Het is echt belangrijk om ons af en toe af te vragen of we de weg naar huis in ons leven hebben gevonden. Niet alleen vanuit fysiek oogpunt, maar van binnenuit.
Waar is ons huis
Maar waar is ons huis eigenlijk? Het antwoord zoals alles hangt af van het standpunt van waaruit het wordt benaderd, bijvoorbeeld in het geval van sommige theïstische religies kan ons huis God of de Heilige Geest zijn, in andere spirituele stromingen Theïsten is onze ultieme natuur of Rigpa.
Er wordt gezegd dat een huis in de ideale stijl er een is waarin we ons comfortabel voelen bij onszelf, veilig, geliefd en gerespecteerd, dit geldt voor fysieke plaatsen en ook voor interne staten vol vrede en rust.
Wanneer we onszelf bewust en bewust van onszelf en van wat we doen ontdekken, zijn we thuis, ongeacht of wat ons omringt ongunstig is of niet zoals we het verwachten, het belangrijkste is dat we intern aanwezig zijn.
Wanneer zijn we niet thuis?
En wanneer we niet thuis zijn? Het is wanneer we als het ware een interne aardbeving ervaren van emoties, gedachten en niet-constructieve acties die stress, neurose, angst en een gevoel veroorzaken dat we zijn, maar tegelijkertijd niet. In feite, als we het een beetje analyseren, is het erg onaangenaam om deze toestand te ervaren, zelfs wanneer we gewend zijn geraakt omdat onze omgeving zich ook zo ontwikkelt.
Er zijn zeer nuttige hulpmiddelen om te settelen en onszelf op de een of andere manier kalm, behulpzaam, vriendelijk en vrijgevig te vinden.
De eerste is natuurlijk meditatie, vanaf het eenvoudigste punt dat is om aandacht te schenken aan onze ademhaling of in zijn meer geavanceerde opties, zoals de geest in zijn natuurlijke staat of aandacht te brengen.
de geest en het hart n ..
Meditatie in de diepste staat is zoiets als thuis zijn, uitgerust, aandacht schenken aan het frisse en niet conceptuele moment. Dus op de een of andere manier zijn onze geest en ons hart ons thuis. Terug naar huis betekent onszelf herstellen.
het belang van recapitulatie.
De recapitulatie retrocognitie is ook een hulpmiddel om te zuiveren, om zo te zeggen; De weg naar onszelf. Als we het doen, moeten we chronologisch de gebeurtenissen in ons leven vinden waarin we meer energie hebben gestort en deze vrijgeven. Het stelt ons ook in staat om elkaar van aangezicht tot aangezicht te zien, te observeren wat we in de loop van de tijd hebben gedaan, gedacht en gesproken, al onze acties hebben ons dichterbij of weg van huis en onszelf gebracht. Het doel is om ons op een genereuze en constructieve manier te bekijken om te groeien.
Dus als we besluiten om naar huis terug te keren, bedoelen we ten slotte de reis te ondernemen naar wie we werkelijk zijn, het is geen fysieke plaats, noch is het onze omgeving, het is gewoon de verzameling van onze bewustzijnstoestanden die de persoon heeft gevormd die we vandaag zijn .
absolute eigenaars van onszelf ...
Soms kunnen we bevestigen dat we absolute meesters van onszelf zijn en het punt hier is dat deze verklaring alleen waar is als we onze emoties en omstandigheden verstandiger hebben beheerst of behandeld, als we meer bereid zijn om onze prestaties te observeren en vrij te laten om te handelen naar overal om ons heen, zonder te oordelen, ze gewoon in hun eigen proces te laten stromen. Als we het nog niet hebben bereikt, is het veiligste dat we wat meer moeite en tijd nodig hebben om op een naakte manier thuis te komen of te zijn zoals het is.
Het is nooit te laat om de weg naar onszelf te vinden, naar onze gulle en bewuste aard van alles wat het omringt, net als alle innerlijke groei is het enige dat ons vraagt om te bepalen om het te doen en er steeds op te staan, te oefenen en te leren wat is Hij moet groeien en dus genieten van het verschil tussen een gemeenschappelijk mensenleven en een kostbaar mensenleven. De afstand lijkt misschien enorm, maar het vereist alleen onze wilskracht om het te reizen, de rest verschijnt onderweg. Gewoon omdat het zo is.
AUTEUR: Pilar Vázquez, medewerker van de grote familie van de Witte Broederschap
