet konden doen binnen een realiteit waarin ze een integraal onderdeel zijn van een Alles; De enige manier was om te individualiseren. Daarom werden ze onafhankelijke eenheden (monaden), waarbij het zelfbewustzijn alleen op die eenheid werd gericht.
Maar ze konden niet individueel bestaan in de dimensie waarin elk 'ik' deel uitmaakt van 'ik'. Ze moesten die ervaring van individualiteit uitvoeren in een vibratie waarin ze zich konden scheiden van de rest. Logischerwijs was het onmogelijk om het in een subtielere vibratie te doen.
(grotere subtiliteit => meer unie; losmaken en individualiseren => minder subtiliteit).
Daarom zou de vibratie waarin deze eenheden van bewustzijn individueel zouden kunnen worden uitgevoerd noodzakelijkerwijs lager zijn dan de vorige.
Het enige alternatief was om hun bewustzijn van eenheid in de derde dimensie (3D) te projecteren. Op deze manier besloot elke monade die zich bewust werd van zichzelf en zichzelf als een eenheid wilde ervaren, zichzelf in 3D te projecteren.
In dit projectieproces genereerde elke monade een geest. Dit zou de eenheid van het leven van het individuele bewustzijn in de hogere dimensie vertegenwoordigen. Deze Geest, wanneer geprojecteerd in 3D, zou in deze realiteit een ziel worden. Elke ziel vertegenwoordigt dus de projectie van de Geest in 3D.
Deze ziel was een voertuig dat het lichaam vanuit zijn geïndividualiseerde 'ik' (geest) verbond met de dichtste van de derde dimensie (aarde).
Zodat 'ik', afkomstig van de Geest en geprojecteerd door een 3D-ziel, mens werd. En deze Mens, die samenwoonde met andere Mensen, identificeerde zichzelf van zijn oorsprong, vergat dat het een projectie was, afhankelijk en beschermd door een realiteit groter dan hij, in een hogere dimensie. En terwijl hij een sluier van vergetelheid trok tussen zijn spirituele aard en hij op aarde begon te leven, ervan uitgaande dat zijn driedimensionale realiteit de enige component van zijn bestaan was.
Logischerwijs is dit met elk van de mensen gebeurd. Op deze manier begon iedereen zijn nieuwe realiteit te leven, elk gooiden ze hun sluier van vergeetachtigheid over hun ware aard en authentiek levensonderhoud, en begonnen middelen te zoeken voor hun voortbestaan binnen dezelfde dimensie waarmee ze zich identificeerden.
Zijn fysieke middelen van bestaan waren voedsel, onderdak, overleving, veiligheid ... Zijn emotionele middelen van bestaan waren familie, echtpaar, vrienden ... Zijn sociale middelen van bestaan, naam, bekendheid, positie, reputatie ...
Evoluerend, generatie na generatie, Mens na Mens stamde af van de vorige, projectie na projectie weergegeven als verschillende incarnaties in 3D, het huidige moment op planeet Aarde werd bereikt.
Aldus waren basismiddelen gericht op geld. Om erop te kunnen rekenen was het noodzakelijk om te werken, maar werk was schaars. De man moest zijn voordeel doen met het concurrentievermogen, dus hij moest vechten, strijden om een baan te krijgen waarvoor er teveel kandidaten waren, die hem, als hij kon, van anderen afpakte. Hetzelfde gebeurde met zijn emotionele voeding. Hij zou moeten vechten om de gewenste persoon verliefd te laten worden, hij zou ook moeten vechten voor seks, voor sociale erkenning, enz.
De man voelde dat hij moest optreden als een materieel, sociaal, emotioneel en psychologisch roofdier. Niets behoorde hem toe tenzij hij ertegen vocht en in ruil voor het krijgen ervan, bleven anderen zonder.
Dit was het leven met de Veil-cast.
Dit is de manier waarop de mens in dualiteit begon te leven.
Dus wat was dualiteit? Concurrentievermogen, de stress van het beheersen van de andere terwijl je vecht voor dezelfde dam, in de bedoeling om te bereiken wat ook van hen zou kunnen zijn. Angst.
De mens was niet slecht, omdat zijn oorsprong, de Geest, één met alles kende. Maar de projectie, de Mens aan de andere kant van de Sluier, vergat zichzelf, door zich van zijn ware aard te onderscheiden, dat hij Eén is met de anderen en beschouwde de andere vijanden. Binnen zijn huidige driedimensionale dimensie was zijn overleven als mens afhankelijk van het winnen van een constante strijd (fysiek, sociaal, emotioneel, psychologisch).
En na een lange tijd volgden vele projecties (incarnaties), waarin de Ziel van de Mens weer 'deel moest gaan uitmaken', en terug moest keren naar de oorsprong, mensen begonnen moe te worden van de stress van concurrentievermogen, van de strijd, van de "eenzaamheid" en beetje bij beetje gaven ze macht af en voelden dat ze "iets anders" waren, dat ze niet echt alleen waren.
Ze begonnen het overlevingsinstinct los te laten en het concept van eenheid te ontwikkelen. Zo begonnen ze, sommigen individueel, en anderen die steun- en spirituele versterkingsgroepen wilden vormen, voor het eerst 'in' zichzelf te onderzoeken. Op dit punt was wat ze nodig hadden niet buiten hun fysieke identiteit; alles leek erop te wijzen dat ze naar binnen moesten gaan.
Toen deze mogelijkheid zich voordeed, ontdekten ze realiteiten die ze, vanwege hun urgentie van driedimensionale overleving, waren vergeten.
Zo ontdekten ze dat niemand iemands vijand was. Iedereen handelde uit liefde, maar in elk geval gericht op hun eigen behoeften in hun overlevingsinstinct. Hij die tegen een ander handelde, deed dit alleen door een instinct van redding. Dat wil zeggen, de schade (aan de ander) was niet de oorzaak, maar het gevolg van liefde (voor zichzelf), als een gevolg van dit natuurlijke instinct van redding.
Dualiteit hangt daarom af van de relativiteit van de perceptie van het individu. De schijnbaar dubbele was dus alleen de interpretatie van een hogere orde die vanuit het unilaterale standpunt van de mens niet volledig kon worden waargenomen.
Maar om zichzelf te bevrijden van de interpretatie van verschijningen als Werkelijkheid, moest men de Sluier van onwetendheid (vergetelheid) passeren, om het Hogere Visie te herstellen, degene die de plaats bewoonde Dat hoorde er echt bij. En dit kon alleen worden bereikt door de aandacht van de mens, van de aarde, van de dualiteit, van de 3D, van de behoefte om te concurreren, van de angst en terug te kijken op de binnen, waar de Yo eenheid waaruit het menselijke deel woont, geen projectie meer is en de geest in het geheel herstelt. Dat is wakker worden.
En dit is de tijd van Awakening. Het gebeurt dat, met een opwaartse progressie, het Ontwaken van Zielen plaatsvindt. Sommigen kwamen op dit moment van hun incarnatie met de Sluier enigszins open, zodat ze altijd een bepaald niveau van verbinding met hun Geest hebben gehad, en anderen weigeren de Sluier weinig beetje bij beetje Soms doen ze het alleen, vanwege hun interne behoefte, en bij andere gelegenheden sluiten ze zich aan bij versterkingsgroepen, waar ze vertrouwen op dit initiatief, zichzelf kracht en vertrouwen geven en zichzelf begeleiden in een wereld die, als het komt in deze dimensie naar voren, het maakt degene die zichzelf verlaat vijandiger (die van degenen die niet wakker zijn geworden en daarom die realiteit ontkennen).
Hierdoor gaat de sluier op verschillende plaatsen open. Elke ziel die ontwaakt is een stukje sluier dat openstaat voor de hele mensheid. Elke keer kruisen meer Zielen de Sluier, telkens keren ze terug naar hun Geest, en dat Licht dat de Gebroken Sluiers laten projecteren op planeet Aarde, in de derde dimensie Hij zorgt ervoor dat andere wezens haar zien en de roep van haar Geest voelen en ook wakker worden, en dan scheurt de sluier, opent meer en meer licht komt binnen, wat wordt geprojecteerd op degenen die nog slapen. En sommigen strekken zich uit, en roepen de anderen, en sommigen van hen stijgen, en opnieuw opent de Sluier meer en verhoogt het Licht van de Geest dat op de Aarde wordt geprojecteerd
Dus telkens wanneer de Geest zich meer op de mens projecteert, en elke keer meer wakker is de mens.
En dit is het verhaal alleen vandaag. Dat is de reden waarom de Mens zo snel wakker wordt, dat is waarom de wereld van Dualiteit en concurrentievermogen aan het verdwijnen is. Het Licht van de Geest verteert alles wat niet zijn aard is, en de Mens, met zijn bewustzijn naar zijn uitgangspunt gekeerd, zijn Geest, zijn Eenheid met het Al, is Toestaan van de projectie van dat Licht op planeet Aarde. De sluier wordt opgetild. Ze voegen zich bij de twee werelden.
We keren terug naar huis en we vertrekken allemaal
Graciela B bubulo
http://mundosdeeter.blogspot.com/
