David Topí: Effect van luchtretentie op ademhalingspraktijken

Al diegenen onder jullie die een bepaalde techniek van ontspanning, concentratie, meditatie, yoga, etc. hebben beoefend , omvatten mogelijk verschillende soorten ademhalingsoefeningen erin. Het is bovendien meer dan mogelijk dat je zoveel manieren kent om te ademen als cursussen, klassen of boeken die je erover hebt gelezen, omdat het de belangrijkste fysiologische functie is Het stelt ons in staat om bewust verschillende fysieke en psychologische processen van ons lichaam te beheersen en deze naar wens te reguleren.

Binnen de verschillende manieren en ademhalingsoefeningen, is er meestal, in bijna alle, een pauze tussen het moment waarop we de lucht inademen en loslaten, zodat in veel leringen de houd de lucht een bepaalde tijd in de longen voordat u deze uitblaast. Deze oefening van inspireren, behouden en verlopen, die volgens wat je oefent min of meer seconden zal duren, in min of meer herhalingscycli, heeft zowel een fysieke als fysiologische basis Het is logisch als psychisch en metafysisch, omdat we een beetje zullen uitleggen waarom de noodzaak om de lucht in de longen te houden die ons zegt te doen, maar dat meestal niet vertelt waarom waarvoor.

Wat we allemaal weten is dat de lucht die we inademen deel uitmaakt van de triade van energieën die de mens voeden, gevormd door wat we aanduiden als koolstof (wat we innemen en drinken), zuurstof (wat we inademen) en stikstof (de energieën en indrukken die we uit de omgeving verzamelen). In dit geval bestaat de lucht uit elementen zoals zuurstof, ozon, koolzuur, enkele zeldzame gassen en een beetje argon, waarbij al dit mengsel bij elke inademing onze longen binnendringt. Niet alleen zijn deze gasvormige elementen in de lucht, maar het is natuurlijk, zoals het doordrenkt is in alle dingen, de kosmische energie, de etherische essentie van het leven, of wat we elk een willen noemen dat Chinese geneeskunde Chi noemt, anderen prana noemen en anderen levenskracht noemen. Op onze planeet bereikt deze vitale kracht of prana ons voornamelijk vanuit de zon, omdat onze ster de belangrijkste bron is voor alles wat zich in het zonnestelsel bevindt.

Wanneer we dus inspireren, komen zuurstof en prana ons lichaam binnen en bereiken ze, dankzij de bloedcirculatie, alle cellen van ons lichaam en worden ze op de juiste manier verdeeld. Terwijl de fysiologische functies van het celcytoplasma dat verantwoordelijk is voor de absorptie van zuurstof zijn werk verricht, zijn dezelfde functies van de celkern verantwoordelijk voor het absorberen van deze vitale kracht, prana of kosmische essentie. Dit zorgt ervoor dat zowel het ademhalingsproces ons de zuurstof geeft die het organische lichaam nodig heeft om te overleven, evenals de energie die cellen nodig hebben voor hun "psychische" en " energetische " evolutie en groei. Bovendien houdt het het elektromagnetische veld van de cel in evenwicht, want als de kern er een is die overwegend positieve ladingsenergie heeft (de actieve kracht), is het het celmembraan dat een overwegend negatieve lading heeft (de passieve kracht), zijnde Dit veld is de oorsprong van het onderhoud en de bestendiging van de levensduur van de cellen.

Op deze manier brengen we elke keer dat we diep ademhalen, voornamelijk met behulp van het diafragma om meer lucht te kunnen opnemen, niet alleen een grotere hoeveelheid prana of vitale energie in, maar ook in het proces van het vasthouden van lucht, en dus de indicatie om een pauze tussen inspiratie en uitademing, we geven meer tijd aan de longen, hoe meer prana aan het bloed, en dan bereikt het de celkernen die deze energie verzamelen en gebruiken om hun "psychische" ontwaken in grotere hoeveelheid te verbeteren, die een grotere dynamiek van groei heeft, niet alleen organisch, maar ook energiek.

Door te ademen is het hoe men bewust energie oplaadt, hoe men het potentieel van zijn eigen elektromagnetisch veld kan vergroten, en het persoonlijke magnetisme dat elke mens op natuurlijke wijze uitstraalt van de fysieke en energiesamenstelling die wij bezitten. Bewuste ademhaling, inclusief het vasthouden van lucht, heeft een gunstige invloed op de vitale functies van het organisme, verbetert onze gezondheid en verbetert onze mentale aspecten, omdat de accumulatie van energie en de psychische dynamiek van alle cellen ons in staat stelt de algemene psychische en bewuste toestand van de persoon op een harmonieuze en evenwichtige manier. Het is weer een van die dingen die ze ons zouden moeten leren in de school van klein, maar dat, zoals alles, omdat het iets is dat we doen zonder het te beseffen, het voorbijgaat en we zijn ons niet bewust van het enorme belang ervan voor onze groei en evolutie op alle niveaus .

Bron: http://davidtopi.com

David Topí: Effect van luchtretentie op ademhalingspraktijken