Op de schaal van onze planeet is de omvang van zonnefenomenen schokkend. De gemiddelde energie die een enkele flits van onze ster teweegbrengt, is gelijk aan die vrijgegeven door 12.000 miljoen atoombommen zoals die op Hiroshima aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. De meest intense explosies zijn klasse X-fakkels, de meest intense en gevaarlijke. Wetenschappers zijn verbijsterd door de vreemde afwijkingen die ze op het oppervlak van de zon waarnemen. Zelfs tijdens de cyclus van minimale activiteit treden gigantische fakkels op. Aan de andere kant worden soms de karakteristieke plekken geassocieerd met de cyclus van maximale activiteit waargenomen en zijn er echter geen uitbarstingen en blijft de koningsster kalm. Wat duidelijk wordt, is dat de dynamiek van de zon onvoorspelbaar wordt en dat de indicatoren die het mogelijk maken wetenschappelijke voorspellingen te doen, niet langer betrouwbaar zijn.
Afwijkende fenomenen
In 2003 bekende John Kohl van het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics (VS) zijn verbijstering over een verontrustend fenomeen. Zoals hij zei, was het "alsof de aarde in de schijnwerpers stond van de loop van een enorm geweer waarmee de zon op ons richtte ... en tweemaal schoot." De projectielen waren twee gaswolken die datzelfde jaar op aarde aankwamen.
De donkere vlekken van de zon, die van west naar oost bewegen, zijn te wijten aan grote magnetische velden die het natuurlijke proces van gasconvectie aanzienlijk verminderen. Het oppervlaktemateriaal, onderworpen aan zeer hoge temperaturen, genereert koelere gebieden die die donkere kleur vertonen.
Deze overvolle activiteit brengt echter merkwaardige effecten met zich mee, waarvan de schoonheid mensen verheugt. In de terrestrische polen is er een opvallend visueel fenomeen: het verschijnen van aurora borealis, groen en rood, die te wijten zijn aan de zonnedeeltjes die met hoge snelheid worden geworpen en die de magnetosfeer en de ionosfeer van de aarde beïnvloeden. Maar de invloed van straling is ook detecteerbaar en belangrijk op menselijke schaal. Geofysicus Gerard Thullie zei in een vergadering over zonne-astrofysica dat de beste oogsten van Franse wijn overeenkwamen met de cycli van maximale zonne-activiteit.
De invloed die dergelijke straling heeft op de menselijke gezondheid, vooral in de afgelopen jaren, is echter zeer zorgwekkend. Uit de verschillende onderzoeken die worden uitgevoerd, blijkt dat het levende organisme gevoelig is voor magnetische stormen veroorzaakt door zonne-explosies. Onder de bekende effecten vallen bepaalde veranderingen in de bloedbaan op, die met name de capillairen beïnvloeden en instabiliteit van de bloeddruk veroorzaken, afgezien van het produceren van een toename van adrenaline-lozingen. Het is ook bekend de negatieve invloed die de zon en de hoge temperaturen op de geest hebben en dat onder andere de agressiviteit aanzienlijk kan verhogen.
Wetenschappelijke bevestigingen
Volgens het Geophysics Institute van de Nationale Autonome Universiteit van Mexico (UNAM), tonen de statistieken, onder de effecten van een magnetische storm op de gezondheid, een toename aan van hartinfarcten en epilepsie-aanvallen. Deze medische incidenten vinden plaats drie dagen na de uitstoot van deeltjes. Het fenomeen is gedocumenteerd door Blanca Mendoza, een specialist in zonne- en planetair onderzoek. Het is niet de eerste studie uitgevoerd in coördinatie met verschillende medische centra. In veel van deze onderzoeken is bewezen dat bij intensieve activiteit in de koningsster hartaanvallen en zenuwaandoeningen aanzienlijk toenemen. Dat is de reden waarom zij aanbevelen dat degenen die lijden aan dergelijke kwalen zich in deze periodes van grote activiteit beschermen in hun huizen en zichzelf zo min mogelijk blootstellen aan straling.
Sommige wetenschappers vermoeden dat deze gezondheidsstoornissen te wijten zijn aan de magnetische velden van de aarde, die de penetratie van zonnedeeltjes in het menselijk lichaam zouden vergemakkelijken. De gegevens bevestigen dat tijdens de intense zonneactiviteit die in 2003 werd geregistreerd, het aantal hartaanvallen verdubbelde. Wat betreft acuut myocardinfarct, kwamen Cubaanse onderzoekers van het Institute of Geophysics and Astronomy (IGA) tot vergelijkbare conclusies.
Huidvlekken en verouderende rimpels zijn niet de enige problemen die herhaalde blootstelling aan zonlicht kunnen veroorzaken. Veel ernstiger zijn de kankerverwekkende of neoplastische effecten, die resulteren in het verschijnen van tumoren. 10% van de gevallen van huidkanker is te wijten aan ultraviolette (UV) straling.
De drie belangrijkste dermatologische laesies die UV-stralen kunnen veroorzaken zijn: basale celcarcinomen, plaveiselcelcarcinomen en melanomen. De eerste veroorzaakt zonne-keratose, waardoor de huid valt. De tweede is zorgwekkender, omdat deze meestal ontaardt in uitzaaiingen. Maar de grootste problemen worden veroorzaakt door melanoom, wat gemakkelijker kan leiden tot de dood van de patiënt.
Om onherstelbare schade te voorkomen, is het raadzaam om uzelf tegen de zon te beschermen, vooral in de zomer en tussen 11 en 15 uur, wanneer de straling het meest intens is. Het is altijd noodzakelijk om de juiste producten te gebruiken om de huid te beschermen en er rekening mee te houden dat de blootstelling van kinderen jonger dan zes maanden buitengewoon gevaarlijk is, omdat op deze leeftijd fotoprotectors niet kunnen worden gebruikt vanwege hun toxische effecten. Kinderen van zes maanden tot vier jaar zijn in gevaar. Er is een zeer hoog risico dat brandwonden op deze leeftijd in de toekomst kwaadaardige tumoren kunnen genereren.
Magnetische stormen schaden in elk geval niet alleen de gezondheid. Ze hebben ook verwoestende gevolgen voor onze technologie, zowel die op aarde als die welke door de ruimte reist. De storingen veroorzaken ernstige problemen in mobiele diensten, in tv-signalen en in GPS-systemen. Ze interfereren ook met radiogolven, veroorzaken overbelasting van het elektrische netwerk en veranderen het traject van ruimtesondes. NASA-astronomen zeggen dat er in elke nieuwe cyclus een opmerkelijke toename van de zonneactiviteit is, dus zoeken ze continu naar de meest geschikte manier om de satellieten die ze de ruimte in sturen te beschermen, omdat ze kunnen worden vernietigd of abrupt kunnen worden afgeleid hun banen
Om deze effecten te analyseren, werd de Russisch-Oekraïense satelliet Koronas-F op 31 juli 2001 gelanceerd. Sindsdien heeft deze vindingrijkheid de evolutie van zonneactiviteit op de voet gevolgd om deze te relateren aan de effecten ervan op aarde. Op deze manier wordt het elektromagnetische spectrum van de zon, zijn atmosfeer, de vorming van de magnetosfeer en de ionosfeer, en de manier waarop de zogenaamde zonnewind ontstaat, die zich voortplant met een snelheid van 450 kilometer per seconde, diepgaand bestudeerd.
Dit belangrijke onderzoek heeft al ongeveer een miljoen spectrale beelden van de zon en zijn kroon gegenereerd. Onder de gebruikte werktuigen is een meerkanaals röntgenspectrometer die ongeveer 200 beelden per dag genereert. In oktober en november 2003, toen er een spectaculaire zonneactiviteit was, bereikte de plasma-uitstoot de verrassende snelheid van 2000 kilometer per seconde. Toen werd het bestaan van plasmabellen waargenomen die temperaturen boven de twintig miljoen graden bereikten. Met de nieuwe Koronas-Photon-satelliet wordt de emissie van röntgenstralen en Gamma in detail geanalyseerd.
Onverklaarbare wijzigingen
De resultaten van het onderzoek van de wetenschappers van de Russische Nationale Academie van Wetenschappen in Novosibirsk (Siberië) zijn het meest verontrustend: de activiteit in de laatste zonnecyclus heeft alles overtroffen dat Het is de afgelopen jaren waargenomen. Deze toename is ook onthuld door Dr. Mike Lockwood van de Rutherford Appleton National Laboratories in Californië (VS), volgens welke het magnetische veld buiten de zon sinds 1901 Verhoogd met meer dan 230%.
Russische wetenschappers beweren dat de heliosfeer (energie die de zon omhult) een paar jaar geleden een diameter van 10 astronomische eenheden (AU) had. Elke AU is gelijk aan de afstand aarde-zon, geschat op 150 miljoen kilometer. Momenteel zijn de afmetingen echter toegenomen tot 100 AU. Deze enorme toename zal volgens wetenschappers de planeten van het zonnestelsel en het leven dat erin zou kunnen zitten volledig transformeren.
De DNA-spiraal zou een belangrijke wijziging ondergaan. Maar de effecten vinden niet alleen plaats op aarde. De atmosfeer van vijf planeten en de maan verandert ook. Volgens Dr. Dmitriev zou de maan een atmosfeer genereren die bestaat uit een element genaamd Natrium, dat toen de mens op de satelliet van deze aarde stapte niet bestond. Tegelijkertijd zal de atmosfeer van de aarde en die van Mars, die dichter wordt, veranderen. Het transformatieproces zal ook J piter, Uranus en Neptunus bereiken. Tegelijkertijd wordt opgemerkt dat Venus zijn helderheid verhoogt, evenals Uranus en Neptunus. Op zijn beurt heeft JÃ © piter zijn energielading verhoogd, die een ionenstralingsbuis tussen deze planeet en zijn maan heeft gegenereerd. Het magnetische veld van Jpiter is verdubbeld en dat van Uranus en Neptunus wordt gewijzigd, zonder de oorzaak van deze fenomenen te kennen.
Een grootschalige transformatie beïnvloedt het zonnestelsel en vertaalt zich op onze planeet in een dramatische statistiek. De vulkanische activiteit is in een eeuw, van 1875 tot 1975, met 500% toegenomen. Terugblik op het aantal soorten natuurrampen, van 1963 tot 1993 is het aantal vermenigvuldigd met 5. Het magnetisch veld van de aarde is de afgelopen 500 jaar geleidelijk afgenomen. En het meest verontrustende is dat deze variatie in de afgelopen twintig jaar grillig en onvoorspelbaar is geworden.
Spirituele evolutie
Voor veel mensen zijn deze kosmische afwijkingen echter slechts een deel van een proces dat de transformatie van de menselijke soort omvat en dat zou leiden tot een evolutionaire sprong. Al duizenden jaren hebben verschillende culturen van de planeet een speciale rol aan de zon toegeschreven. Het is opmerkelijk de manier waarop hij werd vereerd door sommige beschavingen die in het verleden een hoog niveau van culturele ontwikkeling bereikten, zoals de Egyptenaar, waar hij werd vereerd als een god (Ra en At n); of de Maya's, die hem vergoddelijkden met de naam Kinich Ahau; of de Inca die hem aanbad als Inti.
Al deze mensen zagen in de zon meer dan een hemellichaam. Voor hen was het de goddelijkheid zelf gemanifesteerd aan mensen. Om die reden was hij het voorwerp van aanbidding. Je zou kunnen denken dat deze spirituele identificatie met een gigantische gloeilamp een bijgeloof was dat voortkwam uit wetenschappelijke onwetendheid. Veel mensen door de geschiedenis heen, en zelfs vandaag, als mystici, gevoelig, sjamanen, New Age profeten, visionairs en channelers, bevestigen echter dat de zon, net als de aarde, een wezen is dat begiftigd is met bewustzijn, met zijn eigen identiteit, voorbij zijn fysieke uiterlijk. Volgens dit geloof, kenmerkend voor universeel esoterie, zou de zon niet alleen verantwoordelijk zijn voor het voortbestaan van het leven op onze planeet, maar ook voor het programmeren van zijn evolutie door lichtcodes uit te zenden die de fysieke en spirituele transformatie van de mens mogelijk zouden maken. Dit mechanisme zou periodieke (cyclische) mutaties produceren en reageren op een plan dat zorgvuldig is ontworpen door een intelligentie: de Schepper-God van de grote mythen en religies. In die zin zou de zon een fysieke incarnatie van goddelijke kracht zijn. Als dat zo is, zouden de oude aanbidders van de koningsster niet zo onwetend en bijgelovig zijn als het moderne materialisme gelooft. Ongetwijfeld zagen ze in de zonneschijf een symbool van de grootheid van de Schepper, een kracht die niet alleen het leven schonk aan de aarde en de wezens die het bewoonden, maar het ook op tijd programmeerden.
De verhalen en getuigenissen van mensen die behoren tot de meest uiteenlopende spirituele stromingen zijn eindeloos, waarin wordt verwezen naar het bestaan in de zon van zo'n hoge hiërarchie van wezens als engelen. Bijvoorbeeld, in Het geheim van de Andes zegt "broeder Philip" (pseudoniem van George H. Williamson) dat "de zon uit twaalf lichamen bestaat en dat zijn revoluties om de elf jaar de vreemde cyclus van zonnevlekken veroorzaken. . Maar de bewoners zijn anders dan degenen die de werelden bewonen. Deze wezens worden engelen genoemd. Miguel en zijn legioenen - de aartsengelen - zijn allemaal bewoners van de zon ».
Deze twaalf zonnen verschijnen in heilige teksten van India, zoals Srimad Bhagavat, waarin ze worden beschreven als lagen of bollen, de ene in de andere, die contact leggen tussen God en de mens, waardoor hij als één kan samenvloeien in heelheid. In de Upanishads wordt bevestigd dat de doorgang door de zon een pad naar verlossing veronderstelt voor de bevrijding van de geest. De Rig-Veda verwijst naar een spiritueel principe dat in de zon woont en alle wezens kracht en energie geeft. De vitale energie (niet inert) is Surya: Suryah pratyaksha devata ("de zon is God zichtbaar"). De Ramayana handhaaft hetzelfde concept dat "God licht is" en altijd schijnt in alle wezens. De jongen Francisco Marto, een van de ziende herders van Fatima, zei dat de zon "de lamp van de Heer" was en de sterren "de lampen van de engelen".
José Argüelles, auteur van The Mayan Factor, onthult het bestaan van lichtcodes die aan de mensheid zijn geopenbaard door wezens van de sterren, intelligenties die de ruimte-tijd te boven gaan. In dit boek bevestigt hij dat, net zoals de aarde een intelligent wezen is dat nauw is verbonden met de evolutie van de mens, de zon de centrale intelligentie zou zijn van elk planetair systeem, waarin de verschillende werelden de rol van harmonische gyroscopen zouden overnemen, waarbij de frequentie gehandhaafd blijft resonerende karakteristiek van de baan van elk van hen.
In dit model ademt de zon en fungeert als een ontvanger van frequenties die uit het centrum van de melkweg komen via inademing, terwijl door uitademing deze stromen van energie en informatie zouden terugkeren naar het galactische centrum, naar Hunab Ku, de 'gever van de meten en bewegen ”, zoals het door de Maya's werd genoemd, die het identificeerden met God, met de Kracht en met de Allerhoogste Kennis.
Tijdens zijn recente verblijf in Spanje legde Argüelles uit dat deze ongekende zonneactiviteit zal toenemen tot 2012, de sleuteldatum van de planetaire transformatie. Als onderdeel van de visie van de Maya-tijd, is deze laatste geweldige cyclus van 5200 tuns, die ongeveer 5125 jaar zou zijn (precies in 2012 culminerend), verdeeld in dertien kleinere cycli (baktunes), van elk 394 jaar, en zou te maken met het creëren van het 'planetaire lichaam van licht'. Dit zou de terrestrische mensheid ertoe brengen een authentiek galactisch bewustzijn te verwerven, in perfecte gemeenschap met de zon, de Kinich Ahau maya.
Aan de ene kant reizen wetenschap en spiritualiteit aan schijnbaar verschillende wegen. Het zoeken naar kennis vereist echter een verzoening: een ontmoetingsplaats waar de waarheid kan worden ontdekt ...
-
Bezoek "The Kryon Teachings" door Mario Liani: http://38uh.com -
You Tube: https://www.youtube.com/user/coilort -
Facebook: http://www.new.facebook.com/group.php?gid=32488009121&ref=mf
