In de voetsporen van het koninkrijk Shambhala: een stad van licht in de Himalaya

"Geen hart leed ooit toen hij op zoek ging naar zijn dromen,

omdat elk moment van zoeken een moment van ontmoeting is,

met God en met eeuwigheid ”

- Paulo Coelho -

Shambhala, ook bekend als Shambalà of Shamballa , . Het legendarische koninkrijk, de stad van het licht, het prachtige heiligdom voorbij de grenzen van de tijd. Ik nodig je uit je ogen te sluiten en het schitterende beeld op te roepen van deze mystieke plek die maar weinigen hebben bereikt, behalve in de diepten van hun dromen. Omdat de mens de weg altijd heeft geweten, maar hij is deze al lang vergeten.

“ Hij was samen met zijn co-piloot neergestort in een spookbos. De twee dwaalden doodsbang en hongerig. Ze worstelden om twee maanden te overleven en vonden de stad bij toeval. Ze voelden zich aangetrokken tot wat zij dachten dat de lichten waren van een stad aan de rand van het bos. De gebouwen schitterden 's nachts. Ze vonden het volkomen onbekend. Het leek op geen enkele andere stad in de geschiedenis: een prachtige en oogverblindende plek, die hen emotioneel verleidde en hen blind deed wankelen. '

“ - Ik ben blij dat we Steve hebben ontmoet. Ik ben nu blij. Wat een prachtige plek! In dit koninkrijk zijn er niet alleen legendes, verdedigers van rechtvaardigheid en dat soort dingen. Er is ook schoonheid, wensen kunnen worden vervuld, en nog veel meer ... Ik weet niet hoe het te beschrijven Utopia? Vrede? Misschien een visie op de toekomst van alle volkeren. Een plek als het paradijs. Misschien is het paradijs.

- Je hebt dit alles gedaan op zoek naar het paradijs - zei ik zachtjes.

- Op zoek naar vrede. - antwoordde hij. Misschien is dat het exacte woord. '

- Robert Holdstock (fragmenten) -

De oorsprong van Shambhala

Hoewel niemand het zeker kan zeggen, wordt gezegd dat de term Shambhala afkomstig is van de Sanskriet Sham, een term die TRANQUILITEIT betekent. Daarom definieert Shambhala etymologisch een plaats van rust. Een oase van rust. Een oever van spiritualiteit voor degenen die durven te beginnen met hun zoektocht.

Bedenk dat het Westen bijna alles over Shamb ha al negeerde voordat Helena Blavatsky's studies de Oude Wijsheid van het Oosten onthulden aan het Europese en Amerikaanse publiek van de late negentiende eeuw . Ze beweerde in contact te zijn met de inwoners van Shambhala en dat ze een deel van haar voorouderlijke wijsheid overdroegen. Na de verspreiding van haar berichten kwam de fabelachtige Stad van Licht het bewustzijn van onze tijd binnen.

Lezers die meer willen weten over Helena Blavatsky en haar Theosophical Society, kunnen de volgende artikelen raadplegen, ook gepubliceerd in ons tijdschrift:

https://hermandadblanca.org/la-teosofia-mundo-moderno-evolucion-perspectiva/

https://hermandadblanca.org/que-es-la-teosofia-y-que-son-los-teosofos-por-helena-p-blavatsky/

https://hermandadblanca.org/la-voz-del-silencio-helena-blavatsky/

De bijdrage van Blavatsky is bekend. Er zijn echter maar weinig mensen die weten dat ze twee katholieke zendelingen waren: Esteban Cacella en Juan Cabral, de eerste Europeanen in de moderne geschiedenis die een verhaal gaven over Shamb ha la, zich aanvankelijk voorstellen dat het slechts een alternatieve naam was voor Cathay (oude benaming van China ). Vervolgens veranderden ze van gedachten.

Pater Cacella, een Portugese jezuïet-missionaris, woonde drieëntwintig jaar in Shigats, waar hij stierf in 1650, en merkte het bestaan ​​van deze op. Fantastisch land in de rapporten die ik schreef. De lama's hadden zoveel respect voor hem, dat ze zelfs zijn diensten aanboden om hem naar Shambhala te leiden. Zijn metgezel, Vader Juan Cabral, schreef in 1625 : Volgens mijn mening is Shambhala niet Cathay, maar wat in onze kaarten Great Tartary wordt genoemd.

De oorsprong van de Shamb- hal om legendarisch te zijn, is echter veel ouder. Geboren met de oosterse overtuiging dat er een sterrenstelsel van verlichte geesten werkt in dienst van het licht, dat apart leeft op een ontoegankelijke plaats in Azië. Door de eeuwen heen hebben historici, filosofen en avonturiers hun exacte locatie in de bergen van de Himalaya gezocht.

Tegenwoordig komen bijna alle experts overeen de Lichtstad ergens in Tibet te plaatsen .

Literaire Shambhala: verwijzing naar Shangri-Lha

Ongetwijfeld is de mythe van Shamb populair geworden in het onderbewustzijn van onze moderne samenleving, dankzij het beroemde werk ' Lost Horizons ' van James Hilton . In deze roman, gepubliceerd in 1933 (enkele decennia nadat de Blavatsky Theosophical Society het concept van Shambhala in het Westen introduceerde), verdwaalt een groep buitenlanders in de Himalaya en na vele ontberingen bereiken ze Shangri- Lh a . Een vruchtbare en mooie plek verborgen in het midden van de bergen, waar de inwoners in vrede en perfecte harmonie leven. Het zou wel eens het droombeeld van het paradijs kunnen zijn. Met de hulp van hun burgers komen buitenlanders de bergen uit. Maar later proberen ze terug te keren naar Shangri- Lh a en zullen haar nooit meer vinden.

Het werk is mooi, krachtig en gemakkelijk te lezen en bevat een sterke symbolische inhoud.

Later was Hollywood verantwoordelijk voor het meenemen van het verhaal naar de bioscoop en het onsterfelijk maken van de naam Shangri-Lha .

Het werd zo populair dat de regering van de Chinese provincie Yunnan in 1997, na herhaalde argumenten van Chinese en buitenlandse specialisten, plechtig verklaarde dat Shangri- Lh zich op het autonome grondgebied van de Tibetaanse nationaliteit van Diqing in het noordwesten bevond uit de provincie Yunnan, aan de grens van de autonome regio Tibet . Het is een oppervlakte van ongeveer 25 duizend vierkante meter en beslaat de districten Zhongdian, Weixi en Deqin . In het Tibetaans betekent Diqing een plaats van geluk en geluk en dit is de plaats die toeristen bezoeken wanneer ze naar Shangri-Lha willen reizen.

Niets heeft echter te maken met de Chinese stad, met de fantastische Shambhala, verloren in onze herinnering.

Waar is de authentieke Shambalha? Verwijzing naar het koninkrijk Agharti

Het eerste wat we ons moeten afvragen is of Shamb ha ala een fysieke plaats is waartoe we toegang hebben op ons gebied, of anderzijds een spirituele stad is die alleen de Hoge Ingewijden kunnen bereiken.

Laten we, om die fundamentele vraag te beantwoorden, de geschiedenis doornemen.

Waar is Shambhala?

De mythe heeft in de loop van de tijd verschillende namen gekregen, maar de essentie is altijd hetzelfde geweest.

Voor boeddhisten gaat het om Chang Shambhala: het verloren paradijs van de Himalaya, bron van eeuwige wijsheid.

De Chinese traditie lokaliseert de stad Shambhala in het Kun Lun- gebergte.

Voor de hindoes was het Kalapa of Katapa, de verblijfplaats van de perfecte mannen .

Volgens de Kurma Purana is er een eiland in de noordelijke zee, het Witte Eiland, de thuisbasis van de grote yogi's. Puranische literatuur beschrijft Shambhala Island, gelegen in het midden van een meer van nectar, met zijn weelderige gebladerte en zijn paleis bestaande uit goud, diamanten, koraal en edelstenen. Om het eiland te bereiken, moest men worden vervoerd door de vleugels van een gouden vogel.

- Op de Shambalha-lam-yig of Way of Shambhala (zeldzaam 18e-eeuws Tibetaans boek) schreef Panchen-lama dat het koninkrijk van Shambhala ligt in een bergachtig gebied, omringd door krachtige met sneeuw bedekte bergketens. Het boek waarschuwt dat de stap slechts aan een select aantal is toegestaan:

“ Het ongewenste zal het nooit bereiken! Alleen degene die Kalagiya , de roep van Shambhala , door de wind of telepathisch door de Grote Meesters heeft gehoord , kan hopen veilig in de Vallei van de Wijzen op aarde aan te komen ”

- Het oude Rusland sprak over de legendarische Bielovodye, het land van de witte wateren, waar heilige mannen van immense wijsheid wonen.

Sr. Blavatsky zei dat Shamb ha ala een etherische stad was in de Gobi-woestijn die diende als een kazerne voor de Mahatma's, de Grote Broederschap van Spirituele Meesters die werken voor het licht, het leiden en beschermen van de mensheid. Ze staan ​​ook bekend als Great White Brotherhood . Dat is de reden waarom Saint Germain op zijn dag aankondigde dat hij zich terugtrok in de Himalaya en dat hij na 85 jaar zou terugkeren om de wereld te helpen.

Nichol ái Roerich, een illustere Russische kunstenaar en intellectueel , bracht een groot deel van zijn leven door met het verkennen en zoeken naar het verloren mythische koninkrijk. Hij noemde het Kingdom of Agharth i (vervorming van Agharta, naam van het ondergrondse boeddhistische paradijs ), en was ervan overtuigd dat het een ondergronds koninkrijk was dat zich ondergronds uitbreidde, wiens doorgangen met elkaar verweven waren en een doolhof vormden dat alle delen van de wereld bereikte.

“ Een legende uit Centraal-Azië spreekt van een mysterieus volk van ondergrondse inwoners: de Agharti. Terwijl ze de poorten van deze gezegende koning naderen , zwijgen alle levende wezens en stoppen eerbiedig hun loop. Ik herinner me nu de Russische legende over de mysterieuze Tchud die de aarde is binnengedrongen om te ontsnappen aan de vervolging van kwade krachten. Het leidt ook naar deze geheime plek, de heilige legende van de ondergrondse Kitege.

Over de hele wereld worden verhalen verteld over ondergrondse steden, grotten met schatten, tempels die onder water zijn ondergedompeld! - zegt Roerich.

Hij beweerde ook in contact te staan ​​met spirituele gidsen die hem een ​​kostbaar voorwerp in bewaring gaven: The Stone of Desires of Chintamani Stone, die de kracht had de ps vermogens te versterken Quicas en intellectuelen van zijn drager.

Hoewel Roerich internationale bekendheid verwierf voor zijn rapporten over het ondergrondse koninkrijk van Agharthi, was hij niet de eerste westerling die de mythe onderzocht. Een andere grote Russische ontdekkingsreiziger, ten onrechte vergeten door de geschiedenis: Ferdinand Ossendowsk i, ontdekte de legende toen hij vrienden werd met de priester Tushegoun Lama . Tijdens zijn reizen vertelde de priester hem iets van de bijna wonderbaarlijke krachten van de Tibetaanse priesters, en van de Dalai Lama met name; bevoegdheden, zei hij dat buitenlanders nauwelijks zouden waarderen. Toen bleef hij zeggen: Maar er is een andere, heiliger en machtiger man De koning van de wereld van Agharti ”

Vervolgens gaf een andere Tibetaanse ouderling, prins Chultun Beyli, hem meer complete informatie:

“ Het koninkrijk heet Agharti. Het strekt zich uit door alle ondergrondse gangen van de wereld. Alle ondergrondse grotten worden bewoond door oude mensen die onder de grond zijn verdwenen. Sporen ervan zijn nog steeds te vinden op het aardoppervlak. Deze ruimtes en ondergrondse mensen worden bestuurd door heersers die trouw zijn verschuldigd aan de Koning van de Wereld. In de ondergrondse grotten is er een bijzonder licht dat granen en groenten laat groeien en mensen een lang leven zonder ziekte geeft. "

Ondanks zijn nieuwsgierigheid was het moeilijk voor Ossendowski om meer gegevens te verzamelen over de mysterieuze ' King of the World' van Agharti, omdat zijn bestaan ​​verborgen was voor westerlingen. Hij liet echter een oude lama hem over hem vertellen.

" Het is niet goed voor boeddhisten om het te verbergen " - legde de lama uit - " De kennis van het bestaan ​​van de heiligste en machtigste man in het gezegende koninkrijk, van de grote tempel van de heilige wetenschap, is zo'n grote troost voor onze zondige harten en ons corrupte leven, dat het verbergen van de mensheid een zonde is. "

“ Hij staat in contact met de gedachten van alle mensen die het leven van de hele mensheid beïnvloeden. Met koningen, tsaren, khanes, krijgsheren, hogepriesters, wetenschappers en andere machtige mannen. Hij begrijpt al zijn gedachten en plannen. Als ze God behagen , helpt de Koning van de Wereld hen onzichtbaar; als ze onaangenaam zijn in de ogen van God, zal de koning hen vernietigen. Deze macht wordt aan Agharti verleend voor de mysterieuze wetenschap van Om , waarmee we onze gebeden beginnen. Om is de naam van een oude heilige, de eerste Goro, die driehonderddertigduizend jaar geleden leefde. Hij was de eerste man die God ontmoette en die de mensheid leerde creëren, wachten en vechten tegen het kwaad. Toen gaf God hem macht over alle dingen die de zichtbare wereld regeren.

- Hoeveel mensen hebben Agharti gezien? - Ossendowski vroeg -

- Velen - antwoordden de lama - maar ze hebben allemaal het geheim bewaard van wat ze daar zagen. '

Er wordt gezegd dat dit koninkrijk van Agharti, de zetel van de koning van de wereld, het authentieke heiligdom is waar Chang Shamb h ala staat, de stad L uz . Op deze manier zien we hoe mythen met elkaar verstrengelen om een ​​eenheid te vormen die de realiteit aanneemt. De realiteit van een prachtige stad L uz waar haar onsterfelijke inwoners de geheimen van eeuwige wijsheid bewaren.

Het maakt niet uit waar Shamb h ala zich bevindt. Tussen besneeuwde bergen, in de woestijn, in de ondergrondse wereld of op een eiland midden in de droomoceaan. De Tibetaanse traditie spreekt van vier toegangsdeuren verspreid over verschillende delen van de wereld; misschien benadert elke zoeker van de waarheid Shamb ha vanuit een andere plaats, afhankelijk van de verlangens van zijn hart.

Eigenlijk is Shamb ha ala niet een volledig fysieke plaats, maar het is een echte plaats en je moet een bepaald niveau van bewustzijn bereiken om er toegang toe te krijgen.

Eindelijk wil ik de lezers herinneren aan een oude Tibetaanse profetie die dat zegt

Wanneer de wereld een tijdperk van oorlog en haat ingaat en alles verloren is, zal de koning van Shamb zijn geheime stad verlaten met een groot leger om haat en Begin een nieuwe gouden eeuw.

Dit lijkt een goed historisch moment om de profetie te vervullen.

Misschien is het paradijs van Shamb h ala dichterbij dan we denken en kan al het pure van hart het bereiken.

MEER INFORMATIE in de handleidingen: " Shambhala, the Shining ", door Nikolài Roerich, " The Eleventh Revelation " door James Redfield, " The Lost World of Agharti " door Alec Maclellan, " Shambhala, an Oasis of Light " door Andrew Thomas en " The Mysteries of Shambhala ”door Vicente Beltrán