Neuroplasticiteit: voor volwassenen en kinderen, flexibiliteit of starheid in wat we leren

Neuroplasticiteit: voor volwassenen en kinderen, flexibiliteit of starheid in wat we leren

Van Nancy Ortiz

Als we iets doen en het vaak herhalen, genereren we in ons leven wat we gewoonte noemen. Een gewoonte kan een manier van zijn zijn of een manier van doen, die werd geleerd door het vele malen te herhalen. We kunnen bijvoorbeeld gewend zijn (gebruikt) om het bed op te maken elke keer dat we wakker worden, om op hetzelfde moment wakker te worden, zelfs als we op verschillende tijdstippen in slaap zijn gevallen; we kunnen de gewoonte hebben van een slecht humeur in de ochtend, angstig zijn, neigen naar passiviteit, vriendelijkheid, vreugde of zelfs ziekte. Kortom, we kunnen de gewoonte hebben om iets te doen dat ons gelukkig of ongelukkig maakt en het alleen blijven volhouden omdat we, door het zo vaak mechanisch te herhalen, geprogrammeerd lijken om dit te blijven doen.

Het is allemaal een kwestie van hoe vaak we systematisch een actie of manier van zijn hebben gerepeteerd, waardoor we een leertijd hebben gegenereerd, die ons heeft bepaald en gecreëerd.

Leren of afleren is een kwestie van neuroplasticiteit

Telkens wanneer we denken aan het doen van een actie, sturen de hersenen ons lichaam om te doen wat gewenst is. Dit gebeurt met behulp van neurochemicaliën die de boodschap overbrengen. Neuronen zijn degenen die deze informatie ontvangen, met elkaar in contact komen (neuronale synaps), en uiteindelijk reageert ons lichaam door te doen wat we wilden.

Maar hier is het punt dat ons kan helpen te weten en te weten wat er met ons gebeurt: de synaps of het contact tussen neuronen wordt versterkt, zelfs permanent gemaakt, met gebruik. Dat wil zeggen, wanneer we iets keer op keer herhalen, worden altijd dezelfde chemicaliën gegenereerd, en de neuronen maken steeds opnieuw hetzelfde pad. Het lichaam raakt gewend aan deze chemicaliën, het neuronale pad laat steeds meer sporen na en van het herhalen en hetzelfde doen, onthouden de neuronen het pad; soms reizen ze niet meer, blijven ze daar permanent, de neurale verbinding kristalliseert op een bepaalde plaats. Zo verwerven we een nieuwe leer.

Deze eigenschap van de hersenen om uit ervaring te leren en nieuw te leren, wordt neuronale plasticiteit genoemd.

Nu, wat als wat we leren ons niet gelukkig maakt en we gewoon slaven zijn van een stijfheid in onze hersenen vanwege het systematisch herhalen van hetzelfde, omdat ze ons misschien op die manier hebben geleerd of we het hebben gedaan en het ons meteen diende maar nu niet meer?

Als we het over leren hebben, moeten we natuurlijk ook over kinderen praten. In de opvoeding van kinderen krijgen ze helaas dagelijkse gewoonten aangeleerd die later hard werken om te keren. Velen worden onderwezen door bewusteloosheid. Gewoon door de volwassene bepaalde dingen te doen of herhaaldelijk vastberaden te zijn, fixeert hij het kind met een leertijd. Dat wil zeggen, het repareert een neuraal netwerk dat dan zelfstandig in het kind zal handelen. Ik ontvang dagelijks overleg over het onderwerp "Grenzen", de vragen in het algemeen zijn rond "hoe doe ik dat het kind zoiets niet doet en een ander leert", "hoe respecteer ik het als ik met andere volwassenen praat, hoe doe ik dat bestel je speelgoed, hoe reageer ik op een bepaalde manier, etc. ”

Wat ik antwoord is: “Het kind heeft op een gegeven moment geleerd wat zo vervelend is of we willen veranderen. Wiens, hoe en waarom is werk om te observeren in de acties van volwassenen en de omgeving. Nu moeten we eraan werken. "

Als het gaat om het veranderen van iets als volwassenen, laten we het erover eens zijn dat wat we willen veranderen we hebben herhaald, zelfs gedurende 20 jaar! Het veranderen van deze rigide neuronale synaps kan tijd, geduld en veel bewustzijn vergen, omdat de hersenen willen terugkeren naar het bekende pad omdat we het op die manier hebben geleerd.

Gelukkig heeft het kind een grotere plasticiteit van de hersenen. Dat wil zeggen, zo snel als je iets leert, kun je snel iets anders leren en eerder leren vervangen. En dat zal natuurlijk, omdat het van nature neuronaal plastic (flexibel) is. Daarom is er niets dat niet ongedaan kan worden gemaakt.

Maar wees voorzichtig, niet alleen wij, de volwassenen, zijn hun opvoeders. Overmatige blootstelling aan tv en games met gewelddadige technologie zijn ook meesters in het flexibele en absorberende brein van het kind. Het maakt hen vatbaar voor geweld en agressiviteit omdat het brein leert door van binnen te herhalen wat het buiten ziet. Dus hier moet je ook focussen.

Verder gaan we, zoals ik al zei, voor het kind (en voor ons), dat ze nog meer neuroplasticiteit hebben dan volwassenen. Net zoals je iets snel kunt opnemen, kun je het ook veranderen voor een nieuwe gewoonte en het bovenstaande vergeten, als we je dat leren. Het zal natuurlijk de hulp van een gewillige en bewuste volwassene vereisen.

Als we ouders, leerkrachten, kindertherapeuten zijn, stel ik de volgende vraag: wat leren we kinderen? Hoe keren we die krankzinnige manier om? Hoe verbeteren we wat het kind harmonie en balans geeft?

En voor jou stel ik voor dat je jezelf afvraagt: wat heb je systematisch herhaald? Reageert je lichaam op een herinnering die je Wezen uitbreidt of beperkt? Welk pad herhaal je dagelijks, waar voert het je naartoe? Voelt u zich vol op die plaats?

De weg naar nieuw leren:

“We zijn wat we herhaaldelijk doen. Excellentie is daarom geen handeling, maar een gewoonte. 'Aristoteles.

neuroplasticiteit

Vervolgens vertaald in de taal van de hersenen kunnen we NEUROPLASTICS of NEURORIGIDS zijn.

Neuroplasticiteit is het vermogen van onze hersenen om verbindingen te veranderen dankzij nieuwe ervaringen. Plasticiteit stelt ons in staat om onze acties te doen en te veranderen. Leef elke dag een nieuw leven als we dat willen.

Neurostijfheid wordt gegenereerd wanneer alleen synaptische verbindingen worden gebruikt die vooraf zijn gestructureerd door onze hersenen zonder nieuwe te maken. Kortom, starheid is geen leren of nieuwe dingen opnemen. Het doet en denkt altijd hetzelfde; en zelfs doen alsof een ander resultaat.

Het pad naar nieuw leren is te weten dat we de mogelijkheid hebben om onszelf elke dag te creëren zoals we zouden willen. Het moet beginnen buiten de structuren te breken die ons isoleren en beperken, zodat in ons nieuwe tandwielen beginnen te oliën en bewegen.

Zoals we hebben gezegd, hoe starder we zijn geweest, hoe meer we iets hebben herhaald, hoe moeilijker de verandering kan zijn. Maar vergeet niet dat we in ons voordeel een intelligent vermogen hebben: NEUROPLASTICITEIT. We kunnen de hersenen nieuwe patronen en combinaties laten activeren door te zijn en te doen wat we willen, en door het dagelijks in ons leven te onderhouden.

Vaak proberen we onze emotionele gewoonten met grote inspanning aan te passen; We weten echter niet dat dit de reactie is van een combinatie van neurochemicaliën en verbindingen die we dagelijks hebben versterkt met onze manier van zijn en doen. Als we een verandering genereren met het besef dat nieuwe spruiten in ons worden geboren, en de oude vallen natuurlijk als bladeren in het midden van de herfst, dag na dag zullen we nieuwe wezens zijn en we zullen dichter zijn bij degenen die we willen zijn, of beter gezegd, van wie we zijn eCHT.

Bijlage voor de opvoeding van hedendaagse kinderen

Om een ​​verandering bij kinderen te genereren, moeten volwassenen eerst worden bepaald om die verandering TE HOUDEN. Omdat als we het op een dag doen en de volgende dag, uit vermoeidheid, om driftbuien of draagsituaties te voorkomen, we toestaan ​​dat iets dat we willen veranderen, opnieuw gebeurt, zullen we meer voeden met wat niet langer gezond is. .

Bewust vasthouden zijn de woorden die de nieuwe opvoeder moet opnemen.

We weten dat het kind volledig is toegewijd aan leren, zelfs de Kinderen van vandaag: ze houden van leren. We kunnen grote waarden aan hen doorgeven, hen leren over hun vrijheid, vrede, liefde, mededogen, laten we profiteren van de kracht en openheid die ze hebben gebracht, en beseffen dat elke actie Wat we doen genereert een echo: het vormt een mens en wekt een spiritueel wezen.

Auteur: Nancy Erica Ortiz

Schepper van de The Children of Today

www.caminosalser.com/nancyortiz

Nancy Erica Ortiz

www.caminosalser.com/nancyortiz

www.caminosalser.com