Er is een verhaal over een boer die een buffel heeft. Zonder te weten dat de buffel zich in zijn stal bevindt, gaat de boer hem zoeken, denkend dat hij van huis is weggetrokken. Begin uw zoekopdracht en zie verschillende buffelsporen buiten uw tuin. De buffalo prints zijn overal! Dus denk, waar is mijn buffel gebleven? Hij besluit een groep voetafdrukken te volgen en ze nemen hem mee de hoge bergen in, maar hij kan de b niet vinden Falo ah . Dan besluit hij een andere groep voetafdrukken te volgen die hem naar de oceaan leiden. Wanneer hij echter de oceaan bereikt, kan hij zijn buffel nog steeds niet vinden. Je buffel staat niet in de bergen of op het strand. Waarom? Omdat hij thuis is in zijn tuinstal.
Als boer zoeken we geluk en gemoedsrust buiten ons. We zoeken de vrijheid van onze problemen bovenop een berg, in smetteloze en mooie stranden en in de rust van retraites. Op al deze plaatsen zijn overal sporen, tekens als zoekers die geluk vinden en meer een verlicht bestaan. Uiteindelijk kun je sporen van tevredenheid en verlichting vinden die je hebt opgemerkt. Wat je echter niet zult vinden, is het enige waar je naar op zoek bent naar je eigen geluk, gemoedsrust en verlichte natuur. U zult de versie van iemand anders vinden, maar het is niet hetzelfde als het vinden van uw eigen versie.
Hoeveel je ook bewondert en streeft naar het geluk en de mentale vrijheid die je van iemand anders waarneemt, of het nu een geweldige spirituele meester, een bestseller, een zelfhulpgoeroe of een echte moderne held of held is, vind je eigen word wakker, je eigen verlichting is heel anders. Het is alsof je je eigen buffel vindt. Je buffalo herkent je en je herkent je buffalo. Het moment dat je je buffel vindt, is een heel spannend en gelukkig moment.
Dus je doet je eigen ontdekkingen, we moeten beginnen waar we zijn. We moeten naar binnen en naar buiten kijken. Vanuit boeddhistisch oogpunt is opperste geluk - de staat van vrijheid of verlichting - in ons hoofd en is dat al sinds het begin der tijden. Net als onze buffel die comfortabel in zijn stal rust, heeft opperste geluk ons nooit verlaten, ook al hebben we het idee ontwikkeld dat hij zijn huis heeft verlaten. We denken dat het ergens buiten is en we moeten het vinden, met zoveel voetafdrukken die ons in verschillende richtingen brengen, zoveel mogelijkheden van waar het kan zijn, kunnen we ons dingen gaan voorstellen. We kunnen denken dat de buurman het heeft gestolen en voor altijd is verdwenen. We beginnen allerlei verkeerd begrepen concepten en verkeerde overtuigingen te hebben.
Vanuit boeddhistisch oogpunt is er niets in ons gewone leven dat we moeten afwijzen of opzij zetten, en de staat van verlichting is geen plaats waar we vanaf hier naartoe kunnen gaan. Het is niet een plek buiten waar we nu zijn. Als je een perfecte manier wilde vinden om afscheid te nemen van alle stress en ongeluk, hoe ver en hoe zou je gaan? Over de hele wereld, naar het internationale ruimtestation of gewoon naar de dichtstbijzijnde bar? Je lichaam zou ergens anders zijn, maar toch, je zult je gestresste en ongelukkige geest met je meenemen. Wat je echt probeert achter te laten is mentale verwarring, die ons ervan weerhoudt gelukkig te zijn. Het is hoe onze geest werkt wanneer we in die bergen, op het strand, op het werk of thuis zijn, wat bepaalt dat we gelukkig of ongelukkig zijn, wakker in ons leven of slapen in het leven.
Volgens de Boeddha is het huidige punt van al onze inspanningen op het spirituele pad eenvoudigweg terug te keren naar de absolute staat van ontwaken, wat de ware natuurlijke staat van onze geest is. Onze geest is helder helder en van nature attent, maar dat heldere ontwaken is voor onze ogen verborgen door wolken van verwarring. Deze wolken worden voornamelijk veroorzaakt door de turbulentie van gedachten en emoties. Er is veel ophef in onze geest dat de visie maakt van wie we zijn en hoe de wereld wordt verstoord.
Als dat het geval is, hoe kunnen we dan de natuurlijke staat van ontwaken van onze geest herkennen? De Boeddha onderwees verschillende methoden van meditatie, manieren om te ontspannen, het gevoel alsof we wakker werden en onze zintuigen bereikten. Het is een heel gewone maar diepgaande ervaring die ons in de loop van de tijd verdiept en onze visie op het leven transformeert. Wanneer we beginnen te werken met meditatie met onze geest, is er een gevoel van inspanning, maar naarmate we verder gaan, transformeert het met minder inspanning. Een goed voorbeeld hiervan is wanneer een vogel wil vliegen, eerst moet hij een beetje rennen en zich dan van de vloer voortstuwen zodat hij in de lucht kan springen.
Terwijl we buiten ons kijken, is er geen plek om naartoe te gaan, er is geen einde van de weg, waar we ooit perfect geluk zullen vinden. Uiteindelijk is het ontwaken en een vredige geest van wat we zoeken nu bij ons, op dit moment. We hoeven geen tassen in te pakken of het pad van iemand anders te volgen om de ware aard van onze geest te beschrijven - de Boeddha is in ons. Moge de Boeddha altijd op onze zoektocht zijn. Zie je het Waar zoek je buffels?
VERTAALD DOOR KARLA
© 2010 Dzogchen Ponlop Rinpoche
BRON:
