Oude legende over God en de schepping van het heelal, door Prof. Saile Selbor

Het zegt een beetje wijdverbreide Hermetische Legende, dat miljarden jaren geleden ons huidige universum niet was wat het is, omdat dit werd gevormd door een soort immense rechthoekige vissenkom in wiens interieur een goed georganiseerde fysieke-energiestructuur werkte.

Binnenin was een enorme en enorme planeet, waarrond zeven prachtige sterren draaiden.

Deze en de planeet deden het op hun beurt rond een andere ster wiens volume en sterkte miljoenen keren groter was dan de hele planeet en de zeven sterren.

Said Planet werd bewoond door miljoenen kleine energieën die werden geregeerd door de zeven sterren of hogere energieën. Alles was op zijn beurt afhankelijk van de Hogere Energie of Sterrenmatrix die heel goed zou kunnen worden gedefinieerd door: God Concept.

Het leven van deze wezens was eeuwig. De energetische slijtage werd direct geabsorbeerd uit een van de zeven sterren:

De eerste ster bezat de Force.

De tweede wijsheid.

De derde de informatie.

De vierde coördinatie.

De vijfde de macht.

De zesde de materie. De laatste was verantwoordelijk voor het creëren van middelen voor die planeet, de kleine energieën en de zeven sterren als geheel om in perfecte balans te zijn met de hogere energie of universele en kosmische kracht.

Ten slotte was de zevende een passieve ster, hoewel het een zeer belangrijke missie had: de hogere ster op de hoogte brengen van elke afwijking die zich voordeed als deze het evenwicht of de harmonie van de hele groep in gevaar bracht.

Op die plek wonen was geweldig, er waren geen fysieke vormen, ze misten biologische behoeften, ze kenden geen seks, en ze deelden alles, ze wisten wat liefde was, ze genoten van vriendschap, ze waren enorm loyaal en iedereen beschouwde zichzelf als gelijk en toch verschillend Ze waren diep vrij en hun improvisatiekracht was zodanig dat ze zich op bepaalde momenten konden voelen als een vogel, een vis of een wandelaar, gewoon door de simpele impuls om ernaar te verlangen. Ze hielden van hogere energie. Ze hield van hen en iedereen wist dat ze deel van haar waren.

Ze waren zich ervan bewust dat ze alles konden bezitten, hoewel niets van hen was. Er waren energieën die de triljoen jaar overtroffen en anderen die amper dagen hadden, toch genoten ze allemaal volledige intelligentie vanaf het eerste moment dat ze door de hogere energie werden gecreëerd. Voor hen was het leven geweldig en zoals verwacht, is het goede niet eeuwig, het was de zevende ster die in onze wereld bekend staat als "Angel of the Abyss", die gemotiveerd door zijn eeuwige verveling, besloot iets te bedenken waarmee hij de aandacht van de Hogere Energie, zodat dit op zijn beurt weer machtigt en hem verantwoordelijkheid geeft om zijn oneindige verveling onder ogen te zien.

Hij werkte met ideeën en experimenten op de andere zes sterren en veel van die kleine energieën. Hij wist de eerste, de vijfde en zesde sterren te overtuigen. De tweede, derde (Akhineht) en vierde informeerden de Hogere Energie en werden onder hun controle geplaatst. De Hogere Energie voelde de zelfvernietiging van zijn Schepping en reageerde zoals verwacht: hij bouwde een Parallel Universum (Glorie) en voor hem bewoog hij, maar niet voordat hij zijn drie Sterren opdracht gaf om energetisch te resorberen aan elk van die kleine Energieën van de grote planeet.

De andere drie sterren die houding trokken hun aandacht en ze begonnen hetzelfde te doen. Zoals verwacht kwamen er energieconflicten aan. En deze reacties waren zo verschrikkelijk dat ze een impact hadden op deze multidimensionale vissentank, gelijk aan de explosie van miljarden atoombommen. Dit versnipperde de planeet en deed het op zo'n manier dat de legende zegt dat ons huidige universum het resultaat is.

De Hogere Energie stond de Lagere Geesten, die hun drie Sterren niet konden redden, niet toe om eeuwig ondergedompeld te blijven in de Afgronden van het Universum. In overeenstemming met Ellas en de rest van haar loyale Guardians of the Universe, gaf ze de optie aan de Microenergy die het wenste, zodat het gedurende een bepaalde periode de negatieve invloed kon elimineren die tijdens zijn duurzaamheid in de Dark Abysses, het kon hebben geabsorbeerd

Om dit te bereiken, besloot hij degenen die dat wilden, in microscopische fragmenten van materie van die verspreide en immense planeet te introduceren. Hiermee creëerde hij wat velen van ons begrijpen door levende wezens. Als ze het accepteerden, waren ze beperkt. Hij stelde een maximale periode van fysieke energiebestendigheid vast van ongeveer zevenhonderd jaar. De enige voorwaarde die hij oplegde was dat alleen Hij, door zijn drie Sterren of, van zijn Bewakers dergelijke cycli zou beheersen.

Akhineht's Cross

Deze legende gaat verder dat God, enkele miljard jaar geleden, na de zelfvernietiging van het Universum en, nadat hij de Glorie had gecreëerd, dat hij in staat zou zijn de chaos te beheersen en daardoor te voorkomen dat het zijn nieuwe schepping beïnvloedt, besloot te vertrekken een grote en gevarieerde groep van zijn engelen of 'beschermers' in de afgronden van het heelal.

Als missie zouden ze die miljarden kleine energieën moeten helpen, die na de Grote Explosie verspreid waren over ons huidige Universum.

Om deze Engelen te onderscheiden van die van de Afgrond of Engelen van Vernietiging, gaf God hun een Driehoek waardoor Hij, van binnenuit, in staat zou zijn om veel dingen te observeren en uit te voeren, als zij erom vroegen.

Dit heilige object was een middel om de engelen met God te verbinden en vice versa, evenals een symbool van bescherming voor de beschermers van het universum.

Het duurde een paar miljoen jaar (fysieke dood van Akhineht) voordat God besloot om een ​​kruis in de bovenhoek van die insigne toe te voegen.

Akhineht was de naam van een van die oorspronkelijke sterren, waarvoor God een grote zelfgenoegzaamheid voelde, in die mate dat de legende doorgaat, hij bood hem bij bepaalde gelegenheden de mogelijkheid om gereïncarneerde (menselijke) wezens te helpen die in de problemen.

Akhineht maakte, ondanks zijn privileges en zijn duizendjarige ervaring, een logische en onsamenhangende fout: hij wilde zich menselijk voelen. Hij verlangde ernaar, als mens, van binnenuit de reden voor onze manier van zijn, doen of voelen te kennen en hij slaagde.

God was zich niet bewust van zo'n wilde en gevaarlijke claim.

Zoals verwacht, bereikte hij zijn doel, werd mens, maar zijn ervaring was zo groot en zo kort dat na zijn verschrikkelijke fysieke dood, zijn energie en zijn enorme kosmische kracht gefragmenteerd en verspreid waren in elk van de wezens die ons rechthoekige en huidige gefragmenteerde universum bevolken.

Op het laatste moment van zijn leven vroeg Akhineht om vergeving en hulp van God en zoals verwacht, werd hij boos en het was na zijn begrijpelijke woede, toen hij Akhineht's immense liefde voor die onbeschermde Wezens beloonde, hem de gelegenheid gaf om beetje bij beetje om deze geesten en zijn eigen energie voor hem terug te winnen. Dat is de reden waarom het een zo nieuwsgierige legende zegt dat wat ieder van ons eigenlijk binnenin draagt, naast onze eigen Geest, een fragment is van dat prachtige Wezen, waarvan zijn durf en liefde zeggen dat ze zoveel bereikten, dat het voor ons was in staat om mens te worden, te lijden en te sterven aan een kruis. En hij stemde in met slechts één doel, ons beter te begrijpen, zodat we meer konden helpen.

Wanneer iemand momenteel het Akhineht-kruis gebruikt, is dit een psychologische manier om dankbaarheid te tonen aan een zogenaamd denkbeeldig Wezen dat, uit liefde, zegt dat ze hun vrijheid konden verliezen.

Auteur: Professor Saile Selbor (Contactpersoon: )

Mijn spiegelbeeld: je moet altijd denken dat elk moment van je leven iets anders zal zijn. Probeer te leren reflecteren en vooral de ideale omstandigheden te creëren zodat dit moment niet negatief is. Denk dat het leven zelf een continu leren is. Dat alles in een fractie van een seconde later al voorbij is. En zelfs op het laatste moment van je leven zul je iets nieuws leren, dat ook voorbij zal zijn en uiteindelijk zal worden vergeten:

Leer sa om te sterven Als ik niet gerelateerd was geweest aan de ontdekking van deze legende en alleen een lezer van deze legende was, kan ik je verzekeren dat ik het op dit moment veel zou hebben gelezen van tijden en zou mogelijk tot de conclusie zijn gekomen: om meer geloofwaardigheid te geven aan deze legendes (die van Akhineht en die van Emigranten van de Kosmos) dan aan de oorsprong van het Universum en aan de Universele Vloed met de Ark van nr .

Mijn advies: als je geïnteresseerd bent in het onderwerp van de oorsprong van het universum en de daaropvolgende evolutie, zul je verrast zijn door het grote aantal toevalligheden dat je tussen God zult vinden in de dat velen geloven dat ze weten, de oorsprong van het universum en deze nieuwsgierige en hermetische legende.

Bron blog: http://inmensidadmental.wordpress.com

Auteur: El asas Robles (Professor Saile Selbor)

Bedankt en mijn eeuwige vriendschap voor jou.

El as Robles