Solstiscial Cancer Gate: "The Fire of New Men"

  • 2014

Ik geef je beide sleutels van jezelf vandaag.

De transcendente deur van tijdruimte is voor jou geopend in dit ultieme moment van reflecties en dansen, van oproepen en dromen, van passages door valleien en bergen.

Het grote vuur duwt je in de grot van tijd, de grootheid van jezelf die door aionen is gevouwen onder de sluiers van evolutie die is blijven wachten op de droom van een volk dat op het perfecte moment wordt geboren, is nu geworteld in de allerhoogste matrix, naar de Stralende waarheid, tot het krachtige potentieel van je innerlijke oog, dat voorbij de vermoeidheid van het pad vandaag schijnt met de herontdekte kracht van een verloren paradijs, van een pad gecreëerd door jou en voor jou.

Je moet de moed hebben om door deze deur te gaan. Daarachter omringt de grot, de donkere nachtoorsprong van de werelden en creaties, je rockend in de duizelingwekkende reis van de meest beschermde schatten. Een inwijdingsritueel opgeroepen uit je eigen volwassenheid en je ervaring, die je nu eindelijk wacht te weten, keerde terug naar huis, genezen in de liefde die je bevat, in staat, eindelijk, na de ene na de andere donkere nacht, om je hieraan over te geven solstisciaal vuur, zonder te verbranden, zonder angst, zonder de universele waarheid te beoordelen of aan te passen aan de wereldse geluiden van zoveel tijd van geveinsde scheiding.

De wateren van kanker, schommelen op het heilige pad van logo's, van het werkwoord vlees gemaakt, dat ondergedompeld in een groot aantal oerstaten wacht op uw meedogende blik om herboren te worden in de transformerende gelijktijdigheid.

Je zult de deur van deze mannen oversteken en ontdekken dat ze van oorsprong zijn. Je zult eindelijk in jezelf het heilige voorrecht zien van het beschermen van tijden en dromen.

Een stralend vuur, een stralende zon die in het midden van deze donkere nacht in je binnenste grot opduikt, onthult je dat jij het bent, dat je het altijd vanaf het begin was.

Het verleden en de toekomst in penseelstreken van je vermogen om voorbij de lineaire ruimte te zijn, onthullen je als het middelste pad, ze onthullen je o stralend wezen, als heer van de twee wegen.

Op de reis door deze deur van jezelf is er alleen een uitgang ... er is slechts één wandeling vanuit je centrum die moet worden uitgebreid voor de service en liefde voor een nieuw ras.

Ik geef je deze sleutels en deze diepe reis naar je grot. Naar de tussenwereld die je bezit door harmonie terug te brengen in alle trillingen en geluiden. Ze dansen de sferen en jij danst in de duizelingwekkende versnelling van licht en geluid .

Je reist heen en weer, je baadt in de voorouders en de gidsen ... en je weet dat alleen in jou, de toeschouwer aanwezig, alleen in jou de subtiele staat van dingen, van het leven dat je omringt en transcendeert ... alleen in jou en in de beslissing om deze reis onderwerping of bevrijding te leven.

Je liefdevolle blik beloond voor de gemeenschap van tegengestelden. Je primaire bestaan ​​voorbij de dualiteit van oude leringen. Deze deur, dit pad is rechtstreeks verbonden met het vuur van Shambala en jij als een pad ... en jij als de hoop op al het bestaan.

Je verzamelde moed ... Je hebt de magie opgeroepen ... je moet nu niets vrezen, zoeker bij het oversteken van deze deur.

Alles stroomt al op zijn tussenliggende niveaus ... jij, licht en geluid kunnen nu de grotten van je eigen land openen en de stemmen van die tijd oproepen.

Jij nu, die aanwezig bent en eeuwige schepping ... jij nu dat je de opvolging verlaat om de omringende voortgang van het leven te leven, wordt je opgeroepen voor deze reis van goddelijke zaligheid.

Jij bent de weg voor dit menselijke ei . Voor dit kosmische ei dat in de diepten van de wateren de ketens en de sluiers wil breken die de oorspronkelijke essentie van een goddelijk wezen vrijgeven.

Jij, brug ... Jij tovenaar ... Ik roep je tot je diepten ... Ik wacht op je en geef je twee sleutels, zodat je jezelf aan traagheid en blindheid houdt ... of jezelf bevrijdt van visie en leven.

Gezegend de dans van visionairs en hun zielen.

Namaste.

(Denk eraan ... ik begeleid je ... jij gaat met mij mee, omdat de waarheid niet in een enkel visioen past)

Anabel.C.Huertas

Bron :

Solstiscial Cancer Gate: "The Fire of New Men"

Volgende Artikel