Interview met Begoña Ibarrola, psycholoog en schrijver: "Ik wil de wereld veranderen door verhalen, dat mensen de schoonheid en het belang van voelen voelen"

  • 2015

Begoña Ibarrola is bekend in veel kindertehuizen omdat haar verhalen een belangrijke plaats innemen in de boekhandels van veel huizen. Het is niet voor minder geld. Zijn verhalen om te voelen, verhalen om gelukkige kinderen te onderwijzen en zijn verhalen om intelligenties te ontdekken, hebben de bekendheid van het verhaalmoment in veel gezinnen veroverd dankzij verhalen vol emoties, gevoelens en uitnodigingen om gevoelens te herkennen en uit te drukken. Begoña geeft ons dit interview waarin hij ons goede ideeën geeft om emotioneel onderwijs te bevorderen.

Wat houdt emotionele opvoeding in en hoe kunnen moeders en vaders dit aanmoedigen?

Emotioneel onderwijs is een doorlopend en doorlopend onderwijsproces dat tot doel heeft de emotionele ontwikkeling te verbeteren als een onmisbare aanvulling op de cognitieve ontwikkeling. Beide vormen de essentiële elementen van integrale persoonlijkheidsontwikkeling. In dat proces spelen vaders en moeders een fundamentele rol. Het is noodzakelijk om te begrijpen dat de basis van emotionele opvoeding wordt gevormd binnen het gezin en niet alleen vanuit school. Herken wat ze voelen, weet hoe het goed uit te drukken, weet wat anderen voelen, neem de verantwoordelijkheden van elk moment, weet hoe beslissingen te nemen zijn enkele van de vaardigheden die als gezin kunnen worden geleerd en die nodig zijn voor ons welzijn en om te integreren positieve manier in de samenleving. Allereerst moeten kinderen begrijpen dat emotionaliteit niet iets verrassends en oncontroleerbaars is, maar een middel om hun persoonlijkheid uit te drukken, en zoals alle uitdrukkingsmiddelen, het kan worden opgevoed. Daarom moet het leren van kinderen om hun emoties te identificeren, herkennen en beheersen een prioriteitsdoelstelling zijn in de opvoeding van kinderen en moeten ouders als voorbeeld dienen.

Ik kan enkele tips geven voor een goede emotionele opvoeding:

Wennen aan het praten over emoties: het gaat er niet om extreme gesprekken met gevoelens te 'monopoliseren', maar om emoties op een meer natuurlijke manier in het dagelijks leven te uiten.

Leer emoties te identificeren en te benoemen: elke situatie biedt een gelegenheid om te leren emoties te benoemen en ze te koppelen aan bepaalde gebaren of non-verbale eigenschappen.

Vermijd oordelen over de emoties van de ander: emoties zijn een indicatie van iets dat ons intern overkomt. Wanneer we verdriet, woede, vreugde of woede voelen, stelt dit gevoel, dat ook gepaard gaat met een fysiologische reactie, ons in staat om ons ervan bewust te worden dat er iets met ons gebeurt en onze aandacht vereist.

Waardeer allerlei emoties als waardevolle informatie over de innerlijke wereld van onze kinderen.

Leer de expressie van alle emoties te beheersen, leer door het voorbeeld om ze goed te reguleren

Ontwikkel het vermogen van kinderen om bevrediging uit te stellen en hun vermogen tot inspanning te beoordelen. Tegenwoordig weten we dat hoe groter het vermogen van een kind om de voldoening die het krijgt voor het uitvoeren van een bepaald gedrag uit te stellen, des te groter het vermogen voor inspanning, geduld en controle emotioneel.

Ontwikkel empathie voor kinderen en help ze zich te ontwikkelen volgens hun leeftijd

Promoot hun sociale vaardigheden en leer de regels voor emotionele expressie in groepen, zodat ze bevredigende interpersoonlijke relaties kunnen hebben.

Creëer een emotioneel klimaat dat een diepe en oprechte communicatie bevordert.

Welke rol kunnen verhalen spelen in emotionele opvoeding? Hoe kunnen we profiteren van dit moment vaders en moeders om emotionele educatie te verbeteren?

Verhalen geven de voorkeur aan zelfkennis en emotioneel bewustzijn. Ze laten ons niet alleen zien wat we zijn, maar wat we kunnen worden; ze openen onze ogen om verder te kijken dan ons kleine en beperkte leven en tonen ons de mogelijkheden van realisatie die aan mensen worden aangeboden.

Het verhaal kan het kostbaarste instrument van bevrijding van de menselijke geest worden, een onuitputtelijke bron van creatieve stimulatie, een schat aan ervaringen die ons leven verrijken, maar bovenal een spiegel: de spiegel die we Het zegt hoe we echt zijn: omdat we bij het lezen van een verhaal bijna altijd onszelf vinden.

Maar verhalen confronteren de lezer ook met conflicten en helpen hem de gevolgen van de handelingen te zien. Elke actie heeft een consequentie en vaak in het leven heeft een uiting van ongecontroleerde emoties zeer negatieve gevolgen en schaadt het de mensen om ons heen. De juiste uitdrukking van wat we voelen verbetert coëxistentie en maakt ons meer respectvolle mensen, dus emotionele regulatie is een andere competentie die wordt geleerd door middel van verhalen. Sommige verhalen helpen optimisme te ontwikkelen, omdat ze uiteindelijk altijd goed eindigen. In bijna alle verhalen moeten de hoofdrolspelers door moeilijkheden gaan en alleen wanneer ze in staat zijn om ze te overwinnen, vinden ze wat ze zoeken of lossen ze hun problemen op. Dankzij de verhalen heeft de lezer ook de mogelijkheid om zijn ervaring te vermenigvuldigen of uit te breiden door de ervaringen van de personages en de mogelijkheid om menselijk gedrag op een begrijpelijke manier te verkennen. Het breidt de ervaring van de wereld zelf uit, het neemt je mee naar andere tijden, andere plaatsen, andere manieren van leven en dromen, het toont je onbekende realiteiten die je empathie begunstigen. Laten we niet vergeten dat de ontwikkeling van empathie een van de belangrijkste elementen is voor het voorkomen van geweld en een van de emotionele vaardigheden is die bijdragen aan meer bevredigende interpersoonlijke relaties. Ten slotte dragen de verhalen bij aan het socialisatieproces, omdat ze samenwerkingswaarden leren kennen, de morele normen kennen en weten hoe ze nodig zijn om samen te leven. Ze bevatten belangrijke educatieve boodschappen en morele waarden en helpen kinderen de moeilijkheden te overwinnen waarmee ze tijdens hun groei worden geconfronteerd. Daarom staat het kind soms op de herhaling van hetzelfde verhaal, omdat hij klaar moet zijn met het vastleggen van de boodschap die hij verzendt en de oplossing die hij biedt voor zijn eigen probleem. Daarom brengen de verhalen waarden over zonder lessen te zijn, te onderwijzen, zonder advies te geven, de lezer te begeleiden en te begeleiden in dit doolhof dat het leven is.

Hoe ben je begonnen met het schrijven van verhalen? Met welk doel?

Ik begon korte verhalen te schrijven toen ik een tiener was, maar op een meer constante manier door de jaren heen werkte ik als een therapeut voor kinderen en adolescenten met gedragsproblemen en cognitieve achterstand. Ze waren mijn inspiratie en verschenen in mijn verhalen als protagonisten met wie ze zich konden identificeren.In therapeutisch werk op een traditionele manier, en vooral in het Oosten, zijn verhalen altijd gebruikt. Het leek mij een zeer interessante bron omdat het verhaal hen niet alleen de aandacht trok, maar ook een positief einde liet zien, zelfs als de hoofdpersoon in moeilijke situaties leefde. Ik realiseerde me hoe ik hen hielp in hun persoonlijke proces en dat was mijn enige voldoening, omdat ik nooit had gedacht dat ze konden worden gepubliceerd. Tot op een goede dag luisterde een redacteur naar een van mijn verhalen op een conferentie en raakte hij erin geïnteresseerd. Daarom zijn de eerste verhalen gepubliceerd door de uitgeverij SM onder de titel Tales to feel, gericht op kinderen met wie ik samenwerkte, en toen ik de verzameling ouders en leerkrachten met een tweede deel voortzette, was het voor mij heel gemakkelijk om te herschrijven omdat verhalen gemakkelijk vloeiden en ik de kinderlijke ziel heel goed ken.

Verslagen dat een van de gebroeders Grimm weerstand bood aan een chirurgische ingreep zonder de hulp van een kalmerende dankzij een verhaal. Hebben verhalen zoveel macht?

Wanneer een kind een verhaal hoort, wordt hij geabsorbeerd, zijn aandacht is gericht op wat hij luistert en op neurologisch niveau weten we dat een krachtige focus van aandacht het aantal zenuwbanen kan verminderen dat pijn meldt. Afleiding is een van de cognitieve strategieën die tegenwoordig worden gebruikt voor pijnbestrijding bij kinderen, dus het is niet verwonderlijk wat er met Jacob Grimm is gebeurd. De kracht van verhalen is enorm en tegenwoordig zijn er verschillende onderzoeken die aantonen dat het brein geen onderscheid maakt tussen iets dat wordt voorgesteld en een echte ervaring, dus wanneer het kind luistert en zich verbeeldt, leeft hij die ervaringen eigenlijk.

Kun je ons voorbeelden vertellen van hoe verhalen hebben geholpen bij de emotionele opvoeding van kinderen? Welke opmerkingen ontvang je van je verhalen en verhalen?

Het is heel opwindend om e-mails of berichten op Facebook te ontvangen van vaders en moeders die me bedanken voor mijn verhalen. Vaak beschrijven ze voor mij zeer moeilijke situaties van de kinderen en hoe een verhaal de magie van hun transformatie heeft gewerkt, waardoor ze bijvoorbeeld hebben begrepen dat een kind dat ze als een vriend beschouwen, respectloos is en echt niet of niet Ze moeten trots zijn op hoe ze zijn zonder aandacht te schenken aan de kritiek van anderen. Andere keren zijn het de kinderen zelf die een boodschap internaliseren en advies geven aan ouders als het geval van een meisje dat, haar ouders zien ruzie maken, een van hen benaderde en haar hand op haar schouder legde: “Alle de problemen hebben een oplossing, het Quino-paard had gelijk ”, wat het einde is van een verhaal dat een positieve houding ten opzichte van de problemen probeert aan te nemen en leert ze op te lossen.

Ik denk dat een brief als voorbeeld kan dienen:

"Beste Begoña, en ik zeg je dierbaar omdat je deel uitmaakt van ons leven, dat van mijn man, mijn 10-jarige zoon en mijn 8-jarige dochter. We lezen je elke dag. Dankzij uw verhalen hebben mijn kinderen geleerd dingen te identificeren en te benoemen die hen overkomen. We hebben als nachtboeken je verhalen om te voelen, ze zijn een voertuig om te communiceren en onze dingen uit te drukken en een verwijzing om te zeggen: "we gaan doen zoals de zon ... praat kalm en zeg kalm waarom we ons boos voelen" of "Ik wil zijn als de kan en hoop ... of "zoals Crucible en vertrouw mezelf en dat ik het zal krijgen", en vele andere voorbeelden die ik je zou kunnen geven. Heel erg bedankt. Je fans

In welke houding wilt u dat uw verhalen achterblijven bij kinderen en hun vaders en moeders?

In de eerste plaats zal ik je vertellen dat ik niets specifieks verwacht uit mijn verhalen of iets verlang. Mijn voldoening om ze te schrijven en te zien hoe de verkoop elk jaar toeneemt, zijn al genoeg geschenken omdat het ervan uitgaat dat ze waardevol zijn voor mensen die ze lezen. Maar ik zou graag willen weten dat elk kind, na het lezen, zich naast het plezier ook een beetje beter heeft gevoeld of anderen of de wereld om hem heen beter heeft begrepen. Ik wil de wereld veranderen door middel van verhalen, ik wil dat elke persoon zijn hart verandert door ze te lezen, de schoonheid en het belang van het gevoel te voelen, het wonder van het aangaan van relaties van genegenheid met anderen, maar ook met strategieën om te doen in het gezicht van moeilijke situaties en de uitdagingen waarmee ze zeker hun hele leven zullen worden geconfronteerd. Ik hoop dat de verhalen en verhalen die erin verschijnen hulpmiddelen kunnen worden voor persoonlijke groei, zowel voor kinderen als voor hun ouders.

AUTEUR: Elena Couceiro

GEZIEN IN: https://cambiemoslaeducacion.wordpress.com/2015/08/21/entrevista-a-begona-ibarrola-psicologa-y-escritora-quiero-cambiar-el-mundo-a-traves-de-los- kortingen -dat-mensen-voelen-schoonheid-en-het-belang-van-voelen /

ANDERE BRONNEN: Kinderen beheren

Volgende Artikel