De verloren god

  • 2018

GOD VERLOREN

De verloren god

Zijn albasten hoofd

In zijn ogen een ster

Eindeloos wandelen

Zijn pad kan het niet vinden

Waar is mijn geliefde zoon

Welnu, mijn Reyno heb ik gegeven

Slapen als een kind

Ik heb het gevonden

Met mijn goddelijke liefde omhulde ik hem

Het is slechts een kwestie van tijd

Hoewel de tijd voor mij niet is

Een tweede is verstreken, ik maakte hem wakker

Lang geleden hoorde ik voor het eerst de uitdrukking: U bent de Zoon van God. (Ik ben zoals God me geschapen heeft. L94 UCDM-oefenboek) Ik stel me ook voor dat je, vriend, deze regels leest. Ze leerden me om tot onze hemelse Vader te bidden, ze leerden me ook dat Hij een God van liefde was. God die liefde is, is ook geluk, L 103.5 Maar toen vertelden ze me dat er Om bang voor hem te zijn, omdat hij me ook kon straffen, en dat, als hij zijn geboden niet opvolgde, hij me voor eeuwig naar de hel zou sturen. Ik moet bekennen dat dit me angst bezorgde, ik vind het eerder heel eng. Ik vroeg me alleen af, in mijn gedachten, maar of hij liefde is, omdat ik bang voor hem moet zijn, dacht ik snel en vergat. Ik ben er zeker van dat ik op een gegeven moment iemand las die het bestaan ​​van zo'n hel in twijfel trok, en het leek me geweldig dat ik hier niet alleen in was, hier natuurlijk over schrijf, het misschien niet leuker vindt dan Een vriend, omdat zijn bestaan, dat van de hel, als vanzelfsprekend wordt beschouwd.

Een verhaal over NARADA

Geschiedenis.

Zodra Narada is gevonden met Krishna te praten, vertelt Narada hem om haar de kracht van illusie te tonen, dan stuurt Krishna hem om voor een glas water naar de aarde te gaan, na een lange en dorstige reis komt hij aan in een dorp, daar gaat hij een huis binnen en vindt een mooie vrouw, hij vergeet snel dorst en water, wordt verliefd, vraagt ​​hem om te trouwen, maakt zijn huis aan de oever van de grote en mooie rivier in de buurt van het huis, passeert jaar Narada heeft veel kinderen en voelt zich gelukkig, op een dag komt er een enorme storm, het vult de rivier met veel water en het sleept alles op zijn pad, zijn vrouw, kinderen, kleinkinderen, etc. sterven. Narada herinnert zich dat hij eraan kwam en keert onmiddellijk terug naar Krishna, het is zo lang geleden dat hij het haar vertelde, Krishna antwoordt, nee, je bent net vertrokken.

Ik heb dit mooie verhaal nauwelijks geparafraseerd.

Een gelijkenis van JEZUS

geschiedenis

Jezus presenteert meesterlijk het verhaal van de verloren zoon, erfgenaam van groot fortuin, besluit te vertrekken en hem mee te nemen, zijn erfenis, vergeet wie hij is en besteedt alles wat hij droeg, dezelfde illusie doet hem herinneren wie hij is en besluit terug te keren naar zijn naar huis.

Beide mooie verhalen vertellen ons over een wezen, mooi, puur en heilig, die, komende uit de Reyno, op aarde arriveert en vergeet wie hij is, het is niet waar. Dat is hoe krachtig de ervaring van afscheiding is, we vergeten onze goddelijke oorsprong, we weten niet wie we zijn, we hebben ons lang afgevraagd, wie we zijn, waar we vandaan komen en waar we naartoe gaan, natuurlijk kan iemand me dat vertellen, maar als wie we zijn perfect is Natuurlijk zijn we in de Bijbel Kinderen van God, het is niet waar, de vraag is hier: we hebben het geloofd, of we hebben het alleen als een mogelijkheid geaccepteerd.

Het is het juiste moment om deze aanpak niet alleen te maken, maar ook om deze te verkennen totdat we er zeker van zijn dat we God verloren zijn, we alleen vergeten, de herinnering eraan ten grondslag ligt, we kunnen het niet alleen doen, we hebben een methode en een gids nodig.

Zoek er een waarmee je het kunt onthouden, maar als je het nog steeds niet kunt vinden, stel ik UCDM voor, het is inderdaad een uitzonderlijke methode, het is zelfstudie, maar er zijn veel middelen om het te doen.

UCDM gebaseerd

Download de gratis PDF hier met het UCDM-handboek

http://www.uncursodemilagrosonline.com/libros/UCDM_Texto.pdf

Auteur. Carlos EFR, redacteur van de grote familie van www.hermandadblanca.org

Gebaseerd op: EEN MIRACLE CURSUS. (ACIM)

Gekanaliseerd door: Helen Schucman

Volgende Artikel