Nieuwjaar, nieuwe intenties. Oefening om te beginnen met een nieuwe look deze nieuwe cyclus

Elk jaar dat eindigt, is een cyclus die sluit om toestemming te geven aan een ander, een nieuwe lege, waar we onze dromen, onze verwachtingen kunnen tekenen, waar alles mogelijk is omdat alles op het punt staat te worden gebouwd.

Als mensheid gaan we door een heel speciaal moment. Dit blijkt uit de veranderingen die op politiek, sociaal en individueel niveau beginnen plaats te vinden door beslissingen die de mensheid en de geschiedenis van Moeder Aarde kunnen veranderen.

We kennen de gevolgen van handelingen die totaal schadelijk zijn voor het leven. We zien en leven de grens van chaos met betrekking tot ecologie. We erkennen dat op deze planeet, in dit stadium van de mensheid, oorlog een slechte herinnering en een leerervaring had moeten worden.

We bevinden ons tussen licht en schaduw en erkennen dat we moeten beginnen met veranderingen in onze levensstijl, in onze manier van handelen, in onze manier van denken, in de kwaliteit en zuiverheid van onze gevoelens.

We merken op dat de veranderingen die plaatsvinden op het niveau van de wet, op cultureel en spiritueel niveau, weerspiegelen dat we dit intern laten gebeuren. En het is nu, we moeten niet teruggaan, we moeten bewust maken wat er gebeurt om het proces te verzorgen en door te zetten.

Hoewel het erg groot lijkt, zijn we verantwoordelijk voor ons leven en onze acties, zelfs als we wegen en het niet willen voelen. We zijn vrije individuele wezens, en met onze beslissingen zijn we in staat om de aarde te veranderen, in staat om het heden en de toekomst te veranderen.

Laten we deze macht aan niemand geven, wij zijn het met onze dagelijkse acties, met ons onderscheidingsvermogen, met onze helderheid in denken en voelen dat we kunnen samenwerken bij het creëren van de Nieuwe Aarde. Wanneer ik opsta en mijn voet van het bed neem, wanneer ik mijn eerste "goede dag" geef; wanneer ik een poging doe om mijn woede te overwinnen; wanneer ik niet onverschillig sta tegenover de pijn van de ander; wanneer ik kijk naar wat ik dagelijks eet en kijk naar wat ik produceer; wanneer ik kijk of ik iemand heb laten lijden en ik zoek een manier om het te repareren. Toen ik zoals gewoonlijk had gereageerd en ik anders reageer, is daar de Nieuwe Aarde aanwezig. Hier zijn we meesters in ons leven, verantwoordelijk en bewust van onze acties. Hier schijnt het menselijke ras en stijgt het op naar een nieuwe manier van bestaan. Hier beoefent de mensheid ware liefde voor het leven.

Maar het is de verantwoordelijkheid van iedereen. Hoewel we het willen vermijden, hoewel we willen klagen over de kracht van de dag, hoewel we de ander de schuld geven van onze zorgen, hoewel we onze toevlucht willen nemen tot doctrines die ons ontlasten van de verantwoordelijkheid die we op ons hebben, het is onze beslissing die telt en bijdraagt ​​en de balans opheft.

Hoewel we onze ogen bedekken of onze ogen ontwijken, ligt de eerste verantwoordelijkheid bij ons leven en onze evolutie, en daarom bij onze Moeder Aarde die ons in staat stelt te leven.

Licht en duisternis ontmoeten elkaar tegenover de spiegel van het leven en vragen ons hoe we dit nieuwe jaar beginnen.

Wat is mijn toewijding aan mijn evolutie en spirituele groei?

Wat is onze toewijding aan de natuur, met bomen, met bossen die verdwijnen?

Wat is onze toewijding aan dieren die uitsterven?

Wat is onze toewijding aan vervuiling van stortplaatsen en al het afval dat we genereren?

Wat is onze toewijding aan water?

Wat is onze toewijding aan voedsel en gezondheid?

Wat is onze toewijding aan het onderwijs en de begeleiding van onze kinderen, van alle kinderen?

In dit nieuwe tijdperk dat we beginnen over te gaan, moet spiritualiteit zich op alle niveaus van ons bestaan ​​manifesteren. Als we dat doen, is het niet nodig om ons te kwalificeren als spiritueel of niet-spiritueel, omdat alles zal zijn.

Moeder Aarde vraagt ​​ons om hulp, zij vraagt ​​om hulp van ons die wij zijn die handen en voeten, hersenen en geest hebben.

Er zijn veel profetieën die spreken van een einde aan de tragische wereld, gewelddadig en met grote ecologische rampen. Het is mogelijk, maar het hangt allemaal af van waar we blijven lopen. Als het gaat om onverschilligheid, om te wachten tot anderen beseffen wat ik op grotere of kleinere schaal kan doen, is het mogelijk.

Het is mogelijk als ik blijf kijken naar wat een andere persoon doet in plaats van te kijken naar het feit dat ik hetzelfde doe, maar misschien in andere dingen.

Het is mogelijk als ik van anderen blijf eisen wat ik kan doen.

Maar het is ook heel goed mogelijk om te voorkomen dat Moeder Aarde zichzelf vernietigt, om te voorkomen dat Moeder Aarde alleen maar haar ruggengraat wil schudden, zoals elk dier doet wanneer een ander levend wezen het stoort en schade toebrengt. Het is mogelijk om de ruggengraat van Moeder Aarde te strelen en haar te vertellen met onze acties "Ik zorg voor je".

Dat is de reden waarom voor dit einde van de cyclus en het begin van een nieuwe, het voorstel ontstaat om te evalueren wat er is gebeurd en opnieuw te bevestigen waar we naartoe gaan.

Oefening met terugwerkende kracht

Elke retrospectieve oefening stelt ons in staat om te beoordelen wat ik heb gedaan, wat ik niet heb gedaan, hoe ik het heb gedaan, hoe ik het had kunnen doen en hoe ik het een andere keer kon doen.

De retrospectieve is om een ​​bewuste regressie te maken, herinnerend aan de stappen die ik nam in een cyclus die eindigde.

Veel filosofieën, zoals antroposofie, bevelen aan om aan het einde van elke dag 's nachts een retrospectief uit te voeren. Dat wil zeggen, voor het slapengaan voordat ik naar bed ga, herinnert de oefening zich de dag die voorbij is gegaan, zodat ik mezelf kan zien, observeren, me bewust ben van het mooie en niet zo mooi van mijn acties.

Wanneer we dan aan de nieuwe dag beginnen, zullen we hem wakker maken, wetende wat onze zwakheden zijn, wat zijn de dingen die ik nog moet doen en wat mijn sterke punten zijn.

Wanneer een cyclus eindigt, net zoals de dag 's nachts eindigt, is het belangrijk om achteraf een overzicht te maken van alles wat ik heb gedaan in de cyclus die eindigt.

Het voorstel is om het einde van het jaar te herzien, de vragen die ik eerder heb geciteerd, oprecht te beantwoorden en zo alles te vinden wat ik positief heb gedaan en alles wat ik niet heb gedaan.

Dit geeft me meer duidelijkheid in mijn manier van handelen, evenals kennis van de patronen waarin ik vaak val door gebrek aan zelfobservatie.

Er zal geen plaats zijn voor het comfort van "Ik heb mijn deel al gedaan", en vooral kunnen we ons bewust maken van wat we niet hebben gezien of genegeerd.

Hoe we zullen doen om aanleiding te geven tot de Nieuwe Aarde. Dit is onze toewijding vandaag.

In deze bewuste recensie zul je zeker veel dingen vinden om te verbeteren, veel dingen waarin je jezelf zelfs verwijt dat je het niet “goed” of correct hebt gedaan.

Je zult merken dat je dringend iets wilt doen om je anders te zien, of om het vernieuwde land te zien.

Hier is iets fundamenteels om te onthouden: alles wat je onderneemt, laat het met vreugde zijn.

Als wat we doen, hoe nobel, noodzakelijk en eerlijk het ook lijkt, we doen het vanuit een klacht, woede of wrok, we zullen meer van hetzelfde produceren. De uitdaging is om de realiteit te zien en aan te passen met een glimlach op ons gezicht. Met enorme vreugde in het hart wetende dat we samenwerken, dat we nog een poging doen om een ​​gelukkige transformatie naar de planeet te brengen. Natuurlijk eerst met mij beginnen om de verandering op grotere schaal te produceren.

En vooral als we ons goed concentreren en dingen met het hart doen, zal er geen gebrek zijn aan diepe dankbaarheid aan Moeder Aarde voor het geven van onderdak en bodem die bevorderlijk is voor groei en evolutie.

Door www.caminosalser.com
Nancy Erica Ortiz
Sebasti n Alberoni

Bron: https://www.caminosalser.com/884-nuevatierra/nuevo-ano-nuevas-intenciones-ejercicio-para-comenzar-con-una-nueva-mirada-este-nuevo-ciclo/