Het topje van de ijsberg vormt onze persoonlijkheid, dat wil zeggen het geheel van het bekende, van het zichtbare, het rationele en objectieve. Veel mensen komen overeen binnen die bekende grenzen te leven, die de ruimte vormen voor het rationele paradigma. Het topje van de ijsberg vormt de ruimte waarin de persoon zijn bewustzijn creëert, dat wil zeggen zijn idee of alles realiseert wat hij identificeert. Bewustzijn is de wereld van waakzaamheid, van fysieke realiteit, waar de mens aan de top van evolutie staat ten opzichte van andere diersoorten.

Dat topje van de ijsberg heeft echter een basis, een bodem, de ijsstructuur kon niet vasthouden en drijven in het water als het geen vaste massa ijs had. In feite is er een gigantisch ijsblok dat het zichtbare deel van de ijsberg vasthoudt. De ijsberg is dus alles: het zichtbare en het ongeziene, dat meestal verborgen ondergedompeld in water bestaat. Beide delen zijn in evenwicht, ze vormen een constante, een ondeelbare gestalt: het geheel, dat meer is dan de som van de delen.

Deze paradox doet ons echter nadenken over de reden waarom we tevreden zijn alleen het zichtbare deel van de ijsberg te kennen, een deel dat een naam krijgt die iedereen kent: persoonlijkheid. Deze menselijke faculteit is een rationele bouwer, het idee dat mensen hebben over de wereld en over zichzelf, dat het mogelijk maakt om een ​​identiteit te creëren met persoonlijke kenmerken, waarvan men controle overneemt en hun sociaal gedrag ontwikkelt. Persoonlijkheid creëert een levensstijl die veiligheid biedt en de individuele kosmos configureert, in feite vormt het het magische oog waardoor alle informatie die van de buitenwereld komt passeert. Veel mensen bouwen hun eigen persoonlijkheid op basis van de zichtbare wereld, van het rationele paradigma, een architectuur gegrond met zeer sterke stenen, cement en stalen kolommen vormen het.

Dus wat is het niet-zichtbare deel van de ijsberg, dient het dit ondergedompelde paradigma wel of niet, heeft het nut of probeert het niet de horizon van het bekende te verruimen? Dient het om te proberen dat verborgen deel te verkennen? Dit zijn vragen waarop ieder van ons wordt uitgenodigd om te antwoorden zonder daartoe verplicht te zijn. Het is bekend dat veel mensen zich conformeren aan een uniek paradigma en veiligheid, bescherming, controle en rust vinden, dus bewegende schema's - vooral op volwassen leeftijd - kunnen een ernstige bedreiging of gevaar vormen. De rationele geest bouwt normaal een reeks mechanismen en boycot elke persoonlijke poging om het denkschema uit te breiden of te doorbreken, waardoor verdedigingsmechanismen en buitensporige gehechtheid aan de rationele wereld worden onthuld.

Sommige mensen zijn zich er echter van bewust dat er een grotere realiteit bestaat en hebben een idee van de ijsberg als een ondeelbaar geheel. Deze mensen onderzoeken verschillende manieren om fundamentele aspecten van het persoonlijke leven te verdiepen en te ventileren. De authentieke manier om de niet-gewone wereld te verkennen is een idee dat overeenkomt met een persoonlijke oproep, waardoor de zoektocht spontaan aankomt: omdat men gelooft en hoopt nieuwe horizonten in de menselijke evolutie te ontdekken. In elk geval zijn deze ontdekkingsreizigers geen conformistische mensen met het gewone leven en krijgen ze al het voordeel dat ze geleidelijk hun eigen realiteit uitbreiden. Dit pad krijgt de rang van spiritualiteit, omdat elke poging om die eerder geformuleerde vragen te beantwoorden het niveau van transcendentie op unieke paradigma's aantoont.

Spiritualiteit is een pad van transcendentie dat het bekende verenigt van wat wacht om te weten, de objectieve en subjectieve realiteiten verenigt, het bewuste en onbewuste, beschouwt het geheel vóór de delen, is het complement van de materiële wereld. Het stelt ons in staat de levenswetten te verdiepen, met respect voor hun betekenissen en contexten. Het spirituele leven is respect voor het heilige, wiens elementen origineel zijn en ons in lijn brengen met de krachten van de kosmos, die uiteindelijk het idee van de volledige ijsberg in een context of universum vertegenwoordigt. Het maakt niet uit wat of wat de manieren zijn om de drempel te overschrijden om het kanaal van het spirituele pad te bereiken, wat belangrijk is, is de verstandige intentie om te verbinden, te respecteren en te leven volgens de wetten van het leven: het zijn de wetten van universele liefde.

En waar ben je bang voor? Door Arnaldo Quispe