The Arturians - The Message verborgen in the light - the now of the one

Beste Arturians:

Is er vandaag een bericht voor mij? Ja, beste afgezant van de aarde. Er is elke dag een bericht voor je, elk uur en elke minuut. In feite is er een permanente stroom van energiepakketten voor de Lichttaal die oneindig stromen vanuit onze dimensie, vanuit ons moederschip en vanuit ons collectieve hart, naar de harten van onze zeer dappere vrijwilligers.

Je familie en onze vrienden die aan boord van het schip zijn, houden jullie allemaal in hoog aanzien. Onder hen is je eigen superieure uitdrukking van het ik, die een component van de heilige essentie heeft opgeofferd om in je aardse voertuig te leven. Vandaag zijn we allemaal hier aangekomen om u te helpen herinneren hoe u uw Light Language-pakketten moet lezen.

We weten dat je het gevoel hebt dat deze boodschappen in je hart zijn, maar je van het aardse voertuig realiseert je niet dat dit korte gevoel van liefde en innerlijke vrede zich voordoet omdat je zojuist een ander pakket van de Taal van Licht hebt ontvangen, om die we nu Home-pakketten zullen noemen. Op het schip sturen we elkaar een manier van denken wanneer we merken dat onze menselijke vertegenwoordiger klaar is voor een ander lichtpakket en / of dit nodig heeft. Meer en meer van jullie beginnen je Hogere Dimensionale I te herinneren en te herkennen, die in het Schip is en / of in hogere dimensies dient.

Velen worden zich ook bewust van jouw Ik die dient in de Penta-Dimensionale "Nieuwe Aarde". Eigenlijk is de "nieuwe aarde" veel ouder dan de driedimensionale aarde die je fysieke voertuig bewoont. Zoals je je begint te herinneren, stroomt de schepping van de bovenste naar de lagere dimensies. Bijgevolg heeft Gaia, net als ieder van u, een component van uw persoonlijke multidimensionale essentie naar uw persoonlijke aardse voertuig gestuurd, een component van uw planetaire multidimensionale essentie naar uw planetaire voertuig.

In dit NU is het belangrijk dat jullie allemaal onthouden dat Gaia een levend planetair Wezen is. Deze herinnering sluit de cirkel van de incarnatie. Toen velen van jullie voor het eerst een incarnatie namen in Gaia in een van wat je nu 'inheemse volkeren' noemt, wist je dat Gaia een levend wezen was. Je wist ook dat je in diepe eenheid was met alle leden van je stam. Het is de vergeetachtigheid van het bewustzijn van eenheid met je 'volk' en met je 'planeet' die de mensheid van zijn oorspronkelijke doel heeft afgeleid. Bijgevolg is het de herinnering aan Eenheid met ALLE leven dat je zal bevrijden van de matrix van het driedimensionale wiel van leven en dood. Als we echter 'u' zeggen, bedoelen we uw persoonlijke en planetaire uitingen van de I. Nu zullen we u herinneren aan uw planetaire uitdrukking van uw I.

Je persoonlijke expressie is het aardse voertuig, dat de omhulling is voor je multidimensionale bewustzijn. Dit aardse voertuig is gemaakt van de elementen van de planeet. Daarom is het diep verweven met de planeet. Omdat je dacht dat je menselijke vorm belangrijker was dan je planetaire vorm, was het toen je pad naar Ascentie een verkeerde afslag nam.

Je dacht dat het aannemen van een menselijke vorm je de mensheid zou kunnen helpen, omdat mensen de belangrijkste reden zijn waarom Gaia haar Ascentie niet heeft voltooid. Al je multidimensionale uitdrukkingen hebben dat feit gerealiseerd. Bijgevolg stuurde je je Essentie niet alleen naar de elementalen van een Mens, maar ook naar de elementen van het planetaire Wezen van Gaia. Bijgevolg ben je niet alleen OP DE Planeet; Je bent ook van de planeet. Je humanoïde aardse voertuig is van dezelfde aarde, van dezelfde lucht, van hetzelfde vuur en van hetzelfde water als je aardse planetaire voertuig.

Kun je even de tijd nemen om jezelf te VOELEN wat het werkelijk is om een ​​onderdeel van de Planeet te zijn? Zoals je je voorstelt dat de aarde, rotsen, water, gebieden, planten, dieren, lid zijn van de planeet; jij ook. Laat het concept van ZIJN een echt lid van de Planeet je oude beeld van op de Planeet zijn vervangen. Je was op de planeet, maar je was niet van de planeet. Bijgevolg zou je de planeet kunnen vernietigen zonder jezelf te vernietigen. Tenminste, dat was wat de mensheid dacht voordat er zovelen van jullie tegelijkertijd incarneerden. Er zijn veel mensen die doen alsof ze kinderen zijn die hun speelgoed breken en willen dat hun ouders een nieuwe voor hen kopen.

Een kind beschouwt het niet als zijn verantwoordelijkheid om goed voor het speelgoed te zorgen en het te houden; anders zou ik het niet breken. Wanneer zijn mensen vergeten dat Gaia een levend planetair ZIJN is? Het was toen de macht over anderen hen scheidde van hun stam en territorium. Ze hoefden niet langer als een stam te leven, maar probeerden in plaats daarvan individuen te worden. Ja, het zoeken naar individualiteit was een van de doelen die je stelde toen je besloot je aan te sluiten bij de evolutie van de aarde. Bij het zoeken naar individualiteit verwierp je echter eenheid.

Als Gaia er niet voor had gekozen om de extremen van polariteit te ontwikkelen, als Gaia er niet voor had gekozen om een ​​Planeet van Vrije Wil te zijn, zouden de problemen waar je vandaag voor staat niet zijn ontstaan . Gaia is echter een uitzonderlijk dapper en gewaagd Wezen; en ik wilde een enorm diverse planeet zijn, zoals het is. Omdat in uw tijd / ruimte-sector weinig planeten de mate van diversiteit van de aarde hebben, was ze zich niet bewust van de uitdagingen die zouden worden onthuld door haar keuze. Gaia wist niet dat hun Wezens zich tegen elkaar zouden keren; dat ze zich in de planten- en dierenrijken zouden voeden met andere wezens en / of planten, maar ze deden dit om te overleven. Aan de andere kant hebben mensen geleerd om zich te 'voeden' met anderen door hen te kunnen beheersen. Een deel van het probleem was dat veel afvallige wezens van andere planeten, zonnestelsels en zelfs sterrenstelsels deze enorm diverse realiteit wilden ervaren. Sommigen van hen waren geëvolueerd naar hogere bewustzijnstoestanden, dus ze wisten dat al het leven EEN was. Toen enkele van de eerste bezoekers op aarde aankwamen, bevonden ze zich echter nog in de macht over anderen.

Net zoals veel van de eerste geëvolueerde mensachtigen en de hogere wezens op aarde bleven, zo deden sommige van de andere niet-geëvolueerde en macht over-andere bezoekers. Gedurende vele millennia bleven deze twee groepen afstandelijk en vertoonden geen interactie. Bijgevolg waren er geen oorlogen, maar omdat ze zo gescheiden bleven, begon het wantrouwen onder hen te groeien. Ontelbare generaties later begon het gevecht. Sommige beschavingen werden letterlijk 'van de aardbodem gewist'. Sommigen, zoals Lemurië, kwamen de kern van de aarde binnen.

Helaas namen uiteenlopende groepen die ervoor hadden gekozen niet te mixen, verschillende beslissingen. Omdat ze zo gescheiden waren, leerden ze niet van elkaar. Omdat het onbekende de grootste bron van angst is, begon veel angst de steden, aura's, water en aarde van de planeet Gaia te vullen. Gaia, die een aardige en liefhebbende moeder is, probeerde een manier te vinden waarop haar mensen samen konden zijn in Eenheid van Bewustzijn. Ze wilde dat ze bij de eenheid aankwamen, omdat ze hun prachtige oceanen bood met overvloedig voedsel, regen die hun gewassen gaf en vuur dat hen warm hield. Maar de mensen deden niet mee aan de vreugde en waardering van hun prachtige leven. Elke individuele groep kon het, maar de groepen bleven gescheiden van elkaar. De extreme scheiding van de stammen creëerde angst, vervolging, woede, oorlog, verdriet en pijn in de emoties en gedachten van de volkeren. Deze gedachten en emoties kwamen in de elementen van het menselijk lichaam: ademhaling, longen, neurologische synapsen en lichaamsvloeistoffen .

Daarna ademden ze deze vervormde elementen uit naar de elementen van de planeet Gaia. De gebieden van het Land van Gaia waren besmet en overexploiteerd. Het bloed, afkomstig van menselijke oorlogen en het slachten van dieren, werd op de grond vergoten om zich te mengen met de tranen van verlies en ellende. De sfeer van Gaia's atmosfeer was gevuld met emoties gebaseerd op angst; en het water was geverfd met het gif van angst en woede. De enige manier waarop Gaia deze gifstoffen kon vrijgeven, was door wat mensen torst noemden. Stormwinden maakten de lucht schoon, waterzuiverde planten, dieren en mensen; en het vuur liet los wat tot zijn voltooiing was gekomen. Grote stukken land bewogen ook, omdat een natuurlijk onderdeel van Gaia's landschap verandert. Deze natuurlijke reacties van Gaia om zijn planeet schoon te maken werden geïnterpreteerd als `` grote straffen '' die aan de mensen werden opgelegd. Ze brachten zelfs maagdelijke offers om de woedende planeet te sussen. Maar Gaia was geen boze planeet, ze probeerde alleen de troep op te ruimen die haar mensen hadden gemaakt.

Zeiden de mensen: Bedankt Gaia voor het opruimen van onze rotzooi? Nee, ze beefden van angst voor de planeet; en ze dachten dat het een 'ding' was waar ze geen deel van uitmaakten. In elk tijdperk waren er enkele mensen die begrepen dat Gaia een levend wezen was. Ze hielden van haar, maar brachten vaak offers. Gaia wilde geen offers, maar een beetje dankbaarheid zou goed zijn geweest.

Eonen lang werd hetzelfde verhaal steeds weer herhaald. Zal de mensheid ooit genoeg evolueren om te onthouden dat het ook een deel van mijn lichaam is? Vroeg Gand zich af. Toen, eindelijk, begonnen bepaalde mensen hun eigen hogere uitdrukkingen van de I te ontwaken.

Zodra ze begonnen te fuseren met hun eigen hogere frequenties van hun ik, begonnen ze de aarde op een heel andere manier waar te nemen. Sommigen, heel lang niet, begonnen zich te herinneren wat ze wisten voordat ze werden geboren in de kleine en dichte vorm van een driedimensionaal mens. Hun geheugen herinnerde hen eraan dat ze veel meer waren dan het kleine voertuig dat ze gebruikten. Toen realiseerden sommigen zich dat als ze een 'ziel' hadden, al het leven een ziel zou moeten hebben. Het concept dat 'al het leven' een ziel, een geest, een superieure uitstraling had, was natuurlijk geen populair idee; en degenen die het vaak hadden werden gedood en / of gemarteld. Eon na eon keerden de dappere wakkere mensen terug; en velen van hen stierven in een poging andere mensen te vertellen wat ze hadden geleerd. Toen begon een Gouden Eeuw in Gaia's tijd / ruimte.

De wereld was nog steeds erg vijandig, maar sommige meer ontwikkelde en van hogere dimensies konden een menselijke vorm aannemen met de bedoeling Gaia te helpen. Eindelijk was het NU aangekomen waarin Gaia hulp kon krijgen van de vele mensen die zo'n chaos op zijn planeet hadden gecreëerd. Er waren nog steeds veel mensen verloren in de oude manieren van angst, overheersing, oorlog, wanhoop, etc., enzovoort. Er was echter een nieuwe frequentie van Licht die het lichaam van Gaia en de lichamen van al haar planten, dieren binnendrong; en zelfs mensen. Veel mensen vreesden het licht of wilden het gebruiken met zelfzuchtige bedoelingen. Andere mensen probeerden de kennis van het licht voor anderen te verbergen.

Maar er waren mensen die zich begonnen te herinneren wie ze waren op de hogere frequenties van hun bewustzijn. In het begin zweefde deze herinnering in zijn hart als een warme lichtstraal, of als een heldere glimlach van een geliefd wezen. Het gevoel was uniek; en hij liet velen schrikken die hem de rug toekeerden met angst en achterdocht. Anderen, dezelfde die door de eeuwen heen keer op keer lichamen hadden overgenomen, herkenden dit Licht. In het begin konden ze niet "hun vinger leggen" op wat hen eraan herinnerde, maar het voelde zo goed dat ze het Licht accepteerden. Hoe meer Licht ze accepteerden, ze voelden zich beter en beter; en hoe beter ze zich voelden, hoe meer licht ze konden accepteren.

Geleidelijk aan, precies zoals ze zichzelf een deel van de Planeet hadden toegestaan, werden ze ook een deel van het Licht. 'Oh !! Ze voelden zich zo goed als onderdeel van het Licht, dat ze meer en meer verenigd werden met het Licht. Toen gebeurde er iets interessants: degenen die het Licht hadden aanvaard en ermee verenigd waren, begonnen het te aanvaarden en met elkaar te verenigen. Mensen van over de hele wereld, uit verschillende gebieden, religies, culturen, geslachten, leeftijden, interesses, begonnen met elkaar te communiceren. Ze begonnen elkaar precies te accepteren voor wie ze waren. Het Licht had ze tenslotte onvoorwaardelijk aanvaard. En omdat ze Licht waren geworden en het Licht hen was geworden, konden ze worden geaccepteerd. Nog mooier, ze begonnen anderen openlijk te accepteren. In het begin accepteerden ze alleen degenen die ook het Licht hadden aanvaard, maar geleidelijk veranderde het Licht hen zodanig dat ze niet konden zien dat mensen anders waren; Ze konden alleen waarnemen dat mensen gelijk waren.

Toen ze door hun eigen Licht naar het gezicht van iemand anders keken, leek het Licht hen op een vreemde manier te verenigen. Hoewel ze niet wisten hoe het Licht deze diepe acceptatie en de resulterende eenheid had veroorzaakt, voelde het heel glorieus, extreem veilig; en zeer vergelijkbaar met wat zij "Thuis" noemden. Toen begonnen meer en meer mensen te denken aan een plek die Home heette. Waar was die plaats? Was hij ver, ver weg in een andere wereld? "NEE", zei het innerlijke Licht toen ze de vraag stelden. “IK BEN je thuis. IK BEN JIJ en IK BEN Gaia. ” Je was altijd thuis, maar je had het Licht niet om het te geloven. "IK BEN jullie allemaal in de EEN van NU, " fluisterde het Licht in de harten en geesten van Mensen.

Het gefluister was erg zacht en kon alleen worden gehoord wanneer mensen zich op hun eigen innerlijke licht concentreerden. Maar toen ze dat deden, toen ze zich op hun eigen innerlijke Licht concentreerden, herinnerden ze zich. Ze herinnerden zich de 'gedachte' van eenheid met een heel leven. Ze herinnerden zich de 'emotie' van het liefhebben van het leven. Toen, één voor één, toen twee voor twee, toen vier, toen acht ... Een herinnering begon de lichamen van mensen en het lichaam van Gaia te overspoelen.

Deze herinnering vertelde hen: "IK BEN het Thuis in het NU ... En dat geldt ook voor ÉÉN."

Vertaald: Jairo Rodríguez R. Energie en spiritueel advies

Bron: http://www.jairorodriguezr.com/

The Arturians - The Message verborgen in the light - the now of the one