Het is waar dat vergankelijkheid lijdt, als we het van de zijkant zien, bijvoorbeeld van het verlies van een geliefde, willen we zeker dat het permanent was, dat het niet hoefde te sterven, dat het voor altijd bij ons was. Als het lijdt.
Wanneer we ons onze jeugd- of jeugdmomenten herinneren en we ouderdom ervaren, willen we zeker dat die tijden niet zouden zijn verstreken, maar dat ze permanent waren, maar dat is niet wat er feitelijk gebeurt.
We hebben keer op keer het verlies van een geliefde ervaren ... de dood, onze ouderdom en die van de mensen om ons heen, ziekte en verlies van ons werk, en als ze lijden, is het waar, maar als we realistisch zijn als er geen verandering was, zouden we bevroren zijn, zonder beweging ... dat gebeurt niet.
Het goede nieuws is dat vergankelijkheid een andere kant heeft die we niet waarderen of waar we rekening mee houden en dat is dat alle situaties aan verandering onderhevig zijn, lijden heeft de neiging om vroeg of laat te veranderen in een staat van geluk zoals de geboorte van een kind. Dus de groei en prestaties van onze kinderen, de volwassenheid die ons in staat stelt om te reizen en nieuwe mensen en plaatsen te ontmoeten, de voordelen van het uitoefenen van ons beroep, zijn ook gewenste maar vergankelijke staten.
Het belangrijkste hier is om te weten dat alle dingen, mentale en emotionele toestanden aan verandering onderhevig zijn, dus als we een verlies ervaren, kunnen we er zeker van zijn dat het zal gebeuren, alles verandert, het is niet Dus wanneer we enorme vreugde ervaren, kunnen we al onze energie richten op waarde en ten volle genieten van die momenten omdat ze kunnen veranderen, dat is zeker dat ze toenemen of afnemen, ze veranderen gewoon.
Weerstand tegen verandering
Sommige leraren beschouwen het als een kenmerk van ons bestaan en dat de oorsprong van lijden eigenlijk weerstand is tegen verandering, wanneer ze alles als permanent beschouwen als het niet is. Direct dingen en situaties veranderen direct.
De grote les hier is om voorzichtig te zijn niet depressief te worden wanneer dingen fout gaan en ons niet te vertrouwen als ze goed gaan, om de toestanden te waarderen waardoor we in dit leven reizen, vooral omdat ze ons uitnodigen om te leren r, om sterk en beter te zijn in vreugde en tegenspoed. Zoiets als wanneer een ziekte ophoudt en we zeggen dank aan het bestaan van vergankelijkheid .of wanneer we de gewenste baan vinden na een moeizame zoektocht en zeggen “dankzij de vergankelijkheid” ..
Niets is definitief of absoluut, alles verandert en alles wat we kunnen doen is fysiek, mentaal en emotioneel voorbereid zijn om intens te leven op alle momenten die zich voordoen in ons leven, dat is echt leven omdat verandering deel uitmaakt van ons bestaan zonder meer. Verandering kan worden genoten en omgezet in constructieve ervaringen voor onze spirituele groei, het is het laboratorium van de realiteit.
het zijn belangrijke ervaringen
Dus we waarderen de vergankelijkheid en de verandering die ons in staat stellen om ons leven vol betekenisvolle ervaringen te maken, in situaties die niet gunstig voor ons zijn, kunnen we leren, wanneer een geliefde sterft, kunnen we begrijpen dat we ook zullen sterven en dat we niet weten hoeveel We hebben tijd, we waarderen een moeilijke tijd om onze huidige situatie en de toekomst die we willen te beoordelen, als iemand een geweldige prestatie heeft, kunnen we ook begrijpen dat het het beste is om het te waarderen, geniet van alles wat het geeft.
We kunnen de situaties waarmee we worden geconfronteerd niet beheersen, maar als we kunnen werken aan een alert en bewuste geest van de verandering die gebruik maakt van elk moment voor innerlijke verrijking, dan zijn we niet onderworpen aan wat er met ons gebeurt, maar zijn we mentaal en emotioneel voorbereid om ervaar alles wat het leven ons biedt ... het is niet wat ons overkomt, zo niet met welke mentale houding we besluiten het te ervaren ... en als alles zal veranderen.
AUTEUR: Pilar Vázquez, medewerker van de grote familie van de Witte Broederschap
