Inhoudsopgave verberg 1 Danilo Hernández (Swami Digambarananda) legt in dit artikel uit waarom onze mentale stabiliteit meestal van ondergeschikt en oppervlakkig is, en hoe ervoor te zorgen dat evenwicht onze gewoonlijke aard wordt dankzij het bewust leven van elk moment van bestaan. 1.1 De mens slaapt 1.2 De wortel van de 'ziekte' ligt in de geest 1.3 Bewustzijn van getuigen, as van meditatie en transformatie 1.4 Meditatie in het dagelijks leven 2 Bewustzijn van getuigen, as van meditatie en transformatie
Danilo Hernández (Swami Digambarananda) legt in dit artikel uit waarom onze mentale stabiliteit gewoonlijk interminent en oppervlakkig is, en hoe ervoor te zorgen dat evenwicht onze gewoonlijke aard wordt dankzij het bewust leven van elk moment van bestaan.
Het is mogelijk dat je, terwijl je begint met lezen, comfortabel zit en geniet van een staat van bepaalde rust. Maar misschien is het een zeer fragiele rust ... Stel je voor dat ik je nu slecht nieuws vertelde of een gewelddadige en onaangename gebeurtenis. In dit geval is het waarschijnlijk dat uw gemoedsrust onmiddellijk zal verdwijnen en u zich ongemakkelijk en gespannen zult gaan voelen. Dit zou erop wijzen dat je mentale stabiliteit nogal oppervlakkig is en dat het overgeleverd is aan elke gebeurtenis die zich voordoet. Waarom gebeurt dit?
Het gebeurt omdat er niet voldoende alertheid is en de geest zich identificeert met de gebeurtenis, wat een emotionele reactie van ongemak en spanning veroorzaakt. En dit gebeurt meestal heel vaak, ongeacht of we Hatha Yoga, meditatie of een andere techniek beoefenen.
Alle praktijken die we meestal doen, zijn erg nuttig en helpen ons om ons leven op een harmonieuze en positieve manier te kanaliseren. Yogahoudingen, pranayama, ontspanning, meditatie, kirtan, karma-yoga, enz. Brengen ons gezondheid en balans. Maar dit evenwicht heeft vaak een korte duur en kan worden gewijzigd tegen de eerste wisselkoers. Opdat evenwicht onze gewoonlijke aard wordt en niet langer een intermitterende toestand is die afhankelijk is van gebeurtenissen, is het noodzakelijk dat onze praktijk ophoudt een eenvoudige praktijk te zijn en een levensstijl wordt. Dit impliceert een diepe ontwikkeling van aandacht op elk moment van ons bestaan. Een bewust leven van moment tot moment.
De mens slaapt
De scholen voor zelfkennis en de ontwikkeling van menselijk potentieel zijn van mening dat de gewone man slaapt. Hij lijdt aan een chaotische en doelloze mentale activiteit. Hij is meestal verloren in lange omzwervingen, verteerd door een interne dialoog die vaak obsessief is en geen zin heeft. Hij leeft ondergedompeld in verhalen van mechanische gedachten, in een staat van bijna continue afleiding die meestal ook de eerste oorzaak is van allerlei ongelukken. In feite wordt hij zich ervan bewust hoe afgeleid hij alleen leeft als hij op het punt staat een ongeluk te ondergaan dat hem veel kan kosten.
Deze staat van afwezigheid van aandacht, waarin de traagheid van onvrijwillige en niet-gerichte gedachten heerst, heeft enorme en verwoestende gevolgen. Aan de ene kant is er de vergeetachtigheid van zichzelf. Het individu beseft niet dat hij bestaat terwijl hij leeft, denkt of handelt. Hij heeft de verbinding met zijn centrum, met zijn essentie, met zijn Wezen verloren, maar aan de andere kant brengt de invloed van negatieve gedachten een grote wissel op zijn lichamelijke en geestelijke gezondheid.
De wortel van de "ziekte" ligt in de geest
Buda en Patanjali zijn het eens in de diagnose van de 'ziekte' van de mens. Het probleem zit niet in het lichaam, hoewel dit de container is waar de kwalen en hun symptomen zich meestal manifesteren; De kern van het probleem zit in de geest. In het bijzonder in de reactieve mentale patronen van "gehechtheid-aversie" (raga-dwesha) en in de ongecontroleerde fluctuaties van gedachten die enorme mentale chaos genereren.
Medisch en wetenschappelijk onderzoek heeft geverifieerd wat in de wetenschap van Yoga al millennia bekend is. De meest angstaanjagende vijand voor het organisme zijn geen microben, bacteriën of virussen, maar patronen van mentale reactie en negatieve gedachten.
Het denken is een natuurlijke en essentiële functie in het leven van de mens. Het vermogen om te denken is een waardevol bezit dat ons onderscheidt van andere soorten en ons in staat heeft gesteld de wereld te evolueren en te transformeren. Het is duidelijk dat we moeten nadenken, vooral als het ons helpt om in het leven te communiceren, om te gaan met het heden of om voorspellingen voor de toekomst te doen. Maar er zijn veel gelegenheden waarbij het denken een mechanische en turbulente traagheid wordt die ons van de realiteit loskoppelt en ons vatbaar maakt voor toestanden van angst, zorgen, angst en allerlei negatieve emoties. Bijgevolg is het ons uit balans en neigt ons naar lijden.
Het brein is de computer die het lichaam als geheel bestuurt. Het werkt onophoudelijk gedurende ons leven en reguleert elk van de functies van het metabolisme en zijn chemische balans. De wetenschap heeft ontdekt dat elke keer dat we denken dat de hersenen stoffen produceren die neuropeptiden worden genoemd en wat we voelen en ervaren is de productie en assimilatie van deze stoffen.
De cellen van het immuunsysteem die verantwoordelijk zijn voor de verdediging van het lichaam tegen bacteriën, virussen, bacteriën en uiteindelijk tegen elke ziekte, hebben een specifiek oplaadpunt dat de neuropeptiden ontvangt. Op deze manier neemt het immuunsysteem onze gedachten waar en reageert op onze interne dialoog.
De reactie van het immuunsysteem op de pathogene elementen kan worden verzwakt of zelfs ophouden te functioneren als gevolg van deze stoffen. Het is duidelijk dat wat we denken consequenties heeft en dat de reactie van het immuunsysteem wordt bepaald door gedachten. Positief denken verbetert de werking van het immuunsysteem en negatief denken verzwakt het. Nu kunnen we begrijpen dat de oorzaak van veel kwalen, onevenwichtigheden en ziekten een manier van denken is die het werk van het immuunsysteem verandert en belemmert.
Vanuit dit perspectief zou het de indruk kunnen wekken dat gedachte het slechte van de film is. Helemaal niet Eigenlijk is het probleem zelf niet de gedachten, maar de relatie die we ermee tot stand brengen, de identificatie en de daaropvolgende reactie. Een neurotische relatie waarin de denker wordt opgejaagd door het denken, zich identificeert met hem en wordt weggesleept, waarbij hij vergeet dat zijn ware identiteit onafhankelijk is en verschilt van de vluchtige stroom van die gedachten.
Wees getuige van bewustzijn, as van meditatie en transformatie
De beste manier om onszelf te bevrijden van het negatieve effect dat onvrijwillige of spontane gedachten hebben op onze lichamelijke en geestelijke gezondheid en interne dialoog is wat in Yoga wordt gedefinieerd als de ontwikkeling van de Wees getuige van bewustzijn . Een houding van acceptatie en onpartijdige observatie vóór onze emoties, gedachten en gevoelens. Een dergelijke houding stelt ons in staat om ons ervan bewust te zijn dat we niet die voorbijgaande gebeurtenissen zijn en de onafhankelijkheid die bestaat tussen ons diepe Zelf of Zelf en wat er gebeurt in onze periferie. Op deze manier hebben ze geen invloed op interne of externe gebeurtenissen. We behouden vrijheid en spontaniteit. We stoppen met mechanisch reageren en onze reactie op alle situaties in het leven wordt volledig bewuste actie.
Van alle middelen die we hebben om het Getuige Bewustzijn te verbeteren en bij te werken, valt de meditatiemethode van de "Inner Silence" (Antar Mouna) op die onze meester Swami Satyananda ons heeft nagelaten . Met uw hulp kunnen we de aandacht trainen en blijven als een getuige - niet impliciet - van de spontane activiteit van onze geest. Als we gaan zitten om te mediteren, bevinden we ons in een bevoorrechte situatie om het Getuigenbewustzijn te ontwikkelen en de conditionering van de geest te deactiveren. We moeten echter niet vergeten dat wanneer de vergadering eindigt, de meditatieve houding moet doorgaan. We moeten gevestigd blijven in het Getuige Bewustzijn te midden van alledaagse situaties. Dit is hoe de meditatieve oefening ophoudt een eenvoudige oefening te zijn en een levensstijl wordt. Dit is hoe meditatie zich uit in actie en vruchten sadhana (persoonlijke oefening).
Alle praktijken die we doen, de therapieën die we toepassen, de seminars waaraan we deelnemen, de teksten die we bestuderen, de leraren die we vaak bezoeken zijn erg goed. Dit alles is een grote hulp en geeft ons gezondheid, balans, groei en bewustwording van de diepe dimensie van het bestaan. Maar in veel gevallen wordt hij alleen gelaten in fonkelingen van ontwaken . Zodra de waarschuwing afgaat en dit een oude gewoonte is, keren de mechaniciteit, de patronen van geconditioneerd gedrag en de lawine van gedachten waarmee we ons identificeren en waarop we onbewust reageren terug.
In zekere zin maakt het niet uit waar we wonen, het maakt niet uit wat we doen, de therapieën die we uitvoeren, de technieken die we oefenen. Dit is allemaal heel goed, maar Zolang we niet vastberaden zijn om ons te allen tijde bewust te zijn van onze interne dialoog, ons onvrijwillige denken, blijven we slapen. Interne dialoog begeleidt ons meestal de hele dag door en is constanter in ons leven dan elke houding, praktijk of methode die we uitvoeren.
Het ontwaken en de diepe transformatie gebeuren alleen wanneer we het Getuigenbewustzijn bijwerken en we onszelf niet meer identificeren en we deshinotizar van de mechanische interne dialoog. Het uitvoeren van dit ontwaken is niet alleen een kwestie van technieken oefenen, maar ook een houding van alertheid ontwikkelen die ons hele leven doordringt. De technieken zullen ons veel helpen, ze zullen ons helpen beetje bij beetje te gaan, om ons uiteindelijk in de houding van bewust te zijn te allen tijde te vestigen.
Meditatie in het dagelijks leven
Maar terwijl we ons van dag tot dag niet bewust zijn van de interne dialoog, zullen de golven van de mentale oceaan ons blijven opwekken, ons slepen en gifstoffen genereren die ons hele lichaam en geest bedwelmen. Alleen door ons bewust te worden van de interne dialoog kunnen we onszelf daarvan bevrijden. Dan stoppen we met door de golven te worden geschud en kunnen we in de juiste richting navigeren. Dit is een proces dat begint met aandacht of zelfobservatie, rijpt met meditatie en leidt ons naar zelfrealisatie.
Getuige Bewustzijn is een "witte handschoen" proces. Het vereist geen acteren noch is het een baan. Onderdruk of voer niets. Het is een niet-doen, niet tussenkomen, niet meedoen. Het is een pure observatie van de acceptatie die ons bevrijdt van mentale conditionering en ons in staat stelt dingen te zien zoals ze zijn en de diepe aard van alle fenomenen te begrijpen. Het Getuige Bewustzijn synthetiseert de essentiële factoren die de sadhana van Klassieke Yoga of Yoga van Patanjali karakteriseren: "constante oefening" (Abhyasa) en "niet-gehechtheid, disidentificatie" (Vairagya).
Elk moment en elke situatie van het dagelijks leven is een uitnodiging om bewust te leven, om Getuige-bewustzijn te ontwikkelen. We kunnen het lichaam observeren terwijl we lopen, we kunnen onze ademhaling observeren terwijl we in de bus zijn, we kunnen ons te allen tijde bewust zijn van onze gedachten terwijl we praten, werken, waar wachten we op? ... Het is een kwestie van vastberadenheid, herinneren en volharden ...
Ga je gang!
Swami Digambarananda (Danilo Hernández). Erkend als yogaleraar (Yogacharya) in 1993 door de International Yoga Fellowship Movement en de Bihar School of Yoga in Munger, India. Oprichter van "Bindu" Chamartín Yoga School in Madrid, 2.002. Auteur van het boek Keys of Yoga. Theorie en praktijk, redactioneel The March Hare, waar yogalessen worden gesynthetiseerd en geordend met een duidelijke en verhalende stijl. Hij geeft regelmatig yogacursussen in andere Spaanse steden en in Zuid-Amerika.
Bewustzijn van getuigen, as van meditatie en transformatie
