We zijn allemaal gewend om zinnen te horen als: "Ik zal een zweer krijgen van zoveel zorgen", "omdat ik me niet ontspan, zal ik een hartaanval krijgen", of "je zult me vol walging doden"; maar op het moment van de waarheid vergeten we het emotionele vlak volledig om een fysiek probleem op te lossen.
Omdat ik de reden voor volwassenen heb gebruikt, herinner ik me dat ik niet begreep hoe het voelde alsof er een willekeurig 'kwaad' was dat ziekten bepaalde. Het was niet logisch voor de natuur om "gek" te worden en "slechte" dingen te doen om de eenvoudige reden van irritant. Die manier van denken heeft ertoe geleid dat ik alles heb gelezen en bestudeerd dat het fysieke lichaam met het emotionele lichaam verbindt.
Oudere geneesmiddelen hebben gemeen dat emoties samengaan met lichamelijke ziekten en, als we even stoppen met denken, is dit veel logischer dan het idee dat ons lichaam en onze geest gescheiden zijn (of dat ons welzijn afhangt van de geluk).
De mens is een verbonden geheel en wanneer iets wordt gedestabiliseerd, kunnen delen die a priori geen relatie lijken te hebben, worden beïnvloed. Het onbewuste werkt heel anders dan wat het bewustzijn ons heeft gewend en daarom begrijpen we meestal niet wat er gebeurt.
Het onbewuste reageert met dringende oplossingen voor die conflicten die we niet kunnen oplossen. Ik zeg altijd in overleg met mijn klanten dat het probleem waarmee ze komen de oplossing is van het oorspronkelijke conflict. En wat betekent dit? Het betekent dat ons lichaam altijd in ons voordeel werkt, hoewel het soms het tegenovergestelde lijkt.
Wanneer je naar de psycholoog gaat, doe je dat meestal niet omdat je rug pijn doet of je een ziekte hebt; Hij doet het omdat hij op een of andere manier een veranderde gemoedstoestand heeft of omdat er dingen in zijn leven zijn die hij wil veranderen, hoewel hij altijd in verband wordt gebracht met lichamelijke pijn die in veel gevallen als 'normaal' wordt aangemerkt. Dus, na het emotionele werk gebaseerd op het conflict gepresenteerd door de cliënt, verschijnt er een bijwerking: de pijn die hij in de rug had is verdwenen zonder te weten waarom of het zelfs te hebben vermeld. Dit gebeurt bij verschillende gelegenheden en daarom werk ik in mijn klinische praktijk samen met andere professionals, zodat de genezing van de cliënt compleet is: lichaam en geest. Zowel zij als ik, als we het nodig achten, verwijzen we klanten door om het werk grondiger en completer te maken. Deze professionals zijn manuele therapeuten.
Voor hen weet ik ook dat een van de problemen waarmee ze vaak worden geconfronteerd, is dat het letsel of de kwaal "zonder verder resultaat" terugkeert, hoewel de klant de richtlijnen volgt die door de professional zijn aangegeven. Naar mijn ervaring is dit omdat er een onopgelost emotioneel conflict is dat die pijn nog steeds noodzakelijk maakt.
Het onbewuste werkt, zoals ik al eerder zei, op een merkwaardige manier. Het bewustzijn is lineair, rationeel, logisch, werkt met wat hij weet dat hij weet en met wat hij ziet of veronderstelt, met het tastbare, de dingen die hij realiseert. Maar het onbewuste is als een 3D-kaart met een totaaloverzicht van alle ervaringen en gedachten, met name die waar we ons niet van bewust zijn. Het onbewuste beoordeelt niet of iets goed of fout is, het werkt alleen om op te lossen wat we hebben verteld dat het een conflict is. En we zeggen het door indrukken, door fysieke gewaarwordingen, door iets dat ons overrompelt, waarvoor we geen bevredigende oplossing vinden en dat we niet doen of zeggen wat we graag hadden willen doen of zeggen. Alles wat ons, wanneer het optreedt, pijn in de maag, een druk op de borst, een brok in de keel of een ander gevoel veroorzaakt, geeft aan dat er iets is om op te lossen. En als we het niet oplossen, gaat ons onbewuste aan de slag om ons een dringende oplossing te geven en ons bewust te maken, zodat we ons realiseren dat er een conflict is.
Conflicten ontstaan omdat we een deel van onze realiteit niet accepteren en willen, we willen dat het anders is, maar we geloven of voelen dat we het niet kunnen veranderen. Het is die onbalans, die inconsistentie, die het onbewuste de touwtjes in handen neemt. Het is als een noodoproep die we hebben gelanceerd zonder het te beseffen.
De mens kan echte of symbolische conflicten hebben. Op dezelfde manier dat we ons slecht voelen of er iets met ons gebeurt alsof we ons voorstellen dat er iets met ons gebeurt. Dit laat zien dat het niet nodig is om een ervaring voor ons lichaam te leven om erop te reageren, om ons voor te stellen of te dromen dat het genoeg is. Hiermee probeer ik uit te leggen dat het voor het onbewuste niet uitmaakt dat je me indigesteerde met een maaltijd of met een ruzie, omdat het antwoord dat je zal geven hetzelfde zal zijn. En het deel van het lichaam waar we pijn of ziekte hebben zal gerelateerd zijn aan het onopgeloste conflict. We zullen dus zoeken naar de functie van het aangetaste weefsel om dichter bij het vinden van het conflict te komen dat de fysieke reactie heeft veroorzaakt. Zoals in dit artikel zal ik het hebben over de achterkant, zal ik me concentreren op de componenten.
Spieren hebben bijvoorbeeld basisfuncties: beweging, kracht en uithoudingsvermogen. Daarom is het belangrijk om te zien welke actie wordt belemmerd bij het zoeken naar de emotionele oorsprong van het conflict. We moeten dat vermogen om de eenvoudigste dingen te observeren, terugkrijgen en onszelf afvragen, waar is dit gebaar voor? Wat verhindert mij om te doen?
De achterkant is een emotionele kaart van onze relaties met de buitenkant. Dus de nekwervels en de nek verbergen conflicten die verband houden met mijn communicatie met de buitenwereld en met mezelf, alles wat ik wel en niet wil zeggen of wat ik niet begrijp over de persoon met wie ik communiceer. Van C3 tot C7 (vooral in C7), mijn communicatieconflict zal worden geleefd in een context van onrecht. Wanneer ik problemen heb met deze wervels, ervaar ik een inconsistentie, mijn hoofd en lichaam gaan niet in dezelfde richting, wat ik denk en wat ik doe zijn niet hetzelfde.
De ruggen, in de bovenste helft van de rug, vertellen ons over onze verantwoordelijkheid als volwassenen in ons gezin en onze omgeving. Hoe we onze verplichtingen en de last die we dragen in onze naaste kring (gezin, werk, etc.) beheren. Als ik me buiten mijn territorium voel, zal mijn clan, als ik me afgewezen of geïsoleerd voel, met het gevoel dat ik er niet in past, waarschijnlijk de getroffen wervel zijn. D9, gerelateerd aan de bijnieren, heeft te maken met de angst om de mogelijkheid van een fout te beslissen. En, waar van toepassing, laat D11 zien dat er iets is dat ik moet elimineren, symbolische verspilling, altijd in verband met het generieke conflict in het gebied, in dit geval de cijfers: mijn verantwoordelijkheid als volwassene in mijn familie en omgeving.
De lumbale, de onderrug, praat over mijn sociale relaties met mijn onderpand, dat wil zeggen met diegene die ik in horizontale, als gelijken interactie. L2 is dus gerelateerd aan mijn bedenkingen, zowel reëel als symbolisch; de echte zijn bezittingen en de symbolische, bijvoorbeeld genegenheid. Als we aan L4 zouden denken, zouden we het doen door het te relateren aan de normen die in onze omgeving zijn vastgesteld, in een context van devaluatie omdat we ze niet willen of niet kunnen naleven. Ik zou iets zeggen als: "Ik voel dat ik niet aan die norm voldoe, maar ik wil het doen."
Het heiligbeen onthult een conflict over iets dat ik als heilig voor mij beschouw, naast conflicten waarin ik me gedevalueerd voel in een kwestie van seksualiteit.
Ten slotte vertegenwoordigt de cixix mijn identiteit en de plaats die ik inneem in mijn wereld, in mijn clan. Als ik niet weet welke plaats ik inneem, als ik niet weet wat mijn functie is, of wat ik binnen mijn familie dien, zal dit het lichaamsdeel zijn dat waarschijnlijk spreek .
Dit algemene overzicht van de wervels wil ons ervan bewust maken dat wat mijn lichaam fysiek laat zien een antwoord is, een oplossing voor iets dat ik niet goed heb kunnen beheren. Dat brengt me bij het laatste punt, dat is de manier om die conflicten te vinden en op te lossen.
Rugpijn (zonder het aangaan van pathologieën veroorzaakt door stressletsels of ongevallen) zien het licht bijna automatisch voor de ervaring van het conflict. Dit betekent dat om te achterhalen wat ons overrompelde, wat we niet wisten te beheren, dat we het aan niemand vertelden en waar we niet alles zeiden wat we wilden zeggen (omdat het politiek incorrect was), we moeten terugkijken, maar niet teveel.
Als ik midden op de dag pijn in mijn nek krijg - zonder duidelijke reden, zal ik zien wat er met mij is gebeurd of wat ik op dat moment net daarvoor dacht. Door ons bewust te maken van de verwerking die we onbewust hebben gedaan en, indien mogelijk, het te verwoorden, zal het conflict worden opgelost en zal de pijn bij vele gelegenheden verdwijnen. Door er lid van te worden naast een taak van een manueeltherapeut, worden die blijvende of definitieve resultaten bereikt die alle gezondheidswerkers voor onze klanten zoeken.
Het onbewuste werkt op een zeer specifieke manier en bij dezelfde verwonding kunnen verschillende weefsels zijn aangetast: spieren, zenuwen, pezen, enz. Daar zou het nodig zijn om te observeren waar de oorzaak van deze verwonding is, op zoek te gaan naar het juiste conflict; het zenuwstelsel zou bijvoorbeeld verband houden met toekomstige angsten.
Een fysiologisch boek bij de hand hebben om de functie van het aangetaste lichaamsdeel te achterhalen, is een zeer nuttig hulpmiddel dat we op kantoor kunnen gebruiken. Dit zal ons helpen bij het vinden van het conflict, omdat we de sleutelwoorden zullen kennen waarop we de zoektocht en het geheugen kunnen leiden.
Deze nieuwe manier van denken over fysieke problemen geeft ons kracht terug en helpt ons om consistent te zijn. Onthoud daarom altijd dat wat vandaag voor u een probleem is, echt de oplossing is voor het oorspronkelijke conflict.
María Martínez Díez
Psycholoog en mentale trainer
www.laplumairisada.es
Mijn emotionele rug
