De meeste mensen hebben geen zelfrespect. Volgens het zelfrespect dat we hebben, trekken we de mensen om ons heen aan; dat wil zeggen, gelijk aan trekken. Een onafhankelijk persoon kan niet leven met een mede-afhankelijke. Waarom? omdat een mede-afhankelijke persoon de goedkeuring van de ander nodig heeft. Je moet altijd te horen krijgen dat wat je doet prima is, dat je zo blijft. Hij wil altijd te horen krijgen dat ze van hem houden, van hem houden en niet zonder haar kunnen leven. De onafhankelijke persoon houdt van zichzelf, weet wat hij wil en heeft een duidelijke focus op zijn leven, weet daarom waar hij naartoe gaat en hoe hij daar kan komen. Hij gelooft in haar en zijn gevoelens zijn erg belangrijk voor zichzelf. Waarom? omdat hij, als kind, geliefd en geaccepteerd was, hij zijn plaats in het gezin had, zijn gevoelens waren belangrijk voor zijn ouders, broers en familie. Wat gebeurt er met een mede-afhankelijke? Hij was meestal een afgewezen kind, hij werd niet geaccepteerd zoals hij was, zijn gevoelens waren niet belangrijk voor zijn gezin en hij had niet de onvoorwaardelijke omhelzing van zijn ouders. Op hun beurt voelden deze ouders zich niet tevreden met zichzelf, geloofden niet in hen, en de mening van de ander was belangrijker dan die van henzelf. De boodschap die het kind in deze huizen ontvangt, is dat het niet goed genoeg is om liefde en respect te verdienen.
Het geliefde kind leeft in een omgeving waar hij steeds meer wordt geaccepteerd, gelukkig omdat hij weet dat hij de liefde en goedkeuring van zichzelf kan en voelt. Dit maakt het op zijn beurt nog meer gewaardeerd. Deze kinderen met een evenwichtig zelfvertrouwen gaan de hele wereld rond om hun rechten op te eisen, alles is gemakkelijker voor hen, omdat ze het belangrijkste voelen, namelijk de liefde en acceptatie van hun ouders, je gewiegd voelen door die onvoorwaardelijke liefde. Hoewel hij fouten maakt, wordt hij niet beoordeeld. Omdat hij zijn ouders vertrouwt, vertrouwt hij ook op God en kan hij onvoorwaardelijke liefde in God ontwikkelen.
Kinderen die hun ouders niet kunnen vertrouwen, omdat ze worden afgewezen, hetzij omdat ze op deze wereld zijn gekomen zonder te worden gewenst, of omdat de ouders anderen waren die werden afgewezen of verlaten, voelen wreed wantrouwen. Ze geloven dat ze de schuld hebben van alle omstandigheden die zich in het gezin voordoen, en ze geloven dat zij het zijn die de problemen veroorzaken. Voor een kind zijn ouders de beste, en ze hebben nooit ongelijk. Als gevolg daarvan, hoe kunnen ze God vertrouwen? Afwijzing kapt kinderen af en laat ze niet gelijkmoedig zijn met hun gedachten, wat zelfs als volwassene geen emotionele groei toestaat.
Als ik een onderdanige vrouw ben die altijd de goedkeuring van anderen zoekt, kan ik niet over mijn eigen criteria beschikken omdat ik niet als kind werd gewaardeerd. Ik doe veel werk voor mijn status als vrouw, gewoon om anderen te plezieren, om te zien hoe hard ik werk, enz. Denk je dat ik de aandacht kan trekken van een man die van zichzelf houdt, die weet wat hij waard is en die van zijn emotionele onafhankelijkheid houdt? Nooit. Ten eerste zal ik de kenmerken van deze man niet leuk vinden. Ik zal worden getroffen door een gewelddadige man die altijd de controle heeft over wat ik doe, die veel kritiek op me heeft, die niet van de meeste dingen houdt die ik doe en die me uitscheldt of stopt met praten tot hij wil .
We kiezen onze partner op basis van hoe het huwelijk van onze ouders is verlopen. Net zoals je je voelde in je familie, zo zul je kiezen hoe je je zult voelen in je getrouwde leven. We blijven hetzelfde type partner kiezen totdat we klaar zijn met leren. In mijn familie van herkomst had ik het gevoel dat ik in een gevangenis zat, bewaakt, gecontroleerd en afgewezen. Ik heb ook gevoeld in mijn huwelijk. Vigilada: Ik had geen vrijheid om te doen wat ik wilde, of wanneer, of hoe. Gecontroleerd: ik kwam nauwelijks uit de weg, eruit. En afgewezen: ik stopte met praten tegen mezelf omdat ik niet deed wat hij zei. Maar dit gebeurt allemaal totdat je aan jezelf begint te werken, van jezelf houdt, van je houdt, voelt dat je kunt, dat je in jezelf gelooft en dat je de liefde van God hebt. Je bent op zoek naar hulp, ondersteuning en, het allerbelangrijkste, je wilt uit die emotionele anonimiteit komen. Ja dat kan ik! Wanneer je jezelf respecteert, respecteert de ander jou. Als je van jezelf houdt, houdt de ander van je, zo niet, iedereen voor zijn kant.
Ik wil uit die donkere grot komen
We moeten vergeven. Begrijp eerst dat je jezelf moet vergeven, dit is transcendentaal. Als je jezelf vergeeft, oordeel je niet meer. Je voelt niet de behoefte om iemand te beoordelen. Je bent in vrede, je begint een voor jou onbekend stadium te leven. Je waardeert de liefde van jezelf, je begint naar jezelf te luisteren, om aandacht te besteden aan wat je echt leuk vindt zonder anderen te behagen. Iets onbekend in jou. Ze zeggen dat als je niet naar jezelf luistert, je niet naar God kunt luisteren en het is heel logisch, God is in je. Wanneer je jezelf begint te voelen, kun je beginnen met het stoppen van verslavingen; zoals eetaanvallen, alcohol drinken of drugs gebruiken. Verslavingen zijn manieren om leemten op te vullen door God niet te vinden. Wanneer je buiten jezelf bent, leef je een rem die je nooit kalmeert, altijd rent, op zoek naar iets dat je nooit vindt, het hier en nu bestaat niet. Altijd de ochtend die komt en is hetzelfde. Als je jong bent, geloof je dat het huwelijk veiligheid en emotionele stabiliteit geeft. Je doet wat nodig is om te trouwen, hoewel niemand verzekerd is van het huwelijk. En wat dan? Waar is die beveiliging? Wanneer je het gevoel hebt dat je geniet van je eigen gezelschap, zonder dat je iemand aan je zijde hoeft te hebben, begin je te genieten van je aanwezigheid en voel je God in je. God is altijd bij ons, wij zijn het die God niet zien. De uitdagingen beginnen hier en je weet dat het kan. Meditatie helpt veel.
Isabel Ogara
www.moonstonepublishinggroup.com
Waarom mislukken veel huwelijken? van Isabel Ogara
