Serve, Science of Creation
Notitie geschreven door Dr. Jorge Carvajal 11 maart 2013
Als sneeuw gesmolten door de zon, stroomt het overvloedige water van het leven door de gratie van liefde. Zonder de zon van liefde blijft het potentieel van het leven bevroren. Zonder de magie van de dienst die liefde in beweging zet, verliest al het leven zijn betekenis. Waar zijn we voor Het antwoord op deze vraag is de ware betekenis van het leven. Omdat we kwamen om te dienen. Wie niet leeft om te dienen, dient niet om te leven. Serveren is de sleutel tot vacuüm. Dienen is het geheim van volheid. Er is geen overvloed groter dan die van geven, noch vrijheid groter dan die van overgave. Dienen is de heilige wetenschap van de schepping.
Alle elementen van het periodiek systeem vormen het basisalfabet van de taal van de evolutie en elk is gemaakt van dezelfde subatomaire deeltjes, van dezelfde essentie die stroomt - dienend met zijn eigenschappen - om moleculen, weefsels, organen, organismen en die grotere organismen te genereren die samenlevingen en beschavingen zijn. Alles, wij allemaal inbegrepen, is gemaakt van diezelfde oorspronkelijke essentie, die elk moment uit de leegte tevoorschijn komt in de vorm van elementaire deeltjes. Alles komt voort uit de leegte en hij keert terug om te vernieuwen. In de leegte wordt elke golf een zee, alles verbindt niet lokaal met alle anderen. Uit de leegte komt alles met elkaar verweven in het universum, samen met de grote levensketen, waarin we allemaal met de aarde een druppel van de stellaire rivier van bewustzijn zijn.
Alleen dichters kunnen het in woorden uitdrukken, wanneer ze verbonden zijn met de ziel zoals Blake, ze een universum in een zandkorrel zien, of wanneer ze bewogen, zoals Juan de la Cruz, ze ons vertellen: mijn gevoel van alles bleef privé, en de geest begiftigd met een begrip niet begrip, alle wetenschap overstijgend.
Dat paradoxale gevoel van het voelen van eeuwigheid in het moment en het oneindige in het deeltje is de vrucht van een innerlijke reis die leidt van de zintuigen naar de zin, van de schijn naar de essentie, van de waarden van het hebben van de onschatbare waarde van het wezen dat leeft in de vrede van onze pauze. Het wezen bewoont de leegte en het potentieel ervan wordt onthuld door te geven. We vernieuwen onszelf, dat zijn we, in die voortdurende wedergeboorte die ons elk moment nieuw maakt wanneer we onszelf leegmaken wanneer we onszelf geven. We ontvangen vernieuwd, verrijkt wat we geven. We herscheppen het oneindige potentieel van het zijn als we sterven door onszelf te geven.
Als ouders, kinderen, broers, leerlingen, stromen we met onze specifieke attributen als zijrivieren van de rivier van het leven. De kleine bronnen van het gezin stromen naar de zijrivieren van de samenlevingen die zich verzamelen in deze rivier die we de mensheid noemen. We gaan waar we heen gaan, bij de gratie van alle anderen. Water, dat we ook zijn, heeft ons gediend als een kostbaar vloeibaar kristal om dat leven te dragen dat voor ons bloeit. Zelfs virussen zijn in ons genoom opgenomen om bij te dragen aan wie we zijn, en bacteriën werden gevangen in mitochondriën om ons te dienen met de vrucht van cellulaire ademhaling, die adaptieve intelligentie van honderden miljoenen jaren evolutie.
Elk deeltje, elk moment, elk ding, alles, is wat het is omdat het dient. Heb je vandaag gediend? Heb je vandaag geleefd? Dan ben je ook vandaag geweest. Als je jezelf niet opgeeft, word je geketend. Als je jezelf niet geeft, kun je niet ontvangen. Zonder leegte is er geen mogelijke volheid. De beste manier om geluk te vinden is om anderen gelukkig te maken. De grootste zekerheid is dat je niets te verliezen hebt en alleen echt verliest wat je niet geeft. Dien, sluit je vandaag aan bij de grote levensketen en voel het potentieel van die liefde in beweging die de druppel naar de oceaan, het atoom naar de melkwegstelsels en je eigen menselijkheid naar de menselijke ziel weeft.
Editie en verspreiding: www.escuelaclaridad.com.ar
